Κάποιος χριστιανός είχε αιχμαλωτισθεί πολύ από την κακή συνήθεια της κλοπής.
Κάποτε, την περίοδο του θερισμού, βλέποντας το αγρόκτημα ενός πλουσίου να είναι γεμάτο θημωνιές από σιτάρι, αποφάσισε να το κλέψει.
Ετοίμασε και έζευξε τις αγελάδες στην καρότσα και την νύκτα ετοιμάσθηκε για τον σκοπό του. Τότε η κορούλα του 5-6 ετών άρχισε να κλαίει θέλοντας να ανεβεί και εκείνη στην καρότσα, επειδή της άρεσε ο περίπατος με τα ζώα.
Ο πατέρας της για να την καθησύχαση, την επήρε στην αγκαλιά του και την ανέβασε στην καρότσα. Έτσι ξεκίνησαν τα μεσάνυκτα για το ξένο κτήμα. Φθάνοντας εκεί, άφησε τις αγελάδες στην άκρη του χωραφιού και, επειδή ήταν πανσέληνος η νύκτα, παρατηρούσε δεξιά-αριστερά, μήπως ιδεί κανέναν και τον αντιληφθεί κάνοντας την κλοπή.
Και, επειδή δεν είδε κανέναν, άρχισε να μεταφέρει χειρόβολα από τις θημωνιές στην καρότσα του. Τότε η κόρη του παρακινούμενη μάλλον από το Θεό, του είπε: «Πατέρα, κοίταξες σ’ όλα τα μέρη, αλλά ξέχασες να κοιτάξεις και προς τον ουρανό».
Τότε εκείνος την ερώτησε: «Γιατί να κοιτάξω στον ουρανό, παιδί μου;». Και η κόρη του είπε: «Ίσως θα ήταν καλό να κοιτάξεις και προς τον ουρανό, διότι στ’ άλλα μέρη είδα ότι τα παρατήρησες με προσοχή».
Τότε ο πατέρας της σκεπτόμενος τα λόγια της κόρης του, και φοβούμενος τον Θεό, σιώπησε. Μετά επήρε τα κλεμμένα χειρόβολα, τα επέστρεψε στον τόπο τους και με την καρότσα επέστρεψαν στο σπίτι τους έχοντας την συνείδηση του αναπαυμένη.
Αφού διηγήθηκε τα γεγονότα στη γυναίκα του, η οποία ήταν πιστή χριστιανή και τον εμπόδιζε πάντοτε σε τέτοια έργα, της είπε στο τέλος: «Έχεις τον λόγο μου, γυναίκα, ότι απ’ αυτή την νύκτα εγώ δεν θα ξανακλέψω σ’ όλη μου τη ζωή. Από τώρα θα κοιτάζω πρώτα στον ουρανό, διότι γνωρίζω ότι τα μάτια του Θεού βλέπουν όλα τα έργα μας».
Έτσι ο άνθρωπος αυτός ελεγχόμενος από τον φόβο και την πανταχού παρουσία του Θεού, εγκατέλειψε για πάντα την κλοπή. Κατόπιν πηγαίνοντας σ’ ένα καλό Πνευματικό, εξομολογήθηκε και διορθώθηκε στην ζωή του.
Είθε να δώσει ο Καλός Θεός, όταν και εμείς ως αμαρτωλοί πειραζώμεθα, να κοιτάζουμε πρώτα προς τον ουρανό, προς τον Θεό, ο Οποίος βλέπει όλα τα έργα μας και έτσι να επιτελούμε στην ζωή μας μόνο το άγιο θέλημα Του. Αμήν.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ – Ιερομ. ΚΛΕΟΠΑ ΗΛΙΕ – Εκδ.
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ
Πηγή:https://ieramonopatia.gr/
«Πᾶνος»
Πολύ διδακτική ιστορία
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας ενδιαφέρει οι άνθρωποι μη μας δούνε, και χαλάσουμε την καλή εικόνα που δείχνουμε προς τα έξω.
Ο διάβολος έχει τρία όπλα, την ΒΕΛΌΝΑ το ΠΆΠΛΩΜΑ και το ΚΑΜΠΑΝΆΚΙ
Σε τρυπάει με τη βελόνα να κάνεις την κλεψιά, και σου δείχνει το πάπλωμα, σου λέει κάνε την κλεψιά και με το πάπλωμα θα τα κουκουλώσεις όλα.
Αλλά δεν σου δείχνει το καμπανάκι.
Όποιος υποκύψει στις βελονιές του διαβόλου και κάνει την κλεψιά,
Έρχεται ο διάβολος και του ρίχνει το πάπλωμα
Αυτός αφού είχε ελέγξει τα πάντα και είδε ότι δεν τον έχει αντιληφθεί κανείς
Γυρνάει πίσω στο σπίτι του ανακουφισμένος και λέει τα κουκούλωσα όλα
Να που έρχεται ο διάβολος, και πάνω από το πάπλωμα που είναι κουκουλωμένος αρχίζει και χτυπάει το καμπανάκι, και φωνάζει εδώ είναι ελάτε πιάστε τον.
Και απορεί μετά ο δύστυχος και λέει: μα δεν με πήρε χαμπάρι κανένας, πως με ανακάλυψαν;