Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2019

Με τη μητέρα στο σχολείο (πρώτη μέρα στο σχολείο- από ένα παλιό αναγνωστικό)


Είναι πρωί.
Ο Θανασάκης κοιμάται ακόμα.
Η μητερούλα τον σκουντά απαλά.
-Ξύπνα ,του λέει, παιδάκι μου.
Σήμερα το σχολείο ανοίγει.
Πρέπει να ετοιμαστείς, για να πάμε.

Ο Θανασάκης  ξυπνά. 
Βλέπει τη μητερούλα του και χαμογελά.
Έπειτα σηκώνεται και ετοιμάζεται.
Σε λίγο βρίσκεται μπροστά στο εικόνισμα.
Κάνει την προσευχή του:
-Παναγία μου, βοήθησέ με να πηγαίνω στο σχολείο. 
Φώτισε το νου μου να μαθαίνω γράμματα.
Χάρισέ μου υγεία.
Φύλαξε γερούς τους γονείς μου και όλο τον κόσμο.
Πρωτού ξεκινήσουν, η  μητέρα τον κοιτάζει από πάνω ως κάτω.
Τον καμαρώνει.
Βλέπει τα μαλλάκια του τα χτενισμένα’ το πρόσωπό του , που λάμπει ολοκάθαρο. 


Τι όμορφος που είναι ο Θανασάκης της τώρα, που θα πηγαίνει και πάλι στο σχολείο!
Στο δρόμο ανταμώνουν κι άλλα παιδιά.
Είναι όλα χαρούμενα.
Η μητέρα καμαρώνει που ο γιος της είναι στη δεύτερη τάξη.
-Πότε κιόλας μεγάλωσε! λέει μόνη της.
Όταν έφτασαν στο σχολείο, ζήτησαν τον δάσκαλο. 

Εκείνος, μόλις τους είδε, λέει χαμογελώντας:
-Ορίστε μέσα, κυρία Αμαλία.
Φέρτε τον Θανασάκη σας;
Πέρυσι έμεινα πολύ ευχαριστημένος.
Κι εφέτος ελπίζω να είναι καλός μαθητής.
Ο δάσκαλος τον έγραψε και ο Θανασάκης έσκυψε και του φίλησε το χέρι.
-Καλή χρονιά!
Καλή δύναμη! ευχήθηκε η κυρία Αμαλία.
από το Αναγνωστικό της Β΄ Δημοτικού
Ο.Ε.Δ.Β.
Αθήνα 1979


καλή σχολική χρονιά σε όλους, εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές!!!


  


Πηγή:https://www.epilekta.com/
«Πᾶνος»

2 σχόλια:

  1. Το παλιο αυτο αναγνωστικο δειχνει,
    και αποτυπωνει,με τις αναλογες εικονες του πως ηταν πραγματικα το παλιο,καλο,και"ανοθευτο"ελληνικο σχολειο.
    Διακρινουμε,την απλοτητα,την αληθεια
    την γνησια και μοναδικη αγαπη της πραγματικης ΜΑΝΑΣ προς το παιδι της.
    Επισης βλεπουμε οτι πριν παει στο σχολειο ο μαθητης,πριν καν ξεκινησει την ημερα του, Η ΜΑΝΑ το εχει μαθει να προσευχετε...πολυ σημαντικο αυτο για την μετεπειτα πορεια του στη ζωη
    αλλα και για τον ιδιο.
    Βλεπουμε επισης πως ηταν το "κλιμα" στο παλιο,ευλογημενο ελληνικο σχολειο.
    Η ευγενεια του δασκαλου προς το (καθε) παιδι αλλα και ο σεβασμος του παιδιου προς τον δασκαλο φιλωντας του το χερι...(τα εζησα και τα εχω δει με τα ματια μου αυτα και αλλα).
    Ισως να μοιαζουν καπως ουτοπικα αυτα σημερα αλλα αυτη ειναι η αληθεια,αν το παιδι απο μικρη ηλικια δεν διδαχθει,δεν μαθει η δεν μπορεσει να
    αποκτησει τις αρχες και τις αξιες εκεινες που θα τον κανουν αυριο εναν
    σωστο ΑΝΘΡΩΠΟ,με σεβασμο και με αγαπη για τον συνανθρωπο του,αλλα και με ενδιαφεροντα για την ζωη,εχοντας αποκτησει ευγενη αμιλλα,
    αγωνιστικη διαθεση,αισιοδοξια για καθε δημιουργια, μικρη η μεγαλη,και πανω απ'ολα να ειναι ευλογημενη ψυχη εχοντας την θεια χαρη να τον βοηθαει και να τον προστατευει σε καθε του "βημα" στην ζωη,μονο τοτε, θα ειναι ΑΞΙΟΣ,ΧΡΗΣΙΜΟΣ,ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΟΣ,να δινει χαρα,αγαπη και ελπιδα στους ανθρωπους που θα τον εχουν διπλα τους.Την ψυχικη-κυριως-υγεια του παιδιου αλλα και την σωματικη θαλεγα την οφειλει στην ΜΑΝΑ του.
    Ειναι ο μοναδικος ανθρωπος στην ζωη του ανθρωπου που σου δινει την ΑΛΗΘΙΝΗ,ΜΟΝΑΔΙΚΗ,ΑΓΝΗ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΣΤΟΡΓΗ.
    Ιωαννης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΗΜΟΥΝ ΤΥΧΕΡΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΖΗΣΑ. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΟΧΙ.ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΗΡΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή