Ἀντώνης Ἀντωνᾶς: Σχετικὰ μὲ τὶς νέες ἰταμὲς ἀπειλὲς Ερντογὰν καὶ τῶν πραιτωριανῶν του Γκρίζων Λύκων καὶ ὅμοιων τους ἐγκληματιῶν θρασύδειλων

 

Τὸ ἔμβλημα τῆς ἐξτρεμιστικῆς Τουρκοκυπριακὴς παράνομης ὀργάνωσης ΤΜΤ, ποὺ ἀπροκάλυπτα, φανερώνει τὶς σχέσεις της μὲ Γκρίζους Λύκους, ποὺ ἀπὸ τὸ 1956 πατοῦν τὴν Κύπρο καὶ προβαίνουν σὲ ἐγκλήματα κατὰ τοῦ Κυπριακοῦ Ἑλληνισμοῦ. Εἶναι χαρακτηριστικὸ καὶ συμβολικὰ ἀπειλητικό.
 

Σχετικὰ μὲ τὶς νέες ἰταμὲς ἀπειλὲς Ἐρντογὰν καὶ τῶν πραιτωριανῶν του Γκρίζων Λύκων καὶ ὅμοιων τους ἐγκληματιῶν θρασύδειλων, ποὺ ὕπουλα κατασφάζουν ἀμάχους καὶ γυναικόπαιδα.
 

Ἐπιμέλεια ἀπὸ Ἀντώνη Ἀντωνᾶ.
 

ΙΔΕΤΕ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΦΙΛΗΣ ΦΑΝΟΥΛΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ
 

'Βρετ. Ύπ. Ἁρμοστής :«Γκρίζος Λύκος» δολοφόνησε τὸν Τρύφωνος τὸ 1983. 18η Δεκεμβρίου.

Βρετανὸς Ύπ. Ἁρμοστής: «Γκρίζος Λύκος» δολοφόνησε τὸν ...
https://simerini.sigmalive.com › article
 

(Καὶ ὄχι μόνο ...... Τάσσο Ἰσαάκ, Σολωμὸ  Σολωμοῦ, Θεόφιλο Γεωργιάδης, 7 Εθνοφρουροὺς στὴ Πράσινη Γραμμὴ κ.ἄ. ἀπὸ τὸ 1974 μέχρι σήμερα. Ἄς μὴν ἐπεκταθοῦμε στὶς γενοκτονίες τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας, τῆς  Ἑλληνικὴς Μ. Ἀσίας καὶ τῆς Κύπρου. Ἑκατομμύρια Ἕλληνες Χριστιανοὶ καὶ Ἀρμένιοι σφαγιάστηκαν. Εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστὰ  κ.ά.π.)
 

ΤΟ ΣΦΑΞΕ ΜΕ ΑΓΑ Μοῦ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΙΑΣΩ... ΤΕΡΜΑ... ΣΗΜΕΡΑ ΕΝ ΕΤΕΙ 2021 ΠΛΕΟΝ, ΠΟΥ Ὁ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ἡ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΜΕ ΑΦΑΝΙΣΜΟ, ΑΠΟ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ Ὁ ΙΔΙΟΣ Ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙ!
 

Σήμερα οἱ βάρβαροι, ἂν τοὺς ἀνεχθοῦμε, θὰ πράξουν ὅτι ἔπραξαν στὴν Ἑλληνικὴ Μικρὰ Ἀσία καὶ στὴν κατεχόμενη Β. Κύπρο, ποὺ δὲν ἄφησαν ἴχνος Ἑλληνισμοῦ καὶ ἰσοπέδωσαν Οἴκους τοῦ Κυρίου, σύλησαν ἱερὰ καὶ ὅσια, ὅπως καὶ στὴ Ἑλληνικὴ Κύπρο.... ΟΧΙ, ΟΥΤΕ Ὁ ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΤΟ  ΘΕΛΕΙ ΑΥΤΟ. 

Γιὰ αὐτὸ πολλοὶ Ἅγιοι μας μὲ τὴν  εὐχὴ καὶ δύναμη τοῦ Θεοῦ, πολέμησαν τοὺς βαρβάρους ἀπίστους καὶ τοὺς κατατρόπωσαν στὰ πεδία τῶν μαχῶν ὅπως ὁ ἅγιος Δημήτριος μαζὶ μὲ τὸν ἅγιο Γεώργιο, εἶναι τὰ δυὸ παλληκάρια τῆς χριστιανοσύνης. Αὐτοὶ εἶναι κάτω στὴ γῆ, κ οἱ δυὸ ἀρχάγγελοι Μιχαὴλ καὶ Γαβριὴλ εἶναι ἀπάνω στὸν οὐρανό.

 

1. Ὁ Ἅγιος Δημήτριος κονταρίζει τὸν βάρβαρο Λυαῖο διώκτη καὶ σφαγέα τῶν Χριστιανῶν.
 

2. Ἀντίγραφο τῆς μοναδικῆς εἰκόνας τῆς Ἑλλάδος, (19ου αἰῶνος),
ποὺ φυλάσσεται στὸ μουσεῖο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Λειμῶνος - Λέσβου. Ἅγιος Δημήτριος καὶ Ἅγιος Γεώργιος τροπαιοφόροι καὶ προστάτες τῶν Χριστιανῶν.
 

3. Ὁ Ἅγιος Γεώργιος σκοτώνει τὸν δράκοντα ( συμβολικὰ εἶναι ὅλοι οἱ ἐχθροὶ) ποὺ κατέτρωγε τοὺς Χριστιανούς. Δεξιὰ στὴν εἰκόνα γυναῖκα μὲ παιδὶ (ποὺ συμβολίζουν τοὺς ἀθώους ἀμάχους)
 

Tὰ τελευταῖα χρόνια, ὕστερα ἀπὸ τὸ πάρσιμο τῆς Πόλης, οἱ δυὸ αὐτοὶ ἅγιοι καὶ πολλὲς φορὲς κι ἄλλοι στρατιωτικοὶ ἅγιοι ζωγραφίζουνται καβαλλικεμένοι ἀπάνω σε ἄλογα, σὲ ἄσπρο ὁ ἅγιος Γεώργης, σὲ κόκκινο ὁ ἅγιος Δημήτρης. Κι ὁ μὲν ἕνας κονταρίζει ἕνα θεριὸ (ἐχθροὺς)  κι ὁ ἄλλος ἕναν πολεμιστή, τὸν Λυαῖο.
 

Στὰ ἀρχαῖα χρόνια τοὺς ζωγραφίζανε δίχως ἅρματα, πλὴν στὰ κατοπινὰ τὰ χρόνια τοὺς παριστάνουνε ἀρματωμένους μὲ σπαθιὰ καὶ μὲ κοντάρια καὶ ντυμένους μὲ σιδεροπουκάμισα. Στὸν ἕναν ὦμο ἔχουνε κρεμασμένη τὴν περικεφαλαία καὶ στὸν ἄλλον τὸ σκουτάρι, στὴ μέση εἶναι ζωσμένοι τὰ λουριά,  ποὺ βαστᾶνε τὸ θηκάρι τοῦ σπαθιοῦ καὶ τὸ ταρκάσι πόχει μέσα τὶς σαγίτες καὶ τὸ δοξάρι.
 

Ἐπὶ ἁμαρτωλῶν ἐγκληματιῶν δολοφόνων,  ἀσεβῶν ἀπίστων, βαρβάρων καὶ ἄθεων βαρὺς πέλεκυς πρέπει νὰ πέσει. Ἄν κάνω λάθος ὁ Θεὸς νὰ μὲ συγχωρέσει ...

[τὴν πληγὴ μὲ πληγὴ τὴν πληρώνεις]

τύμμα τύμματι τίσαι (ἀρχαῖο γνωμικό)
[ὁ σκοτωμένος ζητάει ἐκδίκηση]

φωνάζει / κλαίει / βοᾷ τὸ αἷμα τοῦ σκοτωμένου (φράση / ἔκφραση ν.ε.)


Μαζὶ μὲ τὶς αἱματόβρεκτες ἐντολὲς τοῦ Μωάμεθ ἐν εἴδει προσευχῶν, οἱ βάρβαροι ἀπαγγέλλουν καὶ κατάπτυστα αἱμοχαρὴ ποιήματα π.χ.
 

«Τὸ Μῖσος

«Ὅσο ὑπάρχει ὁ πρόστυχος ὁ Ἕλληνας σ᾿ αὐτὸ τὸ κόσμο δὲ βγαίνει 

μὰ τὸ θεὸ αὐτὸ τὸ μῖσος ἀπὸ μέσα μου. Σὰν στέκομαι καὶ τὸν 

κοιτάζω τὸν σκύλο δὲ βγαίνει μὰ τὸ θεὸ αὐτὸ τὸ μῖσος ἀπὸ μέσα μου, 

χιλίων γκιαούρηδων τὰ κεφάλια δὲν σβήνουν ἕνα μῖσος.

Ἐκδίκηση νὰ πάρω εἶναι ὁ μοναδικός μου στόχος σὰν ἀναμετρηθῶ 

στῆς μάχης τὸ πεδίο χιλίων γκιαούρηδων τὰ κεφάλια νὰ κλαδέψω σὲ 

μιὰ μέρα δὲ βγαίνει μὰ τὸ θεὸ αὐτὸ τὸ μῖσος ἀπὸ μέσα μου, χιλίων 

γκιαούρηδων τὰ κεφάλια δὲν σβήνουν ἕνα μῖσος.

Τὰ κεφάλια τριάντα χιλιάδων νὰ πολτοποιοῦσα Τὰ δόντια δέκα 

χιλιάδων μὲ τὴν τανάλια νὰ ἔβγαζα ἑκατὸ χιλιάδων τὰ πτώματα νὰ 

σκορποῦσα στὶς ρεματιὲς δὲ βγαίνει μὰ τὸ θεὸ αὐτὸ τὸ μῖσος ἀπὸ 

μέσα μου, χιλίων γκιαούρηδων τὰ κεφάλια δὲν σβήνουν ἕνα μῖσος.
Ὁ κόσμος ὅλος ξέρει πόσο ἀνώτερος εἶναι ὁ Τοῦρκος καὶ πόση 

κακοήθεια φωλιάζει στὸ μυαλὸ τοῦ Ἕλληνα πέντε χιλιάδων τὰ 

πτώματα νὰ ἔκαιγα στοὺς κλιβάνους δὲ βγαίνει μὰ τὸ θεὸ αὐτὸ τὸ 

μῖσος ἀπὸ μέσα μου, χιλίων γκιαούρηδων τὰ κεφάλια δὲν σβήνουν 

ἕνα μῖσος.
 

Σαράντα χιλιάδες τους νὰ σούβλιζα μὲ τὴν λόγχη μου, ὀγδόντα 

χιλιάδες τους νὰ ἔστελνα στὴ κόλαση ἑκατὸ χιλιάδες τους νὰ 

κρεμοῦσα στὸ σκοινὶ δὲ βγαίνει μὰ τὸ θεὸ αὐτὸ τὸ μῖσος ἀπὸ μέσα μου, 

χιλίων γκιαούρηδων τὰ κεφάλια δὲν σβήνουν ἕνα μῖσος!

 

Πολλοὶ ἴσως νὰ μὴν γνωρίζουν τὸ ἀνθελληνικὸ ποίημα "Τὸ Μῖσος", τὸ ὁποῖο κυκλοφορεῖ ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια στὸ ἑλληνικὸ διαδίκτυο.

 

Τὸ «ὄμορφο καὶ ρομαντικὸ»  αὐτὸ ποίημα ἔχει γράψει ὁ συγγραφέας, ἐθνικιστὴς ποιητὴς Behcet Kemal Caglar, στέλεχος τῶν Γκρίζων Λύκων καὶ πολιτικὸς  φίλος τῶν Ἐτσεβὶτ καὶ σήμερα  τοῦ Ἐρντογάν. (Ἄν δὲν κάνω λάθος πρὶν μερικὰ χρόνια σκοτώθηκε σὲ δυστύχημα) 

Τὸ ποίημα αὐτὸ μεταδιδόταν κάθε μέρα ὑποχρεωτικὰ ἀπὸ τὸν τούρκικό ραδιοφωνικὸ σταθμὸ Bayrak κατὰ τὴ διάρκεια τῶν γεγονότων στὴν Κύπρο στὴν περίοδο 1963-67. 

Περίοδο αἱματοβαμμένη γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Κύπρο, ποὺ κατὰ τὴν διάρκεια της, ἑκατοντάδες ἄμαχοι ἔχασαν τὴν ζωή τους ἀπὸ δολοφονικὰ χέρια ἐξτρεμιστῶν τῆς ΤΚ ΤΜΤ τῶν Γκρίζων Λύκων καὶ τῆς τουρκικῆς δολοφονικῆς μυστικῆς ὑπηρεσίας τῆς ΜΙΤ, μὲ ἄνωθεν ἐντολὲς τῶν συναυτουργῶν καὶ συνενόχων ἐντολέων τους.
 

Ἐπειδὴ λοιπὸν οἱ ἐγκληματίες ἔχουν σπάσει καὶ τὰ χτένια καὶ τὴν χτένα τους ἀπαντῶ με ἕνα λαογραφικὸ συμβολικὸ ποίημα ἄγνωστου Κύπριου λαϊκοῦ θυμόσοφου ποιητῆ, ὁ ὁποῖος μᾶλλον τὸ ἔγραψε μετὰ τὴν Ἅλωση τὴ Βασιλεύουσας (Ἀπόσπασμα)
 

Προσέξτε στὴν Τρίτη ἑνότητα τί γράφει ἐν δικαίῳ καὶ θυμῷ/
 

Θρῆνος τῆς Κωνσταντινουπόλεως.
 

(δημοτικό, ἔκδοση W. Wagner, Medieval Greek Texts, Λονδῖνο 1870, σ 147, 149)
 

Ἐκείνη ἡ μέρα ἡ σκοτεινή, ἀστραποκαϊμένη
τῆς τρίτης τῆς ἀσβολερῆς, τῆς μαυρογελασμένης,
τῆς θεοκαρβουνόκαυστης, πουμπαρδοχαλασμένης,
ἔχασε μάνα τὸ παιδὶ καὶ τὸ παιδὶν τὴ μάναν,
καὶ τῶν κυρούδων τὰ παιδιὰ ὑπᾶν ἀσβολωμένα,
δεμένα ἀπὸ τὸ σφόνδυλα ὅλα ἁλυσοδεμένα
δεμένα ἀπὸ τὸν τράχηλον καὶ τὸ οὐαὶ φωνάζουν.
μὲ τὴν τρομάραν τὴν πολλήν, μὲ θρηνισμὸν καρδίας·
[...]
νὰ πᾶτε ὅλοι κατ᾿ ἐχθρῶν, κατὰ τῶν Μουσουλμάνων,
καὶ δεῦτε εἰς ἐκδίκησιν, τρέχετε μὴ σταθῆτε,
τὸν Μαχουμέτην σφάξετε, μηδὲν ἀναμελεῖτε,
τὴν πίστιν τῶν τὴν σκυλικὴν νὰ τὴν λακτοπατῆτε.
[...]
ὤ, Κωνσταντῖνε Δράγαζη, κακὴν τύχην ὁποῦ ῾χες,
καὶ τί νὰ λέγω, οὐκ ἠμπορῶ, καὶ τί νὰ γράφω οὐκ οἶδα,
σκοτίζει μου τὸ λογισμὸν ὁ χαλασμὸς τῆς πόλης.
 

Ἐπιμέλεια ἀπὸ Ἀντώνη Ἀντωνᾶ - Συγγραφέα - Ἀδελφὸ ἐθνομάρτυρα.
 

www.ledrastory.com

«Πᾶνος»