Ανδρέας Μουντζουρούλιας
Η
σαλαμοποίηση και ταυτόχρονα φτωχοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας, με την
εφαρμογή του δόγματος του σοκ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και γίνεται
φανερό κατά τη διάρκεια των μνημονιακών χρόνων, φτάνοντας σε ένα λυπηρό
αποκορύφωμα στις μέρες που διανύουμε και στην έναρξη του τρίτου
μνημονίου. Ένα μνημόνιο με όρους ιδιαιτέρως επαχθείς που είναι σχεδόν
πασιφανές ότι η χώρα δε θα μπορεί να το αντέξει.
Το «δόγμα του σοκ» είναι είτε η επιβολή από δικτατορικά καθεστώτα είτε η εφαρμογή από δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις του τρίπτυχου: «ιδιωτικοποιήσεις, κρατική απορρύθμιση/ελεύθερο εμπόριο και δραστικές περικοπές στις κρατικές δαπάνες».
Προϋπόθεση
για να εφαρμοστεί το δόγμα αυτό είναι… να υπάρξει μια κρίση που μπορεί
να οφείλεται είτε σε πολέμους, εμφύλιους πολέμους, είτε σε φυσικές
καταστροφές είτε σε δυσεπίλυτα οικονομικά προβλήματα, όπως ο
υπερπληθωρισμός ή το υπέρογκο χρέος.
Στον
Μίλτον Φρίντμαν αποδίδεται η θεωρία του δόγματος του σοκ ή θεραπείας
σοκ. Όπως ο ίδιος ισχυρίζεται η “επιτυχία” της πολιτικής αυτής βασίζεται
στο γεγονός ότι ο φόβος και οι ενοχές για τα αποτελέσματα της κρίσης ή
της καταστροφής κάνει τους πολίτες ανεκτικούς και απαθείς σε
επαναλαμβανόμενες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ακριβώς επειδή πιστεύουν
ότι κάτι άλλο χειρότερο έρχεται.
H
θεμελιώδης αρχή είναι απλή: οι χώρες σε κρίση (χρέους) χρειάζονται
απεγνωσμένα μια επείγουσα βοήθεια… Οταν οι ιδιωτικοποιήσεις και οι
πολιτικές του ελεύθερου εμπορίου προωθούνται από κοινού με τη
χρηματοοικονομική διάσωση (δάνειο) σε ένα ολοκληρωμένο πακέτο, οι χώρες
δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αποδεχτούν ολόκληρο το πακέτο».
Ο
πόνος και ο αποπροσανατολισμός που υφίστανται οι άνθρωποι σε τέτοιες
καταστάσεις γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και μιας πρώτης τάξεως
ευκαιρία, προκειμένου να επιβληθεί η θεραπεία-σοκ. Βασική προϋπόθεση
είναι ότι τα άτομα, σε ακραίες καταστάσεις, είναι αδύναμα να αντιδράσουν
και συναινούν με την αμηχανία τους σε πολιτικές, οι οποίες, λεπτά πριν
χτυπήσει η καταστροφή, θα είχαν προκαλέσει την αντίδρασή τους.
Η
χώρα μας αποτελεί το εργαστήριο όπου εφαρμόζεται η νέα θεραπεία του
Σόκ, σύμφωνα πάντα με το «Δόγμα Σόκ» της Ναόμι Κλάιν. Η Ελλάδα έχει
δεχτεί μια εχθρική επίθεση. Η ιδέα της κατάληψης της Ελλάδος, στοχεύει
στην αρπαγή της περιουσίας της.
Στην περίπτωση των κρατών της Λατινικής Αμερικής, όπως αναφέρει η συγγραφέας Ναόμι Κλάιν, «η
σπείρα του χρέους λειτούργησε σαν ένα γιγαντιαίο όπλο ηλεκτρικής
εκκένωσης. Σε μια τέτοια κατάσταση -προσθέτει- ο Friedman ήταν
πεπεισμένος ότι, όταν ξεσπάσει μια κρίση, αποτελεί ζήτημα καθοριστικής
σημασίας η ακαριαία δράση. Εκτιμούσε ότι μια καινούργια κυβέρνηση έχει
στη διάθεσή της 6 με 9 μήνες για να επιβάλει μείζονες αλλαγές».
Η συγγραφέας επισημαίνει ότι «η
θεμελιώδης αρχή είναι απλή: οι χώρες σε κρίση (χρέους) χρειάζονται
απεγνωσμένα μια επείγουσα βοήθεια… Οταν οι ιδιωτικοποιήσεις και οι
πολιτικές του ελεύθερου εμπορίου προωθούνται από κοινού με τη
χρηματοοικονομική διάσωση (δάνειο) σε ένα ολοκληρωμένο πακέτο, οι χώρες
δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αποδεχθούν ολόκληρο το πακέτο»
και, όπως αναφέρει η ίδια, «η κρίση του χρέους, στην οποία βρέθηκαν
χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής κατά τη δεκαετία του ’80,
τις ανάγκασε να υποκύψουν στον εκβιασμό “Θέλετε να σώσετε τη χώρα σας; Ξεπουλήστε την”».
Από
τα λίγα αυτά αποσπάσματα από το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο της Ναόμι Κλάιν
φαίνεται καθαρά ότι στη χώρα μας εφαρμόζονται πιστά οι συνταγές του
«δόγματος του σοκ», συνταγές που έχει υιοθετήσει η τρόικα ακολουθώντας
την πάγια πολιτική του ΔΝΤ, που δεν είναι άλλη από το «δόγμα του σοκ».
Αυτή η «τεχνογνωσία» ήταν βασικός λόγος για τον οποίο η Ε.Ε. ζήτησε από
το ΔΝΤ να είναι μέλος της τρόικας.
«Σώσατε το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία»
Σε παλαότερη συνέντευξη της η συγγραφέας είχε δηλώσει το εξής εκπληκτικό:«Μετά
και την εμπειρία της Αργεντινής, «το ΔΝΤ ήταν έτοιμο κυριολεκτικά να
χρεοκοπήσει,τόσο ιδεολογικά όσο και χρηματικά. Σε αυτό είχε βοηθήσει και
η οικονομική κρίση μετά το 2008. Μην ξεχνάτε ότι το ΔΝΤ είχε αναγκαστεί
να πουλήσει ακόμη και χρυσό από τα αποθέματά του. Και βέβαια η εικόνα
του στον αναπτυσσόμενο κόσμο ήταν τόσο κακή που οι ηγεσίες των χωρών
αυτών δεν ήθελαν να το δουν μπροστά τους». «Τώρα όμως» επισημαίνει «το
ΔΝΤ βρήκε μια νέα “αγορά”:την Ευρώπη. Κατά έναν περίεργο τρόπο, σώσατε
το ΔΝΤ από τη χρεοκοπία».
Αναφορικά με τη γνωστή δήλωση του Θ. Πάγκαλου “όλοι
μαζί τα φάγαμε” και στο ερώτημα “πως ο τρόπος με τον οποίο
δημιουργήθηκε η κρίση επηρεάζει τον τρόπο επίλυσής της” η Κλάιν απαντά
ότι: “Αν αποδέχεστε την παραδοχή ότι όλοι συνέβαλαν εξίσου
στη δημιουργία αυτής της κρίσης τότε έχετε δημιουργήσει το πλαίσιο εντός
του οποίου είναι αποδεκτή η συλλογική τιμωρία. Αυτό είναι το νόημα
αυτής της πλασματικής ισοδυναμίας”.
Η
αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε για να σωθούν κάποιοι άλλοι.
Η ίδια η Ελλάδα δεν ήταν δέκτης οποιαδήποτε ουσιαστικής χρηματοδότησης.
Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούν τα πάντα. Τελεσίγραφα, απειλές,
εκβιασμούς και βέβαια το πυρηνικό οπλοστάσιο των ΜΜΕ. Προκειμένου να
πετύχουν τους προαναφερθέντες τρεις στόχους, ουσιαστικά επιχειρούν ένα
σιωπηλό πραξικόπημα.
Στη
φαρέτρα τους έχουν ένα παλιό και δοκιμασμένο όπλο. Το «Make the economy
scream» (κάντε την οικονομία να αναστενάξει). Με το όπλο αυτό
επιδιώκουν στραγγαλισμό της οικονομίας και του Έθνους.
Τα
αρπακτικά συνέτριψαν μισθούς και συντάξεις, διέλυσαν την ελληνική
επιχειρηματικότητα και βύθισαν στα τάρταρα την αγοραστική δυνατότητα του
Έλληνα, προκαλώντας άσκοπη εσωτερική υποτίμηση, για να δικαιολογήσουν
τα υπέρογκα δάνεια που έπαιρναν και χρέωναν τον ελληνικό λαό.
Η
οικονομία της χώρας μας μειώθηκε περίπου όσο των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια
της Μεγάλης Ύφεσης. Ο δείκτης ανεργίας έφτασε στο 28%. Το πρόγραμμα της
τρόικας που ακολουθούν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, οδήγησε στην
«κοινωνία των 2/3», όπου το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ζει κάτω από
τα όρια της φτώχειας και ο πλούτος συγκεντρώθηκε στα χέρια των λίγων.
Ο
Τζώρτζ Όργουελ έγραφε, «Θα σας στύψουμε μέχρι να αδειάσετε, και μετά θα
σας ξαναγεμίσουμε με τα συμφέροντά μας». Σας θυμίζει τίποτα από τις
μέρες που ζούμε;
Πληροφορίες: Naomi Klein – «Το Δόγμα του Σοκ», (enet.gr, Μανόλης Γ. Δρεττάκης)
Πηγή: ithesis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου