ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ
Θεολόγου – Καθηγητοῦ
Οἱ πρωτοχριστιανικοὶ διωγμοὶ εἶναι ἡ ἡρωικότερη ἱστορικὴ περίοδος ὄχι μόνο γιὰ τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὁλόκληρη τὴν ἀνθρωπότητα. Οἱ Χριστιανοὶ μάρτυρες καὶ ὁμολογητὲς ὑπέδειξαν πρωτοφανῆ ἡρωικὸ φρόνημα, ἀψηφῶντας τίς διώξεις, τίς ταλαιπωρίες, τὰ φρικτὰ βασανιστήρια καὶ αὐτὸν τὸν θάνατο, ποὺ τοὺς ὑπέβαλλε ὁ πτωτικὸς κόσμος, στὰ πρόσωπα τῶν ἐκπροσώπων τῆς θνήσκουσας εἰδωλολατρίας.
Δύο ἀπὸ τίς μυριάδες τῶν Μαρτύρων, οἱ ὁποῖοι ἔχυσαν τὸ τίμιο αἷμα τους γιὰ τὸ Χριστό, εἶναι καὶ τὸ νεαρὸ συζυγικὸ ζευγάρι τῶν ἁγίων Τιμοθέου καὶ Μαύρας. Ἔζησαν στὰ τέλη τοῦ 3ου καὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰῶνα. Κατάγονταν ἀπὸ τὰ μέρη τῆς Αἰγύπτου στὴν περιοχὴ τῆς Θηβαΐδος καὶ ζοῦσαν σὲ μιὰ μικρὴ πόλη, ποὺ ὀνομάζονταν «Κωμόπολις τῶν Παναπέων».
