Κάποτε ἕνας φίλος του Ἁγίου Σπυρίδωνα καταδικάστηκε ἀδίκως εἰς θάνατο. Ὁ Ἅγιος βρισκόταν μακριὰ καὶ ὅταν ἔμαθε, ὅτι τὴν ἄλλη μέρα πρόκειται νὰ τὸν ἐκτελέσουν, ἔσπευσε νὰ τὸν βοηθήσει. Ἀλλὰ εἶχε τέτοιο νερὸ ἀπὸ τὴν νεροποντή, τὴν ἡμέρα ἐκείνη, ποὺ ἕνα ποτάμι ποὺ ἐπρόκειτο νὰ περάσει, εἶχε ξεχειλίσει καὶ ἦταν ἀδύνατο νὰ περάσει κανεὶς ἀπέναντι ἀπὸ τὴ γέφυρα ποὺ ὑπῆρχε ἐκεῖ. Ἔνθεν καὶ ἐκεῖθεν περίμενε κόσμος.
Ὅταν ὁ Ἅγιος Σπυρίδωνας ἔφτασε ἐκεῖ πέρα, δίνει διαταγὴ στὸ νερὸ καὶ λέει:
- Σὲ διατάσσει ὁ Δεσπότης Χριστὸς νὰ σταματήσεις, διότι πρέπει νὰ πάω νὰ βοηθήσω τὸν φίλο μου.
Καὶ τὸ νερὸ σταμάτησε τὴ ροή του! Καὶ ὁ Ἅγιος πέρασε ἀπέναντι.
Εἴδανε τὸ θαῦμα οἱ ἄλλοι ποὺ ἤτανε ἐκεῖ καὶ ἔτρεξαν μαζί του μέσα στὴν πόλη, νὰ ἀναγγείλουν τὸ γεγονὸς αὐτό. Τὸ ἔμαθε καὶ αὐτὸς ποὺ εἶχε καταδικάσει ἀδίκως τὸν φίλο του Ἁγίου, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τὸν φοβηθεῖ καὶ νὰ δώσει ἐντολὴ νὰ ἐλευθερώσουν τὸν κατάδικο φίλο του Ἁγίου.
Κάποτε μία μὴ Ὀρθόδοξη μάνα, ἔφερε τὸ νεκρὸ μωρό της, στὸν Ἅγιο Σπυρίδωνα, νὰ τὸ ἀναστήσει. Ὁ Ἅγιος βρέθηκε σὲ δύσκολη θέση, γιατί τὸ μωρὸ ἦταν ἀβάπτιστο καὶ θεώρησε σωστὸ νὰ ρωτήσει τὸν βοηθὸ διάκονό του (δεῖτε τί ταπείνωση εἶχε ὁ Ἅγιος!), γιὰ τὸ τί ἔπρεπε νὰ κάνει. Ἐκεῖνος τοῦ εἶπε:
- Γέροντα νὰ κάνεις, ὅ,τι κάνεις καὶ στὰ ἄλλα ζητήματα, νὰ κάνεις δηλαδὴ προσευχή.
Πράγματι ὁ Ἅγιος Σπυρίδωνας προσευχήθηκε καὶ τὸ μωρὸ ἀναστήθηκε! Ἡ μάνα βλέποντας τὸ μωρό της, νὰ ἐπανέρχεται στὴ ζωή, τόσο πολὺ χάρηκε καὶ συγκινήθηκε, ποὺ δὲν ἄντεξε καὶ πέθανε!
Προσεύχεται τότε ὁ Ἅγιος καὶ γι' αὐτὴν καὶ τὴν ἀνασταίνει! Στὴ συνέχεια τὴν κατηχεῖ καὶ βαπτίζεται ἡ μάνα, μαζὶ μὲ τὸ μωρό της.
Αὐτὸς ἦταν ὁ Ἅγιος Σπυρίδωνας!
Δημήτριος Παναγόπουλος ὁ Ἱεροκήρυκας (1916 - 1982)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου