Προσηυχόμην ενώπιον της Θεομήτορος, και η προσευχή του Ιησού εισήλθεν εις την καρδίαν μου ~ Άγ. Σιλουανός Αθωνίτης

Ότε ήμην νεαρός υποτακτικός, προσηυχόμην ποτέ ενώπιον της εικόνος της Θεομήτορος, και η προσευχή του Ιησού εισήλθεν εις την καρδίαν μου, και ήρχισεν αφ’ εαυτής να προφέρηται εκεί...

Άλλοτε εν τω ναώ ήκουον την ανάγνωσιν των προφητειών του Ησαΐου και εις τας λέξεις «Λούσασθε, και καθαροί γίνεσθε» (Ησ. α’ 16), εσκέφθην: 

«Μήπως η Παναγία ήμαρτε ποτε, έστω και δια του λογισμού»;

Και ώ του θαύματος! Εντός της καρδίας μου φωνή τις, ηνωμένη μετά της προσευχής, 

προέφερε ρητώς:

«Η Θεομήτωρ ουδέποτε ήμαρτεν, ουδέ δια σκέψεως»... 

*****

Ώ, εάν εγνωρίζομεν ποτε πόσον αγαπά η Παναγία πάντας τους φυλάσσοντας τας εντολάς του Χριστού, και πόσον λυπείται και θλίβεται δια τους μη μετανοούντας! 

Εγνώρισα τούτο εκ πείρας. 

Δεν ψεύδομαι, λέγω την αλήθειαν ενώπιον του Θεού, ότι εν πνεύματι γνωρίζω την Άχραντον Παρθένον. Δεν είδον Αυτήν, αλλά το Πνεύμα το Άγιον έδωκεν εις εμέ να γνωρίσω Αυτήν και την αγάπην Αυτής δι’ ημάς.

Άνευ της ευσπλαγχνίας Αυτής η ψυχή μου θα απώλλυτο προ πολλού.

Εκείνη όμως ηυδόκησε να επισκεφθή και νουθετήση εμέ,

όπως μη αμαρτάνω. 

Είπεν εις εμέ: «Δεν είναι αρεστόν εις εμέ να βλέπω τα έργα σου». 

Οι λόγοι Αυτής ήσαν ευχάριστοι, ήρεμοι, πράοι και συνεκίνησαν την ψυχήν. 

Παρήλθον υπέρ τα τεσσαράκοντα έτη, αλλ’ η ψυχή μου δεν δύναται να επιλησθή εκείνης της γλυκείας φωνής, και δεν γνωρίζω πώς να ευχαριστήσω την αγαθήν ελεούσαν Μητέρα του Θεού.

~ Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

  

(Αρχιμ. Σωφρονίου, Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, Ι.Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας, 1999, σελ. 291-293) 

 

agiameteora.net

 

Πηγή:http://pneumatoskoinwnia.blogspot.com/

«Πᾶνος»