Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα π. ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΒΙΤΤΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα π. ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΒΙΤΤΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2023

π. Ευσέβιος Βίττης: H σχέση της υπακοής με την αγάπη


Ό,τι αποδεικνύει την υπακοή «καθ’ υπερβολήν οδόν» προς την τελειότητα και την ελευθερία είναι η αγάπη. Η αγάπη είναι και κόρη και μητέρα της πνευματικής ελευθερίας και μόνο μέσα στο χώρο της αναπτύσσεται. Και αν κάπου πρέπει να υπάρχει η αγάπη ως ζωοποιό στοιχείο, αυτό είναι η υπακοή. Η υπακοή δεν είναι, δεν πρέπει να είναι, καρπός καταναγκασμού, αλλά αμοιβαιότητας και βαθειάς εν Χριστώ αγάπης. Πώς θα δείξει κανένας αγάπη στον Θεό, που δεν τον βλέπει, αν δεν δείξει δια της υπακοής αγάπη στον πρεσβύτερο αδελφό και πνευματικό του πατέρα, που τον βλέπει και είναι μπροστά του, έτοιμος να τον βοηθήσει;

Σάββατο 27 Μαΐου 2023

π. Ευσέβιος Βίττης: Αγάπη και συναίσθημα


Η αγάπη πρέπει να είναι αγάπη πρώτιστα στον Ιησού και δια Ιησού η έκφρασή της στους αδελφούς μας. Θα πρέπει να αγνοηθή ο ρόλος του συναισθήματος; Θα ήταν λάθος η παραγνώρισή του. Ο άνθρωπος δεν είναι άγγελος, για να αγαπάη σαν άγγελος. Και ως άνθρωπος έχει την ιδιοτυπία του στην έκφραση της αγάπης του. Μιλώντας για αγάπη δεν μπορούμε να αποφύγουμε να μιλήσουμε για τρυφερότητα καρδιάς, για ευαισθησία κλπ. Η αγάπη λειτουργεί μέσα μας όχι ως κάτι ξένο προς τον μηχανισμό του ψυχικού μας κόσμου. Όμως η χριστιανική αγάπη δεν είναι μόνο συναισθηματισμός. Είναι χάρισμα του Θεού, στο οποίο καλείται να συμμετάσχη και ο συναισθηματισμός μας εξαγιαζόμενος.

Ο Κύριός μας δεν καταργεί το συναίσθημα, αλλά το εξαγιάζει. Προσέχοντας στο παράδειγμά Του βλέπουμε πόση ανθρωπιά δείχνει, πόσο γλυκός είναι. Τον συγκινούν τα παιδιά, τα οποία παίρνει στην αγκαλιά Του και τα παρουσιάζει ως εικόνες για μια ώριμη και συνετή αθωότητα και παιδικότητα. Στενάζει μπροστά στον ανθρώπινο πόνο, τον οποίο απαλείφει από πολλές καρδιές. Κλαίει μπροστά στο θέαμα του θανάτου, που θέτει τέρμα στην ομορφιά της ζωής. Και μιλάει λίγο πριν από το θείο πάθος Του με μια απέραντη τρυφερότητα στους μαθητάς Του, που δεν διστάζει να τους ονομάση «τεκνία» Του (Ιω. 13:33). 

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2022

π. Ευσέβιος Βίττης (†): Το δράμα και η λύτρωση του ανθρώπου


Ο Θεός μόνος Κύριος της ιστορίας του κόσμου

«Όσα βαθιά μες στο σκοτάδι κρύβονται, (ο Θεός) έξω στο φως τα βγάζει και φανερώνει εκείνα, που σε θανάτου ήσκιο κρύβονται. Έθνη σε πλάνη οδηγεί και σε καταστροφή και άλλα μεγαλώνει με καθοδήγησή του. Τη φρόνηση παίρνει λαών και ηγεμόνων κι αφήνει να πλανώνται σε δρόμους που δεν ξέρουν. Όχι σε φως, μα σε σκοτάδι θα προχωρούν ψηλαφητό σαν μεθυσμένοι, που εδώ κι εκεί παραπατώντας πάνε» (Ιώβ 12:22-25).

Πίσω λοιπόν από τα γεγονότα της ιστορίας στέκει ο Θεός. Και στα γεγονότα αυτά διακρίνει ο φωτισμένος νους του ανθρώπου τα σχέδια του Θεού, βάσει των οποίων κρίνει, κατακρίνει και τιμωρεί ή αμείβει τους ανθρώπους. Παρόλο όμως ότι προσεγγίζονται σε ένα βαθμό τα σχέδια του Θεού, δεν είναι εντούτοις δυνατόν να εισδύσει ο νους του ανθρώπου και στο βάθος τους και στον αριθμό και την έκτασή τους και επομένως στην πλήρη κατανόησή τους.

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2022

π. Ευσέβιος Βίττης (†): Αγάπη και αυτογνωσία

 

Ασφαλώς, ως αγωνιζόμενοι χριστιανοί, νιώθουμε μέσα μας τη λαχτάρα για αγάπη προς τους άλλους. Ασφαλώς μας συγκινεί η σκέψη να αγαπούμε τον ένα όπως όλους μαζί και όλους όπως τον ένα. Μεγάλος αυτός ο πόθος, αν υπάρχη μέσα μας, και ίσως είναι το πιο μεγάλο επιδιωκτέο τέλος. Όμως δεν πρέπει να λησμονούμε την πραγματικότητά μας, ποιοι ακριβώς είμαστε, ποια είναι η φυσική μας κατάσταση, προτού επιχειρηθή η εν Χριστώ μεταμόρφωσή μας στο καμίνι της αγάπης για τον Ίδιο και δια μέσου Του για τους αδελφούς μας συνανθρώπους.

Συχνά μιλώντας για αγάπη, λησμονούμε το έδαφος, στο οποίο αυτή φυτρώνει. Γι’ αυτό συμβαίνει ετούτο το παράδοξο, ενώ ο πόθος μας για αγάπη μπορεί να είναι πολύ μεγάλος, όμως ο τόπος όπου πρέπει να αναπτυχθή, η καρδιά μας δηλαδή, που την πλημμυρίζει αυτός ο πόθος, συμβαίνει να είναι εντελώς ακατάλληλος για ένα τέτοιο ουράνιο φυτό. Με τον τρόπο αυτόν, μπορεί να «ωδίνη όρος και να τίκτη μυν», να παρουσιάζεται δηλαδή μια πολύ μεγάλη δυσαναλογία ανάμεσα σε αυτό που ποθούμε και σε αυτό που θέλουμε να πραγματοποιήσουμε.

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2022

Πατήρ Ευσέβιος Βίττης: Όσο πιο πολύ εφαρμόζει κάποιος τις εντολές του Θεού ,τόσο πιο ανθεκτικός γίνεται στις θλίψεις και τους πειρασμούς

 

Οἱ πιστοί πρέπει νά τονώνονται κάθε λίγο. 
 
Εἶναι τόσο ἀνθρώπινο νά δεχώμαστε συχνά ἐπαναλαμβανόμενα κάποια λόγια ἐνισχυτικά γιά τήν πίστη μας καί τήν ἐμμονή μας στόν Κύριο.
  
Γι' αὐτό καί πάλι τονίζει ὁ ἃγιος συγγραφεύς μας τήν ἀξία τῆς ὑπομονῆς τῶν ἁγίων, δηλαδή τῶν χριστιανῶν. 
 
Καί ὑπομονή ἐδῶ σημαίνει ἐγκαρτέρηση, ἀντοχή, ἀκλόνητη προσμονή τοῦ Χριστοῦ μέ τό βλέμμα στραμμένο στήν οὐράνια πατρίδα. 

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2021

Πατήρ Ευσέβιος Βίττης: Ένα αγλαόκαρπο δέντρο της Εκκλησίας!

 

Ο Γέροντας, π. Ευσέβιος Βίττης (1927-2009) αποτελεί ένα ακόμη λαμπρό και ιδιαίτερο κεφάλαιο ανάμεσα στις φωτεινές προσωπικότητες της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που λάμπρυναν και ευλόγησαν με την παρουσία τους και το πέρασμά τους τον ιδιαίτερα σκοτεινό και απάνθρωπο 20ό αιώνα.

Τέτοιες πυρφόρες μορφές του ουρανού στην γη, αντίδωρα του Θεού στις απεγνωσμένες ψυχές του αιώνα που μας πέρασε, ήταν και οι νέοι αγιορείτες άγιοι μας, που πρόσφατα αποφάσισε το Οικουμενικό Πατριαρχείο να αγιοκατατάξει, και ο σεπτός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος ανακοίνωσε από το βήμα του Άθωνα! Από πού αλλού;

Στο ίδιο, το αέναο εργαστήρι αγιότητας στο οποίο κατεργάστηκαν οι νέοι άγιοι μας την μέθεξη τους με τον Θεό!

Σάββατο 27 Ιουνίου 2020

ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΜΙΑΣ ΑΣΚΗΤΙΚΗΣ ΠΡΑΞΕΩΣ - ΑΡΧΙΜ. ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΒΙΤΤΗ


Μια λεπτή γαλάζια στήλη καπνού υψωνόταν σαν μπορντούρα του δάσους, όχι μακριά από το ερημητήριο. Υψωνόταν ελαφρά, ολόισια, χωρίς να την ενοχλεί και ο ελάχιστος άνεμος. Ήρεμη και λεπτή σαν τα μεγάλα δέντρα, φαινόταν να αποτελεί κομμάτι του τοπίου. 

Και όμως προκάλεσε την περιέργεια του υποτακτικού. Αυτός ο καπνός ήταν ασυνήθιστος. Ποιος λοιπόν πρωί-πρωί μπορεί να άναψε τη φωτιά; Ο υποτακτικός ήθελε να έχει ήσυχη την καρδιά του από λογισμούς. 

Προχώρησε γι’ αυτό, απομάκρυνε τα κλαδιά μερικών θάμνων και έβλεπε σε απόσταση τόση, όση φτάνει μια πετροβολιά, τον γέροντά του όρθιο, δίπλα σε μια ισχνή φωτιά. Τι να έκαιγε άραγε; Τον είδε να σκύβει, να παίρνει ένα κουκουνάρι και να το πετάει στη φωτιά.

     Ο υποτακτικός στάθηκε για λίγο διστακτικός. Έπειτα πλησίασε ήρεμα και ρώτησε με σεβασμό:

Πέμπτη 23 Απριλίου 2020

Ἡ ὑπέρβαση τοῦ μοραλισμοῦ - Ἀρχιμ. Εὐσεβίου Βίττη (Μέρος 2ον καὶ τελευταῖον)



Β΄ ΠΑΗΣΙΑ

Στὰ χρόνια τὰ παλιὰ (ἀλλὰ καὶ σήμερα!) ἀνθοφοροῦσε κρίνα ψυχῶν ἡ ἔρημος ἡ ἄγρια καὶ ἀφιλόξενη. Ἡ ἱερὴ καρδιὰ τῶν παιδιῶν της φλέγονταν ἀπὸ τῇ θείᾳ καὶ πύρινη ἀγάπη. Γιὰ ὅλους. Ἰδιαίτερα ὅμως γιὰ τὴν Παησία. Ἁγνὴ ψυχὴ ἡ Παησία. 

Ἀπὸ μικρὴ παιδούλα ἔβλεπε σεβάσμιους γέροντες ἐρημῖτες νὰ περνοῦν ἀπὸ τὸ σπιτικό της, ὅπου τοὺς δέχονταν τὰ γονικά της μὲ σέβαση καὶ ἀγάπη πολλή, ὅπως ἄλλωστε καὶ τοὺς ἔπρεπε. Καὶ ἐνιωθε κι αὐτὴ τὸ ἴδιο ὅπως καὶ οἱ γονεῖς της γιὰ τοὺς ἁγίους ἐκείνους Γέροντες. 

Τετάρτη 22 Απριλίου 2020

Ἡ ὑπέρβαση τοῦ μοραλισμοῦ - Ἀρχιμ. Εὐσεβίου Βίττη (Μέρος 1ον)


Ἀποτελεῖ κοινὸ τόπο πιὰ ἡ διαπίστωση πὼς στὶς μέρες μας περνοῦμε μιᾷ πνευματικὴ κρίσῃ ἀπό τὶς λίγες στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία. Σὲ τέτοιες ἀκριβῶς ἐποχὲς διαπιστώνει κανένας ἀνάμεσα στὰ ἄλλα καὶ μία ὑπέρμετρη αὔξηση τοῦ μοραλισμοῦ καὶ τοῦ σύστοιχού του νομισμοῦ. Ὅσο δηλαδὴ φτωχαίνει τὸ πνεῦμα τόσο αὐξαίνει ἡ σημασία τοῦ γράμματος στὴν προσπάθεια ἀντιμετώπισης τῆς κρίσης.

Ἀγνοεῖται στὴν περἰπτωση αὐτὴ τὸ βάθος καὶ ἡ ἔκταση τῆς κρίσης καὶ ὅσοι τὴν ἀντιμετωπίζουν ἔτσι μένουν στὸ ἐξωτερικὀ της περίβλημα καὶ προβαίνουν σὲ ἐξωτερικὲς καὶ στεῖρες ἠθικὲς ἐπιταγὲς ὡς θεραπευτικὰ μέσα, ἀνἰκανα φυσικὰ νὰ ἀναστήσουν τὸν νεκρωμένο ἀπὸ τὴν ἁμαρτία ἄνθρωπο. Δὲν εἶναι λοιπὸν παρἀξενο γιατὶ χαρακτηρίζει μία ἀπελπιστικὴ ἀγωνία πολλὲς σχετικὲς ἀπόπειρες ἀντιμετώπισης τοῦ ὅλου θέματος καὶ δὲν εἶναι ἀνεξἠγητη ἡ ἀποτυχία τους τελικά. 

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2020

«ΑΓΑΛΛΙΑΜΑ ΚΑΡΔΙΑΣ» του μακαριστού π. Ευσεβίου Βίττη


Είναι αναμφισβήτητο γεγονός, ότι ο Θεός έδωσε το νόμο Του στον άνθρωπο ως έκφραση της θείας Του βουλής για τη σωτηρία του. Ο νόμος Του, Παλαιά και Καινή Διαθήκη, είναι βέβαια διατυπωμένος κάπου και φυλαγμένος ως λόγος γραπτός. 

Αυτό όμως δε σημαίνει πως ο άνθρωπος μπορεί να πάρει τα βιβλία αυτά, να τα διαβάσει και να αντιληφθεί έτσι στο άψε-σβήσε τι θέλει από αυτόν ο Θεός. Το ζήτημα είναι πιο σύνθετο. Αυτό το κατανοεί ο ιερός ψαλμωδός.

Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2020

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ π. ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΒΙΤΤΗ ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ ΣΥΝΑΞΙ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΜΑΣ (ΜΟΝΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ) ΣΤΟ ΣΥΝΟΔΙΚΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ 20-8-1998 ΜΕΡΟΣ 2ον



Ὁ Γέροντας: Ἐρωτήσεις. Ἀπὸ τὸν ἀγῶνα σας.

π. Εὐσέβιος: Μὴν ντρέπεστε, πέστε ὁ,τιδήποτε. Δὲν ὑπάρχει δυσκολία. Ἐκτὸς ἂν δὲν ὑπάρχῃ ἀπολύτως τίποτα. Μπορεῖ νὰ σκεφτῶ καὶ ἐγὼ κάτι …

Μοναχὸς Δ.: Γέροντα, στὴν προσπάθεια νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ τὴν προσευχή, μᾶς ἔρχεται ἕνας ἄλλος λογισμός - ἐμένα προσωπικά – ποὺ μ’ ἐνοχλεῖ καὶ μοῦ λέει˙ «μὴ στέκεσαι ὄρθιος, θὰ κουραστῇς, ἡ προσευχὴ θέλει πολὺ βία, πῶς θὰ κάνῃς διακόνημα; Κάτσε καὶ κάτσε». Ὁπότε, ὅταν καθόμαστε στὴν Ἐκκλησία, ἂς ποῦμε, δὲν μποροῦμε νὰ προσευχηθοῦμε. Ἴσως νὰ ἀκοῦμε λίγο τὰ ψαλλόμενα καὶ ἀναγινωσκόμενα, ἀλλὰ νὰ ἔχουμε μία ἔντονη αἴσθηση τῆς προσευχῆς δὲν μποροῦμε νὰ τὸ κάνουμε. Τί λέτε μὲ αὐτὸν τὸ λογισμὸ ποὺ ἔρχεται καὶ ἐνοχλεῖ καὶ ἐμένα καὶ ἴσως καὶ τοὺς ἄλλους πατέρες;

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2020

ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ π. ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΒΙΤΤΗ ΟΜΙΛΙΑ ΣΕ ΣΥΝΑΞΙ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΜΑΣ (ΜΟΝΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ) ΣΤΟ ΣΥΝΟΔΙΚΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ 20-8-1998 ΜΕΡΟΣ 1ον



Ὁ Γέροντας (Ἀρχιμ. Γεώργιος, Καθηγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς μας): Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, Ἀμήν.

Δόξα σοι ὁ Θεὸς ἡμῶν, δόξα σοι.

Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν καὶ ζωῆς χορηγός, ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἡμῖν καὶ καθάρισον ἡμᾶς ἀπὸ πάσης κηλῖδος καὶ σῶσον Ἀγαθὲ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

π. Εὐσέβιος: Εὐχαριστῶ πάρα πολύ, ποὺ μοῦ δίνεται τὸν λόγο, ἂν καὶ αἰσθάνομαι μειονεκτικότητα τώρα ἐδῶ, μπροστὰ σὲ τόσους πατέρες, στὸν Ἅγιο Γέροντα καὶ τόσους ἀδελφοὺς ἐδῶ. Τί νὰ πῶ ἐγώ, ἄσοφος ὤν; Λένε ὅτι πνευματικὴ σοφία εἶναι ἡ σιωπὴ ἀλλά, ἀφοῦ μοῦ λένε, κάνω καὶ ἐγὼ ὑπακοή. Ἐσεῖς λοιπὸν θὰ μὲ ὑποστῆτε γιὰ λόγους ὑπακοῆς. Ὑπακοὴ κι ἐγώ, ὑπακοὴ καὶ ἐσεῖς. Τώρα θέμα συγκεκριμένο δὲν ἔχω. Δὲν ἤξερα ὅτι θὰ εἶχα αὐτὴ τὴν τιμὴ νὰ σᾶς μιλήσω.

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2019

Για την λήθη, την άγνοια και την ραθυμία - π. Ευσέβιος Βίττης (†)


Ο όσιος Μάρκος ο ασκητής, στον πρώτο τόμο της Φιλοκαλίας, γράφει μια επιστολή «προς Νικόλαον». Πάρα πολύ ωραίο κείμενο. Και εκεί μιλάει για τους τρεις «γίγαντες»: την λήθη, την άγνοια και την ραθυμία. Έχουν και χαρακτήρα ψυχολογικό αυτά, αλλά έχουν και χαρακτήρα πνευματικό. Αν μου επιτρέψετε, θα επιχειρήσω μια μικρή ανάλυση…

Η λήθη είναι ένα ψυχολογικό γεγονός, δηλαδή το ότι φεύγει από την μνήμη μας μία παράσταση, κάτι που ξέρουμε. Αυτό είναι φυσιολογικό και απαραίτητο, διότι δεν μπορεί η μνήμη μας να κρατήσει τα πάντα· θα επιβαρυνθεί πάρα πολύ.

Έχουμε λοιπόν την ψυχολογική πλευρά της μνήμης, που μία ιδιότητά της είναι η λήθη. Έχουμε όμως και την πνευματική πλευρά, που κατά την γνώμη μου παρουσιάζει το εξής στοιχείο: Η λήθη αυτή είναι επιμέρους λήθη, δηλαδή, ένα πράγμα το οποίο δεν το ξεχνάω και ταυτόχρονα το ξεχνάω.