Θαύμα Αγίας Μαρίνης: ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ!

Πολλές φορές στην ζωή μας, σαν συνειδητοί Χριστιανοί, επικαλούμεθα τον Θεό και τούς Αγίους Του.

Αυτό λοιπόν έκανε και μια οικογένεια από την Κύπρο, γνωστή από τις τηλεοπτικές εκκλήσεις της πριν δύο χρόνια, για την εξεύρεση δότη προκειμένου να βρεθεί μόσχευμα για εγχείρηση στο μικρό παιδί τους, τον Ανδρέα που έπασχε από λευχαιμία.

Μόσχευμα βρέθηκε και οι γονείς ετοιμάσθηκαν για να ταξιδεύσουν στις ΗΠΑ, όπου θα γινόταν η λεπτή χειρουργική επέμβαση μεταμόσχευσης μυελού.

 

Στο σημείο αυτό να σημειωθεί πως το συγκεκριμένο μόσχευμα, καθώς επίσης και η μεταμόσχευση αυτή, δεν έχουν καμία σχέση με την απάτη της «δωρεάς οργάνων», αφού στη συγκεκριμένη περίπτωση ο δότης που παραχώρησε το μόσχευμα παρέμεινε ζωντανός και υγιής, σε αντίθεση με τους δότες της «δωρεάς οργάνων», οι οποίοι καταδικάζονται και οδηγούνται από τους «γιατρούς» ζωντανοί σε θάνατο.

Όλοι θυμόμαστε τότε την αγωνία της οικογένειας του Βάσου Βασιλείου από τη Λεμεσό και τις καθημερινές εκκλήσεις τους στον Χριστό μας για να σώσει το παιδί τους.

Λάμπρος Σκόντζος: Ἁγία Μαρίνα ἡ Μεγαλομάρτυς - Ἡ Πανέφημη νύμφη τοῦ Χριστοῦ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Οἱ γυναῖκες Μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας μας δὲν ὑστέρησαν σὲ ἡρωικὸ φρόνιμα ἀπὸ τοὺς ἄνδρες. Ὑπέδειξαν τὸ ἴδιο μὲ ἐκείνους ἡρωισμὸ ἢ καὶ τοὺς ξεπέρασαν πολλὲς φορές. Γι᾿ αὐτὸ καὶ τιμῶνται τὸ ἴδιο λαμπρὰ μὲ ἐκείνους.
 

Μιὰ ἀπὸ τίς μεγαλομάρτυρες γυναῖκες εἶναι καὶ ἡ ἁγία Μαρίνα. Γεννήθηκε στὴν Ἀντιόχεια τῆς Πισιδίας τῆς Μ. Ἀσίας περὶ τὸ 255 μ. Χ. ἀπὸ ἐπιφανεῖς γονεῖς. Ὁ πατέρας της ὀνομαζόταν Αἰδέσιος ἦταν ὁ ἐπίσημος ἱερέας τῶν εἰδώλων τῆς περιοχῆς. Ἡ μητέρα της πέθανε λίγες μέρες μετὰ τὴ γέννα τῆς μονάκριβης κόρης της, τὴν ὁποία ὀνόμασαν Μαρίνα. Ὁ πατέρας της, μὴ μπορῶντας νὰ φροντίσει τὸ βρέφος τὸ παρέδωσε σὲ μιὰ γυναῖκα ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη γιὰ νὰ τὸ φροντίζει μέχρι νὰ μεγαλώσει. Ἡ γυναῖκα αὐτὴ ἦταν κρυφὴ καὶ ἔνθερμη Χριστιανή. Ἡ μικρὴ Μαρίνα ἄκουγε στὸ χριστιανικὸ ἐκεῖνο σπίτι νὰ μιλοῦν γιὰ τὸ Χριστὸ καὶ νὰ τὸν λατρεύουν μὲ εὐλάβεια καὶ σεμνότητα. Ἄκουγε ἱστορίες γιὰ τὴ θαυμαστὴ ζωή του, γιὰ τὰ θαύματά του, γιὰ τὴ διδασκαλία του, γιὰ τὴ σταύρωσή του, γιὰ τὴν ἀνάστασή του καὶ τὴ θεία ἀνάληψή τους στοὺς οὐρανούς. Ἡ παιδικὴ καὶ ἀθώα ψυχή της ἀπομνημόνευε μὲ θαυμαστὸ τρόπο ὅ,τι ἔβλεπε καὶ ἄκουγε στὸ εὐλογημένο ἐκεῖνο σπιτικό. Συγκινοῦνταν ἀφάνταστα μὲ τὸ πάθος τοῦ Χριστοῦ. Ὅταν κατάλαβε, ρωτοῦσε λεπτομέρειες γιὰ τὴ νέα πίστη, ἡ ὁποία ἔγινε σύντομα καὶ δική της πίστη.

Θαύμα Αγίας Μαρίνης: ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ!

Πολλές φορές στην ζωή μας, σαν συνειδητοί Χριστιανοί, επικαλούμεθα τον Θεό και τούς Αγίους Του.

Αυτό λοιπόν έκανε και μια οικογένεια από την Κύπρο, γνωστή από τις τηλεοπτικές εκκλήσεις της πριν δύο χρόνια, για την εξεύρεση δότη προκειμένου να βρεθεί μόσχευμα για εγχείρηση στο μικρό παιδί τους, τον Ανδρέα που έπασχε από λευχαιμία.

Μόσχευμα βρέθηκε και οι γονείς ετοιμάσθηκαν για να ταξιδεύσουν στις ΗΠΑ, όπου θα γινόταν η λεπτή χειρουργική επέμβαση μεταμόσχευσης μυελού.

Όλοι θυμόμαστε τότε την αγωνία της οικογένειας του Βάσου Βασιλείου από τη Λεμεσό και τις καθημερινές εκκλήσεις τους στον Χριστό μας για να σώσει το παιδί τους.

Η Αγία Μαρίνα με βοήθησε νά γράψω στις ἐξετάσεις...

(Η φωτογραφία είναι από το υπνοδωμάτιο μου)

Ήταν καλοκαίρι του 1992 και ήμουν φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο. Την ίδια εβδομάδα που θα έδινα ένα πολύ δύσκολο μάθημα στη σχολή μου έτυχε να δίνω και πτυχίο στην ιταλική γλώσσα.

Αποφασισα να δώσω όλη μου την προσοχή στο να διαβάσω για τα ιταλικά αφήνοντας το μάθημα της σχολής για το άλλο εξάμηνο.

Ενα απόγευμα εκείνης της εβδομάδας ανηφόριζα την οδό Αγίας Μαρίνης στη Τούμπα Θεσσαλονίκης να πάω να συναντήσω μια φίλη μου που έμενε εκεί.

Αγία Μαρίνα: Τα φριχτά μαρτύρια και ο συγκλονιστικός βίος

Την ξάπλωσαν κατά γης και την χτυπούσαν με αγκαθωτά ραβδιά, μέχρι που το αίμα της κοκκίνησε το χώμα. Έπειτα την φυλάκισαν, και λίγες ημέρες αργότερα την περίμενε νέο μαρτύριο.

Την κρέμασαν από τα χέρια και ξέσχιζαν για ώρες το σώμα της με σιδερένια νύχια. Η Αγία όμως έδειχνε καρτερία• «ό δέ ύπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται» (Ματθ. I, 22) είχε πει ο Κύριος. 

Και η Μαρίνα θυμόταν αυτούς τους λόγους που την ενίσχυαν τώρα στις δύσκολες αυτές ώρες του μαρτυρίου. Δεν φοβόταν τους δημίους με τα σιδερένια νύχια που έφθειραν μόνο το χωμάτινο κορμί της, οργώνοντας το με αιμάτινα ρυάκια. Την ψυχή της που ανήκε στον Κύριο τίποτε και κανένας δεν μπορούσε να την βλάψει.