Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2020

Κακοστημένο θέατρο εξαπάτησης των Ελλήνων: ακόμη ΔΕΝ έχουμε ανακηρύξει ΑΟΖ


Νομίζω ότι τώρα αρχίζουν τα δύσκολα για την Ελλάδα και όχι για την Τουρκία. 

Όσοι θεωρούν ότι ο Ερντογάν κάπου θα παγιδευτεί με τόσα μέτωπα που ανοίγει ή ότι κάπου η Τουρκία θα γλιστρήσει και θα φάει τα μούτρα της αν υποτιμήσει την αντίδραση κάποιας μεγάλης Δύναμης, ξεχνούν μία πολύ βασική παράμετρο - ότι, σε αντίθεση με εμάς, οι Τούρκοι δεν πάσχουν από αριστερές ιδεοληψίες αλλά κοιτάνε ψυχρά και ρεαλιστικά το εθνικό τους συμφέρον το οποίο και υπηρετούν αταλάντευτα, χωρίς να διανοούνται πως κάποιος ξένος θα τους υπαγορεύσει τι πρέπει να πράξουν και πώς. 

Έχουν στρατηγικό όραμα και επιχειρούν να γράψουν Ιστορία, ενώ εμείς έχουμε επιλέξει το δόγμα της ακινησίας, το πάγωμα του στρατηγικού χρόνου, ελπίζοντας πως θα λουφάξουμε σε μια γωνιά και ούτε θα μας προσέξει κανείς, ούτε θα ασχοληθεί μαζί μας. Και αυτό το γεγονός από μόνο του αρκεί για να κάνει την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στις δύο χώρες.

Όπως το συνηθίζει πάντα η Τουρκία, ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες με τον πιο επίσημο τρόπο ότι προτίθεται να στείλει ερευνητικά σκάφη και πλωτά γεωτρύπανα στην ΑΟΖ που έχει ανακηρύξει με βάση το τουρκολιβυκό μνημόνιο - δηλαδή στον χώρο από το Καστελόριζο έως την ανατολική Κρήτη - αγνοώντας επιδεικτικά τη «φιλική συμβουλή» του Δένδια να καθίσει στα αυγά της και να μην προκαλεί. 

Πώς θα αντιδράσει η ελληνική κυβέρνηση σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο μάς το έδειξε το πρόσφατο επεισόδιο του "Ορούτς Ρέις". Θα παρακολουθούμε «ψύχραιμα» τους Τούρκους από μεγάλη απόσταση να παραβιάζουν βάναυσα τα υποτιθέμενα κυριαρχικά μας δικαιώματα χωρίς να κάνουμε την παραμικρή προσπάθεια να τους εμποδίσουμε. 

Και μετά θα αλληλοσυγχαιρόμαστε δημοσίως χωρίς ίχνος ντροπής που τάχα δεν επιτρέψαμε στους απέναντι να μας παρασύρουν στο παιγνίδι της κλιμάκωσης της έντασης - ό,τι ακριβώς έκανε και ο δειλός κινηματογραφικός Ζήκος δηλαδή στην παλιά ελληνική κωμωδία που ζητούσε να τον κρατάνε για να μην μαλώσει με τον βαρύμαγκα που του έκλεβε την κοπέλα.

Πρόκειται για κακοστημένο θέατρο εξαπάτησης των Ελλήνων πολιτών. Η ουσία παραμένει ότι ΔΕΝ έχουμε ανακηρύξει ΑΟΖ ούτε έχουμε οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα που ισχυριζόμαστε ότι μας ανήκει. 

Δεν έχουμε καταθέσει την άποψή μας στο παγκόσμιο ακροατήριο, δεν το έχουμε ενημερώσει έμπρακτα και χωρίς να επιδέχεται αμφισβήτηση, με την κατάθεση συντεταγμένων στον ΟΗΕ, ώστε να μην αιωρείται η παραμικρή αμφιβολία για τη νομιμότητα των ενεργειών μας. 

Επομένως, δεν έχουμε κάτι συγκεκριμένο, διεθνώς καταχωρημένο, να προστατεύσουμε, ούτε οι ένοπλες δυνάμεις μας έχουν μία σαφώς ορισμένη περιοχή που πρέπει να υπερασπιστούν. 

Σε ό,τι αφορά την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ όλα είναι «φλου», και επισήμως δεν υπάρχει ούτε ένας χάρτης που να έχει εκδοθεί από το ελληνικό κράτος που να απεικονίζει με σαφήνεια ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ακριβώς φθάνουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Επομένως δεν υπάρχει στην πραγματικότητα και καμία «κόκκινη γραμμή» που θα πρέπει οι Τούρκοι να φοβούνται μην την περάσουν. 

Όλες οι σχετικές δηλώσεις υπουργών περί δήθεν αποφασιστικότητας για την υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων γίνονται αποκλειστικά και μόνο για εσωτερική κατανάλωση, για να νομίζουν οι ανίδεοι Έλληνες ότι το «μπάτε σκύλοι αλέστε» ελληνικό κράτος προασπίζεται τα εθνικά συμφέροντα - όταν δεν μπορεί να προασπίσει ούτε τη Λέσβο, τη Χίο και τη Σάμο από τις ορδές των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών που καταφθάνουν καθημερινά κατά εκατοντάδες.

Ουσιαστικά η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ούτε στρατηγική στόχευση, ούτε δική της πρωτοβουλία σε τίποτα, ούτε την παραμικρή ιδέα πώς να ασκεί αποτροπή. 

Δεν γνωρίζει ότι οι ένοπλες δυνάμεις, όσο καλά εκπαιδευμένες κι αν είναι και όσο υψηλό ηθικό κι αν έχουν, είναι άχρηστες ως μέσο αποτροπής αν δεν αποδεικνύουν ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ από καιρού εις καιρόν ότι μπορούν και ξέρουν να πολεμούν. Για να υφίσταται αποτροπή θα πρέπει ο αντίπαλος να έχει πάντα την αμφιβολία και τον φόβο για το πώς θα αντιδράσεις, και να έχει ΔΕΙ τι μπορούν να κάνουν τα όπλα σου σε συνθήκες πραγματικής μάχης. 

Αν ο αντίπαλος ξέρει ότι οι ένοπλες δυνάμεις σου έχουν μισό αιώνα να ρίξουν έστω και μια τουφεκιά, αν έχει τη βεβαιότητα ότι δεν πρόκειται να ανοίξεις πυρ παρά ΜΟΝΟ αν αυτός εισβάλλει σε κατοικημένη περιοχή σου, και αν έχει καταλάβει ότι είναι πιθανότερο να πέσει στο κεφάλι του αστεροειδής παρά δικός σου πύραυλος, τότε θα οργιάσει σε βάρος σου στην ΑΟΖ σου, στην υφαλοκρηπίδα σου, στον εναέριο χώρο σου και όπου αλλού του δοθεί η ευκαιρία.

Προς το παρόν ως χώρα παραβιάζουμε καθημερινά όλους τους κανόνες της στρατηγικής, της αποτροπής και της κοινής λογικής ελπίζοντας πως κάτι θα γίνει στο τέλος και θα τη βγάλουμε και πάλι καθαρή. 

Πλέουμε κυριολεκτικά στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι Αμερικανοί, οι Γάλλοι, οι Ισραηλινοί, οι Εσκιμώοι ή οποιοσδήποτε άλλος θα έρθει την κατάλληλη στιγμή ως από μηχανής θεός με τις ένοπλες δυνάμεις του να μπει ως ασπίδα μπροστά μας επειδή είμαστε όμορφοι, υπάκουοι, προβλέψιμοι και τηρούμε το διεθνές δίκαιο, και ότι θα βάλει φρένο στην Τουρκία για λογαριασμό μας ώστε να μην ρεζιλευτούμε διεθνώς. 

Και φυσικά όποιος βαυκαλίζεται με τέτοιες απίθανες ιδέες που δεν μπορεί να τις πάρει στα σοβαρά ούτε παιδί του Δημοτικού, είναι καταδικασμένος όχι μόνο να πέσει από τα σύννεφα κάποια στιγμή αλλά και να γίνει παγκόσμιος περίγελος και παράδειγμα προς αποφυγή.


Stirlitz

Πηγή: https://thesecretrealtruth.blogspot.com/
«Πᾶνος»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου