Το 1948 εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης ο Αθηναγόρας Σπύρου, εν πολλοίς χάρη στην επιρροή της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών και ιδίως του υπουργού Εξωτερικών Τζορτζ Μάρσαλ. Ο Μάρσαλ συμβουλεύθηκε προηγουμένως τον ισχυρό Ελληνοαμερικανό επιχειρηματία Σπύρο Σκούρα, που πρότεινε τον Αθηναγόρα, τότε Αρχιεπίσκοπο της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Βορείου και Νοτίου Αμερικής. Ο Αθηναγόρας ήταν ήδη πολύ γνωστός στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, ως συνεργαζόμενος με τις υπηρεσίες πληροφοριών της χώρας από τις αρχές της δεκαετίας του 1940. Κατά τον Σκούρα, «από τη θέση του ως υπουργός Εξωτερικών ο στρατηγός Μάρσαλ υποστήριξε χωρίς κανένα δισταγμό τον Αγιώτατο και χάρη κυρίως στη δική του επιρροή και τις προσπάθειές του η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να εκλέξει Πατριάρχη τον Αρχιεπίσκοπο Αθηναγόρα και η τουρκική κυβέρνηση συμφώνησε με αυτή την εκλογή».
Την επισήμανση αυτή έκανε σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος σε αναφορά του στο τραγικό συμβάν ένοπλης επίθεσης που στοίχισε τη ζωή σε τρία παιδιά και σε τρεις ενηλίκους σε ιδιωτικό σχολείο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του Νάσβιλ, στην Πολιτεία του Τενεσί.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής υπογράμμισε ότι «δεν είναι δυνατόν να ζούμε ως κοινωνία σε περιβάλλον ένοπλης βίας, ούτε τα παιδιά μας να πεθαίνουν έτσι». «Προσεύχομαι», ανέφερε, «για τους ανθρώπους στο Νάσβιλ και για τις οικογένειες όλων των δολοφονηθέντων».
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αρχιεπίσκοπος για πολλοστή φορά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου αναφορικά με το θέμα της οπλοκατοχής και οπλοχρησίας στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, καθώς τα τραγικά περιστατικά ένοπλης βίας έχουν αφαιρέσει τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων, μεταξύ αυτών και πολλών παιδιών.
του Λεωνίδα Κουμάκη*
Οι σεισμοί της 6ης Φεβρουαρίου 2023 σε Τουρκία και Συρία έχουν προκαλέσει παγκόσμια συγκίνηση, με δεκάδες χώρες να σπεύδουν σε βοήθεια και συμπαράσταση – από τις πρώτες η Ελληνική Δημοκρατία και η Κυπριακή Δημοκρατία (η βοήθεια της οποίας όπως είναι γνωστό απορρίφθηκε).
Για την Συρία η κατάσταση είναι περιπλεγμένη: Από τον Μάρτιο του 2011 η χώρα βρίσκεται στην δίνη εμφυλίου πολέμου, με την ανάμειξη Ρώσων, Περσών, Αμερικανών, Τούρκων, Ισλαμιστών αλλά και πολλών άλλων φατριών, από την οποία δεν έχει καταφέρει ακόμα να ξεφύγειx. Οι σεισμόπληκτες περιοχές δεν βρίσκονται υπό τον απόλυτο έλεγχο της Συριακής κυβέρνησης και η παροχή βοήθειας σε αυτές παρουσιάζει μεγάλες δυσκολίες καταδικάζοντας στον θάνατο απροσδιόριστο αριθμό αβοήθητων ανθρώπων.
Δυστυχώς το ίδιο περίπου συνέβη και στην Τουρκία για ένα εκ διαμέτρου αντίθετο λόγο: Ο ασφυκτικός έλεγχος του ενός ανθρώπου, με τις συμμορίες – εξαπτέρυγα οι οποίες δραστηριοποιούνται σε κάθε τομέα της πολιτικής και οικονομικής ζωής της σημερινής Τουρκίας, έχουν περάσει μια θηλιά θανάτου σε εκατομμύρια ανυποψίαστων πολιτών, ένα δείγμα της οποίας βλέπουμε σήμερα μετά τους σεισμούς της 6ης Φεβρουαρίου 2023.
Την Παρασκευή λοιπόν, η Σουηδία εξέδωσε τον Τούρκο πολίτη Μαχμούτ Τατ, ο οποίος είχε ζητήσει άσυλο στη Σουηδία το 2015, αφού είχε καταδικαστεί στην Τουρκία σε κάθειρξη έξι ετών και 10 μηνών για σχέσεις με το εκτός νόμου Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK).
Θα σκεφτείτε, τι δουλειά είχε η Σουηδία να το κάνει αυτό;
Όμως όλα συνδέονται. Η Σουηδία είναι μια από τις χώρες που με αφορμή τον ρωσοουκρανικό πόλεμο ετοιμάζεται να μπει στο ΝΑΤΟ με διαδικασίες τύπου “κατεπέιγοντος” και σ’ αυτό πρέπει να συμφωνήσει και η Τουρκία.
Όποιος δεν θυμάται το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει.
George Santayana, (1863-1952)
Χριστούγεννα 1942.
Η Ελλάδα γονατισμένη κάτω από την ναζιστική κατοχή βιώνει τον χειρότερο λιμό από την εποχή της αρχαιότητας, με χιλιάδες νεκρούς από πείνα στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν, οι «εκατέρωθεν» βρισιές, με πολύ βαριές εκφράσεις, μεταξύ των Ρ.Τ. Ερντογάν και Ντεβλέτ Μπαχτσελή, ήταν στην ημερησία διάταξη.
Η σταδιακή μετατροπή της σημερινής Τουρκίας σε «γωνιακό κατάστημα» παράνομου πλουτισμού των «συνεταίρων» πλέον Ερντογάν και Μπαχτσελή, με την στενή υποστήριξη και συνεργασία του τουρκικού υπόκοσμου και της τουρκικής μαφίας, άλλαξε τα δεδομένα με αποτέλεσμα ο ένας να εκφράζεται πλέον για τον άλλο με λέξεις και εκφράσεις θαυμασμού. Έτσι, ο δεύτερος συχνά χρησιμοποιείται σαν φερέφωνο ή σαν προάγγελος του πρώτου, ιδίως όταν πρέπει να προετοιμαστεί ή να δοκιμαστεί ένα «ολισθηρό» έδαφος.
Μια τέτοια ακριβώς περίπτωση φαίνεται πως αποτελούν οι πρωτοφανείς δηλώσεις του Ντεβλέτ Μπαχτσελή που συνοδεύτηκαν και από μια προκλητική επίδειξη ενός χάρτη με την μισή Ελλάδα… τούρκικη!
ΤΑ ΚΑΛΑΣΝΙΚΟΦ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΜΗΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΩΘΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΕ
ΝΗΣΙΩΤΗ;.. ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΝΗΣΙΩΤΕΣ ΝΑ ΟΠΛΙΣΤΟΥΝ ΤΩΡΑ;.. ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΝ ΜΟΝΟΥΣ
ΚΑΙ ΑΟΠΛΟΥΣ ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ;.. ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΜΥΝΑΣ.
ΓΙΑΤΙ
ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΟΠΛΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ
ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥ ΜΟΓΓΟΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΔΥΤΙΚΟΥΣ ΔΗΘΕΝ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ;
ΟΣΟ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΟΣΟ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΕΛΛΑΣ.
ΤΑ
ΟΠΛΑ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΠΟΥ ΤΑ
ΠΛΗΡΩΣΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ; Ο ΚΑΘΕ ΕΦΗΜΕΡΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΕΝ
ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΕΓΑΣ ΑΡΧΩΝ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ
ΔΩΣΕΙ. ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΤΑ ΟΠΛΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΝΗΚΕΙ Η ΕΛΛΑΣ.
Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, στον Ελληνισμό κυριαρχεί ένα ερώτημα: Γιατί η Δύση – ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ – ανέχονται και συγχαίρουν την Τουρκία ως μεσολαβητή, αφού: Τροφοδοτεί με τουρκικά drones τους Ουκρανούς για να σκοτώνουν Ρώσους και ταυτόχρονα διατηρεί άριστες σχέσεις με τον εισβολέα Πούτιν;
Όσοι μελετούν την τουρκική διπλωματία και πολιτική, δεν έχουν απορίες επειδή γνωρίζουν ότι αυτή είναι κληρονόμος των πανούργων παραδόσεων της Υψηλής Πύλης και των πονηρών Οθωμανών Βεζύρηδων.
Το 1983 κυκλοφόρησε (από τις εκδόσεις Θετίλη, Αθήνα) ένα σημαντικό βιβλίο με τίτλο: «Ο επιτήδειος ουδέτερος». Συγγραφέας, ο Frank G. Weber, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Τεμπλ των Ην. Πολιτειών. Το βιβλίο εστιάζεται στην τουρκική εξωτερική πολιτική κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο 1939-1945.
Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης, μέλος του ΙΗΑ
Ο Χαλίλ Φαλγιαλί υπήρξε ένας Κύπριος μουσουλμάνος, ο οποίος από απλός σωματοφύλακας μέσα στον «στρατό προστασίας» του διαβόητου τούρκου αρχινονού της Κύπρου Βεισέλ Σαχίν, έγινε ζάπλουτος «επιχειρηματίας» με πληθωρική δράση: Αρπαγή ελληνικών περιουσιών στα κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών, παράνομα στοιχήματα, εμπορία συναλλάγματος και κρυπτονοµισµάτων, ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος, εκβιασμοί και πλαστογραφίες ήταν μερικές μόνο από τις πολλές δραστηριότητες που του αποδίδονται.
Ο πρώην αρχινονός της Κύπρου Βεισέλ Σαχίν ο οποίος γεννήθηκε στην Σεβάστεια, ηγήθηκε μιας τεράστιας συμμορίας παράνομων στοιχημάτων και τυχερών παιχνιδιών στην κατεχόμενη Κύπρο, με εκτιμώμενο ετήσιο τζίρο 5 δις ευρώ. Σήμερα βρίσκεται, από το έτος 2017, φυλακισμένος στις τουρκικές φυλακές υψίστης ασφαλείας της Σηλυβρίας.
ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ*
Η άνοδος του Ταγίπ Ερντογάν στην εξουσία, το 2003, σηματοδότησε σημαντική στροφή στην τουρκική εξωτερική πολιτική. Η Τουρκία επιχείρησε απογαλακτισμό από την «άπιστη Δύση» και από συμμαχικές δεσμεύσεις, στις οποίες ανταποκρίνεται a la carte. Παράλληλα έκανε ξεκάθαρη στροφή προς Ανατολάς και προς τις ισλαμικές-μουσουλμανικές χώρες.
Μετά τη λεγόμενη «αραβική άνοιξη», ο Ερντογάν επιχείρησε να ηγηθεί του μουσουλμανικού κόσμου. Κέρδισε προσωρινά τους δρόμους αλλά ενόχλησε και εξόργισε κυβερνήσεις. Επίσης στράφηκε προς τουρκογενείς χώρες του Καυκάσου, την Κίνα και τη μαύρη ήπειρο.
Μετά το 2016, ο Τούρκος Πρόεδρος ανέπτυξε τις σχέσεις του με τη Ρωσία. Η Τουρκία είναι ακόμα ΝΑΤΟϊκή χώρα αλλ’ η συμμετοχή της στη Συμμαχία δεν την απέτρεψε να αγοράσει τους ρωσικούς πυραύλους S-400 επειδή, δήθεν, οι ΗΠΑ δεν της πωλούσαν τους πυραύλους Patriot.
Η διπλωματική διέξοδος που δόθηκε στον σουλτάνο διαζωγραφίζει τη δυσκολία με την οποία η Δύση αντιμετωπίζει τις εξάρσεις ενός απείθαρχου, απρόβλεπτου, προκλητικού, προσβλητικού και προβληματικού συμμάχου.
Δύσκολα, ομολογουμένως, θα φανταζόταν κάποιος ότι μια Τουρκάλα δημοσιογράφος και πολιτική αναλύτρια θα μιλούσε για το Κυπριακό σε διεθνή φόρα– όπως το ετήσιο συνέδριο του ΟΑΣΕ – και θα εξέθετε τις τουρκικές θηριωδίες. Κι όμως στην περίπτωση της Uzay Bulut, τα λόγια είναι λίγα για το έργο που επιτελεί, όσον αφορά στην προβολή της ιστορικής αλήθειας και στην προώθηση της δικαιοσύνης, αφού τολμά να σταθεί απέναντι στο επίσημο τουρκικό αφήγημα για όσα έγιναν και γίνονται στη χώρα της.
Ούσα ελεύθερο πνεύμα, όχι μόνο «ξέβαψε» από τη μνήμη της, μέσα από την προσωπική της έρευνα, την τουρκική προπαγάνδα που είχε διδαχτεί στο σχολείο, αλλά εδώ και χρόνια, μέσω της αρθρογραφίας της, έχει βάλει σκοπό να προβάλει τα γεγονότα που αφορούν τις καταπιεσμένες μειονότητες στην πατρίδα της, την Τουρκία, αψηφώντας την αυταρχική κυβέρνηση. Βέβαια, η συνεχής αποκάλυψη και δημοσίευση άρθρων για το γενοκτονικό παρελθόν της Άγκυρας και τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γίνεται με μεγάλο προσωπικό κόστος για την ίδια, καθώς θέτει σε κίνδυνο την ασφάλειά της. Η ίδια αναγκάζεται να ζει σε αυτοεξορία, έχοντας έξι χρόνια να επισκεφθεί την πατρίδα της.
ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ*
Τι είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ για την Τουρκία; Εχθροί! Ειδικά, τα τελευταία δέκα τουλάχιστον χρόνια, οι σχέσεις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Τουρκίας βρίσκονται στο ναδίρ. Σε συνέντευξή του σε τουρκικό περιοδικό (5/10/2021) ο Τούρκος Πρόεδρος, Ερντογάν, είπε ότι «η ηγεμονία της Δύσης, που διήρκεσε για αιώνες, τέλειωσε. Ένα νέο διεθνές σύστημα αναδύεται».
Ο γνωστός Αμερικανός αναλυτής, Μάικλ Ρούμπιν, έγραψε πρόσφατα (29/10/2021), ότι η Τουρκία είναι ο «τυφοειδής πυρετός της διπλωματίας». Εξάλλου, ο Χάουαρντ Άιζενστατ, καθηγητής της Ιστορίας της Μέσης Ανατολής, δήλωσε παλαιότερα (13/2/2021), ότι «η Τουρκία αντιμετωπίζει τις ΗΠΑ όχι μόνο ως ανταγωνιστή αλλά περισσότερο ως εχθρό».
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ.
Επιμέλεια από Κολοκοτρωναίο - Κ.Σ.
Σκίτσο: Νίκος Ροβάκης, 2017
Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης, μέλος του ΙΗΑ
Καθώς πολλές και σημαντικές ενδείξεις οδηγούν πλέον στο συμπέρασμα πως η εποχή Ερντογάν στην Τουρκία έχει αρχίσει την κάθοδο προς την συντριβή, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε πως διαμορφώνεται το εσωτερικό μέτωπο το οποίο έχει επιβάλλει μέσα στην Τουρκία ο φαύλος συνασπισμός ισλαμιστών και φασιστών, ο οποίος ελέγχει ασφυκτικά την τουρκική εξουσία.
Οι κυριότεροι παράγοντες που διαμορφώνουν το εσωτερικό μέτωπο της Τουρκίας στις μέρες μας είναι οι εξής:
