ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ: Πατριωτικός διαλογισμός και προβληματισμός….

Επιμέλεια από Αντώνη Αντωνά.

Δεύτερη ‘Αλωση και Σύληση της του Θεού Αγίας Σοφίας, από τους νεοβαρβάρους.

Διδάγματα και συμβολισμοί.

Τι συμβολίζει το οθωμανικό ξίφος που έχει ανά χείρας ο ιμάμης:

Αποσπάσματα από το αιματόβρεκτο Κοράνι…

Η εικόνα απεικονίζει τον Μωάμεθ να γράφει… Ο Μωάμεθ δεν γνώριζε γραφή… Απάγγελλε στίχους ακατανόητους και οι γραφείς κατέγραφαν ό,τι προλάβαιναν και ό,τι κατανοούσαν…..

Κοράνι:

Οι 150 πιο «θανάσιμες» αιματόβρεκτες σελίδες από τις 566. Ολίγα ενδεικτικά…..

«Οι Έλληνες [πάντα] θα νικούν. Είναι θέλημα του Αλλάχ» [Surah ΧΧΧ, 1-5] (Φυσικά, με το ισχυρότερο όπλο στον κόσμο: τον πολιτισμό τ ους! Τα κανόνια σκουριάζουν. Ο πολιτισμός όμως διαιωνίζεται.)

Επιλογές;;;

«Όστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτω και την άλλην» Ματθαίος 5:39. (;)

«Σφάξε με αγά μου να αγιάσω…» (;)

«Οφθαλμόν αντί οφθαλμού» (Λευιτ. 24, 20-21)….

«Ω,παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ', ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων` νυν υπέρ πάντων αγών»!!!!

Και όρμησε προς τα εμπρός όλη η ελληνική παράταξη. Αλλά αφού προχώρησε λίγο, και αντήχησε ο αλαλαγμός των βαρβάρων, και βγήκαν με θάρρος τα περσικά πλοία, οι Έλληνες, για να επιτύχουν τον αρχικό τους σκοπό, να παρασύρουν δηλαδή τους εχθρούς εντός του λιμανιού της Σαλαμίνας, άρχισαν να υποχωρούν, όχι τρέποντας τα νώτα, αλλά όπως έλεγαν παλιά, ανακρουόμενοι τις πρύμνες, δηλαδή κωπηλατώντας προς τα πίσω, μέχρι που ακούστηκε ισχυρή φωνή σε όλο το ελληνικό στρατόπεδο:

«Ω δαιμόνιοι, μέχρι τίνος πρύμνην ανακρούεσθε;»

Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον.

Ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι και ελεύθεροι είναι οι γενναίοι.

Θουκυδίδης, 460-394 π.Χ., Αθηναίος ιστορικός

Τους πόνους γαρ αγαθοί τολμώσι, δειλοί δ’ εισίν ουδέν ουδαμού.

Τους αγώνες τολμούν οι ανδρείοι ενώ οι δειλοί δεν είναι τίποτα και πουθενά.

Ευριπίδης, 480-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός (Ιφιγένεια εν Ταύροις)