Στα
χρόνια της βασιλείας του Ιουστινιανού, τη γιορτή της υψώσεως του τιμίου
και ζωοποιού Σταυρού, συγκεντρώθηκαν οι ευσεβείς χριστιανοί, όπως
συνήθιζαν, στους Αγίους Τόπους του Χριστού, για να προσκυνήσουν.
Γνωρίζουν όλοι όσοι συνηθίζουν να συγκεντρώνονται εκεί κατά την άγια
αυτή γιορτή, ότι σχεδόν από όλα τα μέρη συγκεντρώνεται πλήθος πιστών,
που ευλαβείται ιδιαίτερα το σταυρό του Κυρίου.
Σ’
αυτή λοιπόν τη μεγάλη γιορτή συνέβη, κατ’ οικονομία Θεού, να
συναντηθούν δύο νέοι από τη Συρία. Ο ένας ονομαζόταν Ιωάννης και ο άλλος
Συμεών. Έμειναν εκεί μερικές μέρες και όταν τελείωσε η άγια γιορτή,
αναχώρησε ο καθένας για την πόλη του.
Από
τότε που συναντήθηκαν οι δύο αυτοί νέοι και συνδέθηκαν με αγάπη
αναμεταξύ τους, δεν χωρίστηκαν ποτέ. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο,
επιστρέφοντας στην πατρίδα τους πορεύτηκαν μαζί, έχοντας και τους γονείς
τους.
