Γράφει η Σοφία Παπανικολάου
Επίδειξη αλαζονείας –γενικά στη ζωή- κάνουν μόνο όσοι κατά βάθος αισθάνονται ανασφαλείς, αδύνατοι και γι’ αυτό νιώθουν σε υπέρμετρο βαθμό και μονίμως την ανάγκη να «αποδείξουν κάτι» στους άλλους ή να «νομιμοποιήσουν» οτιδήποτε δεν είναι ιστορικά δικό τους, ενώ οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά την βαθύτερη αλήθεια, χωρίς φυσικά να το παραδέχονται ποτέ.
Για παράδειγμα, ο Ερντογάν προκαλεί υστερικά για την Ορθόδοξη Αγία Σοφία που θέλει να την παρουσιάσει – μετατρέψει σε «τζαμί», ενώ και ένα παιδί του δημοτικού γνωρίζει ότι ήταν, είναι και θα είναι ορθόδοξος ναός. Επιδιώκει να τραβά πάντα την προσοχή των άλλων με ανούσιο θόρυβο, μεγάλα λόγια και πολλές φορές γελοίες, μωρουδιακές πράξεις – φιέστες, εξαιτίας της βαθύτατης ανασφάλειάς του.
Όποιος αισθάνεται δυνατός, σίγουρος και ασφαλής ποτέ δεν «κραυγάζει» ασύστολα, προκλητικά και ασυνάρτητα, δεν νιώθει καμία απολύτως ανάγκη να προκαλέσει «ντόρο» και φασαρία, ούτε έχει «άγχος» προκειμένου να «αποδείξει κάτι». Είναι ήρεμος εξαιτίας του αναμφισβήτητου ιστορικού δίκιου του.
Όσο περισσότερο «φωνάζει» με θρασύτητα ο Ερντογάν για κάτι που δικαιωματικά δεν του «ανήκει», αγωνιώντας καθημερινά να πείσει ότι είναι δικό του, τόσο περισσότερο φοβάται ότι κάτι άλλο -κακό για εκείνον - θα συμβεί...
Η Αγία Σοφία ήταν εξαρχής Ορδόδοξος Ναός. Αυτό προφανώς ενοχλεί και τρομάζει πολύ, αλλά δεν θα αλλάξει ποτέ, όσες παιδιάστικες φιέστες- προκλήσεις κι αν γίνουν από την πλευρά της Τουρκίας.
Είναι αυτό που πολύ απλά και σοφά λέει ο λαός μας «φωνάζει ο κλέφτης, για να φοβηθεί ο νοικοκύρης»....
«Πᾶνος»
Διαβάζουμε στις πράξεις των Αποστόλων:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραξ. 16,6 Διελθόντες δὲ τὴν Φρυγίαν καὶ τὴν Γαλατικὴν χώραν, κωλυθέντες ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος λαλῆσαι τὸν λόγον ἐν τῇ Ἀσίᾳ,
Αφού δε επέρασαν την Φρυγίαν και την χώραν της Γαλατίας, εμποδίσθησαν από το Αγιον Πνεύμα να κηρύξουν τον λόγον του Θεού εις την Ασίαν.
Πραξ. 16,7 ἐλθόντες κατὰ τὴν Μυσίαν ἐπείραζον κατὰ τὴν Βιθυνίαν πορεύεσθαι· καὶ οὐκ εἴασεν αὐτοὺς τὸ Πνεῦμα.
Ηλθαν προς την περιοχήν της Μυσίας και εδοκίμαζαν να προχωρήσουν εις την Βιθυνίαν· και πάλιν όμως το Πνεύμα το Αγιον δεν τους άφησε.
Βλέπουμε στην δεύτερη περιοδεία του Αποστόλου Παύλου μαζί με τον μαθητή του τον Τιμόθεο, θέλησαν να πάνε προς τα βάθη της Ασίας για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο.
Και όμως δύο φορές τους εμπόδισε το Άγιο Πνεύμα για να κατευθυνθούν προς τα βάθη της Ασίας.
Το Άγιο Πνεύμα εκτός από την προαίρεση του ανθρώπου, βλέπει και την προαίρεση ολόκληρων των λαών. Και ανάλογα Πράττει.
Και ενώ τους Εμποδίζει για να κατευθυνθούν προς την Ασία, στη συνέχεια τους Εμφανίζει ένα όραμα.
Πραξ. 16,9 καὶ ὅραμα διὰ τῆς νυκτὸς ὤφθη τῷ Παύλῳ· ἀνήρ τις ἦν Μακεδὼν ἑστώς, παρακαλῶν αὐτὸν καὶ λέγων· διαβὰς εἰς Μακεδονίαν βοήθησον ἡμῖν.
Εκεί δε κατά το διάστημα της νυκτός παρουσιάσθηκε στον Παύλον ένα όραμα· κάποιος δηλαδή Μακεδών εστέκετο όρθιος εμπρός του και τον παρακαλούσε λέγων· “πέρασε από την Ασίαν εις την Μακεδονίαν και βοήθησέ μας”.
Πραξ. 16,10 ὡς δὲ τὸ ὅραμα εἶδεν, εὐθέως ἐζητήσαμεν ἐξελθεῖν εἰς τὴν Μακεδονίαν, συμβιβάζοντες ὅτι προσκέκληται ἡμᾶς ὁ Κύριος εὐαγγελίσασθαι αὐτούς.
Αμέσως δε μόλις είδε αυτό το όραμα ο Παύλος, επήραμε την απόφασιν να ταξιδεύσωμεν εις την Μακεδονίαν, διότι εβγάλαμε το συμπέρασμα, ότι ο Κυριος μας είχε προσκαλέσει και διατάξει να κηρύξωμεν το Ευαγγέλιον στους κατοίκους της Μακεδονίας.
Είδε το Άγιο Πνεύμα την προαίρεση των προγόνων μας, και ενώ δεν γνώριζαν τον αληθινό Θεόν υπήρχαν φιλόσοφοι όπως ο Σωκράτης που είχαν σπερματικό λόγο. Και γνώριζε ότι πάνω από τους ψεύτικους θεούς υπήρχε κάποιος άλλος αληθινός Θεός.
και Αυτόν τον Αληθινό Θεόν ήρθε να μας κηρύξει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος.
Και βλέπουμε με την περιοδεία του Απόστολου Παύλου και του μαθητού Τιμοθέου έγιναν γνωστές πολλές πόλεις της Ελλάδος που έχουν γραφτεί μέσα στην Καινή Διαθήκη.
Και διαβάζοντας κάποιος στην Καινή Διαθήκη διαβάζει κι όλες αυτές τις Ελληνικές πόλεις.
Και ότι έπαθαν οι βαβυλώνιοι και οι ασσύριοι που είχαν αιχμαλωτίσει το βόρειο και το νότιο Βασίλειο του Ισραήλ.
Δεν υπάρχουν πια στο χάρτη ούτε σαν Έθνος, και εξαφανίστηκαν από προσώπου γης.
Το ίδιο θα πάθει και το λυσσασμένο σκυλί που τολμάει και βεβηλώνει την Αγιά Σοφιά (Της τού Θεού Σοφία). Δηλαδή είναι αφιερωμένη στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό τον Υιό και Λόγο του Θεού.