Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2021

Ἅγιος Πορφύριος: Ἡ νοερά προσευχή

 

        Ἡ αὐτενεργοῦσα προσευχή ἐπιτυγχάνεται, ὅταν ἀγαπήσουμε πολύ τόν Χριστό. Τότε ἡ εὐχή λέγεται μόνη της, γιατί ὁ Χριστός εἶναι συνεχῶς στό μυαλό μας καί στήν καρδιά μας.

Ὁ ὅσιος Γέροντας, ἐπειδή «ἠγάπησε πολύ», διακρίθηκε ὡς νηπτικός, ἄνθρωπος τῆς νοερᾶς προσευχῆς. Ἔλεγε, ἀναφερόμενος στή ζωή του στά Καυσοκαλύβια, ὅτι διάβαζε τό κατά Ματθαῖον Εὐαγγέλιο: «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, Υἱοῦ Δαβίδ, Υἱοῦ…» καί προσπαθοῦσε νά τό ἀποστηθίσει. Τό διάβαζε καί ἐνῶ ἐργαζόταν τό ἔλεγε μέσα του. 
 
Τόν ἐνδιέφερε νά ἔχει στό νοῦ του ἅγια λόγια. Τό ἔκανε αὐτό γιά νά ἔχει καθαρότητα στό νοῦ του. Ὁ καθαρός νοῦς πολύ εὐκολώτερο κατορθώνει τήν καθαρά προσευχή, ἡ ὁποία εἶναι τό πλέον εὐάρεστο στό Θεό ἔργο τοῦ ἀνθρώπου.
 
Ὁ Γέροντας δίδασκε μέ πολύ ὡραῖο τρόπο τά περί τῶν διαφόρων τρόπων προσευχῆς καί γιά τήν συμμετοχή τοῦ σώματος σ’ αὐτήν.
 
Διηγεῖται πνευματικό του παιδί: «Καθισμένος στά βράχια ἤ κατάχαμα μᾶς ἀποκαλύπτε μυστήρια κι’ ἀλήθειες. Μιλώντας γιά τή μεγάλη σημασία, πού ἔχουν οἱ μετάνοιες καί δείχνοντάς μας τό σωστό τρόπο μέ τόν ὁποῖο πρέπει νά γίνεται ἡ “μετάνοια”, μᾶς ἑρμήνευε τή σημασία τῆς μετοχῆς τοῦ σώματος στήν προσευχή καί τήν ἑνότητα τῆς ψυχοσωματικῆς ὑπόστασης τοῦ ἀνθρώπου.
 
Μά ἐκεῖνο πού φυσικά τόν ἔκανε νά λάμπει μέ παιδιάστικη χαρά ἦταν τό νά μιλάει γιά τή νοερά προσευχή. 
 
Μέ τήν καθαρή, λίγο ἀδύναμη φωνή του καί μέ μιά χαριτωμένη χειρονομία, ὑπογραμμίζοντας, ἔλεγε ἀργά μιά, μιά τίς λέξεις: “Κύριε, ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με”.
 
Καί πρόσθεσε κάποτε σέ μία τέτοια συζήτηση: “Ἐμένα μοῦ ἔδωσε τή χάρη ὁ Θεός ν’ ἀσχοληθῶ πολύ μέ αὐτή τήν ἐργασία”. “Ἐργασία” ὀνόμαζε τήν ἄσκησή του στήν καρδιακή προσευχή. “Aὐτή ἡ ἐργασία εἶναι πολύ χρήσιμη γιά ὅλους τούς πιστούς. 
 
Καθαρίζει τήν ψυχή καί κρατάει τό νοῦ συγκεντρωμένο”. Στίς περισσότερες συζητήσεις κάτι θά ἔλεγε γιά τήν εὐχή. Ἀργότερα, ὅταν εἶχε πρόχειρα ἐγκαταβιώσει στό Μήλεσι τοῦ Ὠρωποῦ (πρίν ἀκόμη ἀνεγερθοῦν τά κτίρια τοῦ Ἡσυχαστηρίου) ὀνειρευότανε τή δημιουργία ἑνός χώρου κατάλληλου, πού θά ἀφιερωνότανε στήν “ἐργασία αὐτή”»1.
_____________________

1 Νίκου Ζία (Διευθυντῆ Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ, Καθηγητῆ Φιλοσοφικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν): «Ὁ πατήρ Πορφύριος, ὁ Γέροντας τῆς Πεντέλης», (περιοδικό Ὀρθόδοξη Μαρτυρία, τεῦχος 36, 1992).

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο: θεραπεία τῆς ψυχῆς κατά τόν Γέροντα Πορφύριο.Β΄ ΕΚΔΟΣΗ ΕΠΗΥΞΗΜΕΝΗ (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου). 

«Πᾶνος»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου