Ο γερω-Φιλάρετος ο Καρουλιώτης είχε γνησία μετάνοια και αυτομεμψία. Ήταν πολύ ήρεμος, δεν θύμωνε ποτέ και με κανέναν.
Ο γερω-Γερόντιος των Δανιηλαίων κάποια φορά που πήγε στο Κελλί τους και ήταν ανυπόδητος, ως συνήθως, τον παρατήρησε αυστηρά λέγοντάς του: «Άλλη φορά να μην έρχεσαι ξυπόλυτος, αλλά να φοράς παντόφλες. Είσαι υποκριτής και παριστάνεις τον Άγιο». Μπροστά στους προσκυνητές και στα νέα καλογέρια δέχθηκε ατάραχος τις παρατηρήσεις, έβαλε μετάνοια επαναλαμβάνοντας: «Να με συγχωρήσης».
Την άλλη μέρα που πήγε στους Δανιηλαίους, φορούσε παντόφλες τις οποίες έβγαζε έξω από την πόρτα, και θαύμασαν την ταπείνωσή του. Ο γερω-Γερόντιος του εξήγησε ότι αυτό το έκανε για να μάθουν τα καλογέρια την αυτομεμψία και την ταπείνωση, να λέγουν ευλόγησον, και αυτός ας βαδίζη όπως θέλει.
