ΤΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΤΗΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ

 

(Ἀπὸ τὴν συλλογὴ ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ τοῦ ἀείμνηστου Θ. ΚΑΜΠΑ)

 

Ἐπιμέλεια κειμένου
Ἰωάννης Μ. Ἀσλανίδης

 

Μιὰ ἡμέρα, ἕνα μικρὸ ἄνοιγμα ἐμφανίστηκε σὲ ἕνα κουκούλι, ἕνας ἄντρας κάθισε καὶ παρακολουθοῦσε τὴν πεταλούδα γιὰ ὧρες καθὼς πάλευε γιὰ νὰ περάσει τὸ σῶμα της μέσα ἀπὸ τὴν μικρὴ ὀπή.

Τότε, φάνηκε σὰν νὰ εἶχε σταματήσει κάθε προσπάθεια.

Ἔμοιαζε σὰν νὰ εἶχε προχωρήσει ὅσο μποροῦσε καὶ νὰ μὴν μποροῦσε νὰ πάει παραπέρα.

Τότε ὁ ἄντρας ἀποφάσισε νὰ βοηθήσει τὴν πεταλούδα, πῆρε ἕνα ψαλίδι καὶ ἄνοιξε τὸ κουκούλι.

Ἡ πεταλούδα ξεπρόβαλε εὔκολα.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: ΟΙ ΑΡΕΤΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

-Ἡ Ἐπιβίωση τῆς Ἑλληνικῆς Φυλῆς ἀνὰ τοὺς αἰῶνες παρὰ τὰ τεράστια προβλήματα ἀφανισμοῦ ποὺ ἀντιμετώπισε, ὀφείλεται στὰ φυλετικὰ χαρίσματα καὶ γνωρίσματα θετικὰ καὶ ἀρνητικὰ τὰ ὁποῖα διατηρήθηκαν ἐπὶ χιλιετίες καὶ μέχρι σήμερα.
 

-Ἡ Ἑλληνικὴ Ἱστορία, ἀνάγλυφα μᾶς παρουσιάζει, τὴν θετικὴ ἢ τὴν ἀρνητικὴ ἐπίδραση στὴν ἐξέλιξη τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους καὶ γενικότερα τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς.
 

Τὰ φυλετικά μας γνωρίσματα, εἶναι:

 

ΠΡΩΤΟΝ: Ἡ Ἐθνικὴ μας Γλῶσσα, τὴν ὁποία διατήρησαν οἱ Ἕλληνες μέχρι σήμερα μὲ τὴν φυσική της ἐξέλιξη, παρὰ τὶς ἀναρίθμητες ἐπιδρομὲς βαρβάρων καὶ αἰώνων σκλαβιᾶς.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ;

 

« H δικαιοσύνη εἶναι ἡ πηγὴ ὅλων τῶν ἀρετῶν»[ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ]

Πῆρα ἀφορμὴ γιὰ τὸ Δημοσίευμα αὐτό, ἀπὸ τὸ καὶ σήμερα ἐπίκαιρο, ἄρθρο τοῦ Χαρ. Τρικούπη, «τὶς πταίει» ποὺ δημοσιεύτηκε πρὸ ἑκατὸν ἑπτὰ ἐτῶν, ὅταν ὁ ἴδιος ὁ πρωθυπουργὸς τὸ 1893 δήλωσε ἐκεῖνο τὸ περίφημο «...... κύριοι πτωχεύσαμε......».

Ἡ ἐποχὴ ἐκείνη ἔχει πολλὲς ὁμοιότητες μὲ τὴν σημερινὴ χρονικὴ περίοδο τῆς Ἑλλάδος, ἔχει βέβαια καὶ βασικὲς διαφορές.

ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ σὲ γενικὲς γραμμές, καὶ τότε δὲν μπορούσαμε πλέον νὰ δανεισθοῦμε καὶ ἦλθαν στὴν χώρα μας, οἱ τότε δανειστὲς καὶ μᾶς ἐπέβαλαν,   τὰ μονοπώλια σὲ ὁρισμένα εἴδη ἀνάγκης καὶ μέσα, γιὰ 50-100 χρόνια (σπίρτα, μετακινήσεις κ.λπ.), ἀπὸ τὰ κέρδη τῶν ὁποίων ἐγένετο ἡ πληρωμή τοῦ χρέους τῆς Ἑλλάδος. Ὅμως! σὲ κάποιο χρονικὸ διάστημα καὶ μὲ κάποιους συμβιβασμοὺς μὲ τοὺς δανειστές, λύθηκε ἡ οἰκονομικὴ πολιορκία τῆς χώρας μας. Καί! ὄχι μόνον, ἀλλὰ μὲ τὶς δυναμικὲς καὶ ἄξιες τότε πολιτικὲς Ἡγεσίες τῆς χώρας μας, μετὰ ἀκόμη καὶ τὴν Στρατιωτικὴ πανωλεθρία τοῦ 1897 τῆς Πατρίδας μας, ἐπέτυχαν! μέσα σὲ 10 χρόνια νὰ ξαναδημιουργήσουν μιὰ ἀξιοσημείωτη ἑλληνικὴ οἰκονομία καὶ ἕναν ἰσχυρότατο ἑλληνικὸ Στρατὸ μὲ τὸν ὁποῖο ἐπέτυχαν τὸ θαῦμα τῶν Βαλκανικῶν Ἀγώνων, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ διπλασιάσουν τὴν Ἑλλάδα.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Η ΔΙΖΩΝΙΚΗ-ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ;

 

Γράφει ὁ Ἰωάννης Μ. Ασλανίδης
 

- Προσωπικὰ πιστεύω μὲ τὴν ἐφαρμογὴ τῆς Δ.Δ.Ο. ἀρχίζει ἡ διάλυση τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, ἐὰν αὐτὴ ἐφαρμοστεῖ μὲ φυλετικὰ κριτήρια.
 

-Ἐὰν τὸ σύστημα αὐτὸ τῆς φυλετικῆς διακρίσεως ἦταν σωστὸ τότε, σὲ παρόμοιες περιπτώσεις ἀνὰ τὸν κόσμο, σὲ κάποιες ἀπὸ αὐτές, θὰ ἐδίδετο παρόμοια λύση, ἐν τούτοις δὲν δόθηκε πουθενά.
 

-Ἄς ἀνατρέξουμε σὲ μερικὲς περιπτώσεις, γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσουμε τοῦ λόγου τὸ ἀληθές:
 

*Ἐὰν τὸ σύστημα εἶναι δίκαιο καὶ σωστό, τότε γιατί δὲν τὸ ἐφαρμόζει ἡ Τουρκία καὶ στὴν περίπτωση τῶν Κούρδων;

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: ΟΙ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

 Γράφει ὁ Ἰωάννης Ἀσλανίδης

 

Στὶς πρὸ ἡμερῶν Δημοτικὲς Ἐκλογές, ἔχασε τὸ Κυβερνὼν κόμμα τῶν Σκοπίων, τὸ ὁποῖο ὡς γνωστὸν ἀπέσπασε ὑπογραφὴ ἀπὸ τῶν πρώην Πρωθυπουργὸ τῆς Ἑλλάδος, γιὰ τὸ προδοτικὸ Σύμφωνο τῶν Πρεσπῶν. Οἱ νέοι τῆς ἐξουσίας τῶν Σκοπίων, χρησιμοποιοῦν πλέον, σκέτο τὸ ὄνομα «Μακεδονία». Τὸ ὁποῖο βέβαια, δὲν ἐνδιαφέρει κανένα Εὐρωπαϊκὸ Κράτος. Ἐμεῖς ὅμως συνεχίζουμε τὴν ἠπία πολιτικὴ σὰν νὰ μὴν ὑπάρχει πρόβλημα.
 

-Ἀπὸ ἐτῶν ἐφαρμόζουμε μία πολιτικὴ ἠπιότητας καὶ συνδιαλλαγῆς, ἡ ὁποία δὲν ἐξηπηρετεῖ τὰ ἐθνικά μας συμφέροντα, ὄχι μόνο στὸ θέμα τῶν Σκοπίων, ἀλλὰ καὶ ἀλλοῦ.
 

-Σήμερα ἔπρεπε νὰ ἀπειλοῦμε μὲ κυρώσεις τὰ Σκόπια καὶ νὰ ἐγκαλοῦμε ἐκ μέρους μας, αὐτοὺς ποὺ ὑπέγραψαν τὴν ἁμαρτωλὴ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν. Διότι! Προσωπικὰ πιστεύω ὅτι, δὲν ὑπάρχει Ἕλληνας πατριώτης, σὲ ὅποιο κόμμα καὶ ἂν ἀνήκει, ποὺ νὰ συμφωνεῖ μὲ τὴν συμφωνία  τῶν Πρεσπῶν.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Ἡ ἀθλητική παιδεία καί ἡ βία στά γήπεδα

 

«Αὐτοὶ ποὺ μελέτησαν προσεκτικὰ τὸν τρόπο διακυβερνήσεως τῶν Ἀνθρώπων, πρέπει νὰ ἔχουν πεισθεῖ πὼς ἡ τύχη τῶν Ἐθνῶν ἐξαρτᾷται ἀπὸ τὴν ἐκπαίδευση τῶν νέων» [ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ]

Πόσο πίσω εἴμασταν σὲ ἀρχές, ἀξίες καὶ ἀθλητικὴ ἠθική, ποὺ πρέπει νὰ διακρίνει μέσα στὸ γήπεδο τοὺς ἀθλητές, τοὺς φιλάθλους καὶ τοὺς ἀθλητικοὺς παράγοντες, ἀνάγλυφα παρουσιάζονταν ἀπὸ τὶς εἰκόνες ντροπῆς ποὺ ἔβλεπαν τὸ φῶς τῆς δημοσιότητος σὲ παλαιότερους ἀγῶνες, ὑποτιθεμένων κορυφαίων ποδοσφαιρικῶν Συλλόγων. Ποὺ δυστυχῶς συχνὰ ἐπαναλαμβάνονταν ὄχι μόνο σὲ ποδοσφαιρικοὺς ἀγῶνες, ἀλλὰ καὶ ἀγῶνες Μπάσκετ κλπ, ἀναλογίζεται ὁ κάθε σκεπτόμενος Ἕλληνας, ὅταν σὲ μιὰ ἀθλητικὴ συνάντηση τόσο ὑψηλοῦ ἐπιπέδου συμβαίνουν αὐτά, σκεφθεῖτε τί μπορεῖ νὰ συνέβαινε σὲ χαμηλότερη κλίμακα ἀθλητικῶν συναντήσεων.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: 28H ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

 

Γράφει ὁ  Ἰωάννης Μ. Ἀσλανίδης
 

-Σήμερα, σύσσωμος ὁ Ἑλληνισμὸς ἑορτάζει τὴν 81η ἐπέτειο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940. Σήμερα μετὰ ἀπὸ 81  χρόνια τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος ξαναζωντανεύει καὶ ξαναζεῖ τὴν ἀλησμόνητη ἐποχὴ τοῦ 1940-41.

Ἀντάξιοι ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων, οἱ νεότεροι Ἕλληνες, κληρονόμοι εὐλαβεῖς τῆς Ἱερᾶς παρακαταθήκης καὶ τῶν μεγάλων ὑποθηκῶν των, εὐγνωμόνως κάθε ἐπέτειο συγκεντρώνονται εἰς τὸν οἶκον τοῦ Θεοῦ, καὶ στὴ συνέχεια παρακολουθοῦν παρέλαση τῶν Ε.Δ. γιὰ νὰ ἀποτίσουν μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ φόρον τιμῆς πρὸς ὅλους τοὺς ἐπωνύμους καὶ ἀνωνύμους Ἥρωάς μας τοῦ ἔπους τοῦ '40.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: O ΧΡΗΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΑΝΤΕΙΟΥ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ

 

- Ὅταν στὶς ἀρχὲς τοῦ 2ου προχριστιανικοῦ αἰῶνα ὁ πολύπειρος Ἀρκάδας         Στρατηγὸς Φιλοποίμην, εἶδε τὴν διάθεση γιὰ ἐμπλοκὴ στὰ ἑλληνικὰ δρώμενα, τοῦ
Ρωμαίου ὕπατου Φλαμινίνου κατάλαβε πὼς οἱ Ἕλληνες βρισκόταν μπροστὰ σὲ μεγάλες περιπέτειες.

- Ὁ Φιλοποίμην ἀποφάσισε τότε νὰ συμβουλευτεῖ τὸ Μαντεῖο τῶν Δελφῶν γιά τὸ μέλλον τῆς Ἑλλάδος.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Ο ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΣ ΟΥΔΕΤΕΡΟΣ

 

 

Γράφει ὁ Ἰωάννης Μ. Ασλανίδης

- Πάλι θὰ ἐπανέλθουμε στὸ αἰώνιο πρόβλημά μας, σὲ σχέση μὲ τὴν ἀντίστοιχη, τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, Τουρκίας.

- Ἐὰν τὰ Ἑλληνικὰ πολιτικὰ κόμματα εἶχαν τὴν εὐαισθησία νὰ κάνουν ἀντικειμενικὴ αὐτοκριτικὴ γιὰ τὸ ἔργο τους στὸν τομέα τῆς ἐθνικῆς πολιτικῆς καὶ τῶν ἐθνικῶν θεμάτων τῆς πατρίδος μας, τὰ τελευταῖα 20 - 30 χρόνια, θὰ διαπιστώσουν μόνο ἀρνητικὴ προσφορά. Τὰ ἐθνικὰ θέματα ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπίζονται ἀπὸ κοινοῦ ἀπὸ ὅλα τὰ κόμματα, ὡς μιὰ Δύναμη, ἡ δύναμη τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους. Τὰ κόμματα στὴν ἐξουσία ἀλλάζουν, ἔτσι ἐπιβάλλει ἡ Δημοκρατία, ἡ ἐθνικὴ ὅμως πολιτικὴ τῆς χώρας μας πρέπει νὰ εἶναι σταθερὴ ἀταλάντευτη καὶ ἀμετάκλητη.

-Αὐτὸ ὅμως γιὰ νὰ ἐπιτευχθεῖ σήμερα ἀπαιτοῦνται:

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

 

Γράφει ὁ Ἰωάννης Μ. Ἀσλανίδης

-Ὅταν ἕνα γειτονικὸ κράτος ἀμφισβητῶντας διεθνεῖς συμβάσεις καὶ ὑπογραφεῖσες συμφωνίες καὶ προβάλλοντας τὴν ἰσχὺ τῶν ὅπλων, διεκδικεῖ ἐδάφη ἑλληνικῆς ἐπικράτειας, δὲν μπορεῖ νὰ οἰκοδομηθεῖ φιλία μεταξὺ τῶν λαῶν αὐτῶν, καὶ τὸ χειρότερο, ὅταν ὁ λαὸς αὐτὸς καὶ ἡ διεθνὴς κοινὴ γνώμη τροφοδοτεῖται καὶ προπαγανδίζεται μὲ ἀνιστόρητα ψεύδη.

-Δὲν εἶναι εὔκολο οἱ δύο λαοὶ Ἕλληνες καὶ Τοῦρκοι νὰ ὁμογειτνιάσουν εἰρηνικά. Οἱ κάποιες ἐλπιδοφόρες συνυπάρξεις, γιὰ περιορισμένο χρόνο καὶ περιορισμένο χῶρο καὶ ἀριθμό, δὲν ἀντέχουν οὔτε στὸ φύσημα μιᾶς παρεξήγησης μικροῦ παιδιοῦ.

-Εἶμαι ὑποχρεωμένος ἐδῶ, νὰ ἐπισημάνω τὶς φιλότιμες καὶ ἀξιέπαινες προσπάθειες κατὰ καιρούς, ἐλαχίστων καλλιτεχνῶν τῶν δύο χωρῶν, τῶν παραγόντων Ἀθλητισμοῦ, τῶν εἰδικῶν τμημάτων παροχῆς βοηθείας καὶ τέλος τὸν κορυφαῖο στὸν τομέα αὐτοῦ τῆς ἀνάγκης συνύπαρξης κ. Μίκη Θεοδωράκη, ὁ ὁποῖος στὸ παρελθὸν κατέβαλε πολλὲς προσπάθειες.  Ὅμως, μὲ λύπη μου πιστεύω ὅτι, οἱ ἀναλαμπὲς αὐτὲς ἀποτελοῦν σταγόνα στὸν ὠκεανό, μπρὸς στὸ μέγα Ἱστορικὸ τεῖχος ποὺ χωρίζει τοὺς δύο λαούς.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Ἡ συμφωνία τῶν Πρεσπῶν τὸ μεγάλο λάθος

Τὸ κείμενο αὐτὸ εἶναι γραμμένο μὲ ἀφορμὴ τὴν 2η ἐπέτειο ὑπογραφῆς τῆς ἀναίσχυντης Συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν (25-1-19), γιὰ νὰ τιμήσουμε τοὺς πατριῶτες τῶν μεγαλειωδῶν συλλαλητηρίων Ἀθηνῶν, Θεσσαλονίκης καὶ ἄλλων πόλεων τῆς πατρίδος μας καὶ ὅλου τοῦ κόσμου, ποὺ παρακαλοῦσαν τὸν τότε Πρωθυπουργὸ τῆς Πατρίδος μας, νὰ μὴν ὑπογράψει τὸ ἀνιστόρητο καὶ ἐθνικὰ προδοτικὸ αὐτὸ Σύμφωνο.

Οἱ μεγάλοι αὐτοὶ πατριῶτες τῶν συλλαλητηρίων, ἀγνόησαν τὴν ἐθνομηδενιστικὴ προπαγάνδα κάποιων Μ.Μ.Ε. χαρακτηριζόμενοι ὡς «ἀκροδεξιοὶ» καὶ ὡς «Γραφικοὶ» ποὺ συμμετεῖχαν μὲ πολὺ ὑψηλὸ Πατριωτικὸ αἴσθημα εὐθύνης.
 

Ἔτσι! ἔφθασε στὸ σημεῖο  Πρωθυπουργὸς τῆς χώρας μας, ἀδιαφορῶντας γιὰ τὸ αἴτημα σχεδὸν ὁλοκλήρου τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, νὰ παραδώσει δι᾿ ὑπογραφῆς του τὸ ὄνομα τῆς Μακεδονίας, τὴν Μακεδονικὴ  γλῶσσα καὶ τὴν ἐθνότητα τὴν Μακεδονική, στὸ συνονθύλευμα λαῶν τοῦ νέου κράτους τῶν Σκοπίων. Καί! Μάλιστα ἀσφαλιζόμενος ὁ χῶρος ὑπογραφῆς (ΠΡΕΣΠΕΣ),μὲ δρακόντια καὶ σκληρὰ μέτρα, κατὰ τοῦ διαμαρτυρομένου Ἑλληνικοῦ λαοῦ, ποὺ προσπαθοῦσε ἔστω τὴν τελευταία στιγμὴ νὰ πείσει τὸ πρωθυπουργὸ τῆς Ἑλλάδος νὰ μὴν ὑπογράψει.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Ἀναγκαία ἡ ὀργάνωση καί ἀσφάλεια τῶν πανεμιστημίων μας

 

«Αὐτοὶ ποὺ μελέτησαν προσεχτικὰ τὸν τρόπο διακυβερνήσεως τῶν ἀνθρώπων, πρέπει νὰ ἔχουν πεισθεῖ πὼς ἡ τύχη τῶν ἐθνῶν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἐκπαίδευση τῶν νέων». (ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ)

-Μὲ ἀφορμὴ τὴν ἄθλια, ἐλεεινὴ καὶ ἐγκληματικὴ πράξη κάποιων παραβατικῶν νέων, στὸν ἀξιότιμο κ. Πρύτανη τῆς ΑΣΟΕΕ, ἐπανέρχομαι σὲ δημοσίευμα παλαιότερο, ποὺ ἀφορᾶ τὴν ἀσφάλεια τῶν Ἀνωτάτων Ἐκπαιδευτικῶν Ἱδρυμάτων τῆς χώρας μας.

 
-Ἐπὶ χρόνια ἀσχολήθηκα μὲ τὴν ὑπέροχη Ἑλληνικὴ νεολαία μας καὶ τὸ γενικὸ συμπέρασμά μου εἶναι ὅτι, καθοδηγούμενοι οἱ νέοι μας, ὑπὸ συνετοῦ, στοργικοῦ, δίκαιου, καὶ ἀποτελῶν ὁ ἴδιος παράδειγμα πρὸς μίμηση ἡγέτη (ὡς καὶ γονεῖς, δάσκαλοι κλπ),  μποροῦν νὰ ἐπιτύχουν θαύματα. Ἄλλως!  ὁδηγοῦνται μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια σὲ δρόμους ἀπαιτήσεων, ἄνευ προσφορᾶς,προσφοράς τῶν ἰδίων, ἀποστεροῦντες μελλοντικὰ ἀπὸ τὸν ἑαυτόν των, τῶν οὐσιαστικῶν ἐκείνων ἀρχῶν καὶ ἀξιῶν ποὺ ἀπαιτοῦνται ὁπωσδήποτε σὲ μία εὐνομούμενη κοινωνία.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Ἡ παραβατικότητα τῶν νέων καὶ τά αἴτια

 

Αὐτὸ ποὺ συμβαίνει στὴ χώρα μας μὲ τὶς μουντζοῦρες στοὺς τοίχους εἶναι ἀκατανόητο, ἀπαράδεκτο καὶ ἕνα ἀκόμη στοιχεῖο ἐλλείψεως ἀγωγῆς ἀπὸ μερίδα νέων μας. 

 

Πρόσφατα, ταξίδευε ἕνα τουριστικὸ λεωφορεῖο σὲ κάποιες πόλεις τῆς Εὐρώπης μὲ Ἕλληνες ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη. Κατὰ τὴν μετακίνηση τοῦ λεωφορείου μέσα στὴν πόλη τῆς Πράγας, οἱ ταξιδιῶτες ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη ἐντυπωσιάστηκαν ἀπὸ τὴν καθαριότητα καὶ τὴν παντελῆ ἔλλειψη ρυπάνσεων τῶν τοίχων τῆς πόλεως. 

 

Τὴν ἐντύπωση αὐτὴ τὴν εἶπαν στὴν συνοδό τους ἀγανακτισμένοι ἀπὸ τὴν εἰκόνα ποὺ παρουσιάζουν τοῖχοι ἰδίως δημοσίων κτιρίων κ.λ.π. στὴν Ἑλλάδα. Ἡ συνοδὸς χαμογέλασε καὶ εἶπε, πὼς κι ἐδῶ ὑπάρχουν γραψίματα στοὺς τοίχους. Λίγο πιὸ κάτω σὲ μιὰ στροφὴ ἔδειξε στοὺς ἐκδρομεῖς μὲ δεικτικὸ χαμόγελο ἕνα τοῖχο, ποὺ ὄντως ἦταν γραμμένος, ἔκπληκτοι διαβάσανε τὴν λέξη «ΠΑΟΚΑΡΑ» (Ὑπ᾿ ὄψιν εἶμαι συμπαθῶν τοῦ ΠΑΟΚ, γιὰ νὰ μὴν παρεξηγηθοῦμε).

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Χριστούγεννα τότε, ἔνα ὄνειρο καί τώρα ὁ θάνατος

 

-Διάβασα αὐτὴ τὴν χριστουγεννιάτικη ἁπλὴ περιγραφή, ποὺ εἶναι ἕνα μῖγμα χαρᾶς καὶ θρήνου, δὲν ξέρω ποιός τὴν περιγράφει, δὲν ἄντεξα ὅμως στὸν πειρασμό, νὰ συμπληρώσω μὲ θλίψη βέβαια τὸν ἐπίλογο τῆς ἱστορίας αὐτῆς. Λέει ἡ ἱστορία μας:

-Πρόλαβα κι ἐγὼ τὶς μαγικὲς βιτρίνες τῶν παλιῶν ἀθηναϊκῶν καταστημάτων. Θυμᾶμαι τὴν οἰκογενειακὴ τελετουργία κάθε Παραμονὴ Πρωτοχρονιᾶς στὰ τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ '70, ὅταν «ἀνεβαίναμε» ἀπὸ τὰ νότια τῆς Ἀθήνας στὸ διώροφο, προπολεμικὸ σπίτι τῆς θείας μου, στὴν ὁδὸ Μιχαὴλ Βόδα, γιὰ τὸ ρεβεγιὸν τῆς τελευταίας νύχτας τοῦ χρόνου.

-Ἦταν μιὰ διαδρομὴ ποὺ στὰ παιδικά μου μάτια ἔπαιρνε κινηματογραφικὲς διαστάσεις. Κολλοῦσα τὸ πρόσωπο στὸ τζάμι τοῦ αὐτοκινήτου τοῦ πατέρα μου καὶ ρουφοῦσα ἀχόρταγα τὶς εἰκόνες τῆς χριστουγεννιάτικης Ἀθήνας. Τὸ πιὸ συναρπαστικὸ κομμάτι αὐτῆς τῆς γιορταστικὴς βόλτας ἦταν οἱ βιτρίνες τῶν μεγάλων ἀθηναϊκῶν πολυκαταστημάτων στὸ κέντρο. Πρωταγωνιστοῦσε τὸ μαγικὸ τρίγωνο ποὺ σχημάτιζαν οἱ φωταγωγημένοι μαγνῆτες τῆς παιδικῆς φαντασίας, ἀπὸ τὸ «Μινιὸν» στὴν Πατησίων στὸν «Δραγώνα» τῆς πλατείας Κοτζιὰ καὶ ἀπὸ τὸν «Λαμπρόπουλο» καὶ τὸν «Κατράντζο Σπὸρ» στὰ Χαυτεία μέχρι τὴν ἀγαπημένη μου «Πανελλήνιο Ἀγορὰ» βορειότερα στὴν ὁδὸ Σταδίου.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Ἡ Ἑλληνικὴ γλῶσσα τροφός τῶν εὐρωπαϊκῶν γλωσσῶν

 

Γράφει ὁ Ἰωάννης Μ. Ασλανίδης
.

   -  Όλες οἱ τέχνες καὶ οἱ ἐπιστῆμες γεννήθηκαν, ἀναπτύχθηκαν καὶ ἀκόμη διευθύνονται ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ λεξιλόγιο. Ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα τροφοδοτεῖ ὅλες ἐκεῖνες τῆς ὑψηλῆς πνευματικότητας λέξεις, ποὺ μποροῦν νὰ ἐκφράσουν ὅλες τὶς ἀφῃρημένες ἔννοιες. Χωρὶς καμία ἐξαίρεση σὲ ὅλες τὶς εὐρωπαϊκὲς (καὶ ὄχι μόνο) γλῶσσες, ἀκόμη καὶ ἡ πλειοψηφία τῆς καθημερινῆς ὁμιλίας ἐμπεριέχει ἑλληνικῆς προελεύσεως λέξεις. Ἀναφέρομαι σὲ χιλιάδες λέξεων ποὺ στὸ πρῶτο ἄκουσμά των δὲν μποροῦν νὰ ἀναγνωρισθοῦν ὡς ἑλληνικές, λόγῳ τῆς ἀλλοιώσεως, ποὺ ἔχουν ὑποστεῖ στὸ χρόνο ἢ λόγῳ τοῦ ὅτι, προέρχονται ἀπὸ ἀρχαιοελληνικὲς λέξεις ἢ ὀνόματα ποὺ οἱ σύγχρονοι Ἕλληνες ἀδυνατοῦν ν᾿ ἀναγνωρίσουν.

   Ἡ λεξιλογικὴ ἀνάλυση, ποὺ εἶναι ἡ ἐτυμολογικὴ καὶ ἱστορικὴ ἀνάλυση μιᾶς λέξεως, φανερώνει τὸν ἀρχαῖο ἀλλὰ οἰκεῖο ἑλληνικὸ λόγο. Πολλὲς φορές, αὐτὲς οἱ ἑλληνικὲς πρωτολέξεις δηλ. αὐθεντικὲς ἑλληνικὲς λέξεις, ἐπιστρέφουν στὴν ὁμιλούμενη ἑλληνικὴ γλῶσσα ὡς ξένες. Εἶναι τὰ λεγόμενα ἀναδάνεια. Μποροῦμε ἀκόμη νὰ δοῦμε ὅτι, ὄχι μόνο οἱ ἑλληνικὲς λέξεις ἀλλὰ καὶ ἡ Ἑλληνικὴ μυθολογία καὶ ἡ Ἱστορία ἔχουν ἐμπλουτίσει τὶς δυτικὲς γλῶσσες μὲ ὅρους καὶ νοήματα, τῶν ὁποίων, τὶς περισσότερες φορὲς ἀγνοοῦμε τὴν ἑλληνικὴ προέλευση.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ

-Παραξενεύονται πολλοὶ ἀπὸ τὸν χῶρο τῆς πολιτικῆς καὶ ὄχι μόνο, μὲ τὶς δηλώσεις κατὰ καιροὺς ἀπὸ ἀνθρώπους τῆς πολιτικῆς καὶ στρατιωτικῆς ἡγεσίας τῆς γείτονος χώρας, περὶ καταπιέσεως τῶν Ἑλλήνων Μουσουλμάνων (αὐτοὶ τοὺς ἀποκαλοῦν Τούρκους), τῆς Ρόδου καὶ τῆς Δυτικῆς Θράκης. 

Βέβαια σὰν Ἑλληνικὴ ἀπάντηση στὶς προκλήσεις λέγεται πάντα ὅτι, τὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν μας, ἔκαμε αὐστηρὸ διάβημα πρὸς τὴν Ἄγκυρα. Τίποτε ἄλλο. Οἱ κατηγορίες ὅμως συνεχίζονται. Χωρὶς ν᾿ ἀναφερόμαστε γιὰ τοὺς ἀντίστοιχους 300000 Ἕλληνες Χριστιανοὺς τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τί ἀπέγιναν;

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ

-Διαβάζοντας κάποιες ἀπὸ τὶς παρακάτω σκέψεις Πατριώτη μας δυστυχῶς δὲν γνωρίζω τ᾿ ὄνομά του, θεώρησα καλόν, νὰ τὸ ἐπιμεληθῶ καὶ ἀφοῦ προσθέσω καὶ τὶς δικές μου σκέψεις, νὰ τὸ κοινοποιήσω στοῦ Πατριῶτες μου.

-Σκοπὸς τοῦ συνοπτικοῦ αὐτοῦ Παραινετικοῦ κειμένου εἶναι, νὰ ἐπισημάνω καὶ ἐγὼ γιὰ μία ἀκόμη φορά, στὴν Κυβέρνηση, στὸν Ἑλληνικὸ Λαὸ καὶ στοὺς σοφοὺς τῆς Πατρίδος μας, ποῦ πρέπει νὰ στηριζόμαστε, γιὰ νὰ διαιωνίσουμε στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων τὴν ἀγαπημένη μας Πατρίδα.

-Ἡ θέση ἑνὸς Ἔθνους στὸ παγκόσμιο γίγνεσθαι διαμορφώνεται ἀπὸ τὶς ἀρχὲς καὶ ἀξίες τοῦ ἀνθρώπινου Δυναμικοῦ ποὺ ἀποτελεῖ τὸ Ἔθνος. Ἔτσι σήμερα, μὲ τὶς ἱστορικὰ καὶ δογματικὰ καταξιωμένες ἀρχές, μποροῦμε νὰ ποῦμε γιὰ ἕνα ἔθνος ποὺ θὰ ἔχει μέλλον:

.Ὅταν! ὁ λαός του ἔχει πίστη στὸ Θεὸ καὶ ἐμπιστοσύνη στὸν ἑαυτόν του...

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

«Ἡ Ἄθληση, ὁ ἕτερος τῶν παραγόντων τῆς ἀληθοῦς κατὰ ΠΛΑΤΩΝΑ παιδείας».

-Στὸν τόπο μας ὑπάρχουν πολλοί, ποὺ βλέπουν τὸν Ἀθλητισμὸ καὶ τὰ σπόρ, σὰν ὑποχρέωση ἀλλὰ καὶ ἀρκετὰ βαρετή, τὴν φυσικὴ ἀγωγὴ ποὺ ἐπιβάλλεται στὴ σχολικὴ νεότητα. Ἄλλοι νομίζουν πὼς πρόκειται γιὰ μία ἀποκλειστικὴ ἀσχολία μερικῶν ἐκλεκτῶν καὶ προικισμένων μὲ σωματικὰ προσόντα ἀνθρώπων, ποὺ μόνος σκοπός τους εἶναι οἱ ὑψηλὲς ἐπιδόσεις γιὰ διακρίσεις σὲ διεθνεῖς ἀγῶνες, ὥστε νὰ καρπωθοῦν ἠθικὰ καὶ ὑλικὰ ὀφέλη.

-Ὑπάρχουν ὅμως καὶ οἱ ἰδεολόγοι κάθε ἡλικίας, ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ ἀθλήματα γιατί πιστεύουν στὴν παράδοση τῆς εὐγενοῦς ἅμιλλας καὶ στὴν προσφορὰ τοῦ ἀθλητισμοῦ στὸ σῶμα, στὸ πνεῦμα καὶ στὴν ψυχή.

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ

-Σήμερα ἀκόμη καὶ ἄριστος δημοσιογράφος, τέτοιοι δὲν εἶναι λίγοι, εἶναι δύσκολο πιὰ νὰ μπορεῖ νὰ ἀξιολογήσει ποιότητες, γιὰ «νὰ βγάλει ἀνάλογη εἴδηση». Ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἕνας ἐπαγγελματίας πολιτικὸς εἶναι δύσκολο νὰ σκεφθεῖ μὲ προοπτικὴ πέρα ἀπὸ τὶς προσεχεῖς ἐκλογὲς καὶ τὴν ἐπανεκλογή του. 

Σὲ μιὰ τέτοια κατάσταση ποιὸς λοιπὸν θ᾿ ἀσχοληθεῖ μὲ τὰ Ἐθνικά μας θέματα; Ποιὸς μὲ τὴν Πίστη τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ; Ποιὸς μὲ τοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς θυσίες τῶν Προγόνων μας; Χάριν τῶν ὁποίων ἔχουμε σήμερα ἐλεύθερη τὴν Ἑλλάδα μας, τὴν Ἐλευθερία καὶ τὴν Δημοκρατία μας;

-Φθάσαμε στὸ σημεῖο νὰ προσπαθοῦμε νὰ σβήσουμε ἀπὸ τὴν μνήμη τοῦ νεοέλληνα ὅλους τοὺς μέχρι σήμερα ἀγῶνες καὶ θυσίες τῶν προγόνων μας καὶ νὰ τὸν περιορίσουμε νὰ πιστεύει ὅτι· Αὐτὴ ἡ Ἑλλάδα, ἡ Δημοκρατία της καὶ ἡ Ἐλευθερία της, ὅλα ἐπιτεύχθηκαν μὲ τοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς θυσίες τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ Πολυτεχνείου. Ἄν εἶναι δυνατόν.

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ (ΜΕΡΟΣ Β)

Ὅταν ὁ Λαὸς πληροφορήθηκε γιὰ τὴν εὕρεση τοῦ ΣΤΑΥΡΟΥ ἤθελε νὰ τὸν δεῖ, τότε ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων Μακάριος, ἀνέβη στὸν ἄμβωνα τοῦ Ναοῦ καὶ ψάλλων τὸ Κύριε Ἐλέησον, ὕψωσε τὸν ΣΤΑΥΡΟΝ, διὰ νὰ τὸν δεῖ ὅλος ὁ κόσμος, ἦτο ἡ πρώτη ὕψωση τοῦ Τιμίου ΣΤΑΥΡΟΥ ποὺ ἔγινε τὸ ἔτος 326.

Ἡ Δεύτερη ὕψωση τοῦ τιμίου ΣΤΑΥΡΟΥ ἔχει σχέση μὲ τοὺς Βυζαντινο-Περσικοὺς Πολέμους (602-628). Κατὰ τὴν περίοδο αὐτὴ καὶ σὲ διάφορες ἐπιδρομὲς τῶν Περσῶν στὴν Παλαιστίνη, προέβησαν αὐτοὶ σὲ πολλοὺς βανδαλισμοὺς καὶ λαφυραγωγήσεις. Ἀφοῦ κατέστρεψαν Ἱερὰ προσκυνήματα, πῆραν μαζί τους ὡς λάφυρο τὸν Τίμιο ΣΤΑΥΡΟ. Οἱ Πέρσες θεώρησαν τὸ Τίμιο ΣΤΑΥΡΟ ὡς μαγικό, ἐξ αἰτίας κάποιου θαύματος καὶ τὸν προσκυνοῦσαν.

Τὸ 628 ὁ Αὐτοκράτωρ τοῦ Βυζαντίου ΗΡΑΚΛΕΙΟΣ, σὲ μάχη μὲ τοὺς Πέρσες ἀφοῦ τοὺς νίκησε, πῆρε πίσω το Τίμιο ξύλο τοῦ ΣΤΑΥΡΟΥ ἀπὸ τοὺς Πέρσες, τὸ ὁποῖο καὶ ἐπέστρεψε στὸν Ναὸ τῆς ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ στὴν Ἱερουσαλήμ.