Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Ἀθανάσιος Πάριος ὁ Κολλυβάς καὶ διδάσκαλος τοῦ γένους

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

 

Τὸ Κολυβαδικὸ Κίνημα τοῦ 18ου αἰῶνα ὑπῆρξε ἕνας σημαντικὸς ἱστορικὸς σταθμὸς στὴν ἐκκλησιαστική μας ἱστορία, καθ᾿ ὅτι διαδραμάτισε ἰσχυρὸ ἀνανεωτικὸ ρόλο στὴν Ὀρθοδοξία μας, ἡ ὁποία ἀσφυκτιοῦσε ἀπὸ τίς παρεμβάσεις τῆς αἱρετικῆς δυτικῆς χριστιανοσύνης. Ἕνα ἀπὸ τὰ κύρια πρόσωπα αὐτοῦ τοῦ κινήματος ὑπῆρξε ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Πάριος. Ἕνας μεγάλος ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ διδάσκαλος τοῦ Γένους.

Φεύγετε τήν Εὐρώπην

Ἁγίου Ἀθανασίου Παρίου

Δὲν δύναμαι, οὔτε νὰ ἀκούω οὔτε νὰ ἀναγινώσκω μὲ ὑπομονὴν τοὺς ταλανισμοὺς τοῦ ἡμετέρου γένους, μὲ τὸ νὰ πάσχη ἀμάθειαν τῆς ἔξω φιλοσοφίας. 

Ὅλοι σχεδόν, ὅσοι εἰς τὰς ἀκαδημίας τῆς Εὐρώπης ὑπάγουσι καὶ ἐκεῖ βλέπουσι τόσα πλήθη φιλοσόφων, ἄλλοι διὰ ζῴσης φωνῆς καὶ ἄλλοι ἐν τοῖς προλεγομένοις τῶν βιβλίων, ὁπού ἐκδίδουσι εἰς τὸ κοινὸν φῶς, τόσους ταλανισμοὺς καὶ τόσας θρηνολογίας κάνουσι τοῦ γένους μας διὰ τὴν στέρησιν τῆς ἔξω σοφίας, ὥστε ὁπού καὶ τυφλὸν καὶ σκοτεινὸν καὶ ἐλεεινὸν καὶ μυρίων δακρύων ἄξιον τὸ ὀνομάζουσι, τόσος φαίνεται νὰ εἶναι ὁ ζῆλος των. Ἀλλὰ τάχα ὁ ζῆλος αὐτῶν οὗτος, εἶναι ἕνας ζῆλος ἐπαινετὸς ἢ ὄχι;