Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: Να φυλάγεστε από την πλεονεξία

Το ψεύδος των σκέψεων και των ονείρων που πλανούν τον άνθρωπο, όταν αυτός προσκολλάται στον πλούτο και αποθέτει σ’ αυτόν τις ελπίδες του, το απεικόνισε ζωντανά ό Κύριος στην παραβολή το άφρονα πλουσίου (Λουκ. 12:16-21). Την παραβολή αυτή την είπε αμέσως μετά τη συμβουλή που έδωσε στους ακροατές Του να φυλάγονται από την πλεονεξία.

«Κάποιου πλούσιου ανθρώπου τα χωράφια έδωσαν άφθονη σοδειά» – έτσι αρχίζει η παραβολή – «κι εκείνος άρχισε να συλλογίζεται». Η πρώτη συνέπεια της άφθονης σοδειάς ήταν η δημιουργία πολλών λογισμών. Αυτό συμβαίνει σχεδόν πάντοτε σ’ εκείνους που ξαφνικά πλουτίζουν ή αυξάνουν σημαντικά τον πλούτο τους. Άρχισε, λοιπόν, ο πλούσιος της παραβολής να συλλογίζεται και να λέει: «Τι να κάνω;».

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: Η διάκριση των λογισμών

Ο όσιος Βαρσανούφιος ο Μέγας είπε σ’ έναν μοναχό, που τον ρώτησε πώς να ξεχωρίζει ποιος λογισμός προέρχεται από τον Θεό και ποιος από τους δαίμονες:

«…Οι λογισμοί που προέρχονται από τους δαίμονες, πρώτα-πρώτα είναι γεμάτοι ταραχή και λύπη, και έπειτα σέρνουν κρυφά και ανεπαίσθητα προς τα πίσω. Οι δαίμονες έρχονται ντυμένοι σαν πρόβατα, δηλαδή υποβάλλουν λογισμούς αρετής, ενώ από μέσα τους είναι λύκοι αρπακτικοί (Ματθ. 7:15). Μ’ άλλα λόγια, με τους λογισμούς που φαίνονται καλοί ενώ είναι κακοί, εξαπατούν τις καρδιές των απλοϊκών…

» Το φως των δαιμόνων αποδεικνύεται εκ των υστέρων σκοτάδι. Αν, λοιπόν, όταν ακούς ή σκέφτεσαι ή βλέπεις κάτι, διαπιστώσεις πως η καρδιά σου ταράζεται έστω και λίγο, αυτό προέρχεται από τους δαίμονες» (Οσίων Βαρσανουφίου και Ιωάννου, Αποκρίσεις, ξ’).

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: Δέν ἀρκεῖ νά εἴμαστε «καλοί» ἄνθρωποι

Λοιπόν. Σημασία δέν ἔχει, τί λέει ὁ καθένας, ἀλλά τί λέει ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία.

Χριστιανοί! Προσέξτε! Κάνετε ὡραῖες σκέψεις καί συλλογισμούς! Ἀλλά χωρίς νά ξέρετε, τί εἶναι ἡ σωτηρία· γιατί εἶναι ἀπαραίτητη ἡ σωτηρία· καί γιατί ἡ μόνη ὁδός πρός τόν Θεό καί τήν σωτηρία εἶναι ὁ Χριστός· μόνο ὁ Χριστός!

Σωτηρία εἶναι ἡ ἕνωση τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεό· ἡ ἀποκατάσταση ἐπικοινωνίας μαζί Του. Ἡ σωτηρία εἶναι κάτι πού μάς ἐνδιαφέρει ὅλους. Ὅλους τούς λαούς· ὅλους τούς ἀνθρώπους· ἐνάρετους καί ἁμαρτωλούς! Ὁ Πατριάρχης Ἰακώβ μιλώντας γιά τόν ἑαυτό του, λέγει: «θά κατεβῶ στό παιδί μου στόν Ἅδη». Το λέγει γιατί τότε, πρίν ἔλθει ὁ Χριστός, ὅλοι, ἁμαρτωλοί καί δίκαιοι, μετά τό ἐπίγειο ταξίδι τους, κατέληγαν στόν Ἅδη. Τόσο λίγη ἀξία εἶχαν τότε τά «καλά» τους ἔργα! Μόνα τους χωρίς τήν χάρη πού παίρνουμε, ἀπό τό βάπτισμα καί ἀπό τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: Οι τρεις ενέργειες των πονηρών πνευμάτων

Τα πονηρά πνεύματα διεξάγουν αμείλικτο πόλεμο εναντίον μας για να μας απομακρύνουν από την ευαγγελική διαγωγή, τη χριστομίμητη ταπείνωση, την κατάνυξη και την πνευματική θεωρία, για να αποτρέψουν την απελευθέρωσή μας από τον ζυγό των παθών και την ανάστασή μας, για να μας κρατήσουν στην κατάσταση της τυφλότητας, της δουλείας και του θανάτου. Σ’ αυτόν τον πόλεμο ξεχύνουν όλη τη φυσική τους κακία και όλη τη φυσική τους πανουργία. Και ονομάζω την κακία και την πανουργία τους φυσικές, όχι επειδή πλάστηκαν μ’ αυτές. Όχι! Τα πονηρά πνεύματα πλάστηκαν αγαθά, ξένα προς το κακό. Με την εκούσια πτώση τους, όμως, οικειώθηκαν το κακό κι έγιναν ξένα προς το καλό.

Τα πονηρά πνεύματα ενεργούν εναντίον μας, πρώτον, με λογισμούς, δεύτερον, με φαντασίες και, τρίτον, με άμεση επαφή. Από τις ενέργειές τους αυτές μπορούμε να τα αντιληφθούμε και να τα μελετήσουμε, καθώς μάλιστα υπάρχουν άφθονες σχετικές αναφορές στην Αγία Γραφή.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: Η αναζήτηση του Θεού και μια εκ βαθέων εξομολόγηση...

MΕ ΤΙ λόγια ν’ αρχίσω τον θρήνο μου;

Ποιάν από τις θλιβερές μου σκέψεις να διατυπώσω πρώτη; Όλες τους είναι εξίσου βαριές. Ή καθεμιά, όταν έρχεται στον νου μου, μου φαίνεται πώς είναι ή πιο βαριά. Ή καθεμιά, όταν τρυπά και διαπερνά την καρδιά μου, μου φαίνεται πώς είναι ή πιο οδυνηρή. Στο στήθος μου στριμώχνονται οι στεναγμοί. Πασχίζουν να βγουν έξω, ξεπερνώντας ό ένας τον άλλο, μα κάνουν πάλι πίσω, προξενώντας μου μεγάλη ταραχή.

Να γυρίσω τον νου μου στις μέρες πού πέρασαν; Είναι μια αλυσίδα από πλάνες, μια αλυσίδα από αμαρτίες, μια αλυσίδα από πτώσεις! Να κοιτάξω μπροστά, στο κομμάτι της ζωής πού ακόμα μου ανήκει, στο στάδιο του επίγειου ταξιδιού μου; Φρίκη με κυριεύει! Τη φρίκη την προκαλεί ή αδυναμία μου, πού μου την αποδεικνύουν αναρίθμητες εμπειρίες. Να παρατηρήσω την ψυχή μου; Δεν θα δω τίποτα το παρήγορο σ’ αυτήν. Όλη είναι πληγωμένη από την αμαρτία. Δεν υπάρχει αμάρτημα πού να μην το έχει κάνει, δεν υπάρχει παράβαση πού να μην την έχει σημαδέψει!

Λάμπρος Σκόντζος: Ἅγιος Ἰγνάτιος (Μπριαντσανίνωφ) Ἐπίσκοπος Σταυρουπόλεως

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητοῦ

  

Ἡ ρωσικὴ Ὀρθοδοξία ἐμπλούτισε τὸ ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας μὲ μυριάδες ἁγίους. Τὴν πρωτοπορία ἔχουν οἱ ἅγιοι Ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι ἀναδείχτηκαν, σὲ ἁγιότητα καὶ ἐκκλησιαστικὸ φρόνημα, ἐφάμιλλοι τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ὑπῆρξε καὶ ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ, Ἐπίσκοπος Σταυρουπόλεως, ἕνας ἀκούραστος καὶ ζηλωτὴς ποιμένας.
 

Γεννήθηκε τὸ 1807 στὴν ρωσικὴ κωμόπολη Ποκρὸφσκ στὴν ἐπαρχία Βολογκντά. Οἱ γονεῖς του ἀνῆκαν σὲ εὐγενῆ οἰκογένεια τῆς παλιᾶς ἀριστοκρατίας. Τὸ βαπτιστικό του ὄνομα ἦταν Δημήτριος. Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του ἐνστάλαξαν στὴν ψυχή του τὴν εὐσέβεια καὶ τὴν πίστη στὸ Θεό, ὥστε ἀπὸ μικρὸ παιδὶ ἄρχισε νὰ δείχνει σημάδια ὑπέρμετρης ἀγάπης γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Σύχναζε στὸ ναὸ τῆς πόλεως καὶ συχνὰ ἀποσύρονταν σὲ γειτονικὰ δάση, ὅπου προσευχόταν μὲ θέρμη στὸ Θεὸ καὶ διάβαζε, ἐκεῖ στὴν ἡσυχία τῆς ἐρημιᾶς, βίους ἁγίων. Δὲν εἶναι ἄλλωστε τυχαῖο τὸ γεγονὸς ὅτι γεννήθηκε σὲ ἕναν εὐλογημένο τόπο, γεμᾶτο σκῆτες καὶ ἐρημητήρια ἁγίων ἀναχωρητῶν. Μάλιστα ἡ περιοχὴ αὐτὴ ἀποκαλοῦνταν ὡς ἡ «Θηβαΐδα τῆς Ρωσίας». Αὐτὸ τὸ πνευματικὸ κλίμα καὶ τὸ περιβάλλον ἐπέδρασε τὰ μέγιστα στὴν ψυχὴ τοῦ νεαροῦ Δημητρίου.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: Τα όπλα του Χριστιανού στον πνευματικό του αγώνα

Όπως στεκόταν στον παράδεισο (Γεν. 3:24), έτσι στέκεται και τώρα απειλητικός απέναντι στον άνθρωπο ο θανάσιμος εχθρός του, το πεσμένο «Χερουβείμ», με το περιστρεφόμενο πύρινο ξίφος. Αδιάκοπα και αδιάλλακτα πολεμάει το πλάσμα του Θεού, προσπαθώντας να το παρασύρει στην παράβαση των εντολών Του και σε όλεθρο μεγαλύτερο από εκείνον των προπατόρων μας. Δυστυχώς, με κάθε επιτυχία του ο εχθρός ενθαρρύνεται και γίνεται πιο επιθετικός.

Το περιστρεφόμενο πύρινο ξίφος που έχει στο χέρι του ο άρχοντας του αέρα, είναι, σύμφωνα με την ερμηνεία του οσίου Μακαρίου του Μεγάλου, (1) η δυνατότητα των δαιμόνων να περιστρέφουν τη διάνοια και την καρδιά του ανθρώπου, σαλεύοντας και φλογίζοντάς τες με ποικίλα πάθη. Ο απόστολος κάνει λόγο για «τα φλογισμένα βέλη του πονηρού» (Εφ. 6:16), ενώ ο προφήτης παρομοιάζει την επενέργεια του διαβόλου στην ψυχή με «τη φωτιά που καίει τ’ αγκάθια» (Ψαλμ. 117:12).

Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: Τά ὅπλα τοῦ Χριστιανοῦ στόν πνευματικό ἀγώνα

 

Ὅπως στεκόταν στὸν παράδεισο (Γέν. 3:24), ἔτσι στέκεται καὶ τώρα ἀπειλητικὸς ἀπέναντι στὸν ἄνθρωπο ὁ θανάσιμος ἐχθρός του, τὸ πεσμένο «Χερουβείμ», μὲ τὸ περιστρεφόμενο πύρινο ξίφος.

 

Ἀδιάκοπα καὶ ἀδιάλλακτα πολεμάει τὸ πλάσμα τοῦ Θεοῦ, προσπαθώντας νὰ τὸ παρασύρει στὴν παράβαση τῶν ἐντολῶν Του καὶ σὲ ὄλεθρο μεγαλύτερο ἀπὸ ἐκεῖνον τῶν προπατόρων μας. Δυστυχῶς, μὲ κάθε ἐπιτυχία του ὁ ἐχθρὸς ἐνθαρρύνεται καὶ γίνεται πιὸ ἐπιθετικός.

 

Τὸ περιστρεφόμενο πύρινο ξίφος ποὺ ἔχει στὸ χέρι του ὁ ἄρχοντας τοῦ ἀέρα, εἶναι, σύμφωνα μὲ τὴν ἑρμηνεία τοῦ ὁσίου Μακαρίου του Μεγάλου, (1) ἡ δυνατότητα τῶν δαιμόνων νὰ περιστρέφουν τὴ διάνοια καὶ τὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου, σαλεύοντας καὶ φλογίζοντάς τες μὲ ποικίλα πάθη. Ὁ ἀπόστολος κάνει λόγο γιὰ «τὰ φλογισμένα βέλη τοῦ πονηροῦ» (Ἐφ. 6:16), ἐνῶ ὁ προφήτης παρομοιάζει τὴν ἐπενέργεια τοῦ διαβόλου στὴν ψυχὴ μὲ «τὴ φωτιὰ ποὺ καίει τ’ ἀγκάθια» (Ψαλμ. 117:12).

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: Συμβουλές για ενάρετη ζωή...

 

Ψυχή όλων των ασκήσεων, που γίνονται για τον Κύριο, είναι η προσοχή. 

Δίχως προσοχή, όλες αυτές οι ασκήσεις είναι άκαρπες, νεκρές.

Όποιος ποθεί τη σωτηρία του, πρέπει να μάθει να προσέχει άγρυπνα τον εαυτό του, είτε ζει στη μόνωση είτε ζει μέσα στον περισπασμό, οπότε καμιά φορά, και χωρίς να το θέλει, παρασύρεται από τις συνθήκες.

Αν ο φόβος του Θεού γίνει το ισχυρότερο απ’ όλα τ’ άλλα αισθήματα της καρδιάς, τότε πιο εύκολα θα προσέχουμε τον εαυτό μας, τόσο στην ησυχία του κελιού μας όσο και μέσα στο θόρυβο που μας κυκλώνει από παντού.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: Η πιο μεγάλη πλάνη είναι να νομίζεις ότι είσαι ελεύθερος από την πλάνη Πηγή:

 

Πλάνη είναι η φθορά της ανθρώπινης φύσεως από το ψεύδος. Πλάνη είναι η κατάσταση όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων, που προκλήθηκε από την πτώση των προπατόρων μας.
Όλοι βρισκόμαστε σε πλάνη. 

Η γνώση αυτής της πραγματικότητας είναι η καλύτερη προφύλαξη από την πλάνη. 

 

Η πιο μεγάλη πλάνη είναι να νομίζεις ότι είσαι ελεύθερος από την πλάνη.

Ἡ θέα τοῦ Χριστοῦ

Θέλεις νά δεῖς τόν Ἰησοῦ Χριστό; «Ἔλα καί δές», λέει ὁ ἀπόστολός Του.
 

Ὁ Κύριος ὑποσχέθηκε στούς μαθητές Του ὅτι θά εἶναι μαζί τους παντοτινά «ὥς τή συντέλεια τοῦ κόσμου». Καί, πραγματικά, εἶναι μαζί τους μέσα στό ἅγιο Εὐαγγέλιο καί στά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Τόν Χριστό δέν Τόν βλέπουν ὅσοι δέν πιστεύουν στό Εὐαγγέλιο. Αὐτοί δέν Τόν βλέπουν, γιατί εἶναι τυφλωμένοι ἀπό τήν ἀπιστία.
 

Θέλεις ν’ ἀκούσεις τόν Χριστό; Σοῦ μιλάει μέ τό Εὐαγγέλιο. Μήν περιφρονεῖς τή σωτήρια φωνή Του. Φύγε μακριά ἀπό τήν ἁμαρτωλή ζωή καί ἄκου μέ προσοχή τή διδασκαλία Του, πού εἶναι ἡ αἰώνια ζωή.

Άγιος Ιγνάτιος Μπραντσιανίνωφ: Πώς ο άνθρωπος καταντάει υπηρέτης του αντίχριστου

 

Όπως λάμπει ο ήλιος στον ουρανό, έτσι λάμπει και ο Χριστιανισμός. Όποιος κλείνει τα μάτια του γιατί έτσι το θέλει, να έχη το θάρρος να το λέη, ότι δεν ξέρει τίποτε για τον Χριστό, επειδή έτσι το θέλει! και όχι επειδή δεν υπάρχει τάχα φως.

Η αιτία, που οι άνθρωποι απορρίπτουν τον Θεάνθρωπο, είναι μέσα τους. Κατά τον ίδιο τρόπο και η αιτία, που τους κάνει και δέχονται τον αντίχριστο, είναι και αυτή μέσα τους. «Εγώ ήλθον εν τω ονόματι του Πατρός μου, είπε ο Κύριος στους Ιουδαίους• μα σεις δεν με δεχθήκατε. Αν κάποιος άλλος έλθη στο δικό του όνομα, αυτόν θα τον δεχθήτε»!⁵⁴

Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: Ἡ τελειότητα τῆς ἀγάπης βρίσκεται στὴν ἕνωση μὲ τὸν Θεό!

Νὰ ἀγαπᾶς τὸν Θεὸ ἔτσι ὅπως Ἐκεῖνος μᾶς πρόσταξε νὰ τὸν ἀγαπᾶμε καὶ ὄχι ὅπως τὸν ἀγαποῦν τάχα οἱ πλανεμένοι ὀνειροπόλοι.
 

Μὴν ἐπιδιώκεις ἐκστάσεις, μὴν προξενεῖς στὸν ἑαυτό σου νευρικὴ ἔξαψη, μὴ φλογίζεις τὴν καρδιά σου μὲ φλόγα σαρκική, μὲ τὴ φλόγα τοῦ αἵματός σου. Θυσία εὐπρόσδεκτη ἀπὸ τὸν Θεὸ εἶναι ἡ ταπείνωση τῆς καρδιᾶς καὶ ἡ συντριβὴ τοῦ πνεύματος.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ: Η υποκρισία των πονηρών πνευμάτων

 

Ποια είναι η αιτία της υποκρισίας των πονηρών πνευμάτων, υποκρισίας φοβερής τόσο ως προς την αρχή της όσο και ως προς τις συνέπειές της; Η αιτία είναι φανερή, και μπορούμε να τη διακρίνουμε καθαρά στον ίδιο μας τον εαυτό. Γιατί κι εμείς υποκρινόμαστε και γινόμαστε όμοιοι με τους δαίμονες, όταν ακολουθούμε τις κακές τους υποβολές. Κι αυτό οφείλεται στην πεσμένη μας φύση.

Ένα, λοιπόν, από τα χαρακτηριστικά της πτώσεώς μας είναι η τάση να κρύβουμε τις παραβάσεις μας και να δικαιολογούμε τον εαυτό μας. Αυτό έκαναν ο Αδάμ και η Εύα μετά την αθέτηση της θείας εντολής. Αυτό έκανε και ο πρωτότοκος γιος τους, ο Κάιν, μετά τον φόνο του αδελφού του Άβελ. Όσο ο άνθρωπος απομακρύνεται από την αρετή και παραμελεί τη διόρθωσή του, τόσο εντείνεται και γενικεύεται η τάση του να καταφεύγει στην υποκρισία.

Άγιος Ιγνάτιος (Αλεξάνδροβιτς Μπριαντσιανίνωφ): Ο Αντίχριστος έρχεται

 

Πλησιάζομε σιγά-σιγά στην περίοδο εκείνη, που θα αρχίσουν να γίνωνται πολλά και καταπληκτικά θαύματα• ικανά να σύρουν στην απώλεια τους ταλαίπωρους εκείνους, που θα έχουν σαρκικό φρόνημα και θα γοητευθούν και πλανηθούν από τα θαύματα αυτά. Ο Αντίχριστος έρχεται. Πως, και με τι θα τον αντιμετωπίσωμε;

α . με την ζώσα πίστη.

Η ζώσα πίστη στο Χριστό, γεννιέται μέσα μας, όταν αναζωωθή η ψυχή μας από το λόγο του Θεού. Η ζώσα πίστη τρόπον τινά βλέπει τον Χριστό^[1].

Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: Θαύματα καί σημεία - Κεφάλαιο Γ' - Πώς πρέπει να βλέπουμε τα σημεία σήμερα - Ο Αντίχριστος έρχεται

Πλησιάζομε σιγά-σιγά στην περίοδο εκείνη, που θα αρχίσουν να γίνωνται πολλά και καταπληκτικά θαύματα• ικανά να σύρουν στην απώλεια τους ταλαίπωρους εκείνους, που θα έχουν σαρκικό φρόνημα και θα γοητευθούν και πλανηθούν από τα θαύματα αυτά. Ο Αντίχριστος έρχεται. Πως, και με τι θα τον αντιμετωπίσωμε;

α . με την ζώσα πίστη. 

Η ζώσα πίστη στο Χριστό, γεννιέται μέσα μας, όταν αναζωωθή η ψυχή μας από το λόγο του Θεού. Η ζώσα πίστη τρόπον τινά βλέπει τον Χριστό^[105].

Μόνο όταν έχωμε ζώσα πίστη, θα μπορέσωμε να καταλάβωμε κάτι από τα θεία δόγματα της χριστιανικής πίστης• διαφορετικά θα είναι για μας βιβλίο εσφραγισμένο, μυστήριο εντελώς ακατανόητο.

Όταν έχωμε ζώσα πίστη, τα θεία δόγματα, παρ’ ότι θα μένουν και πάλι απρόσιτα, θα μας γίνωνται σαφή• θα τα καταλαβαίνωμε κάπως. Δεν θα καλύπτωνται πια κάτω από εκείνο το αδιαπέραστο και βαρύ καταπέτασμα, που προκαλεί η νεκρή πίστη. Η ζώσα πίστη είναι μια λογική, μια πνευματική λογική^[106]. 

Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: Θαύματα καί σημεία - Κεφάλαιο Β' - Τι λένε οι Άγιοι Πατέρες - Δεν μας χρειάζονται θαύματα

Γίνεται λοιπόν φανερό, γιατί οι άγιοι πατέρες Σισώης, Ποιμήν και άλλοι, ενώ είχαν σε πλούσιο βαθμό το χάρισμα των ιαμάτων, έκαναν ό,τι μπορούσαν να το κρύψουν. Δεν είχαν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Ήξεραν, πως είναι εύκολο στον άνθρωπο να «τραπή», να «ξεφύγη». Και για αυτό περιχαράκωναν, τον εαυτό τους με την ταπείνωση^[76].

Στους αγίους Αποστόλους ο Θεός, μαζί με το χάρισμα των ιαμάτων που τους έδωσε για να βοηθηθούν στο κήρυγμα του λόγου Του, τους έδωσε και θλίψεις και διωγμούς, για να μην τους αφήση να παρασυρθούν από αυτό και αρχίσουν να υπεραίρωνται.

Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει: «Η λογική του Πνεύματος τις ασθένειες του σώματος και τις θαυματουργικές θεραπείες τους τις βλέπει εντελώς διαφορετικά από όπως τις βλέπει το σαρκικό φρόνημα.

Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ: Θαύματα καί σημεία - Κεφάλαιο Α' - Τι λέει η Ἀγια Γραφή - Σημεία της αιώνιας σωτηρίας

Τα θαύματα του ενανθρωπήσαντος Θεού ήσαν οι πιο μεγάλες υλικής φύσης ευεργεσίες, που μπορεί να φαντασθή ο άνθρωπος. Ποια ευεργεσία μπορεί να θεωρηθή πιο μεγάλη από την επαναφορά ενός νεκρού στη ζωή; 

Ποια ευεργεσία θα νομισθή πολυτιμότερη από την θεραπεία ανίατης ασθένειας, που κάνει τον άνθρωπο να μη ζη, ενώ ακόμη ζη; που κάνει τη ζωή να ομοιάζη πιο πολύ με θάνατο παρά με ζωή;

Και όμως· τα θαύματα του Χριστού, όσο κι αν ήταν γεμάτα ευεργεσίες, αγιωσύνη, και πνευματικό νόημα, δεν ήσαν παρά σημεία· σημεία της αιώνιας σωτηρίας, που δίνει ο λόγος του Θεού. Οι αναστηθέντες από τον Χριστό, αργότερα πέθαναν πάλι. 

Η αισθητή και η πνευματική θέαση των πνευμάτων - Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

Η αισθητή θέαση των πνευμάτων προξενεί πάντοτε μεγαλύτερη ή μικρότερη βλάβη στους ανθρώπους που δεν έχουν πνευματική όραση. Εδώ, στη γη, τον τόπο εξορίας των πεσμένων αγγέλων και ανθρώπων, οι αληθινές εικόνες είναι ανάμικτες με τις ψεύτικες, το καλό είναι ανάμικτο με το κακό. Στον τόπο τούτο ήρθε ο Θεάνθρωπος για να σώσει τους ανθρώπους.

Πριν από την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου, οι άγιοι άγγελοι κατέβαιναν στη γη και επισκέπτονταν τους ανθρώπους ως υπάρξεις που είχαν πέσει, αλλά είχαν λάβει την υπόσχεση της σωτηρίας. Μετά την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου, κατεβαίνουν για να βοηθήσουν τους ανθρώπους που αγωνίζονται για τη σωτηρία τους.

Στη γη, όμως, υπάρχουν και άνθρωποι που παραμένουν θεληματικά στην κατάσταση της πτώσεως, καθώς και οι πεσμένοι άγγελοι, που εχθρεύονται τον Θεό. 

Η πνευματική όραση των αγίων - Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ

Οι άγιοι πατέρες προτιμούσαν την πνευματική θέαση των πνευμάτων από την αισθητή. Ο μεγάλος διδάσκαλος των μοναχών αββάς Ισαάκ ο Σύρος λέει: «Όποιος αξιώθηκε να δει τον εαυτό του, είναι ανώτερος απ’ αυτόν που αξιώθηκε να δει αγγέλους· γιατί ο δεύτερος βλέπει με τα μάτια του σώματος, ενώ ο πρώτος με τα μάτια της ψυχής».

Οι άγιοι μοναχοί που αξιώθηκαν ν’ αποκτήσουν ισχυρή πνευματική όραση, ήταν πλουτισμένοι με πνευματική διάκριση και άλλα υψηλά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Οι όσιοι πατέρες που ήταν φτωχοί σε τέτοια χαρίσματα, αξιώθηκαν, για την απλότητα και την αγνότητά τους, να δουν τα πνεύματα με αισθητό τρόπο.