ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΚΛΕΙΣΟΥΡΑΣ: «Άμα πιστεύεις, όλα θα έρχονται βολικά»

 

Άμα τα πράγματα τα αφήκεις στον Θεό, έρχονται μονάχα. Μην προσπαθείς να βγάλεις, άμα δεν σε δώσει ο Θεός. Όσο τρέχεις, τόσο λίγο βγάζεις (= κερδίζεις).

Ποτέ μην πεις ότι είμαι εγώ. Ο Θεός είναι. Εσύ δεν είσαι τίποτα , αλλά μόνο να πιστεύεις στο Χριστό. Άμα πιστεύεις, όλα θα έρχονται βολικά αλλά να μην υπερηφανεύεσαι.

Πολλά λόγια να μη λέτε, λίγα και ευλογημένα. Να αγαπάτε τον Θεόν και η καρδία σας να λάμπει ωσάν τον ήλιον.

Από πάνω είναι ο Πατέρας και μας βλέπει. Προσεύχεστε να σωθείτε και εσείς και τα παιδιά σας.

Μικροί μεγάλοι να έρθουν στην μετάνοια, να μετανοούν. Να γνωρίζουν ότι ο Θεός είναι επάνω. Αυτοί δεν το γνωρίζουν, σαν τα άλογα ζώα τρώνε την Παρασκευή. Παρακαλώ τον Θεό να μετανοούν, αυτοί δεν μετανοούν.

Εκάκυνεν ο κόσμος. Θα ρθει καιρός που θα τρων ανθρώπους.

Εγώ θα φύγω, αλλά να ξέρετε· η λαιμαργία θα χάσει τον κόσμον, η λαιμαργία και η υπερηφάνεια.

Ο Θεός περιμένει, περιμένει.

Μετανοήστε. Να μην μπείτε ανάμεσα στα ανδρόγυνα να χωρίζετε τα ανδρόγυνα.

Άλλες φορές έκλαιε με λυγμούς και έλεγε: “Αλοίμονο, αλοίμονο, γιατί δεν θα υπάρχει, στα χρόνια πού έρχονται, παρθενία. “Κι θα πομέν άπαν σην γην παρθενία. Και παρακαλεί η Παναϊα τον Υιόν. Τ’ αγουρόπο κι μετανοούν (= Δεν θα απομείνει επάνω στην γη η αρετή της παρθενίας. Γι’ αυτό και παρακαλεί η Παναγία τον Υιό της. Αλλα τα αγόρια δεν μετανοούν)…

Το καλόν το σώμα θα αγιάσει το χώμα, το σώμα το κακόν θα βρωμίσει το χώμα. Να μετανοήσετε, να πάρετε τον δρόμο του Θεού.

Μετανοείστε, γιατί τα σύννεφα της οργής του Θεού σίμωσαν στη γη. Μεγάλο κακό έρχεται, από την πολλήν αμαρτία. Να σκεπάζετε, να σας σκεπάζει ο Θεός.

Με δείχνει ο Κύριος χωράφια και αγκάθια. Αυτή είναι η γη που ζούμε εδώ. Και με λέει: βλέπεις αυτά τα αγκάθια; Αυτά είναι η αμαρτία, αυτά όλα θα καθαριστούν. Θα γίνει μεγάλο κακό αλλά θα καθαριστεί ο κόσμος»…

Η Ελλάδα, αν κρατήση την πίστι, θα σωθή από το κακό πού πρόκειται νάρθή. Αν όμως δεν κρατήσει την πίστη, θα καταστραφή… Θα πέσουν όλοι οι δαίμονες επάνω της… Θα ’ρθή το κακό και θα χωρίση το στάρι απ’ την ήρα, τα πρόβατα απ’ τα ερίφια….

Είναι στεναχωρημέντσα η Παναΐα. Η Παναΐα κλαίει κάθνη μέρα » έλεγε στους ανθρώπους, που την πλησίαζαν και τα δάκρυα έτρεχαν σαν βρύση από τα μάτια της.

Ο φόβος του Θεού κάνει σοφόν τον άνθρωπο. Ποιος είναι ο φόβος του Θεού; Όχι να φοβάσαι τον Θεό, αλλά να φοβάσαι να μην στενοχωρήσεις τον άλλο, να μην τον βλάψεις, να μην τον αδικήσεις, να μην τον κατηγορήσεις. Αυτή είναι η σοφία. Ύστερα τα άλλα, για να ζήσεις, σε φωτίζει ο Θεός τι να κάνεις.

Έδειξάν με τα δαιμόνια και είπαν με, θα έρθει πολύ μίσος.

Πολλά υπομονήν· πολλά υπομονήν.

Νάχετε φόβον Θεού…Νάχετε Αγάπη…Νάχετε ευσπλαχνία.

Τα μάτια κλειστά, το στόμα κλειστό, τα αυτιά κλειστά, για να κερδίσουμε. Ο κόσμος τι κάνει, τι είδες, τι ξέρεις; Δεν είδα τίποτα, δεν ξέρω, χαπάρ κι έχω (= δεν έχω χαμπέρι, δεν παίρνω είδηση). Δεν ακούω, δεν βλέπω.

Κλειδί στο στόμα. Να μη μεταφέρετε λόγια από τον ένα στον άλλο. Είδες;…Άκουσες;…Κλειδί στο στόμα!…

Οι ταπεινοί θα κερδίσουν τον Παράδεισον.

*****

Η κυρία Άννα Εφραιμίδου από την Βέροια διηγήθηκε ότι γνώριζε την ύπαρξη της Οσίας και μάλιστα είχε το βιβλίο του βίου της πάντοτε κοντά στο κρεβάτι της. 

Μία νύκτα ταλαιπωρούμενη από έναν πειρασμικό εφιάλτη στον ύπνο της, παρηγορήθηκε από την ίδια την Γερόντισσα η οποία εμφανίσθηκε και της μίλησε ποντιακά: 

«Μη φογάσαι, εσύ έχς την Παναΐαν την Σουμελάν σο κρεβάτις και κε πορεί να εφτάει σε τίποτα (εννοεί ο πονηρός)». 

Στη συνέχεια συνομιλούσε ποντιακά με την Παναγία και μετά απευθυνόμενη προς την κ. Άννα είπε: «Ελέπς πού η Παναΐαν ηξέρ ποντιακά;»

 

Πηγή:https://miteriko.blogspot.com/

«Πᾶνος»