«Η μεγάλη μου κόρη, Σουλτάνα, γεννήθηκε το έτος 1963. Επειδή εργαζόμασταν στη Γερμανία και εγώ και η σύζυγός μου μόλις απογαλακτίσθηκε την άφησα να μεγαλώσει κοντά στους γονείς της συζύγου μου.
Το καλοκαίρι του 1967 ή 68 ήρθαμε με άδεια εξ αιτίας του ότι το παιδί μας αρρώστησε. Πράγμα όμως περίεργο, κανένας γιατρός δεν ήταν σε θέση να μας εξηγήσει την αρρώστια της. Δεν αφήσαμε γιατρό που να μην τρέξουμε για το παιδί μας. Που ήταν γιατρός και δεν φθάσαμε. Όπου «ακούγαμε» γιατρό τρέχαμε.
Τα χρήματα που ξοδέψαμε, ο κόπος μας, η αγωνία μας, είδαν αποτέλεσμα τη διάψευση των ελπίδων. Ακολουθήσαμε κάθε αγωγή που μας συνιστούσαν. Το παιδί μας όμως «έλειωνε» και θεραπεία δεν ερχόταν. Είχε απομείνει όπως λέμε «πετσί και κόκκαλο», κάθε μέρα όλο και περισσότερο «στέγνωνε», ξεχώριζαν κυριολεκτικά τα κοκκαλάκια του κάτω από το δέρμα. Κάποια στιγμή, μετά από πολλές περιπέτειες μάθαμε ότι παρουσιάσθηκε ένα αγιονέρι στην εκκλησία της Παναγίας στη Νεάπολι (Βοΐου).
Το πήγα, το έβρεξα. Όμως πέρασαν μέρες και δεν είδαμε καμία βελτίωση. Πήγαμε στην πηγή της Παναγίας στο Χορηγό όπου υπάρχει το αγίασμα της Ζωοδόχου Πηγής. Πάλι δεν έγινε τίποτε.
Μετά από τρεις μέρες το πήγα στον «Άγιο Αθανάσιο». Το παιδί πλέον ήταν σε άθλια κατάσταση, δεν μιλούσε. Το έβαλα κάτω από την εικόνα του Αγίου, το έβρεξα. Στη στιγμή αποκοιμήθηκε. Φοβηθήκαμε.
Κοιμόταν βαθιά για περίπου 24 ώρες, χωρίς να ξυπνήσει καθόλου, ούτε για νερό. Όταν ξύπνησε ήταν ένα κανονικό, υγιέστατο παιδί. Από τότε, γιατρό δεν «είδε». Σήμερα η Σουλτάνα μου, ζει στη Θεσσαλονίκη, έχει την οικογένειά της, τα παιδάκια της. Δοξάζω το Θεό και τον Άγιο Αθανάσιο».
____________________________
Σε χωριό των Πιερίων, συνέβη το εξής.
Μάς το διηγήθηκαν ο ψάλτης και ο εκκλησιαστικός επίτροπος.
Την ημέρα, λοιπόν, της Αγίας Παρασκευής, στις 26 Ιουλίου 2019, ήταν λειτουργός ο Άγιος Αθανάσιος. Η φράση αυτή σημαίνει ότι η λειτουργία τελέσθηκε στον ναό του Αγίου Αθανασίου.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ένας χωριανός ζήτησε την παλαιά εικόνα του Αγίου Αθανασίου και την πήρε. Σε όλα τα χωριά των Πιερίων συνηθίζεται να παίρνουν τα εικονίσματα, όταν έχουν κάποια ανάγκη.
Στο Δάσκιο, γιά παράδειγμα, η Αγία Παρασκευή γυρίζει τα σπίτια των Δασκιωτών και στο χωριό και στην Βέροια, μέχρι την Θεσσαλονίκη φτάνει.
Ο κυρ Βασίλης λοιπόν είχε άρρωστη την θυγατέρα του, σε τελικό στάδιο. Πήρε τον Άγιο και τής τον πήγε. Και το κορίτσι σφιχταγγάλιασε με πολύν πόνο και πόθο τον Άγιο.
Αυτές τις ημέρες, βγήκαν τα αποτελέσματα.
Το κορίτσι είναι πεντακάθαρο από την κακιά αρρώστια.
Την ωραία αυτήν ιστορία την μάθαμε την Τρίτη, στις 13 Αυγούστου, ενώ τα αποτελέσματα τα ανακοίνωσαν οι συγγενείς στις 11 Αυγούστου 2019.
Οι Άγιοι απαντούν στα αιτήματά μας και γιατρεύουν τον ανθρώπινο πόνο.
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου