Να που έφτασε η δύσμοιρη πατρίδα μας. Να αναγνωρίζουν τα θησαυρίσματά της οι ξένοι και να τα αναθεματίζουν οι γραικύλοι. Με τα εγχώρια όρνεα του μηδενισμού να κατατρώνε τις σάρκες της Ελλάδας και να λυσσούν εναντίον κάθε ελληνικής και ορθόδοξης αξίας, έρχονται από το πουθενά κάποια λόγια που λειτουργούν σαν βάλσαμο για κάθε Έλληνα χριστιανό που δεν έχει παραδώσει την ψυχή του στο μίσος για τις ρίζες του. Και τα φαρμακερά φίδια δαγκώνουν την ίδια τους τη γλώσσα και δηλητηριάζονται.
Τέτοια ήταν τα ακριβά λόγια της συγκινημένης Ζιλιέτ Μπινός, που βρέθηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και ομολόγησε τον θαυμασμό της για τους Αγίους της Ελλάδας, για τον Παΐσιο, για το Βυζάντιο και την τέχνη του, αλλά και για τα ελληνορθόδοξα μοναστήρια, ως αξίες και σταθερές που γεμίζουν τη διαδρομή της και της προσφέρουν αίσθημα εξύψωσης, όπως είπε.