Τρίτη 29 Απριλίου 2025

Ελευθέριος Ανδρώνης: ΠΔ για τα μικρά οικόπεδα: Ακόμα δεν έχουν καταλάβει οι Έλληνες τι τους βρήκε – Απόλυτη λεηλασία της γης και μάντρωμα στις πόλεις!

 

Αδιανόητο ΠΔ για τα οικόπεδα - Η ζωή στην επαρχία γίνεται προνόμιο για τους πλούσιους - Χιλιάδες περιουσίες μικρομεσαίων γίνονται μη οικοδομήσιμα χωράφια!
 
 
Σε μια εποχή που το δημογραφικό πρόβλημα αφανίζει τη χώρα μας, η ύπαιθρος ερημώνει και οι νέοι δεν κάνουν οικογένειες, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εφάρμοσε με Προεδρικό διάταγμα ένα μέτρο ασύλληπτης αισχρότητας. Ένα διάταγμα τόσο δεσποτικό, τόσο διεστραμμένο, τόσο εθνοκτόνο και τόσο κατάφορα αντιλαϊκό που οι Έλληνες δεν έχουν συνειδητοποιήσει καν αυτό που τους βρήκε.

Είναι από εκείνες τις αποφάσεις που είναι τόσο παράλογες και τόσο δόλιες που αδυνατεί να τις επεξεργαστεί ο νους του μέσου πολίτη που έχει ακόμα την αυταπάτη ότι ζει σε δημοκρατία. Δημιουργεί παγωμάρα και αμηχανία στην κοινή γνώμη, ακριβώς γιατί χρειάζεται χρόνος να κατανοηθεί πόσο απροκάλυπτα εγκληματικό διάταγμα πέρασαν στα «μουλωχτά» τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Με το Προεδρικό Διάταγμα αρ. 194/2025 λοιπόν, η κυβέρνηση «αποφάσισε και διέταξε» ότι όλα τα οικόπεδα που βρίσκονται εντός οικισμών με λιγότερους των 2000 κατοίκων και είναι μικρότερα των 2 στρεμμάτων, αποχαρακτηρίζονται από οικοδομήσιμα και μένουν υποχρεωτικά… χωράφια! Λαμβάνοντας υπόψιν την απογραφή του 1983, το κατάπτυστο διάταγμα εξαερώνει τις περιουσίες των Ελλήνων σε πάνω από 10.000 τέτοιους οικισμούς σε όλη την Ελλάδα!

Μιλάμε για οικόπεδα που διέθεταν όλες τις προϋποθέσεις δόμησης και τώρα γίνονται κενά γεωτεμάχια, απαγορευτικά για κάθε εγκατάσταση στην επαρχία. Και όπως αντιλαμβάνεται κανείς, το χυδαίο διάταγμα στοχοποιεί ξεδιάντροπα τους οικονομικά ασθενέστερους, δηλαδή εκείνους που κληρονόμησαν ή αγόρασαν ένα μικρό οικοπεδάκι με το όνειρο να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή στην ύπαιθρο. Πρόκειται δηλαδή για ένα καθαρά ταξικό μέτρο που απαξιώνει πλήρως τις περιουσίες των φτωχότερων στρωμάτων. Απλός κοσμάκης που επί χρόνια πλήρωνε ΕΝΦΙΑ (γιατί άραγε;) και έκανε σχέδια ζωής για ένα νέο σπιτικό, εξαπατήθηκε από μια κυβέρνηση που τώρα σαρώνει τις περιουσίες με το «έτσι γουστάρω»!

Που αποσκοπεί αυτή η απόφαση

Ο στόχος αυτού του παρανοϊκού διατάγματος δεν είναι άλλος από τη λεηλασία της γης των Ελλήνων, που λόγω της ευτελούς αξίας των οικοπέδων τους θα τα πουλάνε για ένα κομμάτι ψωμί στους μεγαλοτσιφλικάδες του Real Estate και σε πάσης φύσεως «επενδυτές». Ατελείωτα στρέμματα οικισμών που σήμερα θεωρούνται «φιλέτα», θα γίνουν άγονη περιουσία για τον μέσο Έλληνα. Το αποτέλεσμα: ακόμα περισσότερη ερημοποίηση της επαρχίας, ακόμα πιο πολλά χωριά-φαντάσματα, ακόμα πιο συρρικνωμένος πρωτογενής τομέας. Οι πλούσιοι θα αγοράζουν «μπιρ παρά» τα οικόπεδα για να σπέρνουν σε όλη την Ελλάδα ξενοδοχειακές μονάδες, ΑΠΕ, βίλες, Airbnb και κάθε λογής τεχνοκρατική μπίζνα.

Ουσιαστικά το κράτος παίζει το ρόλο του (έμμεσου) απαλλοτριωτή γης που λειτουργεί ως ντίλερ για τους μεγαλογαιοκτήμονες. Με αυτό το απολυταρχικό διάταγμα, η κυβέρνηση απροκάλυπτα μετατρέπει σε εθνικό δόγμα την αστυφιλία. Αναγκάζει τον κόσμο να ξεπουλήσει τη γη του για να εγκιβωτιστεί σε «κουτάκια» πολυκατοικιών, σε αστικοποιημένες κοινωνίες όπου όλα θα παρακολουθούνται, όλα θα ελέγχονται και όλα θα ρυθμίζονται από το νεοταξικό σύστημα επιτήρησης.

Αυτό το εγκληματικό διάταγμα πέρασε στα μουλωχτά όπως είπαμε, έτσι ώστε να μη συζητηθεί στη Βουλή, να μην ψηφιστεί και να μη γίνει ο σχετικός ντόρος. Η άνωθεν ντιρεκτίβα δόθηκε τόσο επιτακτικά και αιφνιδιαστικά, που ακόμα και κυβερνητικοί βουλευτές δεν γνώριζαν τίποτα γι’ αυτό το έκτρωμα.

Τις ίδιες μέρες, ο πρωθυπουργός έστηνε σόου στις κάμερες για το ένα νοίκι που θα επιδοτεί το χρόνο στους ενοίκους και για τα 250 ευρώ που θα δώσει ως έκτακτο επίδομα στους συνταξιούχους. Τέτοια ασύλληπτη δολιότητα. Δηλαδή από τη μία «απαλλοτρίωνε» τις περιουσίες του λαού σε όλη την Ελλάδα και από την άλλη εμφανιζόταν σαν… ευεργέτης του στεγαστικού, μοιράζοντας ψίχουλα. Φυσικά τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ πρόβαλλαν μέχρι αηδίας τα ψίχουλα και κουκούλωσαν το μεγάλο πλιάτσικο με τις αξίες των οικοπέδων.

Να πως αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά ότι η κυβέρνηση δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για το δημογραφικό μας μαρασμό. Αντί να δώσει κίνητρα για να αποκτήσει ζωή η επαρχία, την αποτελειώνει με ξαφνικό θάνατο. Με ένα διάταγμα που ούτε οι λήσταρχοι-τσιφλικάδες στις αρχές του 20ου αιώνα δεν θα μπορούσαν να διανοηθούν. Αντί να παροτρυνθούν οι χαμηλόμισθες οικογένειες να δημιουργήσουν μια υγιή ζωή στο χωριό, το σύστημα τους μαντρώνει στις πόλεις. Αντί να πυκνώνουν τους οικισμούς, εκείνοι τους αραιώνουν. Ό,τι πρόλαβε να χτίσει ο μεροκαματιάρης, το έχτισε. Από εδώ και πέρα μόνο άδεια χωράφια. Πριβέ δόμηση μόνο για πλούσιους.

Δεν τους καίγεται καρφάκι για τα «στοιχειωμένα» χωριά, την αφανισμένη παραμεθόριο, τα ερειπωμένα σχολεία, τη δημογραφική μας απονέκρωση. Η Ελλάδα έχει το θλιβερό προνόμιο να κατοικεί ο μισός πληθυσμός της σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η γενικότερη αστικοποίηση του πληθυσμού έχει εκτιναχθεί πάνω από το 80%. Κι όμως δεν τους φτάνει ούτε αυτή η άρρωστη συνθήκη. Το δείχνουν ξεκάθαρα πλέον ότι θέλουν πλήρη εκκαθάριση της επαρχίας από τα μικρομεσαία στρώματα.

Κι όμως ο ελληνικός λαός δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα τι αποτρόπαιο διάταγμα εξέδωσε το ΥΠΕΝ. Φταίει ότι συνέπεσε (προφανώς σκόπιμα) με τις διακοπές του Πάσχα; Ή μήπως είμαστε τόσοι συνηθισμένοι στο δέος; Ή τόσο συμβιβασμένοι με την υποτέλεια; Χάνουμε κυριολεκτικά την πατρίδα μας, τη γη των προγόνων μας, τα όνειρά μας. Πώς είναι δυνατόν να μην ξυπνήσουμε από αυτόν τον εφιάλτη;

«Πᾶνος» 

9 σχόλια:

  1. Καταλάβαμε τό τί ἀποφασίσθηκε μέσα στήν Μεγάλη Ἑβδομάδα; Δέν ὑπάρχουν πλέον στά χωριά μας οἰκόπεδα οἰκοδομήσιμα...! Τέτοια ἐξόντωση τῆς Ἑλληνικῆς ὑπαίθρου, οὔτε ἐπί τουρκοκρατίας δέν ἀποτολμήθηκε. Ἡ εὐθύνη μας εἶναι πολύ μεγάλη. Τί θά ἀφήσουμε στά παιδιά μας; Ἐρημοποιημένα χωριά καί ... πόλεις τῶν 15 λεπτῶν; Τί ἀποφάσεις δαιμονικές καί μισάνθρωπες εἶναι ἐτοῦτες;

    Σῶσον Κύριε τόν λαόν σου καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σου. ... Κύριε, πρόσθες αὐτοῖς κακά (ἐμπόδια), τοῖς ἐνδόξοις τῆς γῆς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διαβάζουμε στο άρθρο του αγαπητού Ελευθέριου:

    Το αποτέλεσμα: ακόμα περισσότερη ερημοποίηση της επαρχίας, ακόμα πιο πολλά χωριά-φαντάσματα, ακόμα πιο συρρικνωμένος πρωτογενής τομέας.

    Δεν τους καίγεται καρφάκι για τα «στοιχειωμένα» χωριά, την αφανισμένη παραμεθόριο, τα ερειπωμένα σχολεία, τη δημογραφική μας απονέκρωση.

    Πριν κάποια χρόνια πήγα μία κυρία στο χωριό Βερτίσκος της κωμόπολης Λαγκαδά.
    Απέχει περίπου 24 χιλιόμετρα από τον Λαγκαδά και λιγότερο από 40 χιλιόμετρα από το κέντρο της Θεσσαλονίκης.

    Μπαίνοντας στην είσοδο του χωριού είχε μία μεγάλη ταμπέλα:
    (Οδηγοί μην τρέχετε παίζουν παιδιά).

    -Μου λέει η κυρία: βλέπεις αυτήν την ταμπέλα;
    -Ναι την είδα λέω, δεν τρέχω.
    -Δε σ' το είπα για αυτό. Αλλά το ότι έμεινε μόνο η ταμπέλα και δεν υπάρχουν πλέον παιδιά.
    Από 160 που ήταν πριν πολλές δεκαετίες έφτασαν να μείνουν μόνο 22 και το σχολείο έκλεισε.
    Οπότε ανάγκασε όλους όσους είχαν παιδιά να εγκαταλείψουν το χωριό.

    Ότι γίνεται στην Πατρίδα μας τίποτα δεν είναι τυχαίο.
    Όλα γίνονται βάση σχεδίου.
    Να μη μείνει τίποτα όρθιο!
    Όλα αυτά είναι μελετημένα, δεκάδες χρόνια πριν, από όταν μπήκαμε στην περιβόητη ΕΟΚ.

    ΚΑΙ ΤΏΡΑ ΉΡΘΕ Η ΣΕΙΡΆ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑΦΌΠΛΑΚΑΣ.

    Και όπως λέει στο σχόλιο του ο ευλογημένος Γιατρός μας, ονειρεύονται πόλεις 15 λεπτών.
    Τώρα, αν θα είναι πόλεις ή κέντρα συγκεντρώσεως θα το μάθουμε σύντομα, όμως μην είναι πλέον πολύ αργά.

    Όσοι δεν είναι από χωριά δεν μπορούν να φανταστούν τι πόλεμος γίνεται!
    Από τη στιγμή που μπήκαμε στη ΕΟΚ.

    Ευκαιρία να αποκαλυφθούν αρκετά πράγματα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι αρκετά αυτά που θα γράψω όμως όποιος θέλει να μάθει, αξίζει τον κόπο να τα διαβάσει.

    Το είχε προφητεύσει και ο Μακαριστός Επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης και ο Μακαριστός πατέρας Αθανάσιος Μυτιληναίος.

    Η ΕΟΚ θα είναι ο τάφος της Ελλάδος.

    Η ένταξή μας στην ΕΟΚ, την μετέπειτα ΕΕ, μας έβαλε αυτόματα στην ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική), η οποία ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους που ιδρύθηκε η ΕΟΚ.

    Η λέξη ΚΑΠ είναι η λέξη κλειδί από δω και πέρα.

    Στην αρχή τι μας ζητούσαν;

    – Τη μείωση της συνολικής καλλιεργούμενης γης στην Κοινότητα (η γη που θα αποσυρόταν θα ήταν προτιμότερο να χρησιμοποιηθεί για αναδάσωση ή κατασκευή χώρων παροχής υπηρεσιών)

    – Τη μείωση των απασχολούμενων στον πρωτογενή τομέα (οικονομικά κίνητρα για αποχώρηση γεωργών).


    Και το 1992 ήρθε η οριστική ταφόπλακα για την χώρα μας.

    Το 1992, και υπό την πίεση της Γενικής Συμφωνίας Δασμών και Εμπορίου (μετέπειτα ΠΟΕ), οι βασικές μεταρρυθμίσεις που ακολουθήθηκαν αφορούσαν:

    – στην αγρανάπαυση

    – στη διατήρηση των ποσοστώσεων

    Τα συνοδευτικά μέτρα που πάρθηκαν ήταν:

    – η πρόωρη συνταξιοδότηση

    Πριν μπούμε στην ευρωπαϊκή ένωση ήμασταν αύταρκες Έθνος, Ελεύθερο Έθνος.

    Και από ότι φαίνεται τα σκοτεινά κέντρα εξουσίας δεν το θέλανε αυτό και τα καταφέρανε.

    Άς το δούμε αναλυτικά:

    Η παραγωγή των σιτηρών ήταν αυτή που μάλλον επλήγη περισσότερο με την ένταξή μας στην ΕΟΚ και την εφαρμογή της ΚΑΠ.

    Πριν την ένταξή μας η Ελλάδα καλλιεργούσε περίπου 10 εκατομμύρια στρέμματα, 8 εκατομμύρια για μαλακό σιτάρι (ψωμί).
    Και 2 στρέμματα για σκληρό σιτάρι (ζυμαρικά).

    Και διατηρούσε πλεονασματικό απόθεμα το οποίο συγκέντρωνε και τροφοδοτούσε και την διεθνή αγορά.
    Το κράτος εξασφάλιζε στους παραγωγούς εγγυημένες τιμές.

    Πλέον έχουμε φθάσει το σκληρό σιτάρι στο 140%, και το μαλακό στο 30%, ενώ οι εκτάσεις καλλιέργειας είναι μειωμένες κατά περίπου 20%.


    Με απλά λόγια τότε καλλιεργούσαμε μαλακό σιτάρι για να βγάζουμε ψωμάκι, και τώρα καλλιεργούμε σκληρό σιτάρι για να το δίνουμε στους ιταλούς για να κάνουν μακαρόνια.

    Και εμείς αναγκαζόμαστε να παίρνουμε σιτάρι για το ψωμάκι μας από την Ουκρανία και την Ρωσία.

    Και η λεγόμενη αγρανάπαυση για όσους δεν γνωρίζουν είναι το χωράφι σου να μένει με αγκάθια και τριβόλια και σου απαγορεύουν να το καλλιεργήσεις.

    Θα συνεχίσω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η λέξη ποσόστωση είναι αυτή στην κυριολεξία που αποτελείωσε όλο τον πρωτογενή Ελληνικό τομέα.

    Για αυτήν την ποσόσταση θα σας μιλήσω βιωματικά, γιατί αλλιώς είναι να βλέπεις αριθμούς κι αλλιώς είναι να βλέπεις να καταστρέφονται οικογένειες στην κυριολεξία.

    Το γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο, από περίπου 760 εκατομμύρια ευρώ πλεόνασμα το 1980, έφθασε το 2014 σε έλλειμμα περίπου 3,5 – 4 δισεκατομμυρίων ευρώ, δηλαδή σε 36 χρόνια μετατραπήκαμε από εξαγωγέας αγροτικών προϊόντων σε εισαγωγέα αγροτικών προϊόντων.

    Και τώρα θα αναφερθώ πάνω σε αυτό που βίωσε η οικογένειά μου.

    Πρόστιμο 5 δισ. δρχ. θα κληθούν να πληρώσουν οι Ελληνες αγελαδοτρόφοι, σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ” από την έδρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

    Το πρόστιμο επιβάλλεται λόγω της υπέρβασης της ποσόστωσης παραγωγής αγελαδινού γάλακτος κατά περίπου 60.000 τόνους.

    Πέρσι είχε καταγραφεί υπέρβαση της ποσόστωσης κατά 14.000 τόνους και είχαν επιβληθεί πρόστιμα ύψους 1,2 δισ. δρχ. σε αγελαδοτροφικές επιχειρήσεις κυρίως της κεντρικής Μακεδονίας.

    Να κάνω μία παρένθεση.
    Το χωριό μου σε αυτό που γεννήθηκα και ζω είχε την μεγαλύτερη παραγωγή γάλακτος σε όλο το Νομό Θεσσαλονίκης και σε όλη την Κεντρική Μακεδονία.

    Και η ποσόστωση μας αποτελείωσε σχεδόν όλους.

    Υπενθυμίζεται ότι η χώρα μας έχει ποσόστωση παραγωγής αγελαδινού γάλακτος για 625.000 τόνους. Δηλαδή δεν της επιτρέπεται να παράγει περισσότερο γάλα και επιβάλλονται τα πρόστιμα όταν αυτό συμβαίνει

    Η εθνική ποσόστωση της Ελλάδας υπολείπεται όμως ακόμη και έναντι των αναγκών της χώρας.
    Υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα η κατανάλωση αγελαδινού γάλακτος και προϊόντων του (τυρί, γιαούρτι κλπ.) υπερβαίνει τους 1.000.000 τόνους.
    Αυτό σημαίνει ότι οι ανάγκες θα πρέπει να καλυφθούν από τις εισαγωγές, κάτι που στην περίπτωση του νωπού γάλακτος είναι αδύνατο λόγω της απόστασης της χώρας μας από τις βορειοευρωπαϊκές γαλακτοπαραγωγές χώρες.

    Για όσους δεν το καταλαβαίνουν να το πω με απλά λόγια:

    Μας ανάγκασαν, στην κυριολεξία μας ανάγκασαν, να πετάμε το φρέσκο γάλα μας στους υπονόμους εμείς οι κτηνοτρόφοι, οι παραγωγοί γάλακτος, και να αναγκαζόμαστε να παίρνουμε εισαγόμενο γάλα από Γερμανία και Ολλανδία.
    Και επειδή είναι αδύνατο να έρθει νωπό γάλα από αυτές τις χώρες επειδή βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μας, το φέρνουν σε σκόνη γάλα.

    Δηλαδή με απλά λόγια πετούσαμε εμείς το φρέσκο γάλα και μας εξανάγκαζαν να πίνουμε γάλα σκόνη.

    Είχαμε μικρή κτηνοτροφική μονάδα και αρμέγαμε τις αγελάδες με τα χέρια, εγώ και ο πατέρας μου.
    Δεν είμαι σπουδαγμένος, μέσα στις αγελάδες, σε στάβλο δηλαδή μεγάλωσα.

    Ας έρθουμε τώρα στο δράμα και πώς καταστράφηκαν πολλές εκατοντάδες οικογένειες.
    Που μας ανάγκαζαν θηλυκά μοσχάρια δηλαδή δαμάλες να αναγκαζόμαστε να τις σφάζουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φυσικά πίσω από την ΕΟΚ κρύβονται οι διαολάνθρωποι.

    Θα επισημάνω σήμερα αρκετά πράγματα γιατί δυστυχώς η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων δεν τα γνωρίζει.
    Φυσικά τότε δεν υπήρχε ίντερνετ και δεν μπορούσε να μεταδοθεί τίποτα γιατί όλοι ζούσαμε σε κλειστές κοινωνίες.


    Από όταν μπήκαμε στην ΕΟΚ το πρώτο που κάνανε ήτανε να μαρκάρουν όλα τα ζώα παραγωγής.

    Τότε ακόμα δεν υπήρχε το τσιπάκι οπότε αναγκαστικά τα μαρκάρανε με μία ταμπέλα που ήταν ένας μοναδικός αριθμός.

    Και οι δικές μας οι αγελάδες και τα μοσχάρια είχαν αυτήν την ταμπέλα.
    Χωρίς την ταμπέλα δεν δικαιώσουν ούτε επιδοτήσεις ούτε κανένα άλλο όφελος που μπορούσες να λάβεις σαν κτηνοτρόφος.
    Εγώ το πρόλαβα το μαρκάρισμα και έλεγα βάλανε στις αγελάδες μας (σκουλαρίκια).
    Μου φαινόταν τόσο αστείο.

    Η κάθε μία είχε τη δική της καρτέλα, (ήταν ένα μοναδικό νούμερο), το ιστορικό της κάθε φορά το κατέγραφε ο κτηνίατρος για το πότε γεννάει τη φάρμακα παίρνει και ούτω καθεξής.
    Κι άμα ήθελες να την πουλήσεις ή να την σφάξεις έπρεπε να ενημερώσεις τους αρμόδιους.

    Τώρα που εφευρέθηκε το τσιπάκι μπήκε στους σκύλους και τις γάτες.

    Ποιοι θα είναι οι επόμενοι τυχεροί που θα μαρκάριστούν, σας αφήνω να το μαντέψετε μόνοι σας.

    Όλες αυτές οι συμφορές που μας βρήκαν στην συντριπτική πλειοψηφία δεν φταίγαμε εμείς οι Έλληνες.

    Αλλά ο (Εθνάρχης) μας, ο σωτήρας μας, που μας έβαλε στην ΕΟΚ για να πούμε το ψωμί ψωμάκι.

    Ο Ελληνας ποτέ δεν έπαψε να αγωνίζεται, τουλάχιστον μέχρι τότε, άλλα στην κυριολεξία μας έβαλαν το ΠΙΣΤΌΛΙ ΣΤΟΝ ΚΡΌΤΑΦΟ.
    Όχι απλώς διάολοάνθρωποι, αλλά στην κυριολεξία σατανάδες.

    Θα το καταλάβετε από τη συνέχεια..

    Πώς συρρικνώθηκαν και ερημώθηκαν τα πάντα..

    Δεν θα σας κουράσω άλλο θα αναφερθώ στο προσωπικό μου βίωμα και όταν γράφω πιο πάνω ότι καταστράφηκαν εκατοντάδες οικογένειες, εννοώ μόνο από το χωριό μου.

    Στην κυριολεξία καταστράφηκε όλη η Ελλάδα.

    Είχαμε κότες, πάπιες, γαλοπούλες, κουνέλια, περιστέρια, προβατάκια, και της αγελάδες με τα μοσχάρια.
    Όποιος ερχόταν και τα έβλεπε μας έλεγε τι ωραία φάρμα που έχουμε και τι ωραία που περνάμε εδώ στο χωριό.
    Ήταν η αλήθεια αλλά ήταν η μία πλευρά του νομίσματος.

    Αυτό που θα σας πω μπορεί να σας φανεί περίεργο, αλλά η κτηνοτροφία είναι το δυσκολότερο επάγγελμα που υπήρχε.

    Έπρεπε 365 μέρες το χρόνο πρωί και απόγευμα βρισκόμαστε στον στάβλο.
    Το σπίτι το είχαμε το μεσημέρι για φαγητό και το βράδυ για ύπνο, για αυτό σας είπα ότι μεγάλωσα μέσα σε στάβλο.
    Δεν είχαμε ούτε μία μέρα άδεια το χρόνο δεν γνωρίζαμε τι θα πει Χριστούγεννα και Πάσχα και το σημαντικότερο δεν μπορούσαμε ούτε καν να αρρωστήσουμε.
    Θυμάμαι πολλές φορές τον πατέρας μου επειδή ήμουνα μικρός και δεν μπορούσα να αρμέξω μόνος μου της αγελάδες ερχόταν με 39 πυρετό για να με βοηθήσει στο άρμεγμα κι την μητέρα μου στο σκαμνάκι που καθόταν να τον κρατάει από την πλάτη μη ζαλιστεί και πέσει.

    Το καλοκαίρι που άρμεγα επειδή τα χέρια μου ήταν απασχολημένα στο άρμεγμα, η ουρά της αγελάδας συνέχεια με χτυπούσε στο πρόσωπο για να διώξει τα σύννεφα από τις μύγες που την ενοχλούσαν και η ουρά της είχε κοπριές και κάτουρα.
    Ακούγεται αηδιαστικό αλλά ήταν η πραγματικότητα.

    Επειδή ο πατέρας μου ήταν δημόσιος υπάλληλος και τα ζώα τα είχαμε και για έξτρα εισόδημα αλλά περισσότερο γιατί τα υπέρ αγαπούσαμε, περίμενα πότε θα έρθει ο ηλικία μου να πάω στο στρατό και με το καλό όταν γυρίσω να βάλουμε περισσότερες αγελάδες για να πάρουμε αρμεκτική μηχανή και να γλιτώσω από αυτό το μαρτύριο.

    Πήγα στο στρατό που ήταν τότε 18 μήνες στα ακριτικά χώματα του Έβρου στην Καβύλη και στη Βύσσα και το έχω τιμή μου.

    Και όταν απολύθηκα το 1991 αγοράσαμε θηλυκά μοσχάρια για να αποκτήσουμε περισσότερες αγελάδες και να πάρουμε επιτέλους αρμεκτικές μηχανές.

    Και δείτε στη συνέχεια τι έκαναν οι διαολάνθρωποι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Και το 1992 μου λέει ο πατέρας μου, μας είπαν από το συνεταιρισμό ότι πρέπει να δίνουμε στάνταρ μία ποσότητα γάλα από δω και πέρα, πχ 10 τόνους το χρόνο.

    Να εμείς που δεν τα υπολογίσαμε σωστά και δώσαμε παραπάνω γάλα από αυτό που μας είχανε πει.
    Η γαλακτοβιομηχανία τότε ήτανε η Αγνό και η Μεβγάλ το πήραν κανονικά και μας το πληρώσανε.

    Να όμως που μας έρχεται ένα πρόστιμο που ήταν δεκαπλάσιο από το κέρδος του γάλακτος που δώσαμε.
    Πήγα στη διεύθυνση Γεωργίας και μου λέει πρέπει να το πληρώσετε γιατί δώσετε παραπάνω γάλα από ότι δικαιούσασταν.

    Πάω σε δικηγόρο και μου λέει δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα καλύτερα να το πετάτε από δω και πέρα παρά να το ξαναδώσετε.

    Και εκείνα τα δισεκατομμύρια δραχμές που έγραφα πιο πάνω ήταν χρήματα που έπρεπε να πληρώσουν οι κτηνοτρόφοι, και εκείνη την εποχή η δραχμή είχε ακόμα μεγάλη αξία, δηλαδή μας αποτελείωσαν όλους.
    Αλλά έχει και συνέχεια..

    Είχαμε θηλυκά μοσχάρια που θα γινόταν αγελάδες.
    Το θηλυκό μοσχάρι το έχει πλάσει ο Θεός για να γίνει αγελάδα και να μας δίνει το γάλα της και τα μοσχαράκια της.
    Το θηλυκό μοσχάρι είναι ασύμφορο για κρεατοπαραγωγή γιατί δίνει πολύ λιγότερο κρέας από αυτό που τρώει.

    Και όμως οι σατανάδες μας ανάγκασαν να σφάζουμε θηλυκά μοσχάρια, γιατί ποιος να τα αγοράσει και τι να κάνει το γάλα τους που δεν μπορούσε να το δώσει κανένας.

    Εις πείσμα εμείς είπαμε θα αρκεστούμε σε αυτά που έχουμε και από δω και πέρα θα κάνουμε το κουμάντο μας να δίνουμε το γάλα που μας επιβάλλουν.
    Γιατί όπως είπα πιο πάνω αγαπούσαμε πολύ τα ζώα και δεν ήταν μόνο το κέρδος τους.

    Να όμως που ο σατανάς άμα δεν σε αποτελειώσει τελείως δεν είναι ευχαριστημένος με τίποτα.

    Να κάνω μία παρένθεση.
    Ο άνθρωπος ό,τι αμαρτία και να κάνει και την πιο μεγάλη που υπάρχει, ο σατανάς δεν είναι ευχαριστημένος γιατί φοβάται μήπως κάποια στιγμή μετανοήσει και σωθεί, μόνο όταν τον οδηγήσει στην αυτοκτονία θα ησυχάσει, γιατί γνωρίζει ότι τότε μετάνοια δεν υπάρχει.

    Δεν θυμάμαι πόσος καιρός πέρασε μήνες ή κάποια χρόνια.
    Πηγαίνω στο συνεταιρισμό να δώσω το γάλα μας και μαθαίνω ότι σε λίγους μήνες ο συνεταιρισμός κλείνει.
    Ρωτάω.
    Και πού θα το δίνουμε εμείς το γάλα μας;
    Και μου λένε μην ανησυχείτε θα έρχεται το φορτηγό να το παίρνει από το στάβλο σας.

    Και όταν έρχεται εκείνη η ώρα, μας ενημερώνουν ότι πρέπει να έχουμε από μία ποσότητα γάλακτος και πάνω για να έρθει το φορτηγό.
    Δηλαδή όποιος είχε 10 αγελάδες το φορτηγό δεν πήγαινε να του πάρει το γάλα γιατί ήταν λέγανε ασύμφορο και για τα καύσιμα και για το χρόνο που σπαταλούσε ο οδηγός.

    Μα και να θέλαμε να έχουμε παραπάνω γάλα, αφού δεν μπορούσαμε, μας είχαν βάλει την ΠΟΣΌΣΤΩΣΗ.

    Και εκεί αρχίζει το δράμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αναγκαστήκαμε εκατοντάδες οικογένειες στο χωριό να πουλήσουμε ή να σφάξουμε τα ζώα γιατί πλέον δεν μπορούσαμε να πουλήσουμε το γάλα.
    Ο πατέρας μου ήταν δημόσιος υπάλληλος και μπορούσαμε να επιβιώσουμε.

    Δυστυχώς όμως υπήρχαν οικογένειες που η κύρια πηγή εσόδων ήταν η κτηνοτροφία.
    Από νοικοκυραίοι άνθρωποι, γίνανε ζητιάνοι.
    Για πέστε μου ένας άνθρωπος 40 και 50 χρονών, που η μόνη του ασχολία ήτανε τα ζώα, πιο εργοστάσιο θα τον πάρει για να εργαστεί;

    Τώρα καταλαβαίνετε με τι διάολάνθρωπους έχουμε να κάνουμε;

    Ίσως να σας κούρασα, δεν με αρέσει ποτέ να περιαυτολογώ, όμως πρέπει να τα γνωρίζετε.

    Επειδή είναι πολλά τα σχόλια που έγραψα επειδή δεν τα έπαιρνε ολόκληρα.

    Θα αντιγράψω την ουσία όλων αυτών που γράφω:

    Υπενθυμίζεται ότι η χώρα μας έχει ποσόστωση παραγωγής αγελαδινού γάλακτος για 625.000 τόνους. Δηλαδή δεν της επιτρέπεται να παράγει περισσότερο γάλα και επιβάλλονται τα πρόστιμα όταν αυτό συμβαίνει.
    (Και όχι απλώς πρόστιμα, αλλά δισεκατομμύρια δραχμές, που έπρεπε να πληρώσουν οι ίδιοι οι κτηνοτρόφοι και όχι το κράτος, δηλαδή χώρια που δεν μας επιτρέπαν να δώσουμε το γάλα μας, μας βάλανε και πρόστιμα να πληρώσουμε).

    Η εθνική ποσόστωση της Ελλάδας υπολείπεται όμως ακόμη και έναντι των αναγκών της χώρας.

    Υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα η κατανάλωση αγελαδινού γάλακτος και προϊόντων του (τυρί, γιαούρτι κλπ.) υπερβαίνει τους 1.000.000 τόνους.

    Αυτό σημαίνει ότι οι ανάγκες θα πρέπει να καλυφθούν από τις εισαγωγές, κάτι που στην περίπτωση του νωπού γάλακτος είναι αδύνατο λόγω της απόστασης της χώρας μας από τις βορειοευρωπαϊκές γαλακτοπαραγωγές χώρες.

    Το καταλάβατε;

    Η Πατρίδα μας είχε ανάγκη πάνω από ένα εκατομμύριο τόνους γάλα για τις δικές μας ανάγκες.

    Και μας ανάγκασαν οι διάολάνθρωποι να δίνουμε μόνο 650.000 τόνους γάλα.

    Δηλαδή όχι μόνο να μην εξάγουμε πλέον, αλλά να είμαστε αναγκασμένοι να εξαρτόμαστε από τους άλλους, σε εισαγωγή σκόνη γάλακτος.
    Αυτό το τονίζω, σκόνη γάλακτος.

    Όσοι μεγαλώναμε σε κτηνοτροφικές οικογένειες αγαπούσαμε τα ζώα.

    Μετά από 30 χρόνια, εγώ τώρα να περάσω έξω από ένα στάβλο θα κρατάω τη μύτη μου.
    Γιατί μιλάμε για κοπριές και για κάτουρα.

    Όταν εγώ έχω ξεχάσει την μυρωδιά από το στάβλο που θυμάμαι τον εαυτό μου από όταν γεννήθηκα εκεί μέσα, πώς τα παιδιά μου που είναι φοιτητές και δεν έχουνε δει ποτέ τους αγελάδα, να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία;

    Δυστυχώς στο χωριό μου από τις εκατοντάδες οικογένειες που είχαμε ζώα, έχουνε μείνει μόνο τρεις ή τέσσερις κτηνοτροφικές μονάδες.

    Όλα αυτά τα έγραψα με πόνο ψυχής.

    Μας αποτελειώνουν εδώ και χρόνια και εμείς αναρωτιόμαστε γιατί φτάσαμε σε αυτό το σημείο.

    Και δυστυχώς το μίσος τους για εμάς τους Έλληνες σταματημό δεν έχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
    Δυστυχώς με μεγάλη μου λύπη σας ομολογώ κι εγώ εγκατέλειψα την κτηνοτροφία την οποία για 12 χρόνια εγώ με τον αδελφό μου είχαμε κτηνοτροφική μοναδα αιγοπροβάτων στην επαρχία της Θεσσαλονίκης και ζούσαμε εκεί, εκει μεγαλώσαμε και ήρθε η στιγμή μετά από τόσο αγώνα ,υπομονή και αγάπη για να κρατήσουμε την μονάδα δυστυχώς δεν τα καταφέραμε διότι η εξόντωση όπως έχετε αναφέρει του πρωτογενούς τομέα αλλά και η ερημοποίηση των επαρχιών δυστυχώς καλά εφαρμόζεται. Μετά αναγκαστηκαμε να ψάξουμε κάποια άλλη δουλειά και αυτόματα φύγαμε από το χωριό που αγαπούσαμε τη ζωή στο χωριό ο ένας Αθήνα και ο άλλος Θεσσαλονίκη.Που μαντρωθηκαμε ; Στις πόλεις...
    Δεν είναι δυνατόν δύο νέα παιδιά που θέλουν έχουν όρεξη να ασχοληθούν με την κτηνοτροφία το ίδιο το κράτος να μην τους θέλει και να τους διώχνει....αλλά τι λέω δεν τούς νοιάζει καθόλου η πατρίδα μας ....
    Όλα είναι σχεδιασμένα απ' αυτούς ....Αλλά ο Θεός θα μιλήσει τελευταίος ... Εμείς να είμαστε έτοιμοι για όλα ως χριστιανοί ορθόδοξοι και να ενωθουμε σ' αυτές τις δύσκολες μέρες που έρχονται!
    ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ντροπή και αίσχος!
    Φτωχοποιούν τον Έλληνα ακόμη περισσότερο. Είναι ένας από τους δύο τρόπους που μπορείς να εξαφανίσεις ένα έθνος, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, με την ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ.
    Έτσι έρχεται μοιραία η υποταγή, να μην μπορείς να σηκώσεις κεφάλι, να μην είσαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!
    Μαντρώνεσαι στην πόλη δεν δύνασαι να ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣΕΙΣ!
    Αν ο Κολοκοτρώνης γεννιόταν στο Κολωνάκι και όχι στο Λιμποβίσι θα είμαστε ακόμη σκλαβωμένου στους Τούρκους!
    Δεν μας φταίει καμία ΕΟΚ, φταίμε εμείς που ανεχόμαστε τέτοιον ευτελισμό από τους κυβερνώντες και μη πολιτικούς!
    Όταν οι διοικούντες είναι ευσεβείς ο λαός ευφραίνεται, όταν οι κυβερνώντες είναι ασεβείς ο λαός συνθλίψει, ας κατατάξουμε εμείς που ανήκουν οι κυβερνώντες και μη πολιτικοί που αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς!
    Ξυπνήστε ωρέ ραγιάδες!




    ΑπάντησηΔιαγραφή