Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2020

ΚΟΝΑΝΙΣMΟΣ – ΓΙΑΝΝΑΡΙΣΜΟΣ (Διαβᾶστε καί διαδῶστε!)


Σχόλιο Πᾶνος: Στὸ τέλος τοῦ κειμένου, παραθέτουμε ἕνα μικρὸ κείμενο τοῦ συγκεκριμένου ἱερέως, μὲ τίτλο «προλαβαίνω ὡς τὰ Χριστούγεννα;;;...» στὸ ὁποῖον, ἄν εἶναι δυνατόν, μὲ τὰ λεχθέντα του καταργεῖ τὸ μυστήριο τῆς ἐξομολογήσεως, μᾶς λέει ὅτι εἶναι ἁπλᾶ μιὰ ἀνάμνηση καὶ τὸ κακὸ εἶναι, πὼς τὸ ἀναδημοσιεύουν ἐκκλησιαστικὴ ἱστοσελίδα, ἀλλὰ καὶ ἱστολόγιο ὅπου τὸ εἴδαμε, χωρὶς καμμία διάκριση ἤ ἔστω νὰ βάλουν κάποιο σχόλιο γιὰ τὴν αἱρετικὴ καὶ πλανεμένη του ἀντίληψη.

____________________________________________

Εἶναι πολλοὶ αὐτοί, ποὺ δὲν ξαφνιάστηκαν ἀπὸ τὸ πρωτοσέλιδο δημοσίευμα τοῦ «Ο.Τ.» γιὰ συγκεκριμένο κληρικὸ ‘πλανώμενο καὶ πλανῶντα’ πολὺ νεαρὸ κοσμάκη καὶ ὁδηγοῦντα πολλοὺς στὸν ἐφησυχασμό τοῦ ‘δὲν συμβαίνει τίποτε μὲ μία σχέση τεσσάρων χρόνων’. Γιὰ ὅσους γνωρίζουν πρόσωπο καὶ καταστάσεις ὁ κληρικὸς αὐτὸς ἀποτελεῖ – δυστυχῶς – κλασσικὸ παράδειγμα κληρικοῦ πρὸς ἀποφυγήν.

Ἡ ἱκανότητά του νὰ παράγει ἀπερίσκεπτη κενολογία καὶ ἀγαπολογικὴ ἀδολεσχία, ποὺ γαργαλάει αὐτιὰ – καὶ ὄχι μόνο – ὁδηγεῖ νέους κυρίως σὲ ἀπώλεια ψυχῆς καὶ θέτει ἕνα πρόβλημα γιὰ τὴν Ἐκκλησία:

Ὥς πότε ἀκατάρτιστοι κληρικοὶ θὰ ἁρπάζουν ἕνα πετραχήλι, θὰ φοροῦν τὰ ‘διάσημα’ τοῦ Ἀρχιμανδρίτη – Ἀρχιμανδρίτης, καλέ, ὁ ‘πάτερ’ – καὶ θὰ παρουσιάζονται ὡς Στάρετς ὁλκῆς, ποὺ ξέρουν νὰ παίζουν τὴν ἁγιότητα στὰ δάχτυλα;

Ὥς πότε ἄμοιροι θεολογικῆς παιδείας καὶ παντελῶς ἀμέτοχοι ἁγιοπνευματικὴς ἐμπειρίας θὰ ἐμφανίζονται μπροστὰ σὲ νέους κολακεύοντας τὰ πάθη τους καὶ ἀνάβοντας φωτιὲς στὶς ψυχές τους; Πότε οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἔκαναν ὑπακοὴ σὲ Γέροντα καὶ ἔγιναν καὶ δάσκαλοι τῆς ὑπακοῆς; Γνώρισαν ποτὲ τί σημαίνει πτωχεία Μοναχοῦ αὐτοί, ποὺ εἰσπράττουν μισθοὺς ἀπὸ καθηγητηλίκια καὶ ἐφημεριακὴ θέση καὶ τυχερά; Ἡ ζωή τους γεμάτη ταξίδια, βολάν, πλοῦτο, καλοπέραση, γνωριμίες καὶ δημόσιες σχέσεις γιὰ ἀναρρίχηση!

Πότε πρόλαβαν καὶ ‘ψήθηκαν’ στὸν ἀγώνα γιὰ νέκρωση τῶν παθῶν καὶ ἀπὸ ποιοὺς κρίθηκαν ἱκανοὶ νὰ καθοδηγήσουν καὶ ἄλλους; Ρηχοί, ἐπιδερμικοὶ καὶ τυφλοὶ οἱ ἴδιοι χωρὶς πνευματική, ἁγιοπατερικὴ κατάρτιση, χωρὶς ἀσκητικὴ ἐμπειρία, χωρὶς μαθητεία σὲ Γέροντα σίγουρα θὰ ὁδηγήσουν καὶ ἄλλους ἐκεῖ, ποὺ πορεύονται οἱ ἴδιοι: Στὴν πτώση καὶ τὴν ἀμετανοησία μὲ τὴν ἐγωιστικὴ ψευδαίσθηση ὅτι εἶναι οἱ τέλειοι, τοὺς ὁποίους πολεμοῦν κάποιοι… “κολλημένοι”.

Ὁ αὐθεντικὸς κληρικὸς δὲν χρειάζεται αἰθέρια ἔλαια, γιὰ νὰ ἀρωματίζει τὰ ράσα του, ὅταν αὐτὰ ἀπὸ μόνα τους ἀποπνέουν τὸ ἄρωμα τοῦ θυμιάματος τῆς Προσευχῆς. Σήμερα συναγωνίζεται τὴ χυδαιότητα τοῦ Γιανναρισμοῦ ἡ κιβδηλότητα τοῦ Κονανισμοῦ, ποὺ γίνεται πιὸ ἐπικίνδυνη, γιατί κρύβεται πίσω ἀπ’ τὸ τιμημένο ράσο. Τὸ κονανικὸ ‘κήρυγμα’ ἀσχολεῖται μὲ τὴν κυτταρίτιδα τῶν γυναικῶν! Τί δουλειὰ ἔχει ὁ ἄγαμος κληρικὸς καὶ κάνει … σπουδὲς σὲ φαινόμενα, ποὺ παρουσιάζονται στὰ γυναικεῖα σώματα;

Ὁ κονανισμὸς ἔχει μετρήσει καὶ τὸν χρόνο τῆς μετάνοιας: πέντε μόλις λεπτά! Τύφλα νὰ ἔχουν ἐκεῖνοι οἱ Καθηγητὲς τῆς ἐρήμου τῶν πόλεων καὶ τῶν ὀρέων, ποὺ διακηρύσσουν ἀπὸ ἐμπειρία ὅτι ἡ μετάνοια εἶναι ἀγώνας καὶ ἀγώνισμα ἐφ’ ὅρου ζωῆς. Νὰ τὸ ποῦμε ξεκάθαρα: Ὁ κονανισμὸς εἶναι λοιμική, ποὺ ἀποκοιμίζει ἀνυποψίαστους νέους καὶ τοὺς μετατρέπει σὲ ὀπαδούς!

Ἡ κενὴ ἀπάτη τῆς ἰδιοτελοῦς πανουργίας καὶ τῆς ἀγαπολογίας τοῦ κονανισμοῦ τὸ πολὺ πολὺ νὰ φτάσει στὸ μέτρο τῆς φλύαρης ἀγαπολογίας τοῦ Λέο Μπουσκάλια. Μέχρι ἐκεῖ. Τίποτε περισσότερο. Καμία Ὀρθόδοξη πνευματική, πατερικὴ καὶ ἁγιοπνευματικὴ ἰκμάδα. Καμία γνησιότητα. Γιατί λείπει ἡ κάθαρση, ἡ ἄσκηση, ἡ ἀληθινὴ Μετάνοια. Ὁ κονανισμός, φουσκωμένος ἀπὸ τὰ χειροκροτήματα, ξεσκούφωτος καὶ μὲ ‘ἐπηρμένην ὀφρῦν’ εἶναι ἡ ἐνσάρκωση τοῦ Κυριακοῦ Λόγου: ‘Τυφλὸς τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῆ ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται’ (Ματθ. ΙΕ,14).

Συγχαρητήρια στὸν Συνεργάτη σας, ποὺ τόσο ὡραῖα παρουσίασε μία πτυχὴ τοῦ κονανισμοῦ. Μπορεῖ κάποιοι νὰ καταλάβουν τὴν ἀξία τῶν ἐγκεφαλικῶν ὑποπροϊόντων καὶ τῶν ξυλοκεράτων τοῦ κονανισμοῦ.-

Πέτρος Κάτσιος

http://orthodoxostypos.gr/

Πηγή: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=78611

________________________________________

Τὸ παρακάτω κείμενο γιὰ τὸ ὁποῖον προαναφέρθηκα στὸ σχόλιό μου καὶ ποὺ κανεὶς ἕως τώρα δὲν βρέθηκε νὰ τὸν σταματήση, ἀλλὰ μᾶλλον τὸ ἀντίθετο συμβαίνει... 

Προλαβαίνω ως τα Χριστούγεννα;;;...


«Κάποιος γνωστός αυτές τις μέρες, έπεσε σε σοβαρές αμαρτίες.
Μετάνιωσε. Και μου ‘γραψε:

Ελπίζω ο Θεός να με συγχωρέσει ως τα Χριστούγεννα…

Ήθελα να του γράψω ότι ο Θεός, δεν θα τον συγχωρέσει ως τα Χριστούγεννα, διότι απλά τον έχει ήδη συγχωρέσει, πριν περίπου 2.000 χρόνια ένα μεσημέρι στο Γολγοθά.

Η άφεση, έχει ήδη δοθεί!! Άπαξ δια παντός.

Αυτό που κάνουμε τώρα – το μυστήριο της Εξομολόγησης – είναι μια ανάμνηση, αναβίωση, κι ανανέωση εκείνης της πράξης αγάπης, της συγχώρεσης και άφεσης.


Δεν συγχωρούμαστε την ώρα που εξομολογούμαστε.

Την ώρα που εξομολογούμαστε, βιώνουμε πάλι την ίδια αυτή αγάπη του Θεού, που ήδη δόθηκε, εκδηλώθηκε, ξεχύθηκε πλούσια πριν 20 αιώνες.

Πρόσεξε τη λέξη ¨ήδη¨!!!
Ήδη!!!

Αυτά ήθελα να απαντήσω στο μήνυμα, μα έπεσε η σύνδεση και δεν το ‘γραψα.

Ελπίζω να το διαβάσει εδώ, μαζί με άλλους συναμαρτωλούς που έχουν παρόμοιες απορίες, και να χαρεί την αγάπη του Θεού, που συγχωρεί τους πάντες και τα πάντα, από πάντα!!»

π. Ανδρέας Κονάνος

Πηγή:http://odevontas.blogspot.com/2018/12/blog-post.html

___________________
 
Τὸ εἴδαμε καὶ ἐδῶ:https://poimin.gr/prolavaino-os-ta-christoygenna/
«Πᾶνος»  

3 σχόλια:

  1. Μας λέει ο Απόστολος Παύλος : ( ει γαρ ετι ανθρώποις ήρεσκον, Χριστού δούλος ουκ αν ημήν ) Γαλάτας σ' 10.

    Η μήπως ζητώ να αρέσκω εις ανθρώπους;
    ΌΧΙ
    Διότι εάν ακόμη και τώρα επιδιώκον να αρέσκω τις ανθρώπους δεν θα ήμουν δούλος του Χριστού.

    ΚΑΙ Ο ΊΔΙΟΣ Ο ΚΎΡΙΟΣ ΜΑΣ, ΜΑΣ ΤΟ ΤΌΝΙΣΕ ΞΕΚΆΘΑΡΑ

    ΌΠΟΙΟΣ ΕΊΝΑΙ ΦΊΛΟΣ ΤΟΥ ΚΌΣΜΟΥ, ΕΊΝΑΙ ΕΧΘΡΌΣ ΤΟΥ ΘΕΟΎ.

    Και δυστυχώς ο π Κονάνος, θέλει να αρέσει στον αμαρτωλό κόσμο,
    Και να του χαϊδεύει τα αυτιά, και τα πάθη του.
    Και όχι να τον οδηγεί σε συντριβή και ειλικρινή μετάνοια.

    Φαίνεται δεν άκουσε ποτέ τα λόγια του τελώνου.

    Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ Λουκά 18 10-14.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στό ἐρώτημα, ποιός εἶναι ὁ σκοπός τῆς ζωῆς μας, ὁ ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ ἀπαντᾶ:
    Ἡ ἀπόκτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δηλαδή, ἡ θέωση.

    Σύμφωνα μέ τούς Πατέρες, ἡ Πίστη μας ἡ Ὀρθόδοξη εἶναι ἡ ἀποκαλυμμένη Ἀλήθεια.
    Δέν εἶναι μορφή ψυχολογικῆς ἀναπλήρωσης.

    Ὅσοι μέσα στήν Ἐκκλησία μιλᾶνε γιά ψυχολογικές ἰσορροπίες, ψυχολογικά κενά καί ἄλλα παρόμοια, δέν πατᾶνε καλά. Δέν βρίσκονται ἐξ ὁλοκλήρου μέσα στήν Ὀρθοδοξία. Σχοινοβατοῦν ἀνάμεσα σέ Δύση καί Ἀνατολή κρατῶντας ὡς μπάρα ἰσορροπίας τήν δυτικόφερτη ἐκκοσμίκευση.

    Οἱ Πατέρες μιλᾶνε γιά ψυχή καί πάθη. Δέν μιλᾶνε γιά ψυχολογίες καί ψυχολογικές διαταραχές.

    Οἱ Πατέρες μιλᾶνε θεραπευτικῶς γιά θεοδίδακτη πνευματική ζωή καί ὄχι γιά ψυχολογικούς ἀκροβατισμούς ἀνθρώπινης ἐπινόησης.

    Μέ συγχωρεῖτε γιά τήν παρέμβαση. Ἴσως καί νά σφάλω. Σᾶς παρακαλῶ διορθῶστε με.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ἀδελφἐ Φώτη, μιλᾶς ὁλόσωστα, δὲν εἶμαι βέβαια Θεολόγος, ἀλλὰ αὐτὰ ὅπως γράφεις καὶ ἐσὺ, μᾶς τὰ ἔχουν πεῖ πολλοὶ ἅγιοι καὶ φωτισμένοι γέροντες.

      Οἱ ψυχολογικὲς διαταραχὲς καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ φαινόμενα, εἶναι ἀποτελέσματα τῆς ἀποστασίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεό, ἡ ἀπομάκρυνσή του ἀπὸ τὸ Θεῖον καὶ ἡ προσκόλλησή του μόνον στὰ ὑλικὰ!

      Διαγραφή