Οι πέντε γιατροί μίλησαν για τη σχέση τους με αυτόν τον καταπληκτικό Άγιο: ο γιατρός, αστροναύτης, Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης Ολέγκ Ατκόβ, ο καθηγητής, πρωθιερέας Σέργιος Φιλιμόνοβ (χειρούργος ωτορινολαρυγγολόγος), ο εντατικολόγος Σέργιος Σεστοπάλοβ, ο ωτορινολαρυγγολόγος Νικόλαος Ντάϊχες, όπως επίσης και η μακαριστή Ντόκτορ Λίζα, απόσπασμα από τη συνέντευξη της οποίας παραθέτουμε στο τέλος. Δημοσιεύουμε σε ελληνική μετάφραση το ενδιαφέρον αυτό κείμενο για τους αναγνώστες της πύλης gr.pravoslavie.ru.
«Η επιστήμη και η θρησκεία είναι όπως τα δυο φτερά, χωρίς τα οποία δεν είναι δυνατόν ούτε να θεραπεύουμε τους ανθρώπους ούτε να πετάμε στο διάστημα»
 |
| Ο Ολέγκ Γιούργιεβιτς Ατκόβ |
– Τι σημαίνει προσωπικά για σας ο Άγιος Λουκάς; Πότε ακούσατε για αυτόν πρώτη φορά;
– Και βέβαια, ο Άγιος Λουκάς είναι υπόδειγμα για μένα, όπως και για κάθε γιατρό. Έμαθα για το βίο του, όταν ήμουν ήδη ενήλικας. Στις 11 Ιουνίου του 1961, την ημέρα της εκδημίας του, ήμουν 12 ετών, και εγώ, βέβαια, δεν ήξερα τίποτα για αυτόν, όπως και το 1967, τότε που γράφτηκα στην Ιατρική Σχολή της Κριμαίας στη Συμφερούπολη. Από το 1946 έως τα τέλη του 1947, ο Άγιος Λουκάς ήταν σύμβουλος στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο στη Συμφερούπολη και βοηθούσε, κάνοντας ανοιχτά χειρουργεία και διαλέξεις για τους γιατρούς της Κριμαίας. Όταν του απαγόρευσαν να κάνει διαλέξεις μπροστά σε κοινό με αρχιερατικά άμφια, εγκατέλειψε την Χειρουργική Εταιρεία. Στην πόρτα του διαμερίσματος του καθηγητή υπήρχε ανακοίνωση που έγραφε ότι δέχεται καθημερινά και δωρεάν, εκτός από τις γιορτές και τις παραμονές των γιορτών. Στη ζωή του είχε θεραπεύσει έναν τεράστιο αριθμό ασθενών που δεν είχαν ελπίδα για αίσια εξέλιξη. Μερικές φορές, θεράπευε μόνο με την προσευχή του.
Προτείνω σε όλους να δουν το ντοκιμαντέρ «Ο Άγιος Λουκάς στην Τασκένδη». Ακόμα και ανάμεσα στους γιατρούς, λίγοι είναι αυτοί που ξέρουν ότι ο καθηγητής Βόϊνο-Γιασενέτσκιϊ ήταν αυτός που, στις αρχές του 1924, στη Ρωσία, είχε κάνει την πρώτη επιτυχή εγχείρηση μεταμόσχευσης νεφρού από μοσχαράκι σε άνθρωπο.
– Η Σοβιετική εξουσία για δεκάδες χρόνια εξόντωνε τους εκπροσώπους της Εκκλησίας, αν και υπήρξαν πολύ λίγοι κρατούμενοι στα στρατόπεδα, τους οποίους αργότερα αυτή η εξουσία επιβράβευσε με υψηλότατα κρατικά βραβεία, όπως έγινε με τον Βόϊνο-Γιασενέτσκιϊ.
– Ναι, ήταν εκπληκτικός ο δυϊσμός της εξουσίας ως προς τον Άγιο: αρχικά, για 11 χρόνια ήταν εξόριστος στα σταλινικά στρατόπεδα και μετά αξιώθηκε να τιμηθεί με το Βραβείο Στάλιν πρώτης κατηγορίας για τα επιστημονικά του έργα στο αντικείμενο της χειρουργικής των πυογόνων λοιμώξεων. Σχεδόν όλο το χρηματικό ποσό από το Βραβείο το προσέφερε σε παιδιά που αντιμετώπιζαν προβλήματα στην μεταπολεμική εποχή. Τα επιστημονικά του έργα (έγραψε 55 βιβλία στα αντικείμενα της χειρουργικής και της ανατομίας) και στις μέρες μας παραμένουν βιβλία αναφοράς των χειρούργων. Επίσης, είχε γράψει 12 ογκώδεις τόμους με κηρύγματα. Αλλά τα πιο γνωστά του βιβλία είναι τα εξής: «Αγάπησα το μαρτύριο», «Πνεύμα, ψυχή και σώμα», «Επιστήμη και θρησκεία».
Θεωρώ ότι η επιστήμη και η θρησκεία είναι όπως τα δύο φτερά, χωρίς τα οποία δεν είναι δυνατόν ούτε να θεραπεύουμε ανθρώπους ούτε να πετάμε στο διάστημα ούτε να ασχολούμαστε με έρευνα ή με οποιαδήποτε άλλη δουλειά.
Στον Άγιο Λουκά, ως άνθρωπο με γνώση και εμπειρία, έστελναν αρρώστους ακόμα και όταν ήταν εξόριστος στο μικροσκοπικό οικισμό και δεν είχε δικαίωμα να εξασκεί το επάγγελμα. Όμως, επέλεγε πάντα να κάνει το καλό και θεράπευε τους ανθρώπους παντού, όπου και να βρισκόταν. Για τους ανθρώπους δεν ήταν σημαντικό το αν προσευχόταν πριν από την εγχείρηση ή αν έκλαιγε. Το σημαντικό ήταν ότι βοηθούσε τους δεινοπαθούντες.
Ο Άγιος Λουκάς ήταν αλάνθαστος στις διαγνώσεις που έκανε. Τον βοηθούσαν η εμπειρία του και η εκπληκτική του προορατικότητα. Μια φορά η σύζυγος ενός από τους ιερείς είχε πάθει κρίση. Ο Άγιος την συμβούλεψε να κάνει επειγόντως εγχείρηση, όμως το συμβούλιο των γιατρών δε βρήκε κάτι σοβαρό και αποφάσισε να μην προχωρήσει σε εγχείρηση. Η γυναίκα που πίστευε τον Άγιο επέμενε και οι γιατροί ανακάλυψαν στην κοιλιακή χώρα ένα νεόπλασμα που αποδείχτηκε ωρολογιακή βόμβα. Ακόμα και όταν είχε χάσει πλήρως την όρασή του, ο Άγιος έκανε πολύ ακριβείς διαγνώσεις.
Καθηγητής Σέργιος Φιλιμόνοβ:
«Μέσω του Αγίου Λουκά έλαμψε σε μένα το φως του Χριστού»
 |
| Ο πρωθιερέας Σέργιος Φιλιμόνοβ |
– Λένε ότι ο Άγιος Λουκάς έπαιξε ιδιαίτερο ρόλο στη ζωή σας.
– Ναι, την αγάπη προς την Ιατρική μου την ενέπνευσαν οι γονείς μου που είναι γιατροί. Την αγάπη, όμως, προς τον Θεό και τους ανθρώπους μου τη δίδαξε ο αρχιεπίσκοπος Λουκάς. Μέχρι τα 21 μου χρόνια δεν ήξερα τίποτα για αυτόν. Όταν ήμουν στρατιώτης-φοιτητής της Στρατιωτικής Ιατρικής Ακαδημίας, στο πλαίσιο του μαθήματος της επεμβατικής χειρουργικής είχα διαβάσει τα «Δοκίμια για τη χειρουργική των πυογόνων λοιμώξεων», ως κλασικό έργο ιατρικής. Την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης δε μας έλεγαν ότι ο συγγραφέας αυτού του εξαιρετικού βιβλίου είναι ιερωμένος. Όταν έγινα πιστός γιατρός και άρχισα να συμμετέχω ενεργά στη ζωή της Εκκλησίας, ο πνευματικός μου – ο πρωθιερέας Βασίλειος Λεσνιάκ – μου έκανε δώρο την αυτοβιογραφία του Αγίου Λουκά, με την ευχή να του μοιάσω και η ζωή του να είναι παράδειγμα για μένα. Αν και δεν έβαζα μπροστά μου τόσο υψηλούς στόχους, όπως ο νεαρός Βαλεντίν Βοϊνο-Γιασενέτσκιϊ, ωστόσο ήθελα να υπηρετώ τους ανθρώπους, να τους βοηθάω στα δεινά τους και στις αρρώστιες. Όταν διάβασα τα έργα και τα κηρύγματα του Αγίου Ιεράρχη, έμεινα έκθαμβος από τη σκέψη του που ήταν πολυσύνθετη, είχε τιτάνιο ύψος και δύναμη. Μου είχε γίνει ξεκάθαρο ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει κάτι παρόμοιο στη ζωή του, αν δεν τον βοηθάει ο Θεός. Έτσι, μέσω του Αγίου Λουκά, έλαμψε σε μένα το φως του Χριστού. Θεωρώ ότι πρέπει να συζητάμε για τον Άγιο Λουκά όπου σταθούμε και όπου βρεθούμε.
– Ποιανού ήταν η πρωτοβουλία ώστε η Εταιρεία Ορθόδοξων Ιατρών της Ρωσίας να φέρει το όνομα του Αγίου Ιεράρχη Λουκά;
– Δέκα χρόνια πριν, στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2007, είχε γίνει στο Μπέλγκοροντ το Α’ Πανρωσικό Συνέδριο Ορθόδοξων Ιατρών, όπου οι εκπρόσωποι 49 επαρχιών της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αποφάσισαν να συστήσουν την Εταιρεία Ορθόδοξων Ιατρών της Ρωσίας (ΕΟΙΡ). Λίγες μέρες αργότερα, στις 12 Οκτωβρίου, ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών Αλέξιος Β’ ευλόγησε τη δραστηριότητα της Εταιρείας και της έδωσε το όνομα του Αγίου Λουκά, που είναι ιδιαίτερο αγαπητό σε όλους τους γιατρούς της Ρωσίας. Το όνομά του δεν το φέρουν μόνο η Πανρωσική Εταιρεία Ορθόδοξων Ιατρών και η αντίστοιχη της Αγίας Πετρούπολης, αλλά και πολλά άλλα παραρτήματα της ΕΟΙ σε διάφορες πόλεις της Ρωσίας.
Για την επέτειο της 140-ετίας από τη γέννηση του Αγίου Λουκά της Κριμαίας, η ΕΟΙ της Αγίας Πετρούπολης ετοίμασε ένα πρόγραμμα διάρκειας 1,5 ώρας, με ξενάγηση στην έκθεση «Ο Άγιος Λουκάς, ο ανάργυρος γιατρός», όπου είχαν φέρει την εικόνα του Αγίου με απότμημα των ιερών λειψάνων του. Αυτή η έκθεση μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά στο έργο της μόρφωσης των μελλοντικών γιατρών. Πάντοτε στους φοιτητές μου αναφέρομαι και μιλάω για την προσωπικότητα και την πορεία της ζωής του Αγίου Λουκά. Δυστυχώς, πολλοί απόφοιτοι Ιατρικών Σχολών δεν γνωρίζουν πολλά πράγματα για αυτόν. Ο Άγιος Λουκάς, όμως, βοηθάει τους γιατρούς να μην απογοητεύονται, να μην απελπίζονται, όταν βλέπουν ότι στη σύγχρονη Ιατρική της Ρωσίας συμβαίνουν σοβαρά ανησυχητικά φαινόμενα.
Όσο και να ακούγεται περίεργο, τον Άγιο Ιεράρχη Λουκά τον τιμάνε περισσότερα στην Ελλάδα παρά στην πατρίδα του. Γι’ αυτό, και γίνονται περισσότερες θεραπείες εκεί. Πρέπει όλοι οι Ρώσοι υπήκοοι να μάθουν για το δικό μας Άγιο Ιατρό. Και τότε, οι άνθρωποι δε θα πηγαίνουν μόνο στο νοσοκομείο για βοήθεια, αλλά και στην εκκλησία του Θεού. Δε θα ξαπλώνουν μόνο στη χειρουργική κλίνη, αλλά και θα εξομολογούνται, θα κοινωνάνε, θα πίνουν το αγίασμα και θα προσεύχονται στον Άγιο Λουκά. Αυτό θέλω να το ευχηθώ σε όλους! Και, οπωσδήποτε, η βοήθεια θα έρθει!
Συνεχίζεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου