Αδυνατούμε να καταλάβουμε γιατί δεν επικεντρωνόμαστε σε αυτό το θέμα στην Ελλάδα, στηρίζοντας όλες τις άλλες χώρες που υποστηρίζουν τη διαγραφή – όπως τη Γαλλία, την Ιταλία, το Βέλγιο, ακόμη και το Λουξεμβούργο ή τη γερμανική διανόηση που δεν έχει καμία σχέση με το «εθνικοσοσιαλιστικό μόρφωμα» που κυβερνάει τη χώρα. Γιατί επιμένει η ελληνική κυβέρνηση πως το δημόσιο χρέος μας είναι βιώσιμο και παίζει το παιχνίδι της γερμανικής κυβέρνησης – επικαλούμενη τις αξιολογήσεις των τριών αδελφών που ήταν οι βασικές υπεύθυνες για την κρίση του 2008. Η Ελλάδα πάντως δεν πρέπει μόνο να συνταχθεί με τις χώρες που απαιτούν μία πανευρωπαϊκή διαγραφή χρέους μέσω της ΕΚΤ αλλά, επιπλέον, να ζητήσει αποζημίωση από την Τρόικα για την καταστροφή που της προκάλεσαν τα μνημόνια – καθώς επίσης να καταργηθεί το PSI και οι υποχρεώσεις που ανέλαβε με το τρίτο μνημόνιο η μειοδοτική «Τρόικα Εσωτερικού», όπως η σύσταση της ΑΑΔΕ και ειδικά του Υπερταμείου, με το οποίο λεηλατείται η δημόσια περιουσία της. Πρόκειται για τη μεγάλη ευκαιρία μας λόγω της πανδημίας που δεν πρέπει να χαθεί, επειδή θα είναι σίγουρα η τελευταία – ενώ συνιστά ασφαλώς έγκλημα να συζητούνται θέματα εκλογών ή νομοσχέδια/μνημόνια στη Βουλή, αντί η δυνατότητα που μας δίνεται ως «ο από μηχανής θεός».
