 |
| Θεόκλητος Ρουσάκης |
Ἀνησυχοῦμε γιὰ τὶς ἐξελίξεις τῶν γεγονότων στὶς σχέσεις μας μὲ τὴν Τουρκία. Ἔχουμε ὅλοι τὴν αἴσθηση ὅτι σὲ λίγο φθάνει '' ὁ κόμπος στὸ χτένι'' καὶ πρέπει νὰ ληφθοῦν δύσκολες, πλὴν ὅμως ἀναγκαῖες ἀποφάσεις ποὺ θὰ διασφαλίζουν τὴν ἐθνική μας ἀξιοπρέπεια καὶ κατ᾿ ἐπέκταση τὴν ἐθνική μας ἐπιβίωση.
Ἔχουμε τὴν αἴσθηση ἐπίσης ὅτι ὅσο οἱ προκλήσεις τῶν Τούρκων ἀναβαθμίζονται ποιοτικὰ καὶ καθημερινὰ μὲ προκλητικότερο τρόπο, τόσο πιὸ ἄφωνη καὶ ὑποτονικὴ εἶναι ἡ δική μας ἀντίδραση. Εἶναι κοινὴ διαπίστωση ὅτι ἡ Τουρκία μὲ τὴν σημερινὴ νέο-ὀθωμανικὴ ἡγεσία της κινεῖται στὴ διεθνῆ σκηνὴ μὲ μέθοδο, συνέπεια καὶ συνέχεια πρὸς τὴν ἐκπλήρωση τῶν πολιτικο-στρατηγικῶν της στόχων, πάνω στὶς κατευθύνσεις καὶ στὴν ἐθνικιστικὴ φιλοσοφία ποὺ ἐκινοῦντο οἱ κεμαλιστὲς στὸ παρελθὸν καὶ θὰ συνεχίσουν νὰ κινοῦνται οἱ μετὰ τὸν Ερντογὰν στὸ μέλλον. Μιὰ μέθοδο ποὺ κάνει τὴν Τουρκία νὰ κερδίζει πάντα ''στὰ σημεῖα'' καὶ ὄχι μόνο, χωρὶς νὰ κάνει πόλεμο, μὲ ἐξαίρεση τὴν περίπτωση τοῦ Ἕβρου.
Ἀνοίγοντας μιὰ παρένθεση ἐδῶ νὰ ἀναφέρουμε μιὰ μεγάλη μορφὴ τοῦ Ἀμερικάνικου μπέϊζ μπώλ, τὸν Tommy Lasorda, ποὺ λέει: '' Ὑπάρχουν τρεῖς τύποι παικτῶν τοῦ μπέϊζ μπώλ. Αὐτοὶ ποὺ τὸ κάνουν νὰ συμβαίνει, αὐτοὶ ποὺ βλέπουν ὅτι συμβαίνει καὶ αὐτοὶ ποὺ ἀναρωτιοῦνται τί συμβαίνει¨'
Ἔτσι καὶ στὶς σχέσεις μας μὲ τὴν Τουρκία, ἀποδεικνύεται ὅτι ἡ Τουρκία εἶναι τελικὰ ὁ παίχτης ''ποὺ τὸ κάνει νὰ συμβαίνει'' ἐνῶ ἐμεῖς ἀρκούμαστε '' νὰ τὸ βλέπουμε νὰ συμβαίνει'' κατὰ τὸν Lasorda. Παρ᾿ ὅλα αὐτὰ ἐμμένουμε νὰ ἐπικαλούμαστε τὸ Διεθνὲς Δίκαιο, τὶς δηλώσεις τῶν ξένων παραγόντων ποὺ καταδικάζουν τὶς προκλητικὲς ἐνέργειες τῆς Τουρκίας, τὶς καλογραμμένες διαμαρτυρίες μας στοὺς Διεθνεῖς Ὀργανισμοὺς καὶ πέραν τούτου τίποτα τὸ οὐσιαστικό.
Ὅμως τί βλέπουμε στὰ πεπραγμένα τῆς Τουρκικῆς πολιτικῆς τοῦ προηγούμενου μόνο αἰῶνα στὴν εὐρύτερη περιοχή; Γενοκτονία Θρακιωτῶν τὸ 1914, γενοκτονία Ἀρμενίων τὸ 1915, γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων τοῦ Πόντου 1914-1923, σφαγὲς τοῦ ἑλληνικοῦ καὶ ἀρμενικοῦ πληθυσμοῦ τῆς Σμύρνης τὸ 1922 , ἐξαπάτηση τῆς Δύσης καὶ ἐνσωμάτωση τῆς Ἀλεξανδρέττας μετὰ ἀπὸ τὸν παράνομο ἐποικισμὸ το1939, Σεπτεμβριανὰ στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 1955, εἰσβολὴ στὴν Κύπρο τὸ 1974 καὶ ἀνακήρυξη τοῦ ψευδοκράτους τὸ 1983 μετὰ ἀπὸ παράνομο ἐποικισμό, ἀπειλὲς γιὰ casus belli ἀπὸ τὸ 1995 γιὰ τὸ δικαίωμά μας νὰ ἐπεκτείνουμε τὴν αἰγιαλίτιδα ζώνη μας ἀπὸ τὰ 6 στὰ 12 ν.μ.
Τοὺς τελευταίους ὅμως μῆνες προχώρησε ἀκόμη περισσότερο μὲ νέα εἰσβολὴ στὴν ΑΟΖ τῆς Κύπρου καὶ διεξαγωγὴ ἐρευνῶν μὲ τὸ γεωτρύπανο ''YAVUZ'', ὑβριδικὴ μαζικὴ ἐπίθεση στὸν Ἕβρο καὶ στὰ νησιὰ μὲ παράνομους μετανάστες, κλιμάκωση τῶν προσπαθειῶν του σὲ ξηρά, ἀέρα καὶ θάλασσα γιὰ καθιέρωση γκρίζων ζωνῶν στὸ Αἰγαῖο καὶ στὸν Ἕβρο, συμφωνία μὲ τὴν Ἀλβανία γιὰ ἐγκατάσταση 30.000 παρανόμων μεταναστῶν στὴ Β. Ἤπειρο, ἀπειλὲς γιὰ ἔρευνες καὶ γεωτρήσεις στὰ νότια τῆς Κρήτης καὶ στὰ ἀνατολικὰ τῆς Ρόδου - Καρπάθου καὶ ἐντὸς τῶν χωρικῶν ὑδάτων μας.
Ἀποδεδειγμένα λοιπὸν ἡ συμπεριφορὰ τῆς Τουρκίας γίνεται συνεχῶς προκλητικότερη, πειρατικότερη, ἐπιθετικότερη καὶ ἀρπακτικότερη μὲ σκοπὸ τὴ φθορὰ τοῦ ἀμυντικοῦ μας συστήματος, τὴ διασπορὰ τῶν δυνάμεών μας σὲ ἕνα πολυμέτωπο ἀγῶνα, τὴν στρατηγικὴ περικύκλωση τῆς χώρας μας καὶ τελικὰ τὸν ἐφελκυσμὸ μας στὸ τραπέζι τῶν διαπραγματεύσεων μὲ τοὺς δικούς της ὅρους. Τὸ ἐργαλεῖο βέβαια γιὰ νὰ τὰ πετύχει ὅλα αὐτὰ ἡ Τουρκία εἶναι ἡ Ἔνοπλες Δυνάμεις της ὅπως ἔκανε μὲ τὰ Ἴμια.
Εἶναι προφανὲς λοιπὸν ὅτι ἡ φοβικὴ καὶ ὑποχωρητικὴ πολιτική μας, ποὺ δημιούργησε ἕνα πλέγμα φινλαδοποιημένων σχέσεων μὲ τὴν Τουρκία μᾶς ὁδηγεῖ στὴ συνεχῆ ἀπώλεια τῆς ἐθνικῆς μας ἀξιοπρέπειας καὶ πρέπει νὰ ἀλλάξει ριζικά, ὅσο ἀκόμα ἔχουμε λίγο καιρό. Τοῦτο διότι, ὅταν τὰ δεδομένα τοῦ προβλήματος ἀλλάζουν πρέπει νὰ ἀλλάξουμε καὶ ἐμεῖς ''τὰ ἐργαλεῖα γιὰ τὴν ἀντιμετώπισή του''. Ὁ χρόνος ὅμως γιὰ τὴν ἀλλαγὴ καὶ λήψη τῶν ἀπαιτουμένων καὶ ζωτικῆς σημασίας ἀποφάσεων δὲν εἶναι ἀπεριόριστος, διότι ἂν συνεχισθεῖ ἡ παθητικὴ αὐτὴ στάση σὲ λίγο θὰ ἀναγκαστοῦμε νὰ παραδεχτοῦμε ὅτι ''τώρα πλέον εἶναι ἀργά''.
Τὰ πλεονεκτήματα ποὺ μᾶς δίδουν οἱ τωρινὲς πολὺ καλὲς μας σχέσεις, κυρίως μὲ Ἰσραήλ, Γαλλία καὶ Αἴγυπτο δὲν εἶναι δεδομένο ὅτι θὰ τὶς ἔχουμε μόνιμα καὶ στὸ μέλλον, διότι οἱ συμμαχίες ἀλλάζουν ἀνάλογα μὲ τὴν πλευρὰ ποὺ ἐξυπηρετεῖ καλύτερα τὰ συμφέροντα τῶν ἐνδιαφερομένων. Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ὅταν διαπιστωθεῖ ἡ ἀναγκαιότητα γιὰ τὴν ἀλλαγὴ μιᾶς πολιτικῆς στὰ ἐθνικὰ θέματα, αὐτὴ πρέπει νὰ γίνεται ἀμέσως μετὰ ἀπὸ ὀρθολογιστικὴ ἐκτίμηση καὶ λήψη ἀποφάσεων καὶ μέσα ἀπὸ μιὰ ὀργανωμένη καὶ μελετημένη προσπάθεια. Καὶ τοῦτο διότι ἂν χαθεῖ ὁ χρόνος τότε εἶναι σίγουρο ὅτι ἡ ἀλλαγὴ θὰ γίνει βίαια, ὑπὸ τὴν πίεση τῶν τετελεσμένων γεγονότων, μέσα ἀπὸ μιὰ ἀποτυχία ἢ ἐθνικὴ τραγωδία, ὅπως Κύπρος, Ἴμια κλπ;
Πρέπει ἐπιτέλους ἡ πολιτικὴ ἡγεσία μὲ ἀποφασιστικότητα νὰ ἐπιλύσει τὸ πρόβλημα τῆς προκλητικότητας τῆς Τουρκίας ὁριστικὰ καὶ ὄχι νὰ διαχειριστεῖ τὴν ὑποχωρητικότητα καὶ τὴν ἀτολμία της. Καὶ τοῦτο διότι ἀπό '' διαχειριστάς '' τῆς ἐξουσίας '' χορτάσαμε '' ἀλλὰ καί ''κλάψαμε'' γιὰ τὶς ἐθνικὲς ταπεινώσεις καὶ ἀπώλειες ποὺ μᾶς προκάλεσαν.
Ἔτσι, παράλληλα μὲ τὶς διπλωματικὲς κινήσεις ποὺ πολὺ σωστὰ μεθοδεύονται μὲ Ἰσραήλ, Αἴγυπτο, Ἰταλία , ΟΗΕ, ΕΕ,ΝΑΤΟ κλπ, πρέπει τάχιστα, ἀπὸ χθὲς θὰ λέγαμε, νὰ ξεπεράσει ἡ πολιτικὴ ἡγεσία ὅτι ἐμπόδια ὑπάρχουν καὶ νὰ προβεῖ εὐθὺς ἀμέσως στὶς ἀπαιτούμενες ἀποφάσεις γιά :
- Ἀνακήρυξη τῆς ΑΟΖ μας μὲ Κύπρο, Αἴγυπτο καὶ Ἰταλία προκειμένου νὰ ἀνακόψει τὴν καθημερινὴ καὶ ἐξοργιστικὴ προκλητικότητα τῶν Τούρκων καὶ νὰ ἐμφανίσουμε τοὺς δικούς μας χάρτες ἐπιτέλους, ποὺ ὁριοθετοῦν τὰ κυριαρχικά μας δικαιώματα καὶ ποὺ βασίζονται ὄχι σὲ πειρατικὴ καὶ ἁρπακτικὴ διάθεση ἀλλὰ στὸ Διεθνὲς Δίκαιο. Ἀμέσως μετὰ νὰ καταθέτουμε τὶς συντεταγμένες τῆς ΑΟΖ μας, ὅπως ἔχουμε ἀναφαίρετο δικαίωμα προκειμένου νὰ μετρήσουμε χωρὶς ἡττοπάθεια ἂν χρειασθεῖ καὶ τοὺς ἐχθρούς μας ἀλλὰ καὶ τοὺς φίλους μας. Κυρίως ὅμως νὰ μετρηθοῦμε μὲ τὴν Ἱστορίας μας καὶ μὲ αὐτὴ τὴ μέτρηση νὰ ἀποδείξουμε ὅτι ἀκούσαμε τὸν τελευταῖο Αὐτοκράτορα ποὺ μᾶς προέτρεψε ''... παρακαλῶ ὑμᾶς ἵνα στῆτε ἀνδρείως καὶ μετὰ γενναίας ψυχῆς ...''
- Συγκρότηση τὸ ταχύτερο δυνατὸν Συμβουλίου Ἐθνικῆς Ἀσφαλείας, σὲ ἀντικατάσταση τοῦ ΚΥΣΕΑ, ὑπὸ τὴν Προεδρία τοῦ Π/Θ, ὡς τοῦ ἀπαραιτήτου θεσμικοῦ ὀργάνου γιὰ τὴν παραγωγὴ πολιτικῆς σὲ θέματα Ἐξωτερικῶν, Ἄμυνας καὶ Ἀσφάλειας. Ἕνα θεσμικὸ ὄργανο ''ἐργαλεῖο''ποὺ λείπει ἀπὸ τὴν Πατρίδα μας γιὰ τὸ στρατηγικὸ σχεδιασμό, ἀλλὰ καὶ τὴν ἱκανότητα ταχείας καὶ ποιοτικῆς λήψεως ἀποφάσεως γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν καταστάσεων ἐντάσεως καὶ κρίσεως, ὅπως αὐτὲς ποὺ ἀντιμετωπίζουμε τώρα καὶ οἱ ὁποῖες εἶναι δυνατὸν νὰ ὁδηγήσουν ἀκόμη καὶ στὴ σύγκρουση.
- Προβολὴ ἀποφασιστικὰ τῆς στρατιωτικῆς διάστασης στὴν ἀντιμετώπιση τῶν προκλήσεων μὲ τὴν Τουρκία καὶ προετοιμασία μὲ ρεαλισμὸ τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεών μας γιὰ αὐτὸ τὸ ἐνδεχόμενο μελετῶντας τὶς εἰσηγήσεις τῆς στρατιωτικῆς ἱεραρχίας, ἡ ὁποία διακρίνεται γιὰ τὸν ὑψηλοῦ ἐπιπέδου ἐπαγγελματισμό της. Στὰ πλαίσια αὐτὰ θὰ πρέπει:
- Νὰ ἐπισπευσθοῦν νέοι καὶ ἔξυπνοι ἐξοπλισμοὶ χαμηλοῦ κόστους, πέρα ἀπὸ τὰ χρονοβόρα ἐξοπλιστικὰ προγράμματα.
- Νὰ προετοιμασθοῦμε, μὲ βάση ἕνα ἀπὸ τὰ συμπεράσματα ποὺ προκύψανε ἀπὸ τοὺς ἀραβοϊσραηλινούς πολέμους, ὅτι δηλαδή, ὅταν δὲν ὑπερέχεις ἀριθμητικά, πρέπει νὰ ἐπιδιώκεις πρῶτος τὸ ἀποφασιστικὸ κτύπημα μὲ ὅλα τα μέσα σου στὸν κατάλληλο τόπο καὶ χρόνο, γιὰ τὴν καταστροφὴ τοῦ ἀντιπάλου σου. Αὐτὸ ἀξιοποίησαν μὲ τὴ βοήθεια τῆς τεχνολογίας οἱ Ἀμερικανοὶ καὶ ἀνέπτυξαν τὴ 10ετία τό '80 τὸ δόγμα τῆς ἐναέριας - χερσαίας μάχης ( Air- Land Battle) γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουν τὴ Σοβιετικὴ συμμετρικὴ ὑπεροχὴ στὴν Εὐρώπη.
- Νὰ προβληθεῖ ἡ στρατιωτικὴ ἰσχύς, ἡ ἀποφασιστικότητα καὶ ἡ ἑτοιμότητά μας γιὰ πολυμέτωπο ἀγῶνα σὲ κάθε γωνία τῆς Πατρίδος.
- Νὰ δρομολογηθεῖ ἡ '' ἀφύπνιση '' τῆς ἀμυντικῆς βιομηχανίας μὲ ὑψηλὴ προτεραιότητα καὶ νὰ διασυνδεθεῖ μὲ ἐρευνητικὰ κέντρα Πανεπιστημίων καὶ ἰδιωτικῶν ἑταιρειῶν παραγωγῆς ἀμυντικοῦ ὑλικοῦ.
- Νὰ δρομολογηθεῖ ἡ αὔξηση τῆς θητείας σταδιακὰ καὶ ἡ προαιρετικὴ στράτευση τῶν γυναικῶν σύμφωνα μέ τὶς ὑποβληθεῖσες μελέτες τῶν Γενικῶν Ἐπιτελείων.
- Νὰ ἐνημερώνονται ἐπίσημα καὶ ὑπεύθυνα οἱ πολῖτες γιὰ τὶς ἐξελίξεις στὴν ἑλληνοτουρκικὴ κρίση, προκειμένου νὰ ἀντιμετωπισθεῖ ἡ ἐχθρικὴ προπαγάνδα καὶ ὁ ψυχολογικὸς πόλεμος τῆς Τουρκίας. Ἔτσι θὰ ἐνθαρρύνεται τὸ φρόνημα καὶ ὁ ψυχισμὸς τοῦ λαοῦ γιὰ τὴν ἀνυποχώρητη πλέον στάση μας ἔναντι τῆς τουρκικῆς προκλητικότητας.
Τώρα λοιπὸν ποὺ τὸ θράσος καὶ ἡ πειρατικὴ συμπεριφορὰ τῆς Τουρκίας ξεπέρασε κάθε ὅριο καὶ ἀνοχὴ καὶ ἡ συγκυρία τῶν συμμαχιῶν μᾶς εὐνοεῖ, ἂς τὸ δεῖ ἡ πολιτικὴ ἡγεσία μας σὰν εὐκαιρία γιὰ νὰ κάνει τὴν μεγάλη καὶ ἱστορικὴ ἀλλαγὴ στὴν πολιτική - στρατηγικὴ συμπεριφορὰ ἀπέναντί της. Τοῦτο διότι ἡ λεπτὴ διαχωριστικὴ γραμμή, μεταξὺ τοῦ νικητῆ Ἡγέτη καὶ τοῦ ἡττημένου Ἡγέτη ὁρίζεται ὡς ἡ ἱκανότητα τοῦ πρώτου νὰ ἀξιολογεῖ καὶ νὰ προτεραιοποιεῖ τὰ πρὸς ἐπίλυση προβλήματα καὶ νὰ δρομολογεῖ ἔγκαιρα τὶς ἀναγκαῖες ἀλλαγὲς γιὰ τὴν ἐπίλυσή τους. Ὁ νικητὴς Ἡγέτης δηλαδή '' εἶναι ὁ παίκτης ποὺ τὸ κάνει νὰ συμβαίνει '' καὶ ὄχι αὐτός '' ποὺ βλέπει ὅτι συμβαίνει''.
Ἐπίτιμος Διοικητὴς Β' Σώματος Στρατοῦ
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου