Μετάφραση Άγγελος Καραγεώργος
Εδώ είναι το πρωτότυπο κείμενο στα Αγγλικά https://merylnass.substack.com/p/the-disaster-that-is-the-pact-for
1. Μετασχηματισμός και ενίσχυση της παγκόσμιας διακυβέρνησης
“Θα μετασχηματίσουμε την παγκόσμια διακυβέρνηση”,
γεγονός που θα οδηγήσει “σε ένα φωτεινότερο μέλλον για όλη την
ανθρωπότητα.” Αυτό θα απαιτήσει μεγαλύτερη διεθνή συνεργασία και συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο. [παράγραφοι 3-5, και Δράση 41]
“Θα ενισχύσουμε το σύστημα του ΟΗΕ” [Δράση 48]
2. Διασφάλιση συμμόρφωσης
“Όπου υπάρχουν υποχρεώσεις για διακυβερνητικές διαδικασίες, θα τις χρησιμοποιήσουμε για να προωθήσουμε αυτή την ατζέντα.” [παράγραφος 17]
“Θα ενισχύσουμε τη διεθνή συνεργασία για το περιβάλλον και την εφαρμογή και συμμόρφωση με τις πολυμερείς περιβαλλοντικές συμφωνίες μας για να επιτύχουμε την επιθυμία μας να προστατεύσουμε τον πλανήτη.” [Δράση 58]
“Θα εμβαθύνουμε τη συμμετοχή των Ηνωμένων Εθνών με τα εθνικά κοινοβούλια σε διακυβερνητικούς φορείς και διαδικασίες του ΟΗΕ, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, συμπεριλαμβανομένων των προσπαθειών των Ηνωμένων Εθνών και της Διακοινοβουλευτικής Ένωσης για την εμπλοκή των βουλευτών ώστε να διατηρηθεί η υποστήριξη για την εφαρμογή σχετικών συμφωνιών και ψηφισμάτων του ΟΗΕ.” [Δράση 59]
3. Αναζήτηση δικτατορικής εξουσίας για τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, αντηχώντας το σχέδιο για τον Γενικό Διευθυντή του ΠΟΥ στη Συνθήκη Πανδημίας και τις προτεινόμενες τροπολογίες στους Διεθνείς Υγειονομικούς Κανονισμούς.
Αντηχώντας τις πανδημικές φιλοδοξίες του ΠΟΥ, το Σύμφωνο επιδιώκει να δώσει στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ την αποκλειστική εξουσία να λειτουργήσει μια “Πλατφόρμα Έκτακτης Ανάγκης” για οποιονδήποτε τύπο έκτακτης ανάγκης ορίσει, να αποφασίσει ποιες εκτάκτων ανάγκες δικαιολογούν αυτή την κήρυξη, να αποφασίσει πότε θα ενεργοποιηθεί αυτή η εξουσία και να καθορίσει πώς θα διαχειριστεί την έκτακτη ανάγκη. [Δράση 57]
4. Η Βιώσιμη Ανάπτυξη στο επίκεντρο του πολυμερισμού (δηλαδή, της παγκόσμιας διακυβέρνησης) και στο επίκεντρο μιας νέας παγκόσμιας χρηματοοικονομικής αρχιτεκτονικής
Ενώ η “ανάπτυξη” ήταν ένας από τους αρχικούς 3 πυλώνες του ΟΗΕ, που μερικές φορές αναφέρονται ως 4 πυλώνες, το Σύμφωνο ισχυρίζεται τώρα ότι η “Βιώσιμη Ανάπτυξη” είναι ένας από τους 3 βασικούς πυλώνες του ΟΗΕ. [παράγραφος 9] Αυτό είναι μια σοβαρή παραπλάνηση, διότι ο όρος “βιώσιμη ανάπτυξη” χρησιμοποιείται εναλλακτικά με την Ατζέντα για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, την Ατζέντα 2030 και τους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης, κανένας από τους οποίους δεν υπήρχε όταν ιδρύθηκε ο ΟΗΕ, και έχουν εντελώς διαφορετική σημασία από τον γενικό όρο “ανάπτυξη”.
Το Σύμφωνο ισχυρίζεται ότι η βιώσιμη ανάπτυξη είναι “ένας κεντρικός στόχος του πολυμερισμού” [παράγραφος 10] και επιπλέον, “θα επιταχύνουμε τη μεταρρύθμιση της διεθνούς χρηματοοικονομικής αρχιτεκτονικής για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του σήμερα και του αύριο… η μεταρρύθμιση της διεθνούς χρηματοοικονομικής αρχιτεκτονικής θα πρέπει να τοποθετήσει την ατζέντα 2030 στο κέντρο της” [Δράση 50]. Όμως, οι πολίτες του κόσμου ποτέ δεν ψήφισαν για να κάνουν την Ατζέντα 2030 το επίκεντρο του πολυμερισμού, ούτε ζήτησαν τη δημιουργία μιας εντελώς νέας χρηματοοικονομικής αρχιτεκτονικής, για την οποία ο ΟΗΕ δεν διαθέτει εμπειρία και πιθανότατα ούτε εξουσία.
Ενώ το Σύμφωνο αναγνωρίζει στην παράγραφο 18 ότι “η επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης είναι σε κίνδυνο. Η πρόοδος στους περισσότερους στόχους είτε προχωρά πολύ αργά είτε έχει υποχωρήσει κάτω από τη βάση του 2015,” η παράγραφος 19 δηλώνει ότι τα έθνη θα επαναβεβαιώσουν ότι “η ατζέντα 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη είναι ο υπερκείμενος οδικός χάρτης μας για την επίτευξη της ανάπτυξης…” Γιατί θα έπρεπε κάποιος, πόσο μάλλον ολόκληρος ο κόσμος, να ακολουθήσει έναν οδικό χάρτη που έχει αποτύχει να αποδώσει πρόοδο τα τελευταία 9 χρόνια;
5. Υποπτοι στόχοι για την υγεία
Το Σύμφωνο επιθυμεί συγκεκριμένα να εξασφαλίσει καθολική πρόσβαση στην σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και στους εμβολιασμούς, αλλά αποτυγχάνει να δώσει παρόμοιες διασφαλίσεις για την πρόσβαση στην πρωτοβάθμια υγειονομική φροντίδα. [παράγραφοι 27 και 63]
6. Αναφορές σε πολλές προηγούμενες συμφωνίες, χωρίς να προσδιορίζεται τι ακριβώς αναφέρεται σε αυτά τα έγγραφα, καθιστούν το Σύμφωνο σκόπιμα ασαφές
Πολλές παράγραφοι είναι δυσνόητες, αναφερόμενες σε έως 3 διαφορετικές προηγούμενες συμφωνίες, αλλά αποτυγχάνουν να προσδιορίσουν τι ακριβώς αναφέρεται σε αυτές τις συμφωνίες. [παράγραφος 28 (α)]
Υπάρχει χρήση γλώσσας για να αποκρυφτεί η πραγματική σημασία αυτού που συζητείται. Για παράδειγμα, “Πραγματοποίηση της συμφωνημένης δέσμευσής μας να διατηρήσουμε και να αντιστρέψουμε την απώλεια της βιοποικιλότητας έως το 2030 και να εφαρμόσουμε όλες τις πολυμερείς περιβαλλοντικές συμφωνίες.” Αυτό είναι στην πραγματικότητα μια απαίτηση για την απαλλοτρίωση ιδιωτικής γης για την Natura 2000 και 30 από 30 πρωτοβουλίες. [παράγραφος 29 (ε)]
7. Διπλωματική γλώσσα: ο ΟΗΕ θέλει να έχει και τα δύο και ελπίζει ότι δεν θα το παρατηρήσουμε
Ο ΟΗΕ χρησιμοποιεί διπλωματική γλώσσα, καλώντας ταυτόχρονα για λογοκρισία και ελευθερία του λόγου. [παράγραφος 39(c)]
Σε παρόμοια διπλωματική γλώσσα, καλεί για κινητικότητα “ταλέντων” ενώ ταυτόχρονα προτρέπει να αποτραπεί η διαρροή εγκεφάλων. [παράγραφος 54 (γ)]
Μια τρίτη περίπτωση διπλωματικής γλώσσας είναι ότι το Σύμφωνο καλεί για τεχνολογία που θα βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ καλεί και για επιβολή των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. [παράγραφος 56 και Δράση 33]
8. Tο Σύμφωνο αντηχεί την Ατζέντα Βιοασφάλειας του ΠΟΥ, και όπως η Συνθήκη Πανδημίας του ΠΟΥ και οι τροπολογίες στους Διεθνείς Υγειονομικούς Κανονισμούς, περιλαμβάνει τόσο τη λογοκρισία της πληροφορίας όσο και την ανάγκη προώθησης της εμπιστοσύνης στην επιστήμη (που είναι προφανώς απαραίτητα στοιχεία για την επίτευξη παγκόσμιου ελέγχου)
Το Σύμφωνο είναι ευθυγραμμισμένο με την Ατζέντα Βιοασφάλειας του ΠΟΥ [παράγραφος 48 (γ)] και επιθυμεί να οικοδομήσει “εμπιστοσύνη” στην επιστήμη [παράγραφος 54 (α)], αναφερόμενο στην ατζέντα COVID του ΠΟΥ, που ελέγχει και λογοκρίνει “την επιστήμη” που επιτρέπεται στο κοινό να ακούσει.
9. Απίθανες φιλοδοξίες
Ορισμένες φιλοδοξίες του Συμφώνου είναι ειλικρινά απίθανες, όπως “να επιτύχουμε έναν κόσμο στον οποίο η ανθρωπότητα ζει σε αρμονία με τη φύση.” [παράγραφος 29(α)]
Ή, “Πιστεύουμε ότι υπάρχει ένας δρόμος προς ένα φωτεινότερο μέλλον για όλη την ανθρωπότητα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ζουν σε φτώχεια και σε ευάλωτες καταστάσεις. Μέσω των ενεργειών που αναλαμβάνουμε σήμερα, αποφασίζουμε να θέσουμε τον εαυτό μας σε αυτόν τον δρόμο, προσπαθώντας για έναν κόσμο ασφαλή, ειρηνικό, δίκαιο, ίσο, συμπεριληπτικό, βιώσιμο και ευημερούντα, έναν κόσμο στον οποίο η ευημερία, η ασφάλεια και η αξιοπρέπεια των ανθρώπων και ενός υγιούς πλανήτη είναι εξασφαλισμένα.” [παράγραφος 4]
10.Υποκρισία
Ενώ η εκφρασμένη φιλοδοξία είναι να σταματήσουν τα εγκλήματα πολέμου, η χρήση πείνας για τον πόλεμο, η γενοκτονία, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, κ.λπ., ακούμε ελάχιστα για ουσιαστικές ενέργειες του ΟΗΕ σχετικά με αυτό, παρά την συνεχιζόμενη εμφάνιση τέτοιων φρικαλεοτήτων. [παράγραφος 35 (c, d)]
Συμπέρασμα
Το Σύμφωνο για το Μέλλον είναι ένα υπερβολικό, επαναλαμβανόμενο, περιττό και ανειλικρινές έγγραφο. Διαφορετικό από μια κανονική συνθήκη, μας πνίγει σε γενικότητες και κρύβει τις λίγες συγκεκριμένες λεπτομέρειές του σε σκοτεινές γωνίες, βασιζόμενο σε ασαφείς αναφορές σε άλλα έγγραφα για να παρέχει τα στοιχεία.
Δηλώνει, χωρίς δικαιολόγηση, ότι η Ατζέντα για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη πρέπει να είναι στο κέντρο του πολυμερισμού και στο κέντρο μιας εντελώς νέας χρηματοοικονομικής αρχιτεκτονικής.
Ενώ είναι γεμάτο από απίθανες και ασαφείς φιλοδοξίες και διπλωματική γλώσσα, μέσα στο έγγραφο υπάρχει μια τρομακτική πρόταση που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Πολιτικό Σημείωμα 2 του ΟΗΕ το 2023.
Αυτή η πρόταση επιδιώκει τη συμφωνία της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ (ΓΣΟΗΕ) για τη δημιουργία μιας “Πλατφόρμας Έκτακτης Ανάγκης,” η οποία θα ενεργοποιείται όποτε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ (ΓΓ) αποφασίσει ότι υπάρχει “παγκόσμιο σοκ” οποιουδήποτε είδους που επηρεάζει περισσότερες από μία χώρες. Αυτό θα μπορούσε να είναι μια κλιματική έκτακτη ανάγκη, μια έκτακτη ανάγκη εφοδιαστικής αλυσίδας, μια πανδημία ή ένα γεγονός “μαύρου κύκνου.” Ο Γενικός Γραμματέας και η “Πλατφόρμα Έκτακτης Ανάγκης” θα αναλάβουν τότε τη διαχείριση της έκτακτης ανάγκης, αποφασίζοντας πότε θα ξεκινήσουν τις ενέργειές τους και πότε θα τις τερματίσουν. Δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ πρότυπο που να καθορίζεται στο Πολιτικό Σημείωμα ή στο Σύμφωνο που να περιορίζουν τις ενέργειες του ΟΗΕ με οποιονδήποτε τρόπο. Δεν υπάρχει απαίτηση συμφωνίας από τα επηρεαζόμενα κράτη, τη ΓΣΟΗΕ ή το Συμβούλιο Ασφαλείας.
Αυτό θα παρέχει στον ΓΓ του ΟΗΕ περισσότερη εξουσία από οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο ποτέ, να ενεργεί όπως επιθυμεί. Ενώ από τη μία πλευρά είναι μια γελοία και αδικαιολόγητη αρπαγή εξουσίας, και είναι κάτι που ο ΟΗΕ δεν έχει ποτέ προσπαθήσει προηγουμένως, ο ΟΗΕ και οι δυνάμεις πίσω από τον ΟΗΕ είναι σοβαρά αποφασισμένοι να αποκτήσουν αυτή την παγκόσμια εξουσία πάνω σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το Σύμφωνο είναι μια σοβαρή απειλή για κάθε χώρα, και πρέπει να σταματήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου