Για το κάπνισμα
«Πας ο ποιών την αμαρτίαν δούλος έστι της αμαρτίας» (Ιω. 8:34). Δούλος. Και «ω τις ήττηται, τούτω και δεδούλωται» (Β΄ Πέτρου 2:19). Σε αυτό που είναι κανείς νικημένος, είναι και υποδουλωμένος. Το αναγνωρίζουμε αυτό, στη μεγαλειότητά του, τι είναι; Αν το αναγνωρίζουμε, αλλά με την προέκταση ότι «ο δούλος ου μένει εν τη οικία εις τον αιώνα ο Υιός μένει εις τον αιώνα» (Ιω. 8:35). Όλοι είμεθα δούλοι των παθών, των αμαρτιών, των αδυναμιών μας και ήρθε ο Χριστός να μας ελευθερώσει. Και μας δίδει τη δυνατότητα στον καθένα να απαρνηθούμε τον εαυτό μας. Αυτό θέλει να πει η εντολή του Κυρίου: θέλεις να Με ακολουθήσεις; Θα απαρνηθείς αυτό που σε χωρίζει από μένα. Γιατί τα πάθη έχουν σχέση με τις αδυναμίες μας. Αλλά οι αδυναμίες αυτές λειτουργούν σαν δύναμη επάνω μας.