Ατενίζοντας στον ορίζοντα…
«Ποιος είμαι;», ρώτησε κάποια μέρα ένας νεαρός κάποιο σοφό γέροντα. «Είσαι ό,τι νομίζεις», απάντησε ο γέροντας. «Θα το καταλάβεις με μια μικρή ιστορία.
«Ποιος είμαι;», ρώτησε κάποια μέρα ένας νεαρός κάποιο σοφό γέροντα. «Είσαι ό,τι νομίζεις», απάντησε ο γέροντας. «Θα το καταλάβεις με μια μικρή ιστορία.
Κάποια μέρα, από τα τείχη της πόλης κατά το ηλιοβασίλεμα, μια μικρή συντροφιά είδε στη γραμμή του ορίζοντα δυο ανθρώπους που αγκαλιάζονταν».
– Είναι ένας πατέρας και μια μητέρα, ξεφώνισε χαρούμενα ένα αθώο παιδί.
– Πρόκειται για δυο εραστές, είπε αναστατωμένος κάποιος νεαρός.
– Είναι δυο φίλοι που συναντιούνται μετά από πολλά χρόνια, μονολόγησε ένας μοναχικός άνθρωπος.
– Πρόκειται για δύο έμπορους που έχουν συνάψει μια καλή συμφωνία, σχολίασε ένας φιλοχρήματος μεσήλικας.
– Πρόκειται για δύο έμπορους που έχουν συνάψει μια καλή συμφωνία, σχολίασε ένας φιλοχρήματος μεσήλικας.
– Είναι ένας πατέρας που αγκαλιάζει τον γιο του που επιστέφει από τον πόλεμο, είπε βουρκωμένη μια γυναίκα.
-Σίγουρα πρόκειται για δύο εραστές, σχολίασε μια κοπελιά που ονειρευόταν την αγάπη.
– Ποιος ξέρει γιατί αγκαλιάζονται, σκέφτηκε ένας άνθρωπος στεγνός από αισθήματα.
-Πόσο ωραίο είναι να βλέπεις δυο ανθρώπους να αγκαλιάζονται, σχολίασε ένας άνθρωπος του Θεού.
«Κάθε σκέψη», κατέληξε ο σοφός γέροντας, «αποκαλύπτει στον εαυτό σου ποιος είσαι. Εξέταζε συχνά τις σκέψεις σου, μπορούν να φανερώσουν πολύ περισσότερα για σένα από ό,τι οποιοσδήποτε.».
«Κάθε σκέψη», κατέληξε ο σοφός γέροντας, «αποκαλύπτει στον εαυτό σου ποιος είσαι. Εξέταζε συχνά τις σκέψεις σου, μπορούν να φανερώσουν πολύ περισσότερα για σένα από ό,τι οποιοσδήποτε.».
ΙΧΘΥΣ
Από δημοσίευση στο Viber στην ομάδα: Φίλοι του Ιωάννη Βατάτζη-ο Αναμενόμενος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου