Τα πλούσια χαρίσματα του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

Ο όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης, ο συγγραφέας της περίφημης και μοναδικής Κλίμακος, αναφέρει: «Μηδείς, εν τη μοναδική πολιτεία υπέρ φύσιν ακούων τινά ή ορών, εξ αγνωσίας εις απιστίαν περιπέση· όπου γαρ ενδημήσει ο υπέρ φύσιν Θεός, υπέρ φύσιν λοιπόν και τα πράγματα γίνονται». Είναι σαν να λέει ο όσιος ότι όχι μόνο να μην αμφιβάλλει κανείς ακούγοντας ή βλέποντας σε ανθρώπους ουράνια χαρίσματα και σημεία, αλλά να τα θεωρεί και ως φυσικά, γιατί, όπου σκηνώσει η χάρη του Θεού, όλα είναι δυνατά.

Ο όσιος Γεώργιος καλλιέργησε τον εαυτό του με την ολόθερμη πίστη, την υπομονή στα μαρτύρια, την εκούσια άσκηση, την καθαρότητα και την ταπείνωση και ήλκυσε πάνω του τη χάρη του Θεού. Ως δώρο τού δόθηκαν πλούσια χαρίσματα προς ενίσχυση, συμπαράσταση και διόρθωση των σε διάφορες ταλαιπωρίες αδελφών του. Τα δοθέντα χαρίσματα τα χρησιμοποίησε ως καλός διάκονος της θείας δωρεάς, με περισσή απλότητα, δίχως καμία ιδέα για τον εαυτό του και την τυχόν αξία του, αλλά από μεγάλη αγάπη προς την ευόλισθη ανθρώπινη φύση, προς δόξα Θεού κι έπαινο της Εκκλησίας.

Η ευωδία του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

Ένας κύριος από τη Θεσσαλονίκη επισκεπτόμενος τη μονή τον Σεπτέμβριο του 2007 διηγήθηκε στις μοναχές το εξής θαυμαστό: Ένας Γέροντας από το Άγιον Όρος, που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του, του έστειλε ένα βιβλίο με τον βίο του οσίου. Το παρέλαβε από το ταχυδρομείο, το άφησε στο αυτοκίνητο και πήγε στην εργασία του. Το μεσημέρι όταν άνοιξε το αυτοκίνητο γέμισε άρρητη ευωδία. Κατάπληκτος και αλλοιωμένος έψαχνε να βρει την πηγή της ευωδίας. Προερχόταν από τη φωτογραφία του οσίου στο εξώφυλλο του βιβλίου και μάλιστα από το επιγονάτιο. Επέστρεψε σπίτι του απορημένος και είπε και στον υιό του να δει το βιβλίο. Γέμισε κι εκείνος ευωδία. Το βιβλίο ευωδίαζε μία ημέρα ολόκληρη και μετά σταμάτησε. Τηλεφώνησε στον Γέροντα στο Άγιον Όρος, για να του αναφέρει για το θαυμαστό γεγονός. Τον ρώτησε πού είχε το βιβλίο που του έστειλε. Εκείνος του απάντησε ότι το είχε στο προσκεφάλι του, γιατί είχε περάσει μία μεγάλη δοκιμασία και παρακαλούσε τον όσιο Γεώργιο, ο οποίος τον επισκέφθηκε τάχιστα και τον βοήθησε.

Μέσα στην εκκλησία του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

Τότε όλοι νηστεύαμε – διηγήθηκε μία πνευματική κόρη του οσίου Γεωργίου – εκτός από τα βρέφη. Δύο τρία άτομα ήταν στο χωριό που δεν νήστευαν. Ο όσιος Γεώργιος τους ήξερε, μα δεν τους έλεγε τίποτε. Έλεγε: «Ο δρόμος του Θεού είναι αυτός. Θέλετε; Ακολουθείστε». Τον άκουγαν όλοι, εμείς τα παιδιά, περίπου εκατό, στη σειρά φιλούσαμε το χέρι του. Ο δάσκαλός μου, Παπαδόπουλος, δεν πίστευε. Μία ημέρα όμως ήρθε στο μοναστήρι. Τον πήρε τότε ο Γέροντας από το χέρι και τον πήγε μπροστά στον άγιο Νικόλαο, εκεί στο τέμπλο ήταν η εικόνα του. Τον πήγε εκεί μπροστά και του έκανε «κικιρίκου»… δηλαδή ξύπνα. Από εκεί και πέρα κι αυτός λίγο-λίγο γύρισε προς τη θρησκεία.

Η θαυματουργική δύναμη του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

Μία κυρία από την Αθήνα, που μικρή είχε γνωρίσει τον όσιο Γεώργιο, είχε οικογένεια και πάντοτε ζούσε με τις αναμνήσεις του οσίου. Όπως λέει η ίδια οι μνήμες της και η αγάπη της προς αυτόν έμεναν το ίδιο ζωντανές. Κάθε χρόνο επισκεπτόταν το μοναστήρι του. Το 2005 είχε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Οι ιατροί είχαν γνωματεύσει πως πάσχει από καρκίνο κι έπρεπε να χειρουργηθεί. Επισκέφθηκε το μοναστήρι ως ταπεινή προσκυνήτρια. Με πολύ πόνο στάθηκε στην άκρη του τάφου του οσίου και τον θερμοπαρακαλούσε να τη συνδράμει. Κάποια στιγμή αισθάνθηκε από τη μέση και κάτω ένα μούδιασμα, σαν να την τίναξε ηλεκτρικό ρεύμα. Αμέσως ένιωσε ανάλαφρη και χαρούμενη. Οι επόμενες εξετάσεις ήταν καθαρές. Η θαυματουργική δύναμη του οσίου επέδρασε επάνω της, ώστε να τον αγαπά περισσότερο και να τον ευχαριστεί εκ βαθέων.

✶✶✶

Μία καθηγήτρια από την Αθήνα είχε πρόβλημα χρόνιο με το γόνατό της, το οποίο με την εργασία της επιδεινώθηκε. Επισκέφθηκε τους ιατρούς και τη βοήθησαν όσο μπορούσαν, αλλά είχε δυνατούς πόνους. Διαβάζοντας τον βίο του οσίου Γεωργίου τον ευλαβήθηκε. Επισκέφθηκε τη μονή του το 2007 και πήρε μαζί της λαδάκι από το καντήλι των αγίων λειψάνων του. Ύστερα από μία επέμβαση είδαν ότι το πρόβλημα ήταν δυσκολότερο από το αναμενόμενο και θα μπορούσε να μην εργασθεί πλέον. Ήταν καθηγήτρια σωματικής αγωγής και στενοχωριόταν πολύ. Σταυρώνοντας με το λαδάκι το γόνατό της έγινε τελείως καλά, προς μεγάλη έκπληξη των ιατρών και των φυσιοθεραπευτών. Το θαύμα της έδωσε χαρά, κουράγιο και δύναμη.

✶✶✶

Μία κυρία από τη Ν. Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης επί μία εικοσιπενταετία είχε σοβαρά εντερικά προβλήματα που την ταλαιπωρούσαν αφάνταστα. Δυσκολευόταν πολύ και να φάει. Πήγε σε πολλούς ιατρούς, αλλά η βοήθειά τους ήταν μηδαμινή και τα πολλά και διάφορα φάρμακα δεν ωφέλησαν τίποτε. Το 2007 επισκέφθηκε την ιερά μονή και με πολύ ενδιαφέρον μελέτησε τον βίο του οσίου δύο φορές. Οι μοναχές της πρόσφεραν και μία φωτογραφία του οσίου. Με πίστη καθημερινά σταύρωνε με τη φωτογραφία την κοιλιά της, παρακαλώντας για την ίασή της. Ένα βράδυ είδε στον ύπνο της τον όσιο Γεώργιο να διέρχεται σαν σκιά και να της λέει: «Την Πέμπτη θα γίνει το θαύμα…». Πράγματι την επόμενη Πέμπτη ο όσιος, καθώς αναφέρει, τη λυπήθηκε κι έβαλε τέλος στην πολύχρονη ταλαιπωρία της, ώστε να μπορεί να τρώει άνετα και άφοβα και να ζει ανθρώπινα.

Από το βιβλίο: (†) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας. Έκδοσις Ι. Μ. Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες (Σίψα) Δράμα 2016, σελ. 451.

 Πηγή:https://www.koinoniaorthodoxias.org/

«Πᾶνος»

Θαύματα του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

Ένας κύριος από τη Δράμα καταθέτει με βαθειά συγκίνηση πως θέλοντας να περάσει σ’ ένα κεντρικό δρόμο από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο, βρέθηκε στη μέση του δρόμου, δίχως να μπορεί να περάσει απέναντι, λόγω της μεγάλης κινήσεως των τροχοφόρων. Την ώρα εκείνη ερχόταν κατά επάνω του ένα αυτοκίνητο που έτρεχε πολύ μ’ ένα νέο οδηγό. Όταν τον πλησίασε στα δύο μέτρα περίπου, αισθάνθηκε κάποιος να τον σήκωσε αστραπιαία και να τον πήγε στο απέναντι πεζοδρόμιο. Ο οδηγός νόμιζε ότι τον πάτησε. Έντρομος σταμάτησε πιο πέρα και όταν τον είδε όρθιο, σαστισμένος και απορημένος τον κοίταξε και τον ξανακοίταξε και αναχώρησε.

Ο Άγιος Ιωάννης είναι ο προστάτης και οδηγός μου για την άλλη ζωή - Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης

Ιδιαίτερο σεβασμό και παρρησία είχε ο όσιος στον Τίμιο Πρόδρομο, τον προστάτη του μοναχικού τάγματος, τον προφήτη της δικαιοσύνης, τον κήρυκα της αλήθειας.

Μία φορά τον χερουβικό ύμνο ο ψάλτης του Χατζηανέστης αναγκάσθηκε να τον ψάλλει και δεύτερη φορά, γιατί ο λειτουργός όσιος δεν έκανε καμία κίνηση, για να κάνει τη μεγάλη είσοδο. Ένα πνευματικό του τέκνο άκουσε ένα γλυκύτατο κελάηδημα πουλιού και απόρησε από πού ακουγόταν. Στο τέλος ρώτησε τον ψάλτη τι είχε γίνει κι εκείνος του εξήγησε πως εκείνο που άκουσε ήταν η συνομιλία του οσίου με τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, που μαζί συλλειτούργησαν για μία ακόμη φορά.

Σωστικές παρεμβάσεις του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

Μία καλή κυρία από τις Βρυξέλλες έστειλε μία επιστολή στη μονή με τη φωτογραφία του μικρού Ιορδάνη, που ήταν ετοιμοθάνατος στην εντατική μονάδα. Ήταν εκεί για μεταμόσχευση ήπατος, βρέφος ενός έτους. Έγραψε ζητώντας προσευχές υπέρ ταχείας αναρρώσεως και λαδάκι από το καντήλι του τάφου του οσίου. Οι μοναχές ανταποκρίθηκαν αμέσως στο ευλαβικό της αίτημα.

Τον Ιούνιο του 2005, ένα μήνα μετά, πήγαν οι γονείς τον μικρό Ιορδάνη εντελώς υγιή στη μονή. Μόλις σταύρωσαν τον Ιορδάνη με το λαδάκι, άνοιξε τα μάτια του, έβλεπε επίμονα τη φωτογραφία του οσίου και άρχισε ν’ αναλαμβάνει τις δυνάμεις του. Οι ευχαριστίες τους ήταν ολόθερμες για τη σωστική παρέμβαση του οσίου.

Δι’ ευχών του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

Ένα ανδρόγυνο από τη Θεσσαλονίκη είχε πάει προσκύνημα στο μοναστήρι του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη. Είχαν ακούσει για την αγάπη του στα παιδιά και σε πόσες πολλές γυναίκες με τις δυνατές πρεσβείες του είχε χαρίσει παιδάκια. Προσευχήθηκαν με πίστη στον τάφο του και του ζήτησαν παρακλητικά να τους δώσει ένα παιδί.

Το θαύμα έγινε σύντομα και απρόσμενα, γιατί ιατρικώς δεν υπήρχε περίπτωση ν’ αποκτήσει η σύζυγος παιδί. Έμεινε έγκυος και απέκτησαν ένα υγιέστατο και χαριτωμένο κοριτσάκι. Ευχαριστούν ολόψυχα τον όσιο για τη χαρά που τους δώρισε.

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης ο Ομολογητής

 

…..Όταν ήμουν μικρό παιδάκι και η γιαγιά σου έκανε τακτικά Αγιασμό στο πατρικό σπίτι μας μου συνέβαινε κάθε φορά που παρευρισκόμουν εκεί να μην μπορώ να συγκρατήσω τα γέλια μου. Ο Ιερέας που ήταν ασκητικό-καλόγερος με έβλεπε αλλά δεν μου έδινε σημασία, μία φορά όμως στο τέλος ενός Αγιασμού με πλησίασε και μου είπε “Γιαννάκη σήμερα θα βγάλουμε αυτόν τον βρώμικο που έχεις μέσα σου”.

Δυσανασχέτησα που με καθυστερούσε ο Παπά-Γιώργης από το παιχνίδι, αλλά κάθισα και αυτός μου διάβαζε κάτω από το πετραχήλι του κάτι λόγια που πρώτη φορά τα άκουγα. Στο τέλος μου έριξε ΑΓΙΑΣΜΟ και μου έδωσε να ασπασθώ τον ΣΤΑΥΡΟ. Από εκείνη την στιγμή σαν να έφυγε ένα βάρος από επάνω μου. Μετά κάθε φορά που κάναμε αγιασμό τον παρακολουθούσα κατανυκτικά και μάλιστα σιγόψελνα. Πέρασαν τα χρόνια και αυτή η αλλαγή είχε αποτυπωθεί στο μυαλό μου διότι αισθανόμουν την ευλάβεια σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής. 

Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης: Την Ελλάδα η Ρωσία θα την υποστηρίξει. Θα γίνει πόλεμος στην Κωνσταντινούπολη…

Την παραμονή του πολέμου με τους Ιταλούς, έκλαιγε συνεχώς. Του είπαν: «Τι έχεις, Γέροντα, και κλαις;» Απάντησε: «Έμεινα ορφανός». Όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος είπε: «Έφυγε η Παναγία με τον άγιο Γεώργιο στο μέτωπο».

«Αν θέλουμε να είμαστε πραγματικά Χριστιανοί, πρέπει να ακολουθήσουμε τα χνάρια του Χριστού μας. Πρέπει πάντα να συγχωρούμε και όχι να βλαστημούμε αυτούς, που μας έφταιξαν». «Ούτε τα πλούτη να σας κάνουν εντύπωση, ούτε οι δόξες, αλλά πάντοτε να βαδίζετε δίκαια».

Ο διορατικός όσιος Γεώργιος Καρσλίδης

Μία ημέρα μία γυναίκα από το χωριό Λιβαδερό καθάριζε σιτάρι στην αυλή του μοναστηριού. Ο όσιος Γεώργιος ήταν στο κελλί του. Κάποια στιγμή της είπε: «Πήγαινε στην καρυδιά και να πεις σ’ αυτή, που παίρνει τα καρύδια δίχως ευλογία, ας αφήσει λίγα και για μας». Ας σημειωθεί ότι η καρυδιά δεν φαινόταν από εκεί που καθόταν ο όσιος και ήταν κάπως μακριά.

✶✶✶

Ένας ζήτησε του οσίου να κάνει σαρανταλείτουργο για τους γονείς του. Μετά το πέρας του σαρανταλείτουργου ο όσιος του είπε επακριβώς πού και πώς τελείωσαν τον βίο τους: Ξεψύχησαν κάτω από ένα δένδρο από την πείνα.

Ο θαυματουργός όσιος Γεώργιος Καρσλίδης

 

Ο όσιος Γεώργιος Καρσλίδης δεν ήταν αυτόφωτος και αυτοκίνητος. Ήταν ετερόφωτος και ετεροκίνητος. Τον φώτιζε ο ήλιος της δικαιοσύνης, ο Φωτοδότης Χριστός. Τον κινούσε η πανσθενουργός χάρη του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος. Η χάρη του Θεού είναι πηγή ζωοδόχος, ακένωτη και ανεξάντλητη. Ο όσιος βοηθά τώρα πιο πολύ από τον ουρανό, παρά όταν ήταν σε αυτή τη γη. Τώρα βρίσκεται πλησίον του Θεού και επειδή έχει παρρησία και δυνατή πρεσβεία, μεταφέρει τη θεία χάρη σε διαφόρους πονεμένους ανθρώπους, που τον επικαλούνται με πίστη.

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης: «Μη φοβάσαι, εγώ θα σε κάνω καλά»

Είναι γεγονός πως η ακτινοβολία της αγάπης των αγίων δεν περιορίζεται σε όρια τοπικά, αλλά σαν αύρα λεπτή δροσίζει κι ευφραίνει κάθε ευλαβική ψυχή, που πλησιάζει στον τόπο της θαυμαστής βιοτής τους, ώστε ν’ αναφωνεί εκ βαθέων: «Θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις αυτού».

Μία οικογένεια από τον Πειραιά βρέθηκε στο μοναστήρι του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη για τη μοναχική κουρά μίας συγγενούς τους. Εκεί η μητέρα μελέτησε την πνευματέμφορη ζωή του οσίου, προσκύνησε στο κατανυκτικό εκκλησάκι και τον απέριττο τάφο του κι αισθάνθηκε την παρουσία του πολύ πλησίον της. Είχε την αίσθηση ότι είναι ο δικός της άγιος. Έφυγαν ευχαριστημένοι και χαρούμενοι για τον Πειραιά.

Η μεγάλη βοήθεια του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

Μία κυρία από την Καβάλα αναφέρει πως δεν γνώριζε αρκετά για τον βίο του οσίου Γέροντα Γεωργίου Καρσλίδη. Μία ημέρα που ερχόταν στο μοναστήρι με τον σύζυγό της, που οδηγούσε το αυτοκίνητό τους και είχαν πλησιάσει, άκουσε ένα θρόισμα, έστρεψε τα μάτια της προς τα εκεί και είδε στο απέναντι βουνό ένα Γέροντα. Ήταν με τα πόδια του δεμένα, είχε κάτι για στήριγμα και σερνόταν μέσα στα χαμόκλαδα.

Μέχρι να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς συνέβη και να πει κάτι στον σύζυγό της, είδε αυτόν τον Γέροντα πλάι στο αυτοκίνητο, που έτρεχε για τον προορισμό τους. Βρέθηκε σε μεγάλη απορία και αυτό που συγκράτησε ήταν τα μεγάλα, φωτεινά, εκφραστικά του μάτια, που την κοίταζαν επίμονα.

Συγκλονισμένη έφθασε στο μοναστήρι και διηγήθηκε στις μοναχές το περιστατικό. Όταν τον είδε αγιογραφημένο στην εικόνα του, θαύμασε ξανά τα λαμπερά και αστραποβόλα μάτια του. Όταν διάβασε τον βίο του και είδε πόσα υπέφερε με τα πόδια του, τότε βεβαιώθηκε και κατάλαβε, γιατί τον είδε με δεμένα πόδια και να βαδίζει συρτά.

Φροντίδα του οσίου Γεωργίου Καρσλίδη για κεκοιμημένους

Πατέρας πνευματικού τέκνου του οσίου Γεωργίου ήταν κτίστης. Κάποτε αναγκάσθηκε να κτίζει σε τουρκοχώρια, μαζί με άλλους συμπατριώτες του Ποντίους. Εκεί τους βρήκε θανατηφόρα επιδημία και πέθανε, όπως και ο αδελφός του πρωτομάστορα. Τότε ο πρωτομάστορας τους έθαψε γρήγορα κι έφυγε για την πατρίδα του.

Στην επιστροφή πέρασε από ένα ελληνικό χωριό, βρήκε τον ιερέα και τον παρακάλεσε να τους κάνει ένα τρισάγιο. Όταν έφυγε ο γιος του νεκρού από το χωριό, όπου έμενε στους συγγενείς του, και πήγε να μείνει στο μοναστήρι πλησίον στον όσιο, δεν γνώριζε την αιτία του θανάτου του πατέρα του.

Μία ημέρα ο όσιος πήρε ένα κασελάκι, που είχε περίπου το σχήμα φέρετρου. Το εσωτερικό το είχε γεμάτο άμμο. Άναψε ένα κερί και είπε στον πνευματικό του υιό ότι θα ψάλει τη νεκρώσιμη ακολουθία στον πατέρα του, γιατί τον ενταφίασαν δίχως να του την αναγνώσουν. Συγχρόνως είπε πως πέθανε ακοινώνητος.

Ποτέ κανείς δεν βγήκε χαμένος που άκουσε τον όσιο Γέροντα Γεώργιο Καρσλίδη

Κάποτε που ο όσιος Γεώργιος είχε κατέβει στη Δράμα, ήταν τότε η περίοδος του εμφυλίου πολέμου, κι έμενε σ’ ένα γνωστό του σπίτι, τον πλησίασε μία γιαγιά χήρα και του είπε: «Πάτερ, με την κόρη μου και τα εγγόνια μου πολύ μαλώνω». Της είπε ο όσιος: «Μάνα μου, εσύ ξέρεις, τα καρύδια αν τα μαζέψεις σ’ ένα σακκί τι θα κάνουν; Θα βροντούν. Έτσι και τα παιδιά κάνουν φασαρία. Εσύ θα κάνεις υπομονή, δεν θα μαλώνεις ποτέ».

Ο όσιος Γεώργιος Καρσλίδης για την αξία της μνημόνευσης των ψυχών

Μία γυναίκα από το Λιβαδερό διηγήθηκε πως τον καιρό της βουλγαρικής κατοχής υπήρχε μεγάλη πείνα και η οικογένειά τους ήταν πολύ φτωχή. Ο πατέρας της μ’ ένα κουτσό και γέρικο μουλάρι έκανε μεταφορές ξύλων ενός ξυλέμπορα, που τους έδινε γι’ αμοιβή καλαμπόκι κι έτσι ζούσαν.

Μία ημέρα κτύπησε το μουλάρι και οι γονείς της ήταν απαρηγόρητοι και θλιμμένοι για το πάθημά τους. Χρήματα δεν είχαν ν’ αγοράσουν άλλο ζώο. Πήγαν στον όσιο Γέροντα, μήπως και θα μπορούσε να τους βοηθήσει. Μόλις τους είδε ο όσιος, παρότι τους έβλεπε για πρώτη φορά, φώναξε τον πατέρα με τ’ όνομά του: «Χαράλαμπε, τι πάθατε, γιατί έχετε τόση στενοχώρια;»

–«Ήρθαμε να πούμε τον πόνο μας, να μας συμβουλέψεις τι πρέπει να κάνουμε. Ό,τι ζώα πήραμε, όλα ψόφησαν, κανένα δεν μας έμεινε».

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης: Για τον πνευματικό νόμο, για την ανατροφή των παιδιών, την ψευδοευλάβεια!

Ο άγιος Γεώργιος Καρσλίδης με προσκυνητές στην Ιερά Μονή Αναλήψεως του Σωτήριος, Ταξιάρχες (Σίψα), Δράμας.

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Ο Γέροντας ως εξομολόγος τόνιζε την δύναμη του πνευματικού νόμου στα τέκνα του και τους ζητούσε να πορεύονται ευαγγελικά, για να μην ισχύσει το «εν άλλοις πταίομεν και εν άλλοις παιδευόμεθα».

Έτσι, σε μία κυρία που κατά την εξομολόγηση του παραπονέθηκε για τους πολλούς της πονοκεφάλους, ο Γέροντας πολύ απλά απάντησε: «Εσύ παιδεύεις τα παιδιά σου και ο Κύριος εσένα»!

Ζητούσε επίσης την αγάπη και την διάκριση, ειδικά από τις μητέρες και τις γιαγιάδες, ώστε να μεγαλώνουν τα παιδιά τους με αγάπη και ηρεμία, με ευαγγελικές αρχές και εν Χριστώ ελευθερία.

Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης: γνώριζε τα πάντα πολύ πριν να γίνουν

Κάποτε τον επισκέφθηκε μία γυναίκα, που ύφαινε χαλιά, και είπε στον όσιο: «Τα μαλλιά που με περίσσευαν, επειδή ήταν λίγα, δεν τα επέστρεφα πίσω, τα κράτησα, έκανα ένα χαλί και σου το έφερα».

Ο όσιος Γεώργιος της είπε: «Το χαλί αυτό το χρειάζεται πολύ ο άγιος Ιωάννης των Σερρών. Θα πάει εκεί». Απευθυνόμενος σ’ ένα κύριο, που ήταν εκεί, του είπε: «Εσύ θα το πας». Τον ρώτησε: «Πότε, Γέροντα;» «Τώρα», του είπε.

Το έβαλε εκείνος στον ώμο του και ο όσιος του είπε: «Το ένα εισιτήριο θα το πληρώσεις εσύ και για το άλλο κάτι θα κάνουμε και εμείς». Ξαφνικά, μέσα στη νύχτα, τους είπε: «Τώρα ξεκινήστε», δίχως να τους δώσει χρήματα.

Ξεκίνησαν και μέσα στο σκοτάδι κάτι βρήκαν. Έσκυψαν και είδαν ότι ήταν ένας λαγός πρόσφατα κτυπημένος. Τον πήρανε και μόλις άρχιζε να ξημερώνει έφθασαν στη Δράμα. Εκεί ένας ζήτησε ν’ αγοράσει τον λαγό και τους έδωσε τριάντα δραχμές.

Ο όσιος Γεώργιος Καρσλίδης ήξερε γεγονότα παλαιά και μακρυνά

Κάποτε ο πατέρας μου – διηγείται μία κυρία από τα Δενδράκια Δράμας – ερχόταν με τα πόδια από το χωριό στον Γέροντα. Εκεί επάνω στον Προφήτη Ηλία σταμάτησε και προσευχόταν με πολλή πίστη και ευλάβεια. Ο Γέροντας εδώ από το μοναστηράκι του με της ψυχής τα μάτια έβλεπε τον πατέρα μου που προσευχόταν και είπε χαρούμενος στους άλλους: «Κάποιος χριστιανός εκεί πάνω στον Προφήτη Ηλία προσεύχεται-προσεύχεται, όμως δεν θ’ αργήσει, όπου νάναι θα ‘ρθει». Και πράγματι μπήκε σε λίγο ο πατέρας μου και ο Γέροντας γελώντας είπε: «Νάτος ο καλός χριστιανός» και τον αγκάλιασε.

Τον πατέρα μου τον έστελνε η γιαγιά μου – πριν τον πόλεμο του ’40 – και τον έλεγε: «Πήγαινε να γνωρίσεις ένα καλό καλογεράκο που ήρθε στη Σίψα». Ήταν πολύ πιστός ο πατέρας μου, αλλά στον Γέροντα δεν ερχόταν.