Πρωτοπρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος
Τόν ἀνωτέρω 49ο στίχο ἀπό τό 1ο κεφάλαιο τοῦ κατά Λουκᾶν ἁγίου Εὐαγγελίου, πού ἀποτελεῖ μέρος τῆς Θ΄ (9ης) ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου, ἑρμηνεύει μέ σαφήνεια καί ὀξύνοια, γλαφυρότατα καί θεολογικότατα, ἕνας ἀπό τούς Θεοτοκόφιλους ἁγίους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, ὁ ὅσιος καί θεοφόρος πατήρ ἡμῶν Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, στό βιβλίο του «Κῆπος Χαρίτων»[1].
Λέγει, λοιπόν, ὁ ὅσιος :
«Αὐτό τό ρητό εἶναι ἀπόδειξη τῆς μεγάλης ταπεινοφροσύνης τῆς Θεοτόκου. Διότι, λέγει ὅτι γι’ αὐτό θά μέ μακαρίσουν ὅλες οἱ γενεές, ὄχι διότι ἐγώ εἶμαι ἀξία μακαρισμοῦ, ἀλλά διότι ὁ Θεός ἔκανε σ’ ἐμένα μεγαλεῖα, καθώς ἑρμηνεύει ὁ ἱερός Θεοφύλακτος.
Kαί ὁ μέν Σειράχ εἶπε θαυμαστικῶς περί τοῦ Θεοῦ : «Ποιός μπορεῖ νά ἐξιχνιάσει τά μεγαλεῖα Του»[2]; Ἐμεῖς, ὅμως, λέμε θαυμαστικῶς τό ἴδιο καί για τήν Παρθένο Μαρία, τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ : «Ποιός μπορεῖ νά ἐξιχνιάσει τά μεγαλεῖα της»; Βέβαια, ἰλιγγιᾶ κάθε νοῦς, πού θά θελήσει μόνο νά διατρανώσει τά μεγαλεῖα της, καί ἄφωνη γίνεται κάθε γλῶσσα, παρ’ ὅλο πού μπορεῖ νά εἶναι ἡ πλέον εὔλαλη καί ρητορική, πού θά ἐπιχειροῦσε νά τά ἐκφράσει ταύτα. Διότι ὑπερβαίνουν κάθε νοῦ καί νικοῦν κάθε λόγο».