Ταξχος (ε.α.) Παναγιώτης Σπυρόπουλος: Η Μάχη στο Ύψωμα 731- Οι Θερμοπύλες της Ηπείρου [9 - 24 Μαρτίου 1941]

 

Ταξχος (ε.α.) Παναγιώτης Σπυρόπουλος

 Πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.),

Υπερπολύτεκνος με 11 παιδιά

Αν θα θέλαμε ν’ απομονώσουμε τα καταλυτικότερα αλλά και αντιφατικότερα όσον αφορά την μετέπειτα εθνική μας πορεία, στιγμιότυπα του 20^ου αιώνα, ανεπιφύλακτα θα στεκόμασταν σε δύο μάχες στις οποίες, σημειωτέον, ο ΕΣ δεν ηττήθηκε: του Σαγγαρίου και του υψώματος 731.

Χωρίς υπερβολή από τις μετέπειτα εξελίξεις νομιμοποιούμαστε να τα εκλαμβάνουμε εθνικά ως ιστορικές τομές: η πρώτη σήμανε τον ξεριζωμό του Μικρασιατικού ελληνισμού από τις προαιώνιες εστίες του˙ η δεύτερη όπως θ’ αναλύσουμε παρακάτω την αρχή του τέλους για τον Άξονα και την συνεπακόλουθη αλλαγή του ρου της ιστορίας του Β΄ΠΠ. Δεν είναι άλλωστε διόλου τυχαία και η αποτύπωση και των δύο αυτών μαχών στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου….

Το πρωτόκολλο της παράδοσης των Ιωαννίνων [21 Φεβρουαρίου 1913]

 

(Επιστολικό δελτάριο. Διαστ. 136Χ89 χιλ.Αναπαράσταση της παράδοσης της πόλης των Ιωαννίνων από τον Εσάτ πασά στο Διάδοχο. Εδώ δίνεται έμφαση στη νίκη του Κωνσταντίνου που παριστάνεται έφιππος, ενώ ο Εσσάτ πασάς στέκεται μπροστά του πεζός και ταπεινωμένος, κλίνων την κεφαλή του, με το πρωτόκολλο παράδοσης ανά χείρας).

 

Στις 21/2 τα μεσάνυχτα υπογράφτηκε το πρωτόκολλο της παράδοσης των Ιωαννίνων. Εν ονόματι της Α.Β.Υ. Του διαδόχου υπέγραψαν οι λοχαγοί του Γενικού Επιτελείου κ.κ. Στρατηγός και Μεταξάς και ο τέως διοικητής Ιωαννίνων Βαχήπ Μπέης.

Ο Κωνσταντίνος με το ακόλουθο τηλεγράφημα ενημερώνει. Τον πατέρα του, Βασιλιά Γεώργιο Α΄ για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων:

«ΕΜΙΝ ΑΓΑ σημ. 21 Φεβρουαρίου 1913

Α.Μ. Βασιλέα . Θεσσαλονίκη.

«Αλωθέντος υπό του ελληνικού στρατού ολοκλήρου του δυτικού μετώπου του φρουρίου των Ιωαννίνων και κυκλωθείσης της γραμμής των ερεισμάτων του Μπιζανίου και Καστρίτσης ο Εσάτ Πασσάς μοι εδήλωσε την στιγμήν ταύτην ότι ο στρατός του παραδίδεται αιχμάλωτος πολέμου. Λεπτομερείας μεγάλης νίκης του ανδρείου στρατού μας τηλεγραφήσω προσεχώς.

Κωνσταντίνος Διάδοχος»

Οι ιππείς του Πιερράνου του Σούτσου και του Μαυρομιχάλη ήταν οι πρώτοι που μπήκαν στην πόλη, ενώ το πρωί κυμάτιζε στα οχυρώματα του Μπιζανίου η ελληνική σημαία. Ακολούθησε για αρκετές ώρες η παράδοση των όπλων του Οθωμανικού στρατού. Περί τις 33.000 άνδρες αφοπλίστηκαν εκείνη την ημέρα. Ο Διάδοχος Κωνσταντίνος ανέβηκε στο Γενικό παρατηρητήριο του Πυροβολικού ακριβώς στο σημείο εκείνο που πριν λίγο έλειψε να τραυματιστούν ο ίδιος και Πρωθυπουργός Βενιζέλος που είχε επισκεφτεί την περιοχή.

 

 (Το τηλεγράφημα του Διαδόχου Κωνσταντίνου προς τον Βασιλέα Γεώργιο στη Θεσσαλονίκη και τον Πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο στην Αθήνα με το οποίο τους ενημερώνει λεπτομερώς αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για τηλεγράφημα, σχετικά με την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. Επίσης, τη Διαταγή του Κωνσταντίνου με την οποία εκφράζει την ευαρέσκειά του για τα λαμπρά κατορθώματα του ελληνικού στρατού στα Ιωάννινα.)

 

 

(Επιστολικό δελτάριο. Διαστ. 142Χ91 χιλ. Ζωγραφική αναπαράσταση της εισόδου του Διαδόχου Κωνσταντίνου και του Ελληνικού στρατού στα Ιωάννινα. Ελληνικές σημαίες κυματίζουν και ο ενθουσιασμός του κόσμου είναι ολοφάνερος).

 

 Πηγή: Ιστορική Συλλογή Βαλκανικών Πολέμων, Αβέρωφ

 

 Πηγή: https://www.tideon.org/ 

 «Πᾶνος»

26 Οκτωβρίου 1912: Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης

Το χρονικό των γεγονότων από τις 22 ως τις 29 Οκτωβρίου 1912 – Η είσοδος των ελληνικών στρατευμάτων στην πόλη – Οι αντιδράσεις του πληθυσμού – Οι απαιτήσεις των Βουλγάρων και η άφιξη βουλγαρικών στρατευμάτων στη συμπρωτεύουσα.

 

Μια από τις σημαντικότερες στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας, είναι αναμφίβολα η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τον οθωμανικό ζυγό, στις 26 Οκτωβρίου 1912. Στο συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός, έχουμε αναφερθεί εκτενώς πριν από δύο χρόνια, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου αφιερώματος για την πορεία του ελληνικού στρατού από τη Μελούνα ως τη Θεσσαλονίκη.

Ποιος καθιέρωσε την Εργατική Πρωτομαγιά και άλλα αριστερά μέτρα στην Ελλάδα; Θα εκπλαγείτε! - βίντεο

Την Πρωτομαγιά την καθιέρωσε, ως επίσημη γιορτή, για πρώτη φορά στην Ελλάδα ο Εθνικός Κυβερνήτης Ι. Μεταξάς, αποκαλούμενος από τους Έλληνες εργάτες «Πρώτος Εργάτης» .

Κέρδισε με το σπαθί του αυτόν τον αριστερόστροφο/διεθνιστικό, θα έλεγε κανείς, τίτλο, καθώς επί των ημερών του, μεταξύ άλλων:

• Στις 7 Απριλίου του 1937, με τον Αναγκαστικό Νόμο 606/1937 το καθεστώς Μεταξά καθιερώνει την τελευταία εβδομάδα του Απριλίου σαν «Εβδομάδα Εργατικής Αλληλεγγύης» και την 1η Μαΐου σαν «Ημέρα Εορτασμού της Εργασίας».

• Καθιερώθηκε το 8ωρο ημερησίως και το 48ωρο εβδομαδιαίως

7 Μαρτίου 1948: Η ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα

Η 7η Μαρτίου, αποτελεί ορόσημο όχι μόνο στην ιστορία της Δωδεκανήσου, αλλά και όλης της Ελλάδος, εφόσον είναι η τελευταία εκκρεμότητα για την σύσταση του Ελληνικού κράτους, όπως αυτό υφίσταται σήμερα. Η Ελλάδα με το τέλος του Β′ Παγκοσμίου Πολέμου, ζει την ελευθερία της, όμως ένας σημαντικός σταθμός για την νίκης της, τα νησιά της Δωδεκανήσου, 14 στο σύνολο, βρίσκονται ακόμα υπό τον Ιταλικό ζυγό.

Επιμέλεια: Ανδρέας Μέγκος

Ο θάνατος και η κηδεία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη όπως περιγράφεται στον Τύπο της εποχής

Σαν σήμερα το 1843, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έφυγε από τη ζωή.

Το βράδυ της 3ης Φεβρουαρίου είχε παραβρεθεί σε έναν χορό στο παλάτι του Όθωνα και ήταν πολύ ευδιάθετος. Όταν ο Αναγνώστης Δεληγιάννης του είπε ότι ήπιε λίγο παραπάνω, ο Κολοκοτρώνης απάντησε ότι ήθελε να γλεντήσει τις τελευταίες του στιγμές.Επέστρεψε στο σπίτι όπου ζούσε με τον γιο του Γενναίο, στη σημερινή οδό Κολοκοτρώνη (στο κέντρο της Αθήνας) περίπου τα μεσάνυχτα και στις 03:00 οι δικοί του διαπίστωσαν ότι δεν αισθανόταν καλά, και κάλεσαν τους γιατρούς Γλαράκη, Ρέζερ και Οικονόμου, οι οποίοι δεν μπόρεσαννα κάνουν τίποτα περισσότερο, από το να βεβαιώσουν ότι ο θάνατος τον πλησίαζε. Είχε πάθει εγκεφαλική συμφόρηση.

Οι Αθηναίοι μόλις άκουσαν τη φήμη ότι ο Γέρος είχε αρρωστήσει, έτρεξαν στο σπίτι του να μάθουν κάτι περισσότερο.

Άκης Τσελέντης: ΝΑΥΑΡΧΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΡΑΜΕ… ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΣΤΡΑΦΕΙ!!

 

Γράφει ο Άκης Τσελέντης

ΣΥΓΝΩΜΗ ΝΑΥΑΡΧΕ

ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΤΟ ΝΑΥΑΡΧΟ; ΦΥΣΙΚΑ ΟΧΙ ΑΦΟΥ ΟΙ ΑΞΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΙΣΤΡΑΦΕΙ

Πέθανε σε ηλικία 95 ετών ο Ναύαρχος Γρηγόρης Παυλάκης, ο τελευταίος επιζών από την απόβαση στη Νορμανδία.
Ο Ναύαρχος εν αποστρατεία Γρηγόρης Παυλάκης ήταν ο τελευταίος Έλληνας επιζών αξιωματικός του Πολεμικού μας Ναυτικού, ο οποίος είχε λάβει μέρος στη Νορμανδία, στη μεγαλύτερη συμμαχική απόβαση του Β΄ΠΠ, ως ύπαρχος της κορβέτας «ΚΡΙΕΖΗΣ».

Η Ελλάδα, με το στόλο της να έχει βάση την Αίγυπτο, είχε συμμετάσχει στην απόβαση με έξι πλοία: τις κορβέτες «Τομπάζης» και «Κριεζής» και τέσσερα επίτακτα πλοία του Εμπορικού Ναυτικού. 

Η γυναίκα που στάθηκε αγέρωχη απέναντι στα Ες Ες - Υπ.

Η γυναίκα που στάθηκε αγέρωχη απέναντι στα Ες Ες

8 Σεπτεμβρίου 1944, ώρα 5:30 το πρωί. Στρατιωτικά γερμανικά οχήματα με ανοικτές τέντες, διασχίζουν την Ιερά Οδό και καταλήγουν στην αρχή μιας μικρής χαράδρας κοντά στη Μονή Δαφνίου, λίγο πριν από την ανηφοριά που βρίσκεται το Χαϊδάρι. Εκεί σταματούν και κατεβάζουν 59 Έλληνες. Τους τοποθετούν σε σειρά και ετοιμάζονται για την εκτέλεση. Ξεχωρίζουν τις εννέα γυναίκες που θα εκτελέσουν πρώτες, πριν από τους άντρες.  

Και ενώ όλοι παγώνουν, μια γυναικεία φωνή ακούγεται θαρρετά: «Θάρρος παιδιά! Ζήτω η πατρίδα μας. Μη λυγίσετε παιδιά!». Ύστερα παίρνει μια-μια τις μελλοθάνατες τις βάζει σε κύκλο κι αρχίζει να τραγουδά το τραγούδι του Ζαλόγγου. 

Χριστούγεννα 1942: Η πισώπλατη μαχαιριά της Τουρκίας

Με την ευκαιρία συμπλήρωσης 80 χρόνων από την πισώπλατη μαχαιριά της Τουρκίας που σχεδιάστηκε με τον νόμο 4305, ψηφίστηκε από την τουρκική βουλή στις 12 Νοεμβρίου 1942 και εκδηλώθηκε τα Χριστούγεννα του 1942, αναδημοσιεύουμε το από 13 Δεκεμβρίου 2015 άρθρο του μέλους του ΙΗΑ Λεωνίδα Κουμάκη.

Όποιος δεν θυμάται το παρελθόν του, είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει.

George Santayana, (1863-1952)

Χριστούγεννα 1942.

Η Ελλάδα γονατισμένη κάτω από την ναζιστική κατοχή βιώνει τον χειρότερο λιμό από την εποχή της αρχαιότητας, με χιλιάδες νεκρούς από πείνα στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Η γενιά που πρόδωσε τα συνθήματά της (επικαιροποιημένο 2022)

 

Γράφει ο Θάνος 

Το παρακάτω άρθρο που πρόκειται να διαβάσετε το έχω αναρτήσει σε μερικές επετείους της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά και τα τελευταία χρόνια, κάθε χρόνο την μέρα αυτή.

 
Και συνηθίζω πλέον κυρίως για τους νέους αναγνώστες μας, να το ανανεώνω και να το αναδημοσιεύω τέτοιες μέρες... προσθέτωντας κάθε φορά, μερικά νέα στοιχεία από την τρέχουσα ιστορική περίοδο που διανύουμε... (στο πάρον άρθρο θα δείτε τις προσθήκες ώς ξεχωριστούς ΠΡΟΛΟΓΟΥΣ)

Σαν σήμερα το 1912 αρχίζει η μάχη των Γιαννιτσών και ο Ελληνικός στρατός αποφασισμένος να ανοίξει τον δρόμο για την Θεσσαλονίκη

Βλέπε σχετική ανάρτηση και ΕΔΩ

 

Μετά την ήττα τους στο Σαραντάπορο οι οθωμανικές δυνάμεις συμπτύχθηκαν στην Πτολεμαΐδα και τη Βέροια. 

Η Ελληνική Κυβέρνηση ενδιαφερόταν για την όσο το δυνα­τόν ταχύτερη κατάληψη της Θεσσαλονίκης ώστε να προλάβουν την κατάληψη της από τους Βούλγαρους οι οποίοι ενδιαφέρονταν επίσης για την πόλη. Το Γενικό Στρατηγείο λοιπόν διέταξε τη Στρατιά Θεσσαλίας να κατευθυνθεί ανατολικά.

Η 7η Μεραρχία στις 15/28 Οκτωβρίου κατευθυνόμενη προς την Κατερίνη βλήθηκε αιφνιδιαστικά από εχθρικά πυρά και αντεπιτέθηκε υποχρεώνοντας τους Τούρκους να υποχωρήσουν προς την πόλη. 

Η Σφαγή των Κερδυλίων – Η πρώτη ομαδική εκτέλεση αμάχων από τα στρατεύματα κατοχής στη Βόρειο Ελλάδα

Η Σφαγή στα Άνω και Κάτω Κερδύλια ή Σφαγή των Κερδυλίων, όπως είναι γνωστότερη σήμερα, αποτελεί μια από τις πιο γνωστές ανθρώπινες τραγωδίες κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα καθώς περισσότεροι από 200 άμαχοι κάτοικοι των Άνω και Κάτω Κερδυλίων Σερρών εκτελέστηκαν από άνδρες της γερμανικής Βέρμαχτ ως αντίποινα για τη δράση ανταρτών στην περιοχή και για την βοήθεια των κατοίκων των εν λόγω χωριών προς τους αντάρτες.

Υπόβαθρο

Τα χωριά Άνω και Κάτω Κερδύλια βρίσκονται χτισμένα σε ορεινή περιοχή του νομού Σερρών, κοντά στις ακτές του Στρυμονικού Κόλπου και την Αμφίπολη.

Λίγους μήνες μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα ιδρύθηκε στην Κεντρική Μακεδονία, κυρίως με πρωτοβουλία του Γραφείου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για την περιοχή της Μακεδονίας και της Θράκης, η οργάνωση Ελευθερία. Ακολούθησε στα μέσα του καλοκαιριού του 1941 η δημιουργία της αντάρτικης ομάδας Οδυσσέας Ανδρούτσος στην περιοχή της Νιγρίτας και της αντάρτικης ομάδας Αθανάσιος Διάκος στα ορεινά του νομού Κιλκίς.

Γιώργος Ρωμανός: Η αληθινή ιστορία του Εθνικού Διχασμού (1909-1922) (ΒΙΝΤΕΟ)

ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΩΜΑΝΟΣ: Συγγραφέας, ιστορικός ερευνητής Mια αποκαλυπτική συνέντευξη με τον συγγραφέα και ιστορικό ερευνητή Γιώργο Ρωμανό για το θέμα του Εθνικού Διχασμού, με αφορμή το νέο βιβλίο του με το οποίο συντρίβονται ιστορικά ψεύδη ενός και πλέον αιώνος. 

 

Ο Εθνικός Διχασμός ξεκινά από το 1909, με το αποτυχημένο κίνημα στου Γουδή και κορυφώθηκε με την Μικρασιατική καταστροφή του 1922. 

 

Όλο αυτό το διάστημα, 1909-1922 συσσωρεύονταν και εκδηλώνονταν ακραία διχαστικά γεγονότα ενώ η πολιτική σκηνή εφλέγετο υπόγεια ή και φανερά από μίση και θανατηφόρα πάθη. 

 

Τα ντοκουμέντα που παρουσιάζει ο Γιώργος Ρωμανός είναι εν πολλοίς άγνωστα, τα περισσότερα σκοπίμως αποκρυβώμενα και οπωσδήποτε συγκλονιστικά.

Δηλαδή εσείς κύριε αξιωματικέ, θέλετε να ζήσει η Γαλλία, μέσω της καταστροφής της Ελλάδος; (άγνωστη ελληνική ιστορία)

 

 

1915. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ξεκινήσει και οι… φίλοι του Ελευθερίου Βενιζέλου πιέζουν την Ελλάδα να μπει, ντε και καλά, στα πεδία των μαχών (ή αλλιώς ανθρώπινα σφαγεία)…
 

Ο Στρατηλάτης Βασιλιάς Κωνσταντίνος είναι κάθετος:
 

«Πρόκειται για πόλεμο καταστροφής! 

 

Θα εμπλακούμε σε αυτόν, μόνο αν πάρουμε ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΑ ΕΔΑΦΙΚΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ.

Το ηρωικό Μεσολόγγι - 10 Απριλίου 1826

 

Δημ.Φωτιάδη

 

Η πόλη του Μεσολογγίου είναι κτίσμα της εποχής της τουρκοκρατίας και η εξέλιξή της σε πόλη θα πρέπει να τοποθετηθεί στους τελευταίους αιώνες της τουρκικής κυριαρχίας. Στα τέλη του 16ου αι. αναφέρεται ως έρημη έκταση, που χρησιμοποιείτο ως ιχθυοτροφείο.

Από τον συνοικισμό λοιπόν των ψαράδων, που έμεναν εκεί, σχηματίστηκε στις αρχές ίσως του 17ου αι. ένα μικρό ναυτικό κέντρο το οποίο όμως μέσα σε λίγες δεκαετίες εξελίχθηκε σε σημαντικό εμπορικό λιμάνι. Στον 18ο αι. μάλιστα η εξέλιξη του Μεσολογγίου έγινε εντυπωσιακή: μεσολογγίτικα καράβια διασχίζουν όχι μόνο το Ιόνιο και τις ελληνικές θάλασσες, αλλά και τα νερά της ανατολικής και δυτικής Μεσογείου και του Ατλαντικού, μεταφέροντας εμπορεύματα και αναπτύσσοντας αξιοσημείωτη διαμετακομιστική δραστηριότητα, στο πλαίσιο του οικονομικού ανταγωνισμού μεταξύ Γαλλίας, Αγγλίας και άλλων ευρωπαϊκών ναυτικών κρατών. Το 1726 ιδρύθηκε υποπροξενείο (της Βενετίας) στο Μεσολόγγι με πρώτο πρόξενο τον Νάξιο Σπυρίδωνα Μπαρότση. Στα χρόνια αυτά οι Μεσολογγίτες διαθέτουν πάνω από εβδομήντα πλοία, από τα οποία τα δύο τρίτα είχαν ναυπηγηθεί σε μεσολογγίτικα καρνάγια. Το 1746 έκθεση του Γάλλου προξένου της Άρτας κάνει λόγο για πλήρη κυριαρχία των εμπορικών πλοίων του Μεσολογγίου στις σκάλες του Ιονίου, όπου δεν μπορούν πια να τα συναγωνιστούν ούτε οι Γάλλοι, ούτε οι Νεαπολιτανοί, ούτε οι Σουηδοί.

Η Κρητική Πολιτεία ενσωματώνεται στη Ελληνική επικράτεια [1 Δεκεμβρίου 1913]

 

Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος και ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος κατέρχονται στα Χανιά και υψώνουν την Ελληνική σημαία στο φρούριο Φιρκά, στο λιμάνι των Χανίων.

 
Με την συμβολική αυτή πράξη επισημοποιείται η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα.  

 

 Η Κρήτη πανηγυρίζει την Ένωσή της με την Ελλάδα!

Οι Γερμανοί εκτελούν 118 Λάκωνες στο Μονοδένδρι Λακωνίας [26 Νοεμβρίου 1943]

 

.Ο Μιχάλης Τσιγκάκος θυμάται σχεδόν με κάθε λεπτομέρεια τις εκτελέσεις που έκαναν οι Γερμανοί στο Μονοδένδρι Λακωνίας στις 26 Νοεμβρίου του 1943, με τις οποίες αφαίρεσαν την ζωή 118 αθώων ανθρώπων.  

«Κατάγομαι από τη Νύφη Λακωνίας. Η μητέρα μου, δασκάλα και επιθεωρήτρια σχολείων, είχε πεθάνει. Ο πατέρας ήταν καπετάνιος επιταγμένος από τους Γερμανούς σε ένα καράβι που μετέφερε καύσιμα από τα Πλύτρα στην Κρήτη. 'Ετσι, μαζί με τον αδελφό μου περιφερόμασταν από τον ένα συγγενή στον άλλο», διηγείται ο κυρ-Μιχάλης.  

16 Οκτωβρίου 1912: Εορτάζουμε την απελευθέρωση της Κατερίνης από τον οθωμανικό ζυγό!

γράφει ο Θεοφάνης Γκατζής

Ethnikosagwn.blogspot.com
Email:theofanis28@gmail.com
https://www.facebook.com/theofanis.gkatzhs
Κατερίνη, 16-10-2021

Μια σημαντική ημερομηνία για τους κατοίκους της Κατερίνης, αλλά και εν γένει των Ελλήνων είναι η απελευθέρωση της πόλης της Κατερίνης από τον οθωμανικό ζυγό στις 16 Οκτωβρίου του 1912 μετά από 500 σχεδόν χρόνια! Είχε προηγηθεί η μάχη στο Κολοκούρι (σημερινός Σβορώνος), στις 15 Οκτωμβρίου, που διήρκησε 3 1/2 ώρες συνολικά στην οποία θυσιάστηκαν οι ήρωες: αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Σβορώνος, υπολοχαγός Δημήτριος Νίκας, λοχίας Βίγκος Θωμάς, και οι στρατιώτες Απόστολος Κονταξάκης (ανήλικος εθελοντής από Κρήτη), Βασίλας Γεώργιος, Σαράντης Αντώνιος, καθώς και ο Ανευλαβής Βασίλειος!

Εἰς μνήμην Παύλου Μελᾶ

Τοῦ Δημήτρη Ι. Παπαδημόπουλου, 

Δικηγόρου, Δημ. Συμβούλου Ἐλασσόνας 

 

Συμπληρώνονται σήμερα, 13 Ὀκτωβρίου 2021, 117 χρόνια, ἀπὸ τὴν ἀπώλεια μίας ἡρωϊκῆς μορφῆς, ποὺ στέκει πέρα ἀπὸ τὸ χρόνο καὶ τὸ χῶρο, ποὺ συμπυκνώνει στὴν ὕπαρξή της τὴν αὐταπάρνηση τοῦ Λεωνίδα, τὴν εὐγένεια τοῦ Ἀχιλλέα, τὴ λεβεντιὰ τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821, τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, τὴν τρυφερότητα τοῦ ὑπέροχου συζύγου καὶ πατέρα, μὰ πάνω ἀπ’ ὅλα τὴν ἀφοσίωση στὸ ὅραμα τῆς ἐλεύθερης Μακεδονίας καὶ τῆς ἑνωμένης Ἑλλάδας: Τοῦ Παύλου Μελᾶ! Τοῦ παλικαριοῦ ποὺ πρόσφερε τὴν ἀλκὴ τῆς νιότης του καὶ τὴν ἴδια τὴ ζωή του, μὲ ἐνθουσιασμὸ καὶ ὑπερηφάνεια, σ’ αὐτὸ ποὺ λέγεται μητέρα πατρίδα.
 

Ἀπὸ παιδί, «πάντα πρόθυμος νὰ βοηθάει τ’ ἀδέλφια του, νὰ παραχωρεῖ τὴ θέση του, τὸ καλύτερο μερίδιο τοῦ φαγητοῦ. Δίνει ὅ,τι ἔχει καὶ παίρνει ἐπάνω του τὶς μικροαγγαρεῖες καὶ τὰ βαρετὰ καθήκοντα (....) Στὸ σχολεῖο γίνεται θηρίο, ὅταν τυχαίνει νὰ τυραννᾶ ἢ νὰ κτυπᾶ κανένας μεγάλος μαθητὴς ἕναν μικρότερο ἢ πιὸ ἀδύναμο. Ὁρμᾶ τότε καὶ τὰ βάζει μαζί του, χωρὶς νὰ λογαριάσει τίποτε. Κάποτε -ἀναζητώντας τὸν πατέρα του- κατεβαίνει στὸ ὑπόγειο τοῦ σπιτιοῦ του «καὶ βρίσκεται μπροστά σε ἀραδιασμένα τουφέκια πολλὰ καὶ σὲ ξύλινες κάσες». Εἶναι ὅπλα ποὺ θὰ σταλοῦν στοὺς ἐπαναστάτες ἀδελφούς μας Κρητικούς, τοῦ ἐξηγεῖ ὁ πατέρας του, ποὺ τοῦ ἐμφυσᾶ τὴν ἀγάπη πρὸς τὴν πατρίδα. Κι ἐκεῖνος φυλάγει τὸ μυστικὸ μὲς στὴν καρδιά του.

Τόσο μίσος; Ο βομβαρδισμός της Αθήνας από τους Γερμανούς 3 μέρες πριν φύγουν, σαν σήμερα το 1944

 

Σαν σήμερα το 1944 ,οι Γερμανοί βομβάρδισαν την Αθήνα! Μόλις τρεις ημέρες πριν από την απελευθέρωσή της! Οι Γερμανοί έδειξαν ακόμη μια φορά πόσο απάνθρωποι υπήρξαν. Μέχρι τελευταία στιγμή εκτελούσαν πατριώτες ,προσπάθησαν να καταστρέψουν όποιες υποδομές είχαν αφήσει όρθιες στη χώρα, ήθελαν ακόμη και στην ταπεινωτική ήττα τους να δείξουν το μίσος και την περιφρόνησή τους στην ανθρώπινη ζωή. Ένας στρατός κατοχής που δεν σεβάστηκε ποτέ κανέναν κώδικα τιμής.

Το κείμενο που ακολουθεί και περιγράφει με λόγια και φωτογραφίες τα τελευταία 24ωρα των Γερμανών στην Αθήνα είναι από το προσωπικό blog του Νίκου Μουρατίδη.

1264 ημέρες: Τόσο διήρκεσε η Κατοχή για την Αθήνα, από την οποία οι γερμανικές δυνάμεις αποχώρησαν την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου 1944. Η γερμανική σημαία υπεστάλη από την Ακρόπολη στις 9:45, ενώ ο Γερμανός αντιπτέραρχος, στρατιωτικός διοικητής Νοτίου Ελλάδος Χέλμουτ Φέλμυ δήλωνε ότι τα γερμανικά στρατεύματα αποσύρονται από την Αθήνα που έχει κηρυχθεί ανοχύρωτη πόλη. Τα Τάγματα Ασφαλείας κλείνονται στο στρατόπεδο στο Γουδί, ενώ μικρό γερμανικό απόσπασμα παραμένει στον Πειραιά για να διενεργήσει τις τελικές… καταστροφές.