Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης: (Ἀποσπάσματα ὁμιλίας κατά τήν ἑορτή τοῦ ἁγίου Γεωργίου)

Σήμερα ὅταν λέμε μάρτυς, ἐννοοῦμε ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος βασανίσθηκε γιά τόν Χριστό. Ἀλλά ἡ ἀρχική σημασία τῆς λέξεως «μάρτυς» εἶναι ἄλλη. Μάρτυς εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δίνει μαρτυρία γιά κάτι. Καί οἱ ἅγιοι Μάρτυρες λέγονται μάρτυρες, διότι ἔδωσαν μαρτυρία, ἔδωσαν βεβαίωση, γιά κάτι πού προσωπικῶς εἶχαν γνωρίσει. Διότι ὁ μάρτυς καταθέτει γιά κάτι, γιά τό ὁποῖο προσωπικῶς ἔχει λάβει γνῶσι.

Μάρτυς τοῦ Θεοῦ Πατρός εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὅπως λέει ἡ Ἀποκάλυψις· «ὁ μάρτυς ὁ πιστός καί ἀληθινός», διότι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐμαρτύρησε περί τοῦ Πατρός. «Ἐκεῖνος ἐξηγήσατο», κατά τόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη.

Ο Άγιος Γεώργιος προστατεύει τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη της Ευβοιας

Διηγείται ο Γέροντας:

 

”Γύριζα από κάποια δουλειά, καβάλα σε ένα γαϊδουράκι και όταν έφθασα εκεί (ένα σημείο που του είχε εμφανισθεί ο πειρασμός άλλη φορά) το ζώο ξαφνικά σταμάτησε και ξεφυσούσε φοβισμένο, χτυπούσε τα πόδια του χωρίς να προχωράει καθόλου, γιατί ο πειρασμός ήταν ξαπλωμένος στη μέση του δρόμου, με σκοπό να με ρίξει από το ζώο και να μου κάνει κακό. 

 

Εγώ έκανα την προσευχή μου, έκανα τον Σταυρό μου, επικαλέστηκα τον Άγιο Γεώργιο, που εκεί κοντά είχε ένα ξωκκλήσι του, και τότε το ζώο κάνοντας ένα τεράστιο άλμα, σαν να υπήρχε μπροστά μας μεγάλο εμπόδιο, πέρασε με μεγάλο κίνδυνο και δικό μου και δικό του. Πως με φύλαξε ο Θεός και κρατήθηκα στο σαμάρι και δεν σκοτώθηκα! Ήταν θαύμα!”.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ὁ Τροπαιοφόρος

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει νὰ ἐπιδείξει νέφη Μαρτύρων. Μυριάδες πιστοὶ βασανίστηκαν καὶ ἔχυσαν τὸ αἷμα τους γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, τὴν  σώζουσα πίστη της Ἐκκλησία μας. Πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς χαρακτηρίζονται ὡς Μεγαλομάρτυρες, διότι βασανίστηκαν περισσότερο ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ ἔδειξαν μεγάλη ἀνδρεία. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι καὶ ὁ λαοφιλὴς ἅγιος Μεγαλομάρτυρας Γεώργιος, ὁ ὁποῖος ἔλαβε καὶ τὴν προσωνυμία Τροπαιοφόρος, διότι κατατρόπωσε τοὺς διῶκτες του εἰδωλολάτρες καὶ θριάμβευσε ἔτσι ἡ χριστιανικὴ πίστη, στὰ μάτια τῶν ἰσχυρῶν τῆς ἐποχῆς του.
 

Γεννήθηκε στὴν Καππαδοκία τῆς Μ. Ἀσίας στὰ τέλη τοῦ 3ου μ. Χ. αἰῶνα, ἀπὸ εὐσεβὴς καὶ εὔπορους γονεῖς. Δὲν γνωρίζουμε δυστυχῶς τὰ ὀνόματά τους, οὔτε περισσότερα στοιχεῖα γι᾿ αὐτούς. Γνωρίζουμε ὅμως ὅτι, ὡς συνειδητοὶ χριστιανοί, μεγάλωσαν τὸν Γεώργιο μὲ παιδεία καὶ νουθεσία Κυρίου. Τοῦ ἐνέπνευσαν ἀκράδαντη πίστη στὸ Σωτῆρα Χριστό, ἀφοσίωση στὴν μοναδικὴ χριστιανικὴ διδασκαλία καὶ βίωση τῆς εὐαγγελικῆς ἠθικῆς. Φρόντισαν ἀκόμα νὰ λάβει σοβαρὴ μόρφωση στὰ ὀνομαστὰ σχολεῖα τῆς περιοχῆς.

Άγιος Γεώργιος Κουδουνάς: Το μεγαλύτερο προσκύνημα της Τουρκίας… (ΒΙΝΤΕΟ & ΦΩΤΟ)

Στην Προποντίδα, γνωστή και ως θάλασσα του Μαρμαρά, βρίσκονται τα πανέμορφα Πριγκηπόνησα. Το μεγαλύτερο και ίσως ωραιότερο από όλα τα νησιά θεωρείται η Πρίγκηπος. Στην κορυφή του νότιου λόφου της δεσπόζει επιβλητικά η Μονή του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά.

100.000 Τούρκοι συνωστίζονται κάθε χρόνο και περιμένουν υπομονετικά ατελείωτες ώρες προκειμένου να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά στην Πρίγκηπο ζητώντάς του να εισακούσει τις παρακλήσεις τους.

Ο βοσκός που ανακάλυψε τη θαυματουργή εικόνα
Η παράδοση θέλει το μοναστήρι να χτίστηκε το 963 μ.Χ. και τη θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου να έχει δοθεί στο μοναστήρι από τη γυναικεία Μονή της Ειρήνης της Αθηναίας.Η εικόνα αυτή έμεινε χωρίς να υποστεί καμία φθορά μέχρι τη θαυματουργή εύρεσή της από κάποιο βοσκό. Σύμφωνα με το θρύλο, ο βοσκός είδε στον ύπνο του τον Άη Γιώργη να του προτείνει να ανέβει στο λόφο για να τον βρει.

Δείτε το Το υπερφυσικό και θαυματουργό «ξόανο» του Αγίου Γεωργίου

Από την Καστοριά ακολουθώντας την κοίτη του Αλιάκμονα βορειοανατολικά φθάνουμε στο Άργος Ορεστικό. Εκεί ανάμεσα στο Νεστόριο και το Άργος Ορεστικό βρίσκεται ο μικρός οικισμός της Ομορφοκκλησιάς. Στην άκρη του χωριού βρίσκεται ο βυζαντινός ναός του Αγίου Γεωργίου. Το χωριό είναι παλιό και φαίνεται πως ιδρύθηκε σταδιακά γύρω από το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Στον Κώδικα της Ιεράς Μητροπόλεως Καστοριάς το χωριό γράφεται Κάλλιστα και μνημονεύεται από το 17ο αιώνα (1684).

Η φήμη του ναού βασίζεται στη μοναδική στο είδος της ξύλινη, με βαθύ ανάγλυφο, γλυπτή εικόνα του Αγίου Γεωργίου. Το ξύλινο εικόνα – άγαλμα του Αγίου είναι τοποθετημένο στη μεσημβρινή κόγχη που σχηματίστηκε μετά το φράξιμο της μεσημβρινής θύρας επικοινωνίας άλλοτε του ναού με το ύπαιθρο.