Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Οἱ τρεῖς γεννήσεις τοῦ Χριστοῦ

«Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἦν»
(Mατθ. 1,18)

ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ἀγαπητοί μου, ὁ Κύριος μᾶς ἀξίωσε ν᾿ ἀκούσουμε τὸ «Χριστὸς γεννᾶται…». Ἂς προσπαθήσουμε κ᾿ ἐμεῖς νὰ πλησιάσουμε τὸ μέγα μυστήριο τῆς Γεννήσεως.

* * *

Ὁ ὀφθαλμὸς τῆς πίστεως διακρίνει τρεῖς γεννήσεις τοῦ Χριστοῦ.

―Τρεῖς γεννήσεις; Μὰ μία εἶνε ἡ γέννησις.

Καὶ ὅμως, ἀδελφοί· τρεῖς εἶνε οἱ γεννήσεις, ποὺ περικλείει τὸ μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας. Τὴν πρώτη σαλπίζει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, τὴν δευτέρα ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος, καὶ τὴν τρίτη ὁ ἀπόστολος Παῦλος.

Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο ΣΦΕΝΔΟΝΗ τοῦ ὁσίου, προφήτου καί ὁμολογητοῦ τῆς Πίστεως πατρός Αὐγουστίνου Καντιώτη. (3)

Ὅλος ὁ εὐσεβής λαός εἶνε φύλαξ τῆς ἱερᾶς παρακαταθήκης. 

Ἡ φύλαξις, ἡ ὁμολογία, ἡ διακήρυξις, ἡ μέχρι θανάτου ὑπεράσπισις τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἶνε τό πρώτιστον καθῆκον παντός, ὅστις ἐβαπτίσθη εἰς τήν κολυμβήθραν τῆς Ὀρθοδοξίας καί κατεγράφη εἰς τό μητρῷον τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ναί! Ὅλος ὁ εὐσεβής λαός εἶνε φύλαξ τῆς ἱερᾶς παρακαταθήκης.
Ἀλλά δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία, ὅτι τό καθῆκον τῆς ἀκριβοῦς φυλάξεως καί θαρραλαίας ὁμολογίας καί ὑπερασπίσεως τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως βαρύνει τῶν λαϊκῶν περισσότερον τούς κληρικούς.

Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο ΣΦΕΝΔΟΝΗ τοῦ ὁσίου, προφήτου καί ὁμολογητοῦ τῆς Πίστεως πατρός Αὐγουστίνου Καντιώτη. (2)

«Αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά πρώτην καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ»           

 

ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

"Ὁ κόσμος σήμερον δὲν δίδει σημασίαν εἰς τὴν σοβαρότητα τοῦ ἐκ τῆς αἱρέσεως κινδύνου"

Αἵρεσις εἶναι ἡ δηλητηριώδης τροφὴ τῆς ψυχῆς'
εἶναι ἡ νοθεία τῶν σωτηρίων φαρμάκων'
εἶναι ἡ ὑποκλοπὴ τῆς ἱερᾶς παρακαταθήκης'
εἶναι ἡ παραχάραξις τῶν νομισμάτων τῆς ἀληθείας'
εἶναι ἡ παραποίησις τοῦ τελείου'
εἶναι ἡ παρέκλισις ἐκ τῆς ὀρθῆς γραμμῆς τὴν ὁποίαν χαράσσει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.
Αἵρεσις εἶναι ἡ παραδοχὴ θρησκευτικῶν ἰδεῶν, τὰς ὁποίας ἡ Ἐκκλησία καταδικάζει ὡς ψευδεῖς καὶ ἀντικειμένας εἰς τὴν ὀρθὴν αὐτῆς πίστιν.

Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο ΣΦΕΝΔΟΝΗ τοῦ ὁσίου, προφήτου καί ὁμολογητοῦ τῆς Πίστεως πατρός Αὐγουστίνου Καντιώτη. (1)

 

Ἐπιστροφή εἰς τήν γραμμήν τῶν Πατέρων.

«Τάς παραδόσεις κρατεῖτε». Ἀλλά ἐν ταῖς χαλεπαῖς ταύταις ἡμέραις δέν κινεῖσθε ἐπί τῶν γραμμῶν τῶν Πατέρων.
 

Αἱ ἐνέργειαι τοῦ πατριάρχου, ἀσχέτως ἐλατηρίων ἐξ ὧν προέρχονται, ἀποδεικνύουν ὅτι τό σκάφος παρεκκλίνει κατά πολλάς μοίρας ἐκ τῆς θεοχαράκτου ὁδοῦ.

Πατριάρχαι ἀποδεικνυόμενοι ἀνάξιοι τῆς ἱερᾶς των θέσεως ἔπεσον καί θά πέσουν, ἀλλά ἡ Ὀρθοδοξία δέν θά πέσῃ. Διότι κατά τό Κανονικόν Δίκαιον, «φρουρός αὐτῆς εἶνε ὁ εὐσεβής λαός».

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Στά ὅπλα! Στά ὅπλα! Ἰδού! Κηρύσσομεν πόλεμον ἐναντίον τοῦ ἑωσφόρου!

Τά μικρόβια, πού ἀπαρατήρητα ἠμποροῦν νά εἰσχωρήσουν εἰς τόν ψυχικόν ὀργανισμόν ἑνός ἔθνους καί νά κάμουν θραῦσιν καί διαλύσουν καί τό ἰσχυρότερον κράτος τοῦ κόσμου, εἶναι αἱ κακίαι, τά πάθη, τά διάφορα πάθη τοῦ ἀνθρώπου. Ταῦτα ἐάν ἀναλύσωμεν εἰς τό χημεῖον πού λέγεται Εὐαγγέλιον, θά εὕρωμεν ὅτι λέγονται: φιλαρχία, φιλαργυρία, φιληδονία, πλεονεξία, ἀσέλγεια, μῖσος, φθόνος, ὀργή...

Σάν σήμερα, πρίν 50 χρόνια, στίς11/7/1974, σφαγιάσθηκαν12 ἀδιάβλητοι καί ἱεραποστολικοί μητροπολίτες. Πῶς ἀντέδρασε ὁ Φλωρίνης Αὐγουστῖνος

Ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγουστῖνος ἔστειλε τὴν ἴδια μέρα ἐπιστολὴ στὸν Ἀρχιεπίσκοπο καὶ τὴν κοινοποίησε σ' ὅλους τοὺς Μητροπολῖτες. 

Ἐν Φλωρίνῃ τῇ 13-7-74
Πρός
Τὸν Μακαριώτατον
Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν
κ. Σεραφείμ
ΑΘΗΝΑΣ 

 

Ὡς ἐλεύθερος ἄνθρωπος καί δή ἐπίσκοπος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας βαθύτατα αἰσθάνομαι τό χρέος ἀδιαφορῶν διά τάς συνεπείας νά ὑψώσω τήν φωνήν μου διά τά τελευταίως ἐν τῇ ἡμετέρα Ἐκκλησία διαδραματιζόμενα θλιβερά γεγονότα. Ἀρχή συμφορῶν ἡ διά τῆς 3ης Συντακτικῆς Πράξεως διάκρισις τῶν Μητροπολιτῶν εἰς κανονικούς καί ἀντικανονικούς. Ἅπαντες οἱ ἀπό συστάσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους μέχρι σήμερον Ἀρχιεπίσκοποι καί Μητροπολῖται ἐξελέγησαν ἐντός τοῦ ἀθλίου συστήματος τῆς νόμῳ κρατούσης Πολιτείας διά ποικίλων σχημάτων Συνόδων, ὀλιγομελῶν, πολυμελῶν, ἀριστίνδην, καί φέρουν ἐν ἑαυτοῖς τό αὐτό κρῖμα καί οὐδείς δύναται νά καυχηθῆ ὅτι ἐξελέγη κατά τόν ἰδεώδη ἀποστολικόν τρόπον. 

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Ζωή πίστεως

Εὐχαριστῶ, ἀγαπητοί μου, τὸν Κύριον ἡ­μῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ποὺ μ᾿ ἀξιώνει γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά, τώρα στὰ βαθειὰ γεράματά μου, νὰ κηρύξω τὰ λόγια του. Θὰ προσπαθήσω νὰ σᾶς μιλήσω ὅπως μιλάει ὁ πατέρας στὰ παιδιά του, νὰ μιλήσω μὲ γλῶσσα ἁπλῆ. Θέλω νὰ μὲ προσέξετε.

✶✶✶

Ὅπως γνωρίζουμε, ἀπὸ τοὺς δώδεκα μαθη­τὰς τοῦ Χριστοῦ ἕνας, ὁ Ἰούδας, τὸν πρόδωσε. Μετανόησε ὕστερα γι᾿ αὐτὸ κι ἀπελπισμένος πῆγε καὶ κρεμάστηκε. Μεγάλο κακὸ ἡ αὐτοκτο­νία· σὰν τὸν Ἰούδα εἶνε αὐτοὶ ποὺ αὐτοκτονοῦν…

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Ν᾽ ἀγαποῦμε τόν Θεῖο λόγο!

«Καὶ ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον» (Μάρκ. 2,2)

 

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε Κυριακή, Δευ­τέρα Κυριακὴ τῶν Νηστειῶν. Τὸ σημερινὸ εὐ­αγγέλιο (βλ. Μάρκ. 2,1-12) δείχνει πόσο πρέπει νὰ ἐκ­τιμοῦμε καὶ νὰ ζητοῦμε τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ.

* * *

Ὁ Χριστὸς ἦταν στὴν Καπερναοὺμ σ᾽ ἕνα σπίτι. Ὅταν τό ᾽μαθαν οἱ ἄνθρωποι ἔ­τρεξαν ἐ­κεῖ καὶ τὸ σπίτι γέμισε μέχρι ἔξω· «πατεῖς με πατῶ σε», ῥόδι δὲν ἔ­πεφτε χάμω, τόσος ἦταν ὁ κόσμος. Καὶ κάνω τώρα τὴν ἑξῆς σκέψι.

Γιατί μαζεύτηκαν ὅλοι αὐτοί; θὰ μοίραζε λεφτὰ ὁ Χριστός; θὰ ἔδινε χρυσαφικά, ἀσημι­κά, πολύτιμα πετράδια; Ὄχι. Μιλοῦσε μόνο. Τὰ λόγια του ὅμως ἔχουν πολὺ πιὸ μεγάλη ἀ­ξία ἀπ᾽ ὅλα αὐτά. Ὁ Διδάσκαλος, ἅμα εἶδε ἐ­κεῖνο τὸ πλῆθος, «ἐλάλει αὐτοῖς τὸν λόγον» (ἔ.ἀ. 2,2). Κι αὐτοὶ ἄκουγαν μὲ μεγάλο πόθο τὰ ἄχραντα λόγια τοῦ Θεοῦ.

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: «Μετανοεῖτε»

«Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς κηρύσσειν καὶ λέγειν· Μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 4,17)

 

Ἡ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα (βλ. Ματθ. 4,12-17), ἀδελφοί μου, ἀλλὰ καὶ ὁ­λόκληρο τὸ Εὐ­αγγέλιο εἶνε σοφία. Δὲν ὑπάρχει κάτω ἀπὸ τὸν ἥλιο καὶ τὰ ἄστρα ἄλλο βιβλίο μὲ μεγαλυτέρα ἀξία ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Τὰ λόγια του εἶνε ἡ ὑψίστη φιλοσοφία.
 

Ὁ τελευταῖος λόγος τοῦ Χριστοῦ ἦταν τὸ «Τετέλεσται» (Ἰω. 19,30), λόγος μὲ βαθειὰ σημασία. Ἀλλ᾿ ὅπως ὁ τελευταῖος, ἔτσι καὶ ὁ πρῶτος λό­­γος ποὺ βγῆκε ἀπὸ τὰ χείλη του, ἔχει μεγάλη ση­μασία. Καὶ ὁ πρῶτος λόγος εἶνε τὸ «Μετανοεῖ­τε» (Ματθ. 4,17). Ἂς ἀναλύσουμε τὴν ἔννοια τῆς μετα­­νοίας, τὸ κορυφαῖο κήρυγμα τοῦ Θεανθρώπου.

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Τα άγια Θεοφάνεια

Τα δύο βαπτίσματα

 

ΕΟΡΤΗ μεγάλη σήμερα, αγαπητοί μου, για όλους τους ορθοδόξους λαούς. Ιδιαιτέρως την εορτάζει ή Ελλάς, χώρα ναυτική. Οι ναυτικοί μας, όπου και να πλέουν, εϊτε στον Ατλαντικό εϊτε στον Ειρηνικό ωκεανό, την τιμούν χαρμοσύνως• σήμερα αγιάζονται τα νερά και οί θάλασσες με τον τίμιο σταυρό.

Ή εορτή των Φώτων είναι το τέλος μιας εκκλησιαστικής περιόδου πού ονομάζεται Δωδεκαήμερο. Τελειώνει σήμερα το Δωδεκαήμερο, πού άρχισε με τη γέννηση του Χριστού. Να μιλήσουμε για την εορτή των Φώτων; Μικρά ή διάνοια μας, ασθενής ή γλώσσα μας, και το μυστήριο πού αποκαλύπτεται σήμερα με τη βάπτιση του Κυρίου απέραντο όπως ό ωκεανός. Μάλλον πρέπει να σιωπήσουμε. Άλλα για να μη μείνη ό άμβωνας άφωνος τέτοια μέρα, τολμώ, επικαλούμενος τη χάρι του αγίου Πνεύματος, κάτι να πω.

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Αρχή του νέου έτους - Ή αξία του χρόνου (ό αριθμός 8.760) + Βίντεο

ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ της 31 ης Δεκεμβρίου, όταν το ρολόι χτυπά 12 ακριβώς, ένα έτος —με τις πίκρες και τις χαρές του— σβήνει, και ένα νέο έτος ανατέλλει. Το παλαιό ανήκει πλέον στην Ιστορία. Οι 365 ήμερες του έχουν περάσει!

Το σκεφθήκατε, αγαπητοί μου, αυτό; Τι πράξαμε κατά το διάστημα των 365 ήμερων; Είμεθα χρεωμένοι γι' αυτές. Για να δώσω μια ιδέα της ευθύνης πού έχουμε για το χρόνο πού περνάει, θα φέρω μια εικόνα, ένα παράδειγμα θα μιλήσω παραβολικούς.

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Κυριακὴ μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννησιν - Ἡ παιδοκτονία

«Ῥαχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς…» (Ματθ. 2,18)

Ὁ Ἡρῴδης, ἀγαπητοί μου, ὅπως ἀκούσαμε στὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα σήμερα, ἔσφαξε 14.000 νήπια. Ἀνατριχιάζει καὶ φρίττει ὁ ἄν­θρωπος ὅταν τ᾿ ἀκούῃ αὐτό.

* * *

Ἀλλά, ἀδελφοί μου, μὴν εἴμαστε ὑποκριταί. Αὐτὸ τὸ ἔγκλημα γίνεται καὶ τώρα.

Στὴν πατρίδα μας δὲν εἶνε ἕνας ἢ δύο οἱ Ἡ­ρῷδες ποὺ ἐκτελοῦν τὸ ἀπαίσιο ἔργο τῆς παιδοκτονίας. Δολοφόνοι ἀθῴων νηπίων εἶνε πρῶτα – πρῶτα οἱ γιατροί. Δὲν λέω ὅλοι. Ὑ­πάρχουν γιατροὶ ποὺ τιμοῦν τὸ ἐπάγγελμά τους. Μοιάζουν μὲ τοὺς ἁγίους Ἀναργύρους, τὸν ἅγιο Παντελεήμονα καὶ τοὺς ἄλλους ἰαματικοὺς ἁγίους. Ὑπάρχουν γιατροὶ ποὺ τηροῦν τὴν ὑπόσχεσι τοῦ Ἱπποκράτους, ποὺ λέ­ει· «Ποτέ δὲν θὰ δώσω φάρμακο σὲ γυναῖ­κα γιὰ νὰ κάνῃ ἔκτρωσι». Τὸν ὅρκο τοῦ Ἱπποκράτους, ποὺ θεωρεῖται πατὴρ τῆς ἰατρικῆς ἐπιστήμης, ἐπαναλαμβάνουν οἱ γιατροί μας ὅ­ταν παίρνουν τὸ δίπλωμά τους. Καὶ ὅμως ὑ­πάρχουν καὶ γιατροὶ – Ἡρῶδες, ποὺ σφάζουν συνεχῶς νήπια. Οἱ κακοῦργοι αὐτοὶ ἵδρυσαν τὶς κατ᾿ εὐφημισμὸν λεγόμενες γυναικολογικὲς κλινικές, οἱ ὁποῖες στὴν πραγματικότητα εἶνε σφαγεῖα μικρῶν παιδιῶν.

Επίσκοπος Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης: Κυριακή προ των Φώτων (Μάρκ. 1,1-8) - Το κήρυγμα Ιωάννου του Βαπτιστού.

ΚΥΡΙΑΚΗ προ των Φώτων σήμερα, αγαπητοί μου, και το ευαγγέλιο προβάλλει τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, πού αξιώθηκε να βάπτιση τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.

Τι ήταν ο Ιωάννης; Άνθρωπος όπως κ’ εμείς. Αλλά τι άνθρωπος! Υπάρχουν άνθρωποι άγριοι σαν τα θηρία και ασεβείς σαν τους δαίμονες• ο άνθρωπος, όπως λέει ένας ιερός πατήρ, μακριά από το Θεό γίνεται ή «θηριώδης» ή «δαιμονιώδης». Αλλ’ υπάρχουν και άνθρωποι χαριτωμένοι, όπως λέει και ο αρχαίος ποιητής• «Η χαρίεν έστ’ άνθρωπος, αν άνθρωπος ή» (Μένανδρος). Είναι όσοι έφτασαν σε ύψος αρετής. Αυτοί αξίζει να ονομάζονται άνθρωποι. Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και ο Ιωάννης ο βαπτιστής. Με την άσκηση του έγινε ένας επίγειος άγγελος, ένας ένσαρκος άγγελος! Είναι αξιοθαύμαστος για τον βίο του, αξιοθαύμαστος και για το κήρυγμα του.

Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Οἱ τρεῖς γεννήσεις τοῦ Χριστοῦ

«Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γέννησις οὕτως ἦν»
(Mατθ. 1,18)

ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ἀγαπητοί μου, ὁ Κύριος μᾶς ἀξίωσε ν᾿ ἀκούσουμε τὸ «Χριστὸς γεννᾶται…». Ἂς προσπαθήσουμε κ᾿ ἐμεῖς νὰ πλησιάσουμε τὸ μέγα μυστήριο τῆς Γεννήσεως.

* * *

Ὁ ὀφθαλμὸς τῆς πίστεως διακρίνει τρεῖς γεννήσεις τοῦ Χριστοῦ.

―Τρεῖς γεννήσεις; Μὰ μία εἶνε ἡ γέννησις.

Καὶ ὅμως, ἀδελφοί· τρεῖς εἶνε οἱ γεννήσεις, ποὺ περικλείει τὸ μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας. Τὴν πρώτη σαλπίζει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, τὴν δευτέρα ὁ εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος, καὶ τὴν τρίτη ὁ ἀπόστολος Παῦλος.

Αυγουστίνος Καντιώτης: "Ουδεμία πανταλονοφόρος εις τον φοβερόν τόπον της λατρείας! Βδελύγματα εστώτα εν τόπω αγίω δεν θα ανεχθή ο επίσκοπος."

Γυναίκες με ανδρική ενδυμασία (τα έσχατα).

«Ουκ έσται σκεύη ανδρός επί γυναικί, ουδέ μη ενδύσηται ανήρ στολήν γυναικείαν, ότι βδέλυγμα Κυρίω τω Θεώ σου έστι πας ποιών ταύτα»

Απαγορεύω να εισέρχωνται εις τους ναούς  γυναίκες ενδεδυμέναι με πανταλόνια, οιασδήποτε ηλικίας.

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Κυριακή ΙΔ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 18,35-43) «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με»

Καὶ πάλι, ἀγαπητοί μου, θὰ κηρύξω, καὶ πάλι θὰ διδάξω. Τί θὰ πῶ, δικά μου λόγια; Δὲν ἔχουν ἀξία. Ἀκόμη καὶ ὁ πιὸ σοφὸς ἄν­θρω­πος μπορεῖ νὰ σφάλλῃ. «Πᾶς ἄνθρωπος ψεύστης», λέει ἡ ἁγία Γραφή (Ψαλμ. 115,2 = Ῥωμ. 3,4). Ἕνας εἶνε ὁ ἀλάθητος, ὁ τέλειος, ὁ ἀληθινός· ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Γι᾿ αὐτὸ τὰ λόγια ποὺ θὰ πῶ θὰ τὰ ἀντλήσω ἀπὸ τὴν ἀ­στείρευτη πηγὴ τοῦ θείου λόγου, ἀπὸ τὸ ἱ­ε­ρὸ καὶ ἅγιο Εὐαγγέλιο, στὸ ὁποῖο εἶνε ἀποθη­σαυρισμένη ἡ σοφία, ἡ θεία σοφία. 

Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Ἄχ! ζωντανεύει πάλι τό Ἰσλάμ, θηρίο πού κοιμόταν – δέν πήραμε χαμπάρι.

(Ὁ Ἅγιος, ὁ Ὁμολογητής καί Προφήτης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης τά εἶπε πρίν ἀπό 62 χρόνια! Σήμερα εἶναι δελτίο εἰδήσεων!).

Θέλετε νὰ καταλάβετε τὸν Χριστιανὸ καὶ τὸν κληρικό; 

 

Θέλετε νὰ καταλάβετε τοὺς παπᾶδες σας, τοὺς δεσποτάδες σας, τοὺς θεολόγους σας;
 

Παρατηρῆστε ποιός εἶνε ἕτοιμος γιὰ θυσία, ποιός διώκεται. «Πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12). 

 

Ὅποιος θέλει νὰ κρατήσῃ τὸ Εὐαγγέλιο, θὰ διωχθῇ στὸν κόσμο αὐτόν.

†Μητροπολίτης Αὐγουστίνος Καντιώτης: Θα έρθει η μέρα, που οι άνθρωποι, ενώ θα κάνουν τα αίσχη, θα το θεωρούν κάτι αθώο…

Ζοῦμε σ᾿ ἕνα τεράστιο παγκόσμιο ῥεῦμα πλάνης, ποὺ ἀρχίζει ἀπὸ τὰ μικρότερα καὶ φθάνει ἕως τὰ μεγαλύτερα.

Θὰ πέσουν, λέει ἐδῶ ὁ Ἀπόστολος, στὰ δίχτυα τοῦ ἀντιχρίστου ὄχι ὅλοι, ἀλλὰ αὐτοὶ ποὺ δὲν ἔχουν καλὴ διάθεσι. Αὐτοὶ ποὺ τεντώνουν τ᾿ αὐτιά τους πότε ἐδῶ καὶ πότε ἐκεῖ.

Θυμᾶμαι, ἦταν στὴν Ἀθήνα κάποιος σοβαρὸς ἀλλὰ ὄχι πνευματικὸς ἄνθρωπος, ποὺ εἶχε μιὰ ὑπόθεσι. Πῆγε σὲ δέκα πνευματικούς. Ὁ πρῶτος τοῦ ἄνοιξε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τοῦ εἶπε· Παιδάκι μου, ἔτσι νὰ κάνῃς. Δὲν τοῦ ἄρεσε. Πῆγε σὲ ἄλλον, κ᾿ ἐκεῖνος τοῦ εἶπε τὰ ἴδια. Πῆγε καὶ σὲ τρίτο, καὶ σὲ τέταρτο, καὶ σὲ πέμπτο, καὶ σὲ ἕκτο, καὶ σὲ ἕβδομο, καὶ σὲ ὄγδοο, καὶ σὲ ἔνατο, καὶ τοῦ εἶπαν τὰ ἴδια. Πῆγε καὶ στὸν δέκατο. Κ᾿ ἐκεῖνος τοῦ λέει· Δὲν εἶνε τίποτε αὐτό… Τότε εὐχαριστήθηκε αὐτὸς καὶ εἶπε·

(†) Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Πηγή Ζωῆς

Ἡ ἑβδομάδα αὐτή, ἀγαπητοί μου, στὴν ἐκ­κλη­σιαστικὴ γλῶσ­σα ὀνομάζεται Δια-και­νήσιμος. Μὲ τὴν ὡραία αὐτὴ ὀνομασία ἡ Ἐκ­κλη­σία δηλώνει, ὅτι οἱ πιστοὶ ζοῦμε κάτι καινό, δηλαδὴ καινούρ­γιο. Κ᾽ εἶνε ἀλήθεια ὅτι ὅλοι ἀγαποῦ­με τὰ καινούργια πράγματα· καινούργιο σπίτι, καινούρ­γιο ροῦχο, ὅλα τὰ καινούργια. Ἑ­ορ­τά­ζουμε λοιπὸν ἕ­να μεγάλο γεγονός, τὸ με­γα­λύτερο τῆς παγ­κοσμίου ἱστορίας· κι αὐ­τὸ εἶνε, ὅτι ὁ «Χριστὸς ἀνέστη»! Αὐτὸ ἑορτά­ζουμε καὶ τὸ μελῳδοῦμε μὲ πολλοὺς ὕμνους.
Ὅλη τὴ Διακαινήσιμο ἑβδομάδα ἐπιτρέπεται κατ᾽ ἐξαίρεσιν κατάλυσις εἰς πάντα, καὶ Τετάρτη καὶ Παρασκευή· κι αὐτὸ πρὸς ἐκδήλω­σιν τῆς μεγάλης χαρᾶς ποὺ ἔχουμε γιὰ τὴν Ἀνάστασι. Καὶ ἀ­κόμα, κάτι σπά­νιο· τὶς ἡμέρες αὐτὲς ἐπιτρέ­πε­ται ἡ θεία κοινωνία καθημερινῶς, γι᾽ αὐτὸ ψάλλουμε «Σῶμα Χριστοῦ μεταλάβετε, πη­γῆς ἀ­θανάτου γεύσασθε. Ἀλληλούια».

Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης: Ἐγερτήριο ἐν ὄψει τοῦ Πάσχα. «Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἰεροσόλυμα…» (Μᾶρκ. 10,33)

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε Πέμπτη Κυρι­ακὴ τῶν Νηστειῶν· εἶνε ἀκόμη μνήμη τῆς ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ποὺ 47 ὁ­λόκληρα χρόνια ἔζησε μὲ αὐστηρὴ ἄσκησι πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ εἶχε πνευματικὸ πατέρα τὸν ἅ­γιο Ζωσιμᾶ, στὸν ὁποῖον ἄφησε τὴν ἐν­το­λὴ «Θάψε, ἀββᾶ Ζωσιμᾶ, τὸ λείψανο τῆς ταπεινῆς Μαρίας» (Σωφρον. Ἰερ., Βίος Μαρ. Αἰγ., λη΄· P.G. 87Γ΄,3724c).
 

Σήμερα ἐπίσης εἶνε τὸ προοίμιο τῶν σεπτῶν παθῶν τοῦ Κυρίου, τὸ προανάκρουσμα τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, καθὼς ἀκοῦμε «Ἰ­δοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἰεροσόλυμα…» (Μᾶρκ. 10,33). Ἐμπρός, λέει, νὰ πᾶμε στὰ Ἰεροσόλυμα.
 

–Μά, θὰ πῇ κανείς, ἐγὼ εἶμαι φτωχός, δὲν ἔ­χω λεφτὰ οὔτε γιὰ εἰσιτήριο ἐντὸς τῆς πόλεως· πῶς νὰ πάω στὰ Ἰεροσόλυμα;