Τό 1959 στό χωριό Δίον γεννήθηκε ἕνα μωρό ἄρρωστο οἱ γιατροί εἴπανε ὅτι θά ζήσει γιά λίγες μέρες καί ὅτι δέν ἔχει ἐλπίδες.

 

Το 1959 στο χωριό Δίον γεννήθηκε ένα μωρό άρρωστο οι γιατροί είπανε ότι θα ζήσει για λίγες μέρες και ότι δεν έχει ελπίδες.

 

Η δόλια η μάνα του μέρα νύχτα ήταν πάνω από την κούνια του και παρακαλούσε τον νονό να το βαπτισουν, για να μπορέσουν να το θάψουν στην εκκλησία για να διαβαστεί .

 

Ο νονός σήμερα αύριο ..περνούσαν οι μέρες.

 

Ένα βράδυ αργά μπαίνει στο σπίτι ένας καλόγερος γεράκος παππούλης ..ήταν ο ΑΓΙΟΣ Διονύσιος του Ολύμπου, και ρωτάει την μάνα του παιδιού :-“Τι κλαις Φωτεινή τι έχεις;”

 

-Έχω το μωρό άρρωστο βαριά και αβάπτιστο ..

 

Αγωνιώ, περιμένω μπας και ρθει αύριο ο νονός να το βαπτίσουμε τουλάχιστον .”

 

-” Μην φοβάσαι “απαντά ο παππουλης και της λέει :

-” Γύρισε το παιδί μπρούμυτα” ,και τότε με το μπαστούνι του χαράζει το μωρό στις πλάτες του ενα Σταυρό και τα σημάδια είναι ακόμα και σήμερα χαραγμένα μετά από 59 χρόνια.

 

Και λέει στην μάνα -” Το μωρό θα γίνει καλά μην φοβάσαι και θα ρθει ο νονός να το βάπτιση μόνο που θέλω να το πείτε στο όνομα μου Διονύσιο”.

 

Το πρωί ήρθε ο νονός από μόνος του και βάπτισε το παιδί Διονύσιο.. ΑΥΤΌ το παιδί είναι ο πατέρας μου αδερφοί μου.

 

Αυτή είναι η ιστορία του όπως την μάθαμε από την γιαγιά μου την Φωτεινή και τον παππού μου Κώστα Λαφατζή .

 

ΔΟΞΑ ΣΟΙ Κυριε.!

 

Κωνσταντίνος Λαφατζής

Δίον Πιερίας

 

Πηγή: https://apantaortodoxias.blogspot.com/

«Πᾶνος»