26. Η διάθεση της αγάπης δεν διαπιστώνεται
μόνο με την παροχή χρημάτων, αλλά πολύ περισσότερο με τη μετάδοση λόγου και με
τη σωματική διακονία.
27. Εκείνος που απαρνήθηκε ειλικρινά τα
κοσμικά και υπηρετεί με αγάπη απροσποίητη τον πλησίον του, ελευθερώνεται
γρήγορα από κάθε πάθος και μετέχει στη θεία αγάπη και γνώση.
28. Εκείνος που έκανε κτήμα του τη θεία
αγάπη, δεν κουράζεται να ακολουθεί συνέχεια τον Κύριό του(Ιερ. 17,16),
όπως λέει ο θείος Ιερεμίας, αλλά υπομένει με γενναιότητα κάθε κόπο, κακολογία
και ύβρη, χωρίς να σκέφτεται το κακό που του έκανε οποιοσδήποτε.
29. Όταν σε προσβάλλει κανένας ή σ’ εξευτελίσει σε κάτι,
τότε φυλάξου από τους λογισμούς της οργής, μήπως με τη λύπη σε χωρίσουν από την
αγάπη και σε μεταφέρουν στη χώρα του μίσους.
30. Όταν αισθανθείς πόνο επειδή κάποιος σε
πρόσβαλε ή σε ντρόπιασε, να ξέρεις ότι ωφελήθηκες πολύ. με το ντρόπιασμα βγήκε
από μέσα σου η κενοδοξία.
31. Όπως η μνήμη της φωτιάς δεν ζεσταίνει το
σώμα, έτσι πίστη χωρίς αγάπη δεν φέρνει στην ψυχή τον φωτισμό της γνώσεως.
32. Όπως το φως του ήλιου ελκύει το υγιές
μάτι, έτσι και η γνώση του Θεού τραβά φυσικώς τον καθαρό νου στον εαυτό της με
την αγάπη.
33. Νους καθαρός είναι ο νους που
απομακρύνθηκε από την άγνοια και καταφωτίζεται από το θείο φως.
34. Ψυχή καθαρή είναι εκείνη που ελευθερώθηκε
από τα πάθη και ευφραίνεται ακατάπαυστα με τη θεία αγάπη.
35. Πάθος αξιοκατηγόρητο, είναι μια κίνηση
της ψυχής παρά φύση.
36. Απάθεια είναι μια ειρηνική κατάσταση της
ψυχής, κατά την οποία η ψυχή δύσκολα κινείται προς την κακία.
37. Εκείνος που απόκτησε τους καρπούς της
αγάπης με το ζήλο του, δεν χωρίζεται από αυτή, ακόμη κι αν υποφέρει μύρια κακά.
Ας σε πείσει γι’ αυτό ο Στέφανος ο μαθητής του Χριστού και οι όμοιοί του, που
προσευχόταν για κείνους που τον φόνευαν και ζητούσε να τους συγχωρήσει ο Θεός,
επειδή ενεργούσαν έτσι από άγνοια(Πραξ. 7,60).
38. Αν ιδίωμα της αγάπης είναι η μακροθυμία
και η χρηστότητα(Α΄ Κορ. 13,4), τότε εκείνος που θυμομανιάζει και
ενεργεί δόλια, είναι φανερό ότι αποξενώνεται από την αγάπη. Κι όποιος είναι
ξένος από την αγάπη, είναι ξένος από το Θεό, αφού ο Θεός είναι αγάπη(Α΄ Ιω.
4,8).
39. «Μην πείτε, λέει ο θείος Ιερεμίας, ότι
είστε ναός του Κυρίου»(Ιερ. 7,4). και συ μην πεις ότι «η απογυμνωμένη
από έργα πίστη στον Κύριό μας Ιησού Χριστό μπορεί να με σώσει». Αυτό είναι
αδύνατο, αν δεν αποκτήσεις και την αγάπη προς Αυτόν με τα έργα. Η γυμνή από
έργα πίστη δεν ωφελεί, αφού και τα δαιμόνια πιστεύουν και τρέμουν(Ιακ. 2,
19).
40. Έργο αγάπης είναι η προς τον πλησίον
ολόψυχη ευεργεσία και μακροθυμία και υπομονή, και η χρήση των πραγμάτων με ορθό
λόγο.
41. Όποιος αγαπά το Θεό, δεν λυπεί κανέναν,
ούτε λυπάται από κανέναν για πρόσκαιρα πράγματα. Μια μόνο λύπη προξενεί και
δοκιμάζει, τη σωτήρια λύπη, την οποία ο μακάριος Παύλος και δοκίμασε και
προξένησε στους Κορίνθιους(Β΄ Κορ. 7, 8-11).
42. Εκείνος που αγαπά το Θεό, ζει αγγελικό
βίο πάνω στη γη. νηστεύει κι αγρυπνεί, ψάλλει και προσεύχεται, και για κάθε
άνθρωπο σκέφτεται πάντοτε καλά.
43. Ό,τι επιθυμεί κανείς, εκείνο αγωνίζεται
ν’ αποκτήσει. Κι από όλα τα αγαθά κι επιθυμητά, ασύγκριτα πιο αγαθό και
επιθυμητό είναι ο Θεός. Πόση λοιπόν επιμέλεια έχομε χρέος να καταβάλομε για να
επιτύχομε το φύσει αγαθό και επιθυμητό;
44. Μη μολύνεις τη σάρκα σου με αισχρές
πράξεις και μην λερώνεις την ψυχή σου με πονηρούς λογισμούς. Και η ειρήνη του
Θεού θα έρθει σ’ εσένα και θα φέρει την αγάπη.
45. Να καταπονείς το σώμα σου με νηστεία και
αγρυπνία και ν’ ασχολείσαι ακούραστα με την ψαλμωδία και την προσευχή. και θα
έρθει σ’ εσένα ο αγιασμός της σωφροσύνης και θα φέρει την αγάπη.
46. Εκείνος που αξιώθηκε να λάβει τη θεία
γνώση και απόκτησε δια μέσου της αγάπης τον φωτισμό της, δε θα παρασυρθεί ποτέ
από το πνεύμα της κενοδοξίας. Εύκολα όμως παρασύρεται από αυτήν όποιος δεν
αξιώθηκε την θεία γνώση. Αλλά αν ο άνθρωπος αυτός σε κάθε τι που πράττει έχει
στραμμένο το βλέμμα του στο Θεό, με την αίσθηση ότι όλα τα πράττει γι’ Αυτόν,
εύκολα με τη βοήθεια του Θεού θα απαλλαγεί από την κενοδοξία.
47. Όποιος δεν απόκτησε ακόμη τη θεία γνώση,
που εκδηλώνεται με την αγάπη, έχει μεγάλη ιδέα για όσα έργα κάνει σύμφωνα με το
θέλημα του Θεού. Εκείνος όμως που αξιώθηκε και την απόκτησε, λέει με βαθιά
συναίσθηση τα λόγια που είπε ο Πατριάρχης Αβραάμ όταν είδε τον Θεό: «Εγώ είμαι
χώμα και στάχτη»(Γεν 18, 27).
48. Εκείνος που φοβάται τον Κύριο, έχει
πάντοτε σύντροφό του την ταπεινοφροσύνη, και με τις ενθυμήσεις που αυτή
προκαλεί, φτάνει στην θεία αγάπη και ευχαριστία. Φέρνει στο νου του τη ζωή που
έκανε πρωτύτερα στον κόσμο, και τα διάφορα αμαρτήματα και τους πειρασμούς που
αντιμετώπισε από τον καιρό της νεότητάς του, και πώς απ’ όλα εκείνα τον γλύτωσε
ο Κύριος, και τον μετέφερε από την ζωή των παθών στον κατά Θεόν βίο. και μαζί
με το φόβο, αποκτά και την αγάπη, ευχαριστώντας πάντοτε με πολλή ταπεινοφροσύνη
τον Ευεργέτη και Κυβερνήτη της ζωής μας.
49. Μη λερώσεις το νου σου ανεχόμενος
λογισμούς επιθυμίας και θυμού, για να μην ξεπέσεις από την καθαρή προσευχή και
περιπέσεις στο πνεύμα της ακηδίας.
50. Τότε ο νους χάνει την οικειότητα που έχει
με το Θεό, όταν δέχεται πονηρούς ή ακάθαρτους λογισμούς να παραμένουν.
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου