Πάτερ Κλέοπα τι είναι η νοερά και καρδιακή προσευχή και πώς φθάνουμε στην καθαρή προσευχή της καρδίας;

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα.

– Ή νοερά προσευχή είναι εκείνη πού γίνεται με τον νου χωρίς σκέψεις φαντασίες καί πονηρούς λογισμούς.

Αυτή είναι ατελής προσευχή, αλλά ανώτερη από την προφορική ή δι’ αναγνώσεων προσευχή. Είναι προσευχή με ένα πόδι ή με μία πτέρυγα καί δεν μπορεί να πετάξει διότι δεν συμμετέχει ή καρδία. 

Ή καρδιακή προ­σευχή είναι ή τελεία προσευχή με την οποία ενωνόμαστε  με τον Χριστό καί μπαίνουμε από αυτή την φθαρτή ακόμη ζωή στην αιώνια ευφρο­σύνη καί χαρά.

Αυτή είναι ή προσευχή των αγίων, των τελείων, ή ο­ποία αποκτάται με πολλούς κόπους καί με την Χάρι του Θεού. Σ’ αυτό το βαθμό της πνευματικής προσευχής, πού λέγεται καί εκστα­τική προσευχή φθάνει μόνο ένας από κάθε γένος, λέγουν οί διδά­σκαλοι της προσευχής. 

Με την καρδιακή προσευχή επιτυγχάνεται ή ένωση νου καί καρδίας. Κατεβαίνει ό νους στην καρδιά για να παραμείνει εκεί οριστικά καί να ευφραίνεται μυστικά με τον Χριστό. Τότε ή καρδιά σωπαίνει καί δύσκολα ανοίγεται.  

Τότε πλέον κατα­πίνει τον Ιησού καί ό Ιησούς καταπίνει αυτήν. Τότε κυοφορείται ή θερμή καρδιακή προσευχή, πού είναι απαλλαγμένη από νοήματα καί φαντασίες. 

Τότε ό Χριστός μιλάει μαζί μας στην κάμαρα της καρδίας μας καί ό διάβολος πλέον δεν έχει την δύναμη να μας καταβάλει.

Ή καθαρή καρδιακή προσευχή αποκτάται με πολυχρονίους κόπους, με την αδιάκοπη επίκληση του Ονόματος του Ιησού, με πολλά δάκρυα, με βαθιά ταπείνωση, με ολονύκτιες αγρυπνίες, με νηστεία, σιωπή, προφύλαξη του νου από λογισμούς κενοδοξίας, με απέραντη υπομονή καί μόνο με την βοήθεια καί την Χάρι του Α­γίου Πνεύματος. 

Επίσης, χωρίς ένα έμπειρο διδάσκαλο της προ­σευχής καί ικανό Πνευματικό, κανείς να μη τολμήσει να επιχείρηση αυτή την αγγελική προσευχή, διότι αυτή είναι πάνω από όλα ένα με­γάλο δώρο του Θεού. 

Όταν μπαίνουμε με τον νου στην καρδιά μας, πρέπει να κλεί­νουμε τρεις θύρες: Την ορατή θύρα του κελιού μας, για να αποφύ­γουμε τυχόν ενοχλήσεις των ανθρώπων, την θύρα των χειλέων μας, για να μη μιλάμε με κανέναν καί την θύρα της καρδιάς μας, για να εμποδίσουμε τον διάβολο καί βάζουμε για θυρωρό της καρδιάς τον νου μας. 

Όταν ό άνθρωπος προσεύχεται καρδιακά, ευρίσκεται μέ­σα στην αγάπη του Θεού καί δεν επιθυμεί τίποτε παρά να ζει πάντοτε έτσι, όπως επιθυμούσε ό Πέτρος να παραμείνει πάντοτε με τον Χρι­στό στο Όρος Θαβώρ, κατά την Μεταμόρφωση Του. 

Ό νους στον καιρό της προσευχής πρέπει να είναι τυφλός, κουφός καί μουγκός, δηλαδή να μη βλέπει, να μην ακούει καί να μη σκέπτεται τίποτε, πα­ρά μόνο τον Ιησού Χριστό. 

Αυτή είναι ή προσευχή του Ιησού, πού λέγεται μονολόγιστη ευχή δηλ. με την σκέψη προσηλωμένη στο Όνομα του Ιησού. Τότε ό νους αρπάζεται από το Άγιο Πνεύμα καί συντομεύει την προσευχή για να μην αρπάζεται από τον διάβολο α­πό το μάκρος εκ των πολλών λέξεων.

Εάν έχουμε μόνο την νοερά προσευχή δεν μπορούμε να γλιτώσουμε από τους διαφόρους πειρασμούς καί την ταραχή. Γι’ αυτό οι Άγιοι Πατέρες μας προτρέπουν, λέγοντες τα έξης: 

«Κατέβα άν­θρωπε, από τον νου στην καρδιά καί εκεί θα ευρείς ανάπαυση καί την ηδονή των ηδονών, διότι στον νου γίνεται πανηγύρι καί θόρυβος. Όταν ό νους ενώνεται με την καρδιά, οί Ιερές σκέψεις πρέπει να διαφυλάσσονται στην μνήμη καί όχι στην φαντασία. Αλλιώς δεν μπορείς να κατέβεις με την προσευχή στην καρδιά καί θα παραμείνεις μόνο στην νοερά εργασία».

Από την καθαρή καρδιακή προσευχή ό άνθρωπος μπορεί να φθάσει σ’ ένα άλλο είδος ανωτέρας προσευχής, πού λέγεται εκστατική, ή όποια δεν ονομάζεται πλέον προσευχή, αλλά πνευματική θεω­ρία, στην οποία φθάνουν οί άγιοι. 

Ή τελευταία και ανώτερη βαθμίδα της προσευχής είναι ή αρπαγή του νου στα ουράνια – με σώμα ή καί χωρίς το σώμα – ό Θεός γνωρίζει, όπως ηρπάγη ό Απόστολος Παύλος μέχρι του τρίτου ουρανού.

από το βιβλίο: «Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα» – Πρωτοπρεσβύτερος. Δημήτριος Στανιλοάε Καθηγητής Δογματικής

Πηγή:https://simeiakairwn.wordpress.com/

«Πᾶνος»