«Ἡ δέ γυνή ἵνα φοβῆται τόν ἄνδρα»,

Μια από τις πιο παρεξηγημένες φράσεις που ακούμε κατά το Μυστήριο του γάμου είναι το "Η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα". Οι επικριτές του Χριστιανισμού την χρησιμοποιούν ως επιχείρημα για να δείξουν τον μισογυνισμό της Εκκλησίας και την χαμηλή θέση που κατέχει η γυναίκας εντός αυτής. 

Έχει άραγε βάση η συγκεκριμένη κατηγορία ή μήπως επαναλαμβάνουν (εν αγνοία τους) μια ακόμη αντιΧριστιανική προπαγάνδα;
 

Η ελληνική λέξη φόβος και το σχετικό ρήμα φοβούμαι, υπάρχουν σχεδόν 100 φορές στο αρχαίο κείμενο της Καινής Διαθήκης, όμως με διαφορετικές έννοιες και αξίζει τον κόπο να δούμε ποιες είναι αυτές. 


Η έννοια του φόβου χρησιμοποιείται με πρακτική αλλά και με ηθική σημασία. Στην πρώτη περίπτωση σημαίνει αυτό που λέμε κι εμείς στην καθημερινή γλώσσα, δηλαδή φοβάμαι, τρομοκρατούμαι κ.λπ.

Έτσι όταν ο απόστολος Παύλος λέει, «Εάν πράττης το κακόν, φοβού· διότι [ο άρχοντας] δεν φορεί ματαίως την μάχαιραν» (Ρωμ. 13/ιγ/4), επισημαίνει τον κίνδυνο να υποστείς δυσάρεστες συνέπειες, που μπορούν να φτάσουν μέχρι και την απώλεια της ζωής σου. Αυτός ο κίνδυνος γεννάει την πρώτη μορφή του φόβου.

Υπάρχει επίσης ο φόβος με την ηθική έννοια, όπου ταυτίζεται με τον σεβασμό, την τιμή, την ευλάβεια, τον θαυμασμό κ.λπ. Ορίστε μερικά παραδείγματα:

Όταν ο Χριστός θεράπευσε τον παραλυτικό, «ιδόντες οι όχλοι, εθαύμασαν και εδόξασαν τον Θεόν, όστις έδωκε τοιαύτην εξουσίαν εις τους ανθρώπους» [κειμ.=εφοβήθησαν και εδόξασαν] (Ματθ. 9/θ/8). Εδώ η λέξη δηλώνει θαυμασμό.

Ο απόστολος Πέτρος καλεί τους χριστιανούς, ως πνευματικούς δούλους του Θεού, «Πάντας τιμήσατε, την αδελφότητα αγαπάτε, τον Θεόν φοβείσθε, τον βασιλέα τιμάτε» (Α~ Πέτρ. 2/β/17). Εδώ η λέξη σημαίνει σεβασμό.

Ποια είναι λοιπόν η έννοια του φόβου από μέρους της γυναίκας προς τον άντρα της; Χωρίς αμφιβολία στην φράση αυτή ο φόβος σημαίνει τον υγιή σεβασμό που μια γυναίκα πρέπει να έχει για το σύζυγό της λόγω του σεβασμού που προηγούμενα έχει προς τον Θεό."
 

Ας δούμε επίσης τί αναφέρει ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός για την γυναίκα Ελληνίδα:

«Πρέπει, ὦ ἄνδρα, νὰ μὴ μεταχειρίζεσαι τὴν γυναίκα σου σὰν σκλάβα, γιατί πλάσμα τοῦ Θεοῦ εἶναι κι᾿ ἐκείνη. 
Ἔχετε μίαν πίστη, ἕνα βάπτισμα καὶ γι᾿ αὐτὴν σταυρώθηκε ὁ Χριστός, ὅπως καὶ γιὰ σένα. 


Δὲν τὴν ἔχει ὁ Θεὸς κατώτερή σου. 
Δὲν τὴν ἔπλασε οὔτε ἀπὸ τὴν κεφαλή σου διὰ νὰ εἶναι ἀνώτερή σου, οὔτε ἀπὸ τὰ πόδια σου διὰ νὰ εἶναι κατώτερή σου, ἀλλὰ ἀπ᾿ τὴν πλευράν σου. 


Καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν ἀριστερὴ πλευρά, ποὺ εἶναι ἡ καρδιά σου, γιὰ νὰ σὲ διδάξει ὅτι πρέπει νὰ τὴν ἀγαπᾶς καὶ ὄχι νὰ τὴν περιφρονεῖς».

«Ἡ δέ γυνή ἵνα φοβῆται τόν ἄνδρα»,θεολογικός σχολιασμός στο Εφεσ. 5, 33

 

Ἁγίου Νεκταρίου, Μητροπολίτου Πενταπόλεως, Αθήνα 1902

http://paterikiorthodoxia.blogspot.com/2013/10/i-de-gini-ina-fovitai-ton-andra.html