Είπε ο Αββάς Ιωσήφ στον Αββά Λώτ: «Δεν μπορείς να γίνης μοναχός, αν δεν γίνης σαν φωτιά, φλογιζόμενος όλος».

Εορτάζει στις 22 Οκτωβρίου

 

Πήγε ο Αββάς Λώτ στον Αββά Ιωσήφ του Πανεφώ και του λέγει: «Αββά, κατά τη δυναμή μου, κάνω τη μικρή μου σύναξη και τη μικρή μου νηστεία και την ευχή και τη μελέτη και την ησυχία και όσο μπορώ κρατώ τους λογισμούς μου καθαρούς. Τι λοιπόν μου απομένει να κάνω παρά πέρα;». Σηκώθηκε τότε ο γέρων, άπλωσε τα χέρια στον ουρανό και έγιναν τα δάχτυλά του σαν δέκα λαμπάδες αναμμένες. Και του λέγει: Αν θέλης, γίνε όλος σαν φωτιά». 

 

 ✶✶✶

 

Ήλθε κάποτε ένας από τους γέροντες στον Αββά Λωτ, στο μικρό έλος του Αρσινοΐτη, τον παρακάλεσε για κελλί και του έδωσε. Ήταν δε ο γέρων άρρωστος. Και τον περιποιήθηκε ο Αββάς Λωτ. Και αν έρχονταν κάποιοι να επισκεφθούν τον Αββά Λωτ, τους έκανε να πηγαίνουν και στον άρρωστο γέροντα. Και εκείνος άρχισε να τους λέγη λόγια του Ωριγένη. Και θλιβόταν ο Αββάς Λωτ, λέγοντας: «Μη και νομίσουν οι πατέρες ότι και εμείς έτσι σκεφτόμαστε». Και να τον βγάλη από κει φοβόταν, εξ αιτίας της εντολής. Σηκώθηκε λοιπόν ο Αββάς Λωτ και πήγε στον Αββά Αρσένιο και του εξέθεσε τα σχετικά με τον γέροντα. Του λέγει τότε ο Αββάς Αρσένιος: «Μη τον διώξης. Αλλά να του πης, Να, από όσα δίνει ο Θεός, φάγε, πιες όπως θέλεις, μόνο αυτά τα λόγια να μη λες. Και αν θέλη, διορθώνεται. Αλλά αν δεν θέλη να συμμορφωθή, μόνος του θα ζητήση να φύγη από εκείνο τον τόπο. Και δεν θα σταθής αιτία συ». Έφυγε λοιπόν ο Αββάς Λωτ και έκαμε έτσι. Και ο γέρων, μόλις τα άκουσε αυτά, δεν ήθελε να συμμορφωθή. Αλλά άρχισε να παρακαλή, λέγοντας: «Για το όνομα του Κυρίου, αφήστε με να φύγω από εδώ, γιατί δεν μπορώ πλέον να υπομείνω την έρημο». Και έτσι, σηκώθηκε και έφυγε, παραπεμπόμενος με αγάπη.

 

✶✶✶

Ένας αδελφός ρώτησε τον Αββά Ρούφο· «Τι είναι ησυχία; και ποι­α η ωφέλειά της;».
Και ο Γέρων του λέγει· «Ησυχία είναι το να κα­θί­ση κα­νείς στο κελ­λί με γνώσι και με φόβο Θεού, απέχοντας από την μνησικακία και από την υψηλή ιδέα για τον εαυτό του. Αυτή η ησυχία, που είναι γεννήτρια όλων των αρετών, φυλά τον Μοναχό από τα πυρωμένα βέλη του ε­χθρού και δεν τον αφήνει να φθα­ρή από αυτά. Ναι, αδελφέ, αυτήν απόκτησε μνη­μο­νεύ­ον­τας την έξοδο του θανάτου σου, ότι ουκ οίδας ποία ώρα ο κλέπτης έρχεται. Από δω και πέρα λοιπόν να νήφης για την ίδια σου την ψυχή».

Πηγή:https://iconandlight.wordpress.com

«Πᾶνος»