Όταν λέμε, στο όνομα του Χριστού, με αυτόν τον τρόπο παρουσιάζουμε ποιοι είμαστε, ποιανού είμαστε και από ποιον είμαστε απεσταλμένοι. Παρουσιάζουμε με αυτό τον τρόπο σε ποιον επιστρέφουμε και από ποιον περιμένουμε ανταμοιβή…
✶✶✶
Στο όνομα ποιανού πράττετε όσα πράττετε, ρώτησαν οι σατανικοί αρχηγοί των Ιεροσολύμων τους αποστόλους του Χριστού. Στο όνομα ποιανού μιλάτε; Στο όνομα ποιανού βαπτίζετε; Στο όνομα ποιανού θεραπεύετε τους άρρωστους; Στο όνομα ποιανού κάνετε θαύματα;
Η απάντηση από τον Πέτρο, από τον Ιωάννη, από τον Φίλιππο, από τον Θωμά υπήρξε μία και μοναδική: «Στο όνομα του Χριστού, του Υιού του Θεού, του Δικαίου, τον οποίο εσείς σκοτώσατε».
✶✶✶
Οι διπλωμάτες, όταν πηγαίνουν σε μία ξένη χώρα, πηγαίνουν στο όνομα του βασιλιά, οι δικαστές πηγαίνουν στο όνομα του κυβερνήτη, οι αστυνόμοι συλλαμβάνουν εγκληματίες στο όνομα του νόμου, ο βοηθός του μάστορα παρουσιάζεται στο όνομα του μάστορα, ο γιος έρχεται στο όνομα του πατέρα, η κόρη στο όνομα της μάνας, ο μαθητής στο όνομα του δασκάλου, ο πιο νέος στο όνομα του μεγαλύτερου.
Όλος ο αέρας βουίζει κάθε μέρα: Εγώ μιλάω στο όνομα του τάδε και τάδε, ή εγώ έρχομαι στο όνομα του τάδε και τάδε, ή εγώ σου δίνω ή εγώ σου παίρνω ή εγώ σε δικάζω, ή εγώ σε συγχωρώ στο όνομα του τάδε και τάδε.
Αυτή είναι η κοσμική ιεραρχία, ο καθένας να παρουσιάζεται στο όνομα κάποιου όντας πιο ασήμαντος από εκείνον στο όνομα του οποίου παρουσιάζεται.
✶✶✶
Ο σοφός απόστολος Παύλος διατάζει όλους τους βαπτισμένους με τον εξής τρόπο: «Καθετί που λέτε ή κάνετε ας γίνεται στο όνομα του Κυρίου Ιησού, κι έτσι να ευχαριστείτε διά του Χριστού τον Θεό Πατέρα» (Κολ. 3:17).
Ποιος υπάκουσε σ’ αυτή τη φράση του αποστόλου Παύλου;
Υπάκουσε σ’ αυτή ο λαός μας. Υπάκουσαν όλοι οι βασιλιάδες μας, οι αυτοκράτορες, οι ηγεμόνες, οι δεσποτάδες, οι αρχηγοί μας, οι οποίοι άρχιζαν τα χρυσόβουλα με τον εξής τρόπο: Εις το όνομα του Κυρίου, του Σωτήρα, του Ιησού Χριστού.
Υπάκουσαν στα λόγια του αποστόλου Παύλου οι πατριάρχες μας, οι επίσκοποί μας, οι ιερείς μας, που δίδασκαν το λαό μας να ζει στα χρόνια της ειρήνης στο όνομα του Κυρίου. Στα χρόνια της σκλαβιάς δίδασκαν το λαό μας να υπομένει τις δυσκολίες, να πεθαίνει στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Υπάκουσε ολόκληρος ο λαός μας, ο οποίος οτιδήποτε και αν έκανε, το έκανε κάνοντας το σταυρό του, στο όνομα του Ιησού Χριστού. Και όταν βαπτιζόταν, βαπτιζόταν εις το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, και όταν νυμφευόταν, νυμφευόταν εις το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, και όταν γινόταν κουμπάρος και όταν έκανε όρκο, ορκιζόταν εις το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού. Όταν ήταν αναγκασμένος να πολεμήσει, πολεμούσε εις το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, όταν έχτιζε, έχτιζε εις το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, το ίδιο και όταν όργωνε, φύτευε, θέριζε…
✶✶✶
Αδελφοί μου, ο Ιησούς Χριστός είναι ο Θεός του λαού μας. Όλα όσα έκανε ο λαός μας τα έκανε στο όνομά Του. Όλα, εκτός από το έγκλημα και την κακία. Όλα τα μεγάλα, τα έξοχα, τα θεϊκά, τα λαμπερά, που ο λαός μας έχει πράξει, όλα έγιναν στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Γι’ αυτό το λόγο, αδελφοί μου, ας μην ακούσουμε εκείνους που μας φωνάζουν να ενεργούμε στο όνομα του πολιτισμού, στο όνομα της επιστήμης, στο όνομα της προόδου.
Ας
ζήσουμε όπως οι άγιοι πατέρες μας, που έζησαν στο όνομα του Ιησού
Χριστού. Έτσι έζησαν αυτοί, έτσι ας ζήσουμε και εμείς τώρα: Εις το όνομα
του Κυρίου Ιησού Χριστού, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Από το βιβλίο: Αγίου Νικολάου Επισκόπου Αχρίδος, Μέσα από το παράθυρο της φυλακής. Μηνύματα προς τον λαό. Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη”, Θεσσαλονίκη 2012.
Πάντα να έχης στο στόμα σου το γλυκύτατο όνομα του Ιησού Χριστού, για να γλυκαίνεται η ψυχή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη υπόθεση να περνάς ολόκληρη την ημέρα με την ευχή.
Αρχίζεις την ημέρα σου με την ευχή, στην συνέχεια κάνεις την εργασία σου λέγοντας την ευχή, και έτσι αγιάζεται ό,τι κάνεις, αγιάζονται και όσοι συμμετέχουν σε αυτό.
Όταν λ.χ. μαγειρεύης και λές την ευχή, αγιάζεται το φαγητό που κάνεις, αγιάζονται και όσοι το τρώνε.
Εμείς, δεν μπορούμε να αντιπαρέλθουμε αυτές τις δυνάμεις, διότι κοσμικά είμαστε ανήμποροι.
Όμως εμείς, έχουμε παιδί μου τον Χριστό. Κι αν ερωτευθούμε τον Χριστό, τότε, μπορούμε να τις αντιπαρέλθουμε κι όποια δυσκολία κι αν έρθει θα τα καταφέρουμε.
Ο Χριστός θα νικήσει στο τέλος και θα επικρατήσει το δίκαιο και η αλήθεια».
Τα τελευταία 13 χρόνια, η Πατρίδα μας βιώνει μία πρωτόγνωρη για πολλούς κρίση, με τα μνημόνια και τα δυσβάσταχτα μέτρα, που έχουν φέρει την πλειοψηφία των Ελλήνων σε πολύ δυσχερή θέση, σε απόγνωση, ματώνοντας καθημερινά για την επιβίωσή τους κι αντί να φαίνεται ένα φως στην άκρη του τούνελ, ο ορίζοντας είναι ακόμη σκοτεινός και το μέλλον προδιαγράφεται ακόμη πιο δύσκολο.
Δεν είναι μόνο η ανέχεια των Ελλήνων με τους πενιχρούς μισθούς και τις εξευτελιστικές συντάξεις, η αδυναμία πολλών να ανταποκριθούν σε απλές οικογενειακές υποχρεώσεις πού τα τρόφιμα έχουν πάει στα ύψη ή να αντιμετωπίσουν προβλήματα υγείας σε ένα ανύπαρκτο σύστημα υγείας, είναι και το δημογραφικό να χτυπά σαν ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της Πατρίδας, και δεν μας έφταναν όλα τα άλλα έχουμε και τους αντίχριστους νόμους που όλο και πληθαίνουν κι ο εξευτελισμός των ηθών να έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να προβάλλεται η ανωμαλία και κάθε διαστροφή.
Οι ισχυροί της γης, από την αρχαιότητα μέχρι και τις ημέρες μας, μας δείχνουν τη δύναμή τους.
Κάνουν επίδειξη δύναμης κι εξουσίας. Όπως ο Πόντιος Πιλάτος όταν είπε στον Χριστό ότι είχε την εξουσία να Τον σταυρώσει.
Έλαβε όμως ως απάντηση πως «η μοναδική εξουσία που είχε, ήταν αυτή που του είχε δοθεί άνωθεν» (Ιω. 19,11).Στην ερώτηση του Πιλάτου «τι έστιν αλήθεια;» (Ιω. 18,38) ο Χριστός παρέμεινε σιωπηλός. Ήταν ο ίδιος η Αλήθεια.
Ο Χριστός ανέτρεψε τα πάντα κι απέδειξε πως ο διάβολος χρησιμοποιεί τις εξουσίες για να φοβίσει τον άνθρωπο.
Η στάση του Χριστού που περιφρόνησε τον θάνατο, φανέρωσε και την αδυναμία του πολιτικού – θρησκευτικού συστήματος της εποχής, που δια φόβου επιβαλλόταν στους ανθρώπους.
Ο κοινός εχθρός φτωχών και πλουσίων, ισχυρών κι αδυνάτων, σε όλους τους αιώνες, είναι ο θάνατος.
Η έλευση του Χριστού ήταν το μήνυμα ότι Εκείνος ήρθε να νικήσει τον εχθρό όλων μας.
Από τον θάνατο δεν γλύτωσε κανείς. Από τον πιο φτωχό άνθρωπο μέχρι αυτοκράτορες και βασιλιάδες.
Οι Άγιοι δεν είχαν τον παραμικρό φόβο για τη φυγή τους από αυτόν τον κόσμο, δεν είχαν φόβο για τον θάνατο.
Ο θάνατος θα τους έφερνε μία ώρα αρχύτερα στον Κύριό μας Ιησού Χριστό.
Για αυτό και ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος έλεγε:
Και τα θηρία αν με σεβαστούν εγώ θα τα προκαλέσω για να γίνω άρτος Χριστού.
Χριστός Ανέστη!