Ὅλες οἱ ἀναρτήσεις τοῦ Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ
«Θαύματα καὶ σημεῖα» ΕΔΩΚεφάλαιο Α' - Τί λέει ἡ Ἁγία Γραφή:Σημεῖα τῆς αἰώνιας σωτηρίας
Τὰ θαύματα τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ ἦσαν οἱ πιὸ μεγάλες ὑλικῆς φύσης εὐεργεσίες, ποὺ μπορεῖ νὰ φαντασθῇ ὁ ἄνθρωπος. Ποιά εὐεργεσία μπορεῖ νὰ θεωρηθῇ πιὸ μεγάλη ἀπὸ τὴν ἐπαναφορὰ ἑνὸς νεκροῦ στὴ ζωή; Ποιά εὐεργεσία θὰ νομισθῇ πολυτιμότερη ἀπὸ τὴν θεραπεία ἀνίατης ἀσθένειας, ποὺ κάνει τὸν ἄνθρωπο νὰ μὴ ζῇ, ἐνῶ ἀκόμη ζῇ; ποὺ κάνει τὴ ζωὴ νὰ ὁμοιάζῃ πιὸ πολὺ μὲ θάνατο παρὰ μὲ ζωή;
Καὶ ὅμως· τὰ θαύματα τοῦ Χριστοῦ, ὅσο κι ἂν ἦταν γεμᾶτα εὐεργεσίες, ἁγιωσύνη, καὶ πνευματικὸ νόημα, δὲν ἦσαν παρὰ σημεία· σημεῖα τῆς αἰώνιας σωτηρίας, ποὺ δίνει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἀναστηθέντες ἀπὸ τὸν Χριστό, ἀργότερα πέθαναν πάλι. Τοὺς δόθηκε μόνο μιὰ μικρὴ παράταση ζωῆς. Δὲν τοὺς δόθηκε ζωὴ γιὰ πάντα. Ἐκεῖνοι ποὺ θεραπεύθηκαν ἀπὸ τὸν Κύριο, ἀρρώστησαν πάλι· καὶ πέθαναν. Ἡ ὑγεία τους δόθηκε γιὰ ἕνα μικρὸ χρονικὸ διάστημα· ὄχι γιὰ πάντα. Οἱ προσωρινὲς ὑλικὲς εὐεργεσίες ἐξεχύθηκαν στὸν κόσμο γιὰ νὰ εἶναι σημεῖο τῶν αἰωνίων, τῶν πνευματικῶν εὐεργεσιῶν. Οἱ ὁρατὲς δωρεὲς δόθηκαν στοὺς ἀνθρώπους, τοὺς ὑποδουλωμένους στὶς ἐντυπώσεις τῶν αἰσθήσεων, γιὰ νὰ τοὺς κάνουν νὰ πιστέψουν ὅτι ὑπάρχουν καὶ δωρεὲς ἀόρατες· καὶ νὰ τίς ἀναζητήσουν. Τὰ σημεῖα ἔβγαλαν τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν γκρεμὸ τῆς ἄγνοιας, τῆς ὑποδούλωσης στὶς ἐντυπώσεις τῶν αἰσθήσεων, καὶ τοὺς ὡδήγησαν στὴν πίστη. Τὴν γνώση τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν τὴν δίνει ἡ πίστη. Αὐτὴ βάζει στὶς καρδιὲς τὸν πόθο νὰ τὰ ἀναζητοῦν.
Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι διάδωσαν τὴν πίστη σὲ ὅλη τὴν οἰκουμένη, μόνο χάρις στὰ θαυμαστὰ σημεῖα ποὺ ἔκαναν. Γιατί ἦταν μιὰ πολὺ σαφὴς ἀπόδειξη. Γιὰ ὅλους. Καὶ γιὰ τὰ μορφωμένα ἔθνη. Καὶ γιὰ τὰ ἔθνη τὰ βυθισμένα στὴν ἄγνοια καὶ τὴν βαρβαρότητα. Μὰ ὅταν πιὰ ἡ πίστη φυτεύθηκε σὲ ὅλη τὴν οἰκουμένη, τότε ρίζωσε ὁ λόγος. Καὶ τότε σταμάτησαν τὰ θαύματα. Γιατί εἶχαν κάμει πιὰ τὴν δουλειά τους. Δὲν σταμάτησαν ἐντελῶς. Ἔπαψαν νὰ γίνωνται σὲ γενικὴ κλίμακα, παντοῦ. Τώρα θαύματα κάνουν οἱ ἐκλεκτοὶ δοῦλοι τοῦ Θεοῦ, οἱ ἅγιοι. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γράφει, ὅτι στὴν ἐποχή του εἶχαν πιὰ παύσει τὰ θαύματα, παρ᾿ ὅτι ὑπῆρχαν τότε σὲ διάφορα μέρη πολλοί, ἰδίως μοναχοί, «σημειοφόροι»[57] (θαυματουργοί).
Μὰ μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου οἱ «σημειοφόροι» ὅλο καὶ ἐλιγόστευαν. Γιὰ τοὺς ἔσχατους καιροὺς μάλιστα, οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς προειδοποιοῦν, ὅτι τότε δὲν θὰ ὑπάρχουν καθόλου σημειοφόροι[58].
Καὶ ὅμως· τὰ θαύματα τοῦ Χριστοῦ, ὅσο κι ἂν ἦταν γεμᾶτα εὐεργεσίες, ἁγιωσύνη, καὶ πνευματικὸ νόημα, δὲν ἦσαν παρὰ σημεία· σημεῖα τῆς αἰώνιας σωτηρίας, ποὺ δίνει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Οἱ ἀναστηθέντες ἀπὸ τὸν Χριστό, ἀργότερα πέθαναν πάλι. Τοὺς δόθηκε μόνο μιὰ μικρὴ παράταση ζωῆς. Δὲν τοὺς δόθηκε ζωὴ γιὰ πάντα. Ἐκεῖνοι ποὺ θεραπεύθηκαν ἀπὸ τὸν Κύριο, ἀρρώστησαν πάλι· καὶ πέθαναν. Ἡ ὑγεία τους δόθηκε γιὰ ἕνα μικρὸ χρονικὸ διάστημα· ὄχι γιὰ πάντα. Οἱ προσωρινὲς ὑλικὲς εὐεργεσίες ἐξεχύθηκαν στὸν κόσμο γιὰ νὰ εἶναι σημεῖο τῶν αἰωνίων, τῶν πνευματικῶν εὐεργεσιῶν. Οἱ ὁρατὲς δωρεὲς δόθηκαν στοὺς ἀνθρώπους, τοὺς ὑποδουλωμένους στὶς ἐντυπώσεις τῶν αἰσθήσεων, γιὰ νὰ τοὺς κάνουν νὰ πιστέψουν ὅτι ὑπάρχουν καὶ δωρεὲς ἀόρατες· καὶ νὰ τίς ἀναζητήσουν. Τὰ σημεῖα ἔβγαλαν τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν γκρεμὸ τῆς ἄγνοιας, τῆς ὑποδούλωσης στὶς ἐντυπώσεις τῶν αἰσθήσεων, καὶ τοὺς ὡδήγησαν στὴν πίστη. Τὴν γνώση τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν τὴν δίνει ἡ πίστη. Αὐτὴ βάζει στὶς καρδιὲς τὸν πόθο νὰ τὰ ἀναζητοῦν.
Οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι διάδωσαν τὴν πίστη σὲ ὅλη τὴν οἰκουμένη, μόνο χάρις στὰ θαυμαστὰ σημεῖα ποὺ ἔκαναν. Γιατί ἦταν μιὰ πολὺ σαφὴς ἀπόδειξη. Γιὰ ὅλους. Καὶ γιὰ τὰ μορφωμένα ἔθνη. Καὶ γιὰ τὰ ἔθνη τὰ βυθισμένα στὴν ἄγνοια καὶ τὴν βαρβαρότητα. Μὰ ὅταν πιὰ ἡ πίστη φυτεύθηκε σὲ ὅλη τὴν οἰκουμένη, τότε ρίζωσε ὁ λόγος. Καὶ τότε σταμάτησαν τὰ θαύματα. Γιατί εἶχαν κάμει πιὰ τὴν δουλειά τους. Δὲν σταμάτησαν ἐντελῶς. Ἔπαψαν νὰ γίνωνται σὲ γενικὴ κλίμακα, παντοῦ. Τώρα θαύματα κάνουν οἱ ἐκλεκτοὶ δοῦλοι τοῦ Θεοῦ, οἱ ἅγιοι. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γράφει, ὅτι στὴν ἐποχή του εἶχαν πιὰ παύσει τὰ θαύματα, παρ᾿ ὅτι ὑπῆρχαν τότε σὲ διάφορα μέρη πολλοί, ἰδίως μοναχοί, «σημειοφόροι»[57] (θαυματουργοί).
Μὰ μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου οἱ «σημειοφόροι» ὅλο καὶ ἐλιγόστευαν. Γιὰ τοὺς ἔσχατους καιροὺς μάλιστα, οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς προειδοποιοῦν, ὅτι τότε δὲν θὰ ὑπάρχουν καθόλου σημειοφόροι[58].
Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Α Γ Ι Ο Υ Ι Γ Ν Α Τ Ι Ο Υ Μ Π Ρ Ι Α Ν Τ Σ Ι Α Ν Ι Ν Ω Φ Ε Π Ι Σ Κ Ο Π Ο Υ
Σ Τ Α Υ Ρ Ο Υ Π Ο Λ Ε Ω Σ
«Θ Α Υ Μ Α Τ Α Κ Α Ι Σ Η Μ Ε Ι Α»
(ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΠΡΕΒΕΖΑ 2000)
Βιβλιογραφία
[57] Εἰς τὴν Β' Κορινθ. 3, 12 (P.G.)
[58] Νήφωνος Κών/λεως, ἀπάντησις δ'.
___________________________________
Πολυτονισμὸς ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΣ
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου