Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς περιουσία και χωρίς σάρκα, δεν μπορεί να ζήσει όμως χωρίς ψυχή.

Οι άγιοι του Θεού και όλοι οι συγγενείς μας, πού πέρασαν από αυτόν τον κόσμο, στον οποίο εμείς τώρα βρισκόμαστε, είναι μόνο ζώσες ψυχές στον άλλο τον κόσμο, χωρίς σώμα και χωρίς περιουσία. Θα μείνουν έτσι μέχρι το τέλος της ανθρωπότητας, μέχρι το τέλος των αιώνων, και μέχρι την Ανάσταση του σώματος από το θάνατο.

Το σώμα και την περιουσία τη δίνει ο Θεός στους ανθρώπους σαν μία μορφή ζυγαριάς, στην οποία η ψυχή κάθε μέρα αποδεικνύει την αξία της.
Με την ελεημοσύνη και με την υπομονή η ψυχή εξαγοράζεται κάθε μέρα και κάθε στιγμή, επειδή με την ελεημοσύνη αφαιρούμε από την περιουσία και με την υπομονή κερδίζουμε τον αγώνα με το σώμα.

Ο δίκαιος Ιώβ είχε μεγάλη περιουσία, όπως κανένας. Ήταν σωματικά υγιής, με ωραία κορμοστασιά και με παρουσιαστικό πού ενέπνεε σ’ όλους σεβασμό Αυτό όμως πού είναι πιο σημαντικό στην περίπτωση του Ιώβ είναι πώς ήταν πολύ ευλαβής, και κάθε μέρα έκανε θυσία στο Θεό, για τον εαυτό του, για τα παιδιά του, για τούς επτά γιους του και τις τρεις κόρες του.

Δύο φορές επέτρεψε ο Θεός να δοκιμαστεί η πίστη και η αγάπη του Ιώβ στον Θεό. Πρώτη φορά επέτρεψε ο Θεός στο σατανά να βλάψει μόνο την περιουσία του Ιώβ. Ο σατανάς γρήγορα έδειξε την επιδεξιότητα του να γκρεμίζει και να καταστρέφει.

Η περιουσία του Ιώβ καταστράφηκε, κλάπηκαν τα ζώα του, γκρεμίστηκαν τα σπίτια του, οι γιοί και οι κόρες του σκοτώθηκαν. Μονομιάς ο πλούσιος Ιώβ έμεινε χωρίς την περιουσία του. Ο ευτυχισμένος Ιώβ έμεινε χωρίς τα χαρούμενα παιδιά του.

Η ψυχή του, όμως, δεν βλαστήμησε το Θεό: Ό Κύριος έδωσε… ο Κύριος πήρε, είπε, ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου!

 

Έμεινε δηλαδή ο δίκαιος Ιώβ πιστός στον Κύριο Του χωρίς καμία περιουσία, με γυμνό αλλά υγιές σώμα. Και ο σατανάς ντροπιάστηκε.

Τότε ο σατανάς ζήτησε από το Θεό, να δοκιμάσει το σώμα του Ιώβ, και ο Θεός επέτρεψε στο σατανά να δοκιμάσει το σώμα του, απαγορεύοντας όμως να αγγίξει την ψυχή του.

Είπε ο Θεός: Τον παραδίδω στα χέρια σου, πρόσεχε όμως την ψυχή του!

Ο σατανάς γέμισε το σώμα του Ιώβ, με σπυριά με πυώδεις πληγές από τα πόδια μέχρι το κεφάλι. Κάθισε τότε ο Ιώβ μέσα στη στάχτη, πήρε ένα κεραμίδι και έξυνε το πύον από τις πληγές του. Μέσα σ’ όλα αυτά τα βάσανα παρέμεινε η ψυχή του Ιώβ καθαρή, υγιής και πιστή στο Θεό. Και πάλι ντροπιάστηκε ο σατανάς και έφυγε στον Αδη, στον τόπο του. Ο Θεός επέστρεψε στον Ιώβ, την υγεία του, την περιουσία, τον ευλόγησε μάλιστα να έχει περισσότερα από πριν. Ό Ιώβ απέκτησε πάλι επτά γιους και τρεις κόρες, έγινε πάλι υγιής σωματικά και χαρούμενος και έζησε για πολλά χρόνια. Πέθανε, όταν ήταν πλέον χορτασμένος από ζωή.

Και ο δικός μας λαός χτυπήθηκε πολλές φορές. Έπληξαν την περιουσία του και το σώμα του. Ό Θεός όμως πρόσεξε την ψυχή του. Η περιουσία του λαού μας, το κράτος, πολλές φορές έπεσε και κατέρρευσε. Μετά από κάθε κρατική καταστροφή ο λαός μας σκοτώνονταν. Ό Θεός όμως φύλαξε τη ψυχή του λαού μας, πού έμεινε πιστός πάλι στο Χριστό. Πραγματικά, όταν ο άνθρωπος μελετήσει την ιστορία του κράτους μας, καταλαβαίνει πόσους πολλούς ανθρώπους σκότωσαν από το λαό μας, πόσο πολλούς ανθρώπους βασάνισαν και αιχμαλώτισαν. Είναι μεγάλο θαύμα του Θεού, ότι στον κόσμο αυτό ακόμη υπάρχει ο λαός μας και ακόμα ακούγεται ή γλώσσα μας…

Πώς να εξηγήσουμε αυτό το θαύμα στην ιστορία μας; Μπορεί να εξηγηθεί με τον ίδιο τρόπο πού εξηγείται η ζωή του Ιώβ. Δεν επέτρεψε ο Θεός, αδελφοί μου, δεν επέτρεψε παιδιά μου, να αγγίξει ο σατανάς την ψυχή του λαού μας. Επέτρεψε ο Θεός στον σατανά να χτυπήσει το κράτος, την περιουσία και το σώμα, αλλά του απαγόρευσε να αγγίξει την μεγάλη χριστιανική ψυχή του λαού μας. Και όσο σ’ ένα λαό η ψυχή είναι ζωντανή και δυνατή μέχρι τότε τίποτε δεν χάνεται. 

(Από το βιβλίο «Μέσα από το παράθυρο της φυλακής», Εκδόσεις ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ)

Αδελφοί μου, όποιος έχει δυνατή πίστη, αυτός έχει και καθαρή πνευματική όραση, ώστε να μπορεί να διακρίνει το χέρι του Θεού επάνω του, τόσο σε περιόδους ευμάρειας όσο και σε καιρούς συμφορών. Αυτός που έχει δυνατή πίστη, έχει επίσης και μεγάλη υπομονή στα βάσανα που περνά. Όταν ο Θεός του δίνει, δίνει κι αυτός ευχαριστίες και όταν ο Θεός του παίρνει, Τον ευλογεί: είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις τους αιώνας (Ιώβ α’ 21).

Ω Κύριε, Θεέ του πολυάθλου και υπομονετικού Ιώβ, δίδαξέ μας πώς να ευλογούμε το όνομά Σου στις δοκιμασίες της ζωής μας!

Πηγή:https://iconandlight.wordpress.com/

«Πᾶνος»