Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021

Νώντας Σκοπετέας: Πατήρ Ἠλίας Ἀλευρᾶς + (Ἀφιέρωμα) Μέρος 5


...Κύλησαν ἀρκετὰ οἱ καιροὶ ...
Ὁ πόθος ἀστείρευτος καὶ ἀμετακίνητος! Συχνά - πυκνὰ ἐπισκεπτόταν τὴν Ἕλωνα γιὰ μέρες ὁλόκληρες! Ἀναζητοῦσε μιὰ ἀπάντηση στὸ βασανιστικὸ ἐρώτημα: Μοναχὸς ἢ ἔγγαμος κληρικός;

Ἄκουσε κάποτε γιὰ τὸν Γέροντα τῆς Πάρου! Τοὺς μήνυσε μὲ τηλεγράφημα καὶ ἀμέσως σχεδὸν  δέχτηκαν νὰ τὸν φιλοξενήσουν!  Δὲν τὸ κατάλαβε καλά-καλὰ πὼς βρέθηκε στὴν Λογγοβάρδα, τὸ Ἅγιο Ὄρος τῶν Κυκλάδων! Ἀπὸ τὸν Πειραιᾶ, τὸ πλοῖο τότε ἔκανε σχεδὸν ὀκτὼ ὧρες ὡς τὸ λιμάνι τῆς Παροικιᾶς. Ἔφτασε  σούρουπο γλυκὸ χειμωνιάτικο ἐκεῖ. Προσκύνησε στὴν Καταπολιανὴ καὶ σὲ ὅλα τὰ παρεκκλήσια της. Μέτρησε καὶ ὅσες πόρτες της  μπόρεσε!  Χρήματα δὲν εἶχε ἀρκετὰ  γιὰ διανυκτέρευση. Μὰ δὲν ἤθελε οὕτως ἢ ἄλλως καθόλου νὰ καθυστερήσει! Ρώτησε καὶ τοῦ ᾿παν τὸν δρόμο!

- Ἕξι χιλιόμετρα περίπου ὡς ἐκείνη τὴν πλαγιὰ ποὺ βλέπεις! Σὲ μιὰ ὥρα περίπου θὰ εἶσαι ἐκεῖ μὲ τὰ πόδια! Τὸ πρωὶ μπορεῖς νὰ νοικιάσεις καὶ γαϊδουράκι!

Ξεκίνησε δίχως δεύτερη σκέψη  φορτωμένος μὲ τὸν μπόγο του! Ἔφτασε ὄντως μετὰ ἀπὸ μιὰ ὥρα! Στὴν ἀσβεστωμένη αὐλὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς! Χτύπησε τὸ κουδουνάκι καὶ μετὰ ἀπὸ λίγα λεπτὰ  τοῦ ἄνοιξαν! Τοῦ ἔδωσαν ἕνα κελλάκι στὸν πρῶτο ὄροφο. Τὴν ἄλλη μέρα  θὰ συναντοῦσε τὸν Ἡγούμενο , τὸν Ὁδοιπόρο τοῦ Θεοῦ, τὸν Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο! Μετὰ τὴν Θεία Λειτουργία τὸ πρωί, πῆγε καὶ τὸν βρῆκε! Ἡ μορφή του ἡ βιβλική τὸν σαγήνευσε! Κατάλαβε πὼς ἐκεῖνος θὰ γινόταν τῆς ψυχῆς του ὁ γεωργός!

- Γέροντά μου,  σοῦ παραδίνομαι! τοῦ εἶπε! Εἶμαι ἕνα ἁμαρτωλό, κοσμικὸ παιδί! Μὰ λαχταρᾷ ἡ ψυχούλα μου δυὸ πράγματα: Τὴν ἱεροσύνη καὶ τὴν ἀγαμία!

Γέλασε ἀπ᾿ τὴν καρδιά του ἐκεῖνος ὁ τρισευλογημένος ἐργάτης τῆς Ὀρθοδοξίας!

-Τὸ πρῶτο στὸ χαρίζω! εἶπε στὸν Ἠλία ...

-Τὸ δεύτερο εἶναι δύσκολο  θέμα! Τὴν ἱεροσύνη γιὰ νά τὴν ποθείς,  σὲ τέτοια  κιόλας ἡλικία, τὴν ...δικαιοῦσαι ...Τὴν ἀγαμία ὅμως, θὰ τὴν δοῦμε! Θὰ κάνουμε προσευχή!



Ἔμεινε πολὺ καιρὸ ὁ νέος στὸν Παναγιοσκέπαστο τόπο! Συνέχεια στὴν χαρούμενη ὑπακοή, στὸ  ὁλοπρόθυμο  διακόνημα, στὶς συνεχεῖς ἀκολουθίες!  Λογγοβαρδινὸς πλέον αἰσθανόταν ὁ Ἠλίας! Τὸν καμάρωνε ὁ Γέροντας! Ὅλοι οἱ Πατέρες τὸν ἀγάπησαν καὶ συνήθισαν τὴν χαρὰ τὸν ἐνθουσιασμὸ  καὶ  τὴν προθυμία του! Πῶς λάτρευε  νὰ τοὺς παρατηρεῖ! Μὲ τὶς ὧρες μποροῦσε νὰ κάθεται μὲ τὸ κομβοσχοινάκι του  μόνο νὰ κοιτᾷ τὸν πάτερ Φιλάρετο νὰ ἁγιογραφεῖ,  ρουφῶντας κάθε του κίνηση! Μὲ τί κατάνυξη μετάνοιζε μπροστὰ στὸν Ἅγιο Ἀρσένιο τὸν ἐν Πάρῳ, ποὺ μόλις ὁ πάτερ Φιλάρετος εἶχε τελειώσει! Πέρασαν ἔτσι ἀξέχαστα ἕξι ὁλόκληροι μῆνες! Τοῦ περνοῦσε ἀπὸ τὸ μυαλὸ ὅτι ἴσως νὰ τὸν κρατοῦσε ὁ Γέροντας κοντά του! Δὲν ἐκβίαζε τὴν ἀπόφαση καὶ τὴν ἀπάντησή του περὶ ἀγαμίας! Ἕνα καλοκαιρινὸ πρωινό, τοῦ μήνυσε ὁ πάτερ Φιλόθεος νὰ πάει νὰ τὸν βρεῖ ἔξω ἀπ τὴν  πύλη τοῦ Μοναστηριοῦ!

-Πᾶμε ἕναν περίπατο, παιδὶ μοῦ Ἠλία!

- Θὰ πᾶμε στοὺς Ἁγίους Πάντες στὸ βουνό; τὸν ρώτησε ἐκεῖνος, ποὺ εἶχε μάθει πλέον τὸν ἀγαπημένο συχνὸ προορισμὸ ἡσυχίας  μόνωσης τοῦ Γέροντα!

Ἐκεῖ ἀποσυρόταν γιὰ μέρες ὁλόκληρες ὁ πατὴρ Φιλόθεος Ζερβάκος καὶ προσευχόταν ὑπὲρ τοῦ σύμπαντος κόσμου!

- Ὄχι τέκνον μου! Ὡς τὸ προσευχητήριο, ἐδῶ πιὸ πάνω θὰ πᾶμε ...

Περπάτησαν ἀρκετὰ ὡς ἐκεῖ! Κάτω ἀπὸ  ἕνα πουρνάρι μιὰ μεγάλη πλατιὰ πέτρα, ἕνα μικρὸ μαξιλάρι καὶ μιὰ ἐπιφάνεια ἀπὸ σίδερο γιὰ νὰ στηρίζει τὴν πλάτη του!

 
- Πήγαινε ἕναν περίπατο  Ἠλία παιδί μου καὶ ἔλα σὲ δέκα λεπτὰ πάλι ἐδῶ! Πὲς τοὺς Χαιρετισμοὺς τῆς Παναγίας μας καὶ νὰ ἐπιστρέψεις!

Ἔτσι καὶ ἔγινε! Γύρισε ὁ Ἠλίας νὰ ἀκούσει! Διστακτικὰ πλησίασε τὸν πατέρα Φιλόθεο. Ἦταν σχεδὸν βέβαιος πὼς ὁ Γέροντας θὰ εἶχε λάβει πληροφορία μὲ τὴν ὁλόθερμη προσευχή του!

-Ἔλα παιδί μου! Ζύγωσε νὰ μιλήσουμε! Τὸν χτύπησε στὴν πλάτη δυνατὰ μὲ ἀγάπη καὶ γελῶντας τοῦ ἀποκρίθηκε!

- Ἠλία μου εἶσαι λεβέντης καὶ  πολὺ καλὸ παιδί! Φυσικὰ καὶ κάνεις γιὰ παπᾶς! Μὲ τὴν εὐχή μου νὰ γίνεις!    Μὰ γιὰ μοναχὸς δὲν μπορεῖς παιδάκι  μου!

Δὲν ἀποκρίθηκε ὁ Ἠλίας! Κατέβασε μόνο τὸ κεφάλι του μὲ συστολή! Τὸν χαροποίησε ἡ εὐλογία ποὺ ἔλαβε γιὰ τὴν ἱεροσύνη! Γιὰ τὴν ἀγαμία πλέον δὲν εἶχε ἀμφιβολία,  ἀφοῦ ἔτσι εἶπε ὁ Γέροντας! Τόσο τὸν ἀγάπησε καὶ τόσο τὸν ἐμπιστευόταν!

-Δὲν θὰ μὲ ρωτήσεις γιατί παιδί μου;

-Νὰ ᾿ναι εὐλογημένο Γέροντα! Ἀφοῦ τὸ λέτε ἐσεῖς! Νὰ ᾿ναι εὐλογημένο! Ἔγγαμος Ἱερέας! Μὲ τὴν εὐχή σας!  Δόξα τῷ Θεῷ!

-Ὄχι θὰ σοῦ πῶ παιδί μου γιὰ νὰ ξέρεις! Δὲν μπορεῖς γιὰ ἄγαμος... Ἔχεις μπιρμπιλὰ μάτια Ἠλία μου!
Χαμογέλασαν καὶ οἱ δύο!

- Ἄκου με ἐμένα, ξέρω τί σοῦ λέω! Εἶναι δύσκολη καὶ ἐπικίνδυνη παλαίστρα ἡ σάρκα παιδί μου! Δὲν εἶναι γιὰ ὅλους! Γιὰ λίγους μόνο! Μὰ καὶ ὁ ἔγγαμος βίος ...... Πανεπιστήμιο παιδί μου ...καὶ ἀγκάθια ...πολλὰ ἀγκάθια καὶ ἀνηφόρια! Μὰ ἐσὺ θὰ ἀγωνιστεῖς! Νὰ ἔχεις τὴν εὐχή μου! Θὰ προσεύχομαι πάντα γιὰ σένα νὰ εὐαρεστήσεις τὸν Χριστό μας καὶ νὰ ἔχεις καλὴν ἀπολογία!  Καὶ ἐσὺ μήν μᾶς ξεχάσεις!

Σφραγῖδα τούτη ἡ ἀπόκριση τοῦ Γέροντα! Μαζὶ μὲ τὴν εὐχή του καὶ τὶς εὐλογίες ὅλων τῶν πεφιλημένων Λογγοβαρδινῶν ξαναμπῆκε στὸ πλοῖο, ἀφοῦ πρῶτα στὴν Παροικιά, μετάνοισε μπροστὰ στὴν θαυματουργὴ εἰκόνα τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου!


( συνεχίζεται...)
Νώντας Σκοπετέας
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: "Πόσα χωρᾶνε σὲ ἕνα Ἀμήν" ( εκδ.Πρόμαχος Ὀρθοδοξίας)
ὅπου συμπεριλαμβάνεται ἡ ἀφηγηματικὴ βιογραφία τοῦ μακαριστοῦ π.Ηλία Ἀλευρᾶ + 28.7.2021
 
__________________________________
Τὰ προηγούμενα μέρη
«Πᾶνος» 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου