Γεώργιος Τζανάκης: Κοινωνικὴ καὶ ἐκκλησιαστικὴ ἐλεεινότης. Ἡ σιωπὴ τῶν ποιμένων.

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

Ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ζῶν, μαζὶ μὲ τοὺς ἥρωές του,  «ἐν μέσῳ τῆς κοινωνικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς ἐλεεινότητος, ἥτις πανταχόθεν μᾶς περιβάλλει...» [1]θέτει τὸ ἐρώτημα καὶ ταυτοχρόνως δίδει τὴν ἀπάντησι:

«Τίς πταίει; Βεβαίως πρῶτον οἱ ἐπίσκοποι, εἶτα οἱ ἱερεῖς, καὶ τελευταῖος ὁ λαός». ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ [2]

Εἶναι ἄραγε καὶ αὐτὸς ἱεροκατήγορος καὶ φανατικὸς καὶ ἐχθρὸς τῆς ἐκκλησίας καὶ τῆς ἑνότητος, ὅπως χαρακτηρίζουν σήμερα οἱ σημερινοὶ φταῖχτες, ποὺ εἶναι ἀκριβῶς οἱ ἴδιοι ὅπως καὶ τότε, ὅσους δὲν εἶναι σιωπηλά καὶ πειθήνια ὄργανά τους καὶ συναυτουργοὶ τῆς σημερινῆς ἐλεεινότητος;

Καὶ σήμερα τὸ κακὸ ἔχει παραγίνει. Οἱ ἐπίσκοποι συμπεριφέρονται, δημοσίως καὶ ἀναισχύντως πλέον, ὡς δεσπότες καὶ φεουδάρχες. Ὅπως φαίνεται ὁ σκοπὸς γιὰ τὸν ὁποῖο εἰσέρχονται στὴν ἱερωσύνη καὶ ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ἐπιλέγονται καὶ χειροτονοῦνται, δὲν ἔχουν καμμία σχέσι μὲ τοὺς παλαιοὺς ἀποστολικοὺς καὶ γνησίους πατερικοὺς κανόνες. Νομίζουν ὅτι ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ λένε καὶ νὰ πράττουν ὅτι θέλουν ἀνεξέλεγκτα.  Τὰ ἴδια κάνουν καὶ οἱ ἱερεῖς (τοῦ ἴδίου φρονήματος καὶ φυράματος-ὄχι ὅλοι) στὸ δικό τους πεδίο δράσεως, ἀπέναντι δηλαδὴ στὸ δικό τους ποίμνιο. Τὸ μόνο ποὺ ἀπαιτεῖται ἀπὸ αὐτοὺς εἶναι νὰ συμπεριφέρονται ὡς ὑπηρέτες καὶ ὑπάλληλοι τῶν δεσποτῶν, νὰ ἀποδέχονται ὅλες τὶς αὐθαιρεσίες τους ἀδιαμαρτύρητα, καὶ νὰ τοὺς ἐγκωμιάζουν (μὲ ἐμμετικὲς ἐνίοτε  κολακίες) ἐνώπιον τοῦ λαοῦ. Καὶ ὁ λαός, - πεπεισμένος ὅτι τὸ μόνο χρέος του (καὶ ταυτοχρόνως ἡ μεγίστη σωτηριώδης ἀρετή του)  εἶναι νὰ ὑπακούῃ δουλικῶς σὲ ὅτι λένε οἱ κληρικοὶ, ἀσχέτως ἄν εἶναι ἐντελῶς ἀντίθετα μὲ τὴν πραγματικὴ διδασκαλία καὶ πράξι τῆς ἐκκλησίας- ἔχει παραιτηθῇ καὶ ἀπὸ τὸν στοιχειώδη ἀνθρώπινο προβληματισμὸ (τί νὰ ποῦμε γιὰ ὀρθόδοξο) μὲ ἀποτέλεσμα οἱ «πιστοί» νὰ ἔχουν μετατραπεῖ σὲ δουλοπαροίκους καὶ ἐνεργούμενα τῶν παπάδων, καὶ μάλιστα νὰ περηφανεύονται γι᾿ αὐτό.  Πόσες φορὲς δὲν ἀκοῦμε γιὰ τὶς ἀκατανόητες πράξεις ἤ τὴν προκλητικὴ ἀδράνεια κάποιου, νὰ ἐπικαλεῖται τὴν «ὑπακοή» του στὸν «πνευματικό» ἤ στὸν Δέσποτα ἤ στὴν Σύνοδο; 

Καὶ βλέπουμε π.χ. ἕναν ἐπίσκοπο, καὶ μάλιστα Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη – τὸν Κωνσταντινουπόλεως-  νὰ κάνει ὅτι τοῦ καπνίσει μέχρι τοῦ σημείου νὰ εἰσπηδᾷ σὲ ἄλλες ἐκκλησίες, νὰ ἀναγνωρίζῃ αἱρετικοὺς καὶ σχισματικοὺς καὶ ἀχειροτονήτους ὡς ἐκκλησία, νὰ συνεργῇ στὸν διωγμὸ τῆς πραγματικῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας μέχρι αἵματος ἀπὸ τοὺς φασίστες τοῦ Ζελένσκι, νὰ εἶναι ὁ κύριος ὑπεύθυνος γιὰ τὸ τελευταῖο σχίσμα τῆς Ἐκκλησίας, νὰ θέλῃ νὰ αἱματοκυλίσῃ καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος, νὰ ἀδιαφορῇ γιὰ τοὺς κανόνες καὶ νὰ συμπροσεύχεται μὲ παπιστὲς καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους αἱρετικούς καὶ ἀλλοθρήσκους, νὰ ἔχει στόχο καὶ νὰ μεθοδεύῃ τὸν κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα μαζί τους, καὶ κανεὶς ἀπὸ τοὺς συνεπισκόπους του νὰ μὴν τολμᾷ νὰ τοῦ μιλήσῃ. Ἄλλοι δεσποτάδες βγάζουν ἀπὸ τὶς ἐκκλησίες τὸν Ἐσταυρωμένο, ἀλλὰ βάζουν μπουζούκια καὶ ὀρχῆστρες καὶ κάνουν συναυλίες, λὲς καὶ δὲν ὑπάρχει ἄλλος χῶρος (Τόσα «πολιτιστικὰ» κέντρα ἔχουν φτιάξει. Τόσος πολὺς πολιτισμὸς ἔχει ἐπικωμάσει ἐκεῖ ποὺ λόγῳ ἀδιαχωρήτου γεμίζουν καὶ τοὺς ναούς;)  Ἄλλος ἀπαγορεύει στοὺς ἱερεῖς νὰ ὁμιλοῦν καὶ νὰ κηρύττουν, ἐνάντια στὴν ἴδια τὴν ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ!!! Τοὺς θέλει μόνον νὰ διαβάζουν τὶς δικές του σκέψεις καὶ ἀπόψεις. Τί ταπείνωσις καὶ τί σεβασμὸς στὴν ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ!!!  Ἄλλοι διαφήμιζαν τὰ σκευάσματα τῶν φαρμακοβιομηχανιῶν καὶ παρότρυναν ἤ καὶ ἐκβίαζαν μὲ τὸν τρόπο τους  τοὺς ἀνθρώπους νὰ τὰ κάνουν, ἀλλὰ τώρα ποὺ κάθε μέρα ἀρκετοὶ πέφτουν κάτω νεκροὶ, οὔτε θορυβοῦνται, οὔτε νοιάζονται, οὔτε συναιθάνονται τὴν εὐθύνη τους. Ἄλλοι συναγελάζονται ἐντὸς καὶ ἐκτὸς ναῶν μὲ πολιτικοὺς ποὺ ψήφισαν τὸν κιναιδονόμο καὶ δὲν θεωροῦν αὐτὸ ἐπίμεμπτο καὶ ἐπικίνδυνο γιὰ τὸν λαό. 

Ὅλα αὐτὰ τὰ πασιφανὴ συνθέτουν τὸν «πνευματικὸ» ἀφρὸ τῆς τωρινῆς ἐπιβλαβοῦς καὶ παρανόμου συνηθείας, ποὺ τηροῦν σὰν θεϊκὸ νόμο ὅλοι οἱ παραπάνω καὶ ἐξοστρακίζουν ὅσους (προσπαθοῦν νὰ) ζοῦν ὀρθῶς καὶ εὐαγγελικῶς. Φυσικὰ αὐτὰ πάντοτε συνέβαιναν, ἀλλὰ σὲ διαφορετικὴ ἔκτασι καὶ ἔντασι, καὶ ὑπῆρχαν καὶ κληρικοὶ καὶ λαὸς ποὺ ἀντιδροῦσαν δυναμικῶς γιὰ τὴν ὑπεράσπισι τῆς γνησίας πατροπαραδότου πίστεως. Ὑπάρχουν καὶ σήμερα, ἀλλὰ εἶναι ἐλάχιστοι καὶ στὸν κλῆρο καὶ στὸν λαό.

Ἕνας ποὺ μιλοῦσε εὐθέως καὶ ὀρθοτομοῦσε τὸν λόγο τῆς ἀληθείας ἦταν καὶ ὁ ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης. Ἀπὸ κεῖ ὁρμώμενος γράφω τὰ παραπάνω. Γράφει ὁ ἅγιος γιὰ ὅποιον ἤθελε στὴν ἐποχή του νὰ εἰσέλθῇ στὴν ἱερωσύνη, ὅτι αὐτὸ εἶναι φοβερὸ. Πολὺ φοβερὸ. 

 «Φοβερόν ἐστι, καὶ λίαν φοβερὸν τὸ εἰς ἱερωσύνην νυνὶ τελέσαι». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG 78.1608

Γιατί ὅμως; Φοβερὸ λίαν τὸ νὰ θέλῃ κανεὶς νὰ εἰσέλθῃ στὴν ἱερωσύνη; «Διότι θὰ τοῦ συμβῇ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο», λέγει ὁ ἅγιος. «Δυοῖν γὰρ αὐτῷ θάτερον συμβήσεται·» (ὅ.π.) Ἤ θὰ ζήσῃ κατὰ τοὺς ἀρχαίους καὶ ἀποστολικοὺς κανόνας ὁπότε θὰ μισηθῇ καὶ θὰ ἐπιβουλευθῇ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ φυλάσσουν σὰ θεϊκὸ νόμο τὴν παράνομη καὶ ἐπιβλαβὴ συνήθεια καὶ ἐξοστρακίζουν ὅσους ζοῦν σωστά· ἤ θὰ ὑποκύψῃ καὶ θὰ προσαρμοστῇ στὴν νοσηρὴ κατάστασι,  ἀδιαφορῶντας  γιὰ τὴν σωτηρία του καὶ σκανδαλίζοντας πολλοὺς ἄλλους, γιὰ τοὺς ὁποίους θὰ καταδικαστῇ σκληρά.

«Ἤ κατὰ τοὺς ἀρχαίους καὶ ἀποστολικούς κανόνας ζῶντα μισηθῆναι καὶ ἐπιβουλευθῆναι παρὰ τῶν τὴν νυνὶ ἐπιπολάσασαν ἐπιβλαβῆ καὶ παράνομον συνήθειαν ὡς νόμον θεῖον φυλαττόντων, καὶ τοὺς ὀρθῶς βιοῦντας ἐξοστρακιζόντων· ἤ ὑποκατακλίναντα ἑαυτὸν, καὶ τῆς ἑαυτοῦ ἀφειδῆσαι σωτηρίας, καὶ ἄλλους πολλοὺς σκανδαλίσαι, ὑπὲρ ὧν καὶ δίκας σφοδροτάτας δώσει». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG 78.1608

Βλέπω νέα παιδιὰ νὰ χειροτονοῦνται καὶ γνωρίζοντας τὶ γίνεται ἀνησυχῶ καὶ προβληματίζομαι. Βεβαίως ὁ τελικὸς λόγος εἶναι τοῦ Θεοῦ ὁ ὁποῖος γνωρίζει τὶς ψυχὲς καὶ τὶς προαιρέσεις τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ γνωρίζω, κάπως, καὶ τί λένε οἱ ἅγιοι, ὅπως ὁ ἅγιος Ἰσίδωρος. Ἅν ζήσῃ συμφώνως μὲ τοὺς παλαιοὺς καὶ ἀποστολικοὺς κανόνες θὰ μισηθῇ καὶ θὰ διωχθῇ. Θὰ ἀντέξῃ τὸν διωγμό; Οὔτως ἤ ἄλλως στὴν δαιμονοκρατούμενη ἐποχή μας ὁ κάθε πιστὸς, ἀλλὰ ἰδιαιτέρως ὁ ἱερεῦς εὑρίσκεται ὑπὸ διωγμόν. Ἀπὸ παντοῦ ἐχθρότης καὶ περιφρόνησις καὶ ἀπόρριψις. Νὰ συμβαίνει ὅμως τὸ ἴδιο καὶ ἀπὸ τὸν κλῆρο; Ἀπὸ τοὺς συλλειτουργούς; Τοὺς συναγωνιστές; Τοὺς πατέρες, ὡς πρὸς τὴν πίστι; Δὲν εἶναι μικρὸ πράγμα. Στὸ ἀποστολικὸ «Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζεῖν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, διωχθήσονται», οἱ διῶκτες δὲν εἶναι μόνον οἱ ἀντίθεοι καὶ οἱ σατανιστὲς, εἶναι ὅπως βλέπουμε κυρίως οἱ ἴδιοι οἱ ἐκκλησιαστικοί. 

Τί συνιστᾷ ὁ ἅγιος; «Εἶναι μακάριος ὅποιος δὲν κυριευτεῖ ἀπὸ αὐτὸν τὸν ἔρωτα». Δὲν ἀκούγεται παράξενο αὐτό; Νὰ μὴν κυριευτεῖ κάποιος ἀπὸ τὸν ἔρωτα, ἀπὸ τὴν ἐπιθυμία, τῆς ἱερωσύνης; Ναί! Αὐτὸ ἀκριβῶς λέει:

«Μακάριον μὲν οὖν τὸ μηδὲ ἁλῶναί ποτε τῷ τοιούτῳ ἔρωτι». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG 78.1608

Γιατί τὸ λέει; Διότι δὲν γνωρίζει τὴν δύναμι τὴν ἐπιμονὴ καὶ τὴν σταθερότητα τοῦ ἀνθρώπου μπροστὰ στὰ ὅσα θὰ ἀντιμετωπίσῃ. Δὲν ἀπαγορεῦει, δὲν ἀποτρέπει. Προειδοποιεῖ, ὥστε νὰ μὴν βρεθῇ πρὸ ἐκπληξεως ὁ ὑποψήφιος κληρικός. Διότι ἄν ὑποκύψῃ στὴν ἐπιθυμία του καὶ χειροτονηθῇ τότε ὀφείλει νὰ ἀκολουθήσῃ τὸν ἀρχικὸ σκοπό καὶ μὲ θάρρος νὰ παρουσιάζῃ μὲ τὴν ζωή του τὰ ἀρχαῖα καὶ ἀποστολικὰ πράγματα καὶ νὰ μὴν συμπράττῃ στὰ πταίσματα μὲ αὐτοὺς ποὺ τώρα προδίδουν τὴν ἱερωσύνη καὶ νομίζουν ὅτι τοὺς ἐπιτρέπεται νὰ λένε καὶ νὰ κάνουν ὅτι θέλουν.

«Εἰ δὲ μὴ ἀλοὺς χειροτονηθείη, ἐχέσθω τοῦ προτέρου σκοποῦ, καὶ μετὰ παῤῥησίας τὰ ἀρχαῖα καὶ ἀποστολικὰ πράγματα ἀνανεούτω, μὴ τοῖς νῦν προπίνουσι  τὴν ἱερωσύνην, καὶ πάντα καὶ λέγειν καὶ πράττειν ἐξεῖναι αὐτοῖς νομίζουσιν, εἰς τὰ πταίσματα συμπράττων». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG 78.1608

Δηλαδὴ ἕνας ἱερεῦς θὰ ἔπρεπε νὰ ἀντισταθῇ τουλάχιστον στὰ χονδροειδὴ καὶ πασιφανή: Στὴν ἀντικανονικὴ σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, νὰ μὴν κλείσῃ τὴν ἐκκλησία του ὅταν τὸ ἐπέβαλε ἡ ἐκκλησιαστικὴ διοίκησις μαζί μὲ τὴν ἄθεη πολιτεία, νὰ μὴν διαφημίσῃ τὰ ἐμβόλια τοῦ θανάτου, νὰ μὴν ἑορτάσῃ τὸ Πάσχα τὸ Μεγάλο Σάββατο, νὰ μὴν βεβηλώσῃ τὸν ναὸ καὶ τὰ μυστήρια μὲ τὰ σατανικὰ μέτρα, νὰ μιλήσῃ εὐθαρσῶς γιὰ τοὺς ἀρσενοκοίτες καὶ νὰ μὴν ἀποδεχτῇ τοὺς ἀθέους νόμους γιὰ τοὺς κιναίδους καὶ τὴν εἴσοδο στοὺς ναοὺς τῶν ψηφισάντων, νὰ διαφωτίσῃ τὸ ποίμνιον του γιὰ τὸν προγραμματισμένο κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα μὲ τοὺς αἱρετικούς.... κλπ, κλπ.

Οἱ οἰκουμενιστὲς νομίζουν ὅτι μποροῦν νὰ πράττουν καὶ νὰ λένε ὅτι θέλουν καὶ τὸ ἐφαρμόζουν. Ὅποιος ὅμως θέλει νὰ εἶναι πραγματικὸς λειτουργὸς τοῦ Ὑψίστου ὀφείλει νὰ πράττει καὶ νὰ λέγει ὅσα ἐνετείλατο ὁ Ὕψιστος καὶ ὄχι ὅσα ἐπιβάλλουν οἱ ἀντίθεοι προϊστάμενοί τους. 

Καὶ καταλήγει ὁ ἅγιος Ἰσίδωρος: «Εἶναι προτιμώτερο νὰ συκοφαντηθῇ καὶ νὰ ἀποσχηματισθῇ, παρὰ νὰ συνταχθῇ μὲ τέτοιους ἀνθρώπους»

«Κρεῖττον γὰρ τὸ ἐπιβουλευθῆναι  καὶ ἀποχειροτονηθῆναι, τοῦ μετὰ τοιούτων ἀνδρῶν τετάχθαι». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG 78.1608

Πόσοι μποροῦν νὰ τὸ ἀντιληφθοῦν αὐτό; Καὶ πόσοι μποροῦν νὰ τὸ ἐφαρμόσουν; Βλέπετε ὅποιοι ἔχουν τὴν βαθεῖα γνώσι καὶ τὸ θάρρος, νὰ διαμαρτυρηθοῦν καὶ νὰ ἐφαρμόσουν ὅσα οἱ πατέρες καὶ οἱ ἐκκλησιαστικοὶ κανόνες ὁρίζουν, τί τραβοῦν καὶ πῶς περιθωριοποιοῦνται καὶ διώκονται. 

Ἀκόμη τραγικώτερο εἶναι ὅτι οἱ πολλοὶ θεωροῦν ὅτι τὸ νὰ συνταχθοῦν μὲ τέτοιους ἀνθρώπους,  «μετὰ τοιούτων ἀνδρῶν τετάχθαι», αὐτὴ εἶναι ἡ ὀρθὴ στάσι τοῦ χριστιανοῦ καὶ ἔχουν ἥσυχη τὴν συνείδησί τους, ὅτι πράττουν τὸ δὲον καὶ τὸ σωστό ἀρκεῖ νὰ ὑπακούουν σὲ αὐτούς. 

Καὶ ἔτσι τελικῶς οἱ πολλοὶ  μπροστὰ στὸν συνασπισμὸ τῶν φαύλων καὶ ἀναξίων τῆς ἱερωσύνης, -οἱ ὁποῖοι ἀναγκαστικῶς ὑπακούουν σὲ αὐτοὺς ποὺ τοὺς χειροτόνησαν, ἀκόμη καὶ ὅταν οἱ πράξεις τῶν χειροτονισάντων εἶναι ἐνάντιες στὶς Θεῖες ἐντολὲς, καὶ στὴν μεγάλη δύναμι ποὺ τοὺς δίδει αὐτὴ ἡ συμπαράταξις- δειλιοῦν καὶ συμπράττουν. 

«Τοὺς παρ' ἀξίαν τυχόντας ἱερατικῆς τιμῆς ὑπακούειν ἀνάγκη τοῖς οὐ δεόντως δεδωκόσι, κἂν εἰς αὐτὸ τὸ Θεῖον τὰ δρώμενα βλέπει· διὸ καὶ ἀλλήλοις τὴν ἄδικον ταύτην ἀντίδοσιν παρέχοντες, δύναμιν οὐ μικρὰν εἰς τὸ κατὰ τῶν εὖ βιούντων ὁπλίζεσθαι προσλαμβάνουσιν». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG 78.1629

Ἔτσι ἐξηγεῖται ἐν μέρει-διότι ὑπάρχουν καὶ ἄλλες διαστάσεις-  ἡ σιωπὴ καὶ ἡ ἀδράνεια τῆς μεγάλης μερίδος τοῦ κλήρου μπροστὰ στὰ ἐγκλήματα ποὺ διαπράττονται ἐνώπιον πάντων ἀπὸ τὴν μεγάλη μερίδα τῶν ἐπισκόπων (ὄχι ἀπὸ ὅλους-ὑπάρχουν καὶ οἱ λίγοι ποὺ κραττοῦν ἀκόμη) καὶ ἐπιτείνουν τὴν κοινωνικὴν καὶ ἐκκλησιαστικὴν ἐλεεινότητα, ἥτις πανταχόθεν μᾶς περιβάλλει.

Γεώργιος Κ. Τζανἀκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 3 Δεκεμβρίου 2024.

     [1] ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ: Ο ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ. ΑΠΑΝΤΑ.  Ἐκδ. ΔΟΜΟΣ. Ἀθήνα 1997. Β΄ ἐπανεκδ. Τομ.2 σελ. 335

[2] ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ: ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ.  ΑΠΑΝΤΑ.  Ἐκδ. ΔΟΜΟΣ. Ἀθήνα 1998. Β΄ ἐπανεκδ. Τομ.5 σελ.100

«Πᾶνος» 

Γεώργιος Τζανάκης: Μοναχόσχημοι λύκοι, πλανεμένοι, ἤ ἀπλῶς χρήσιμοι ἠλίθιοι;

 

Φίλος ὁ Πλάτων, φιλτάτη ἡ ἀλήθεια

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης

Μιὰ ὁμιλία ἑνὸς ἁγιορείτου ἱερομονάχου ἐντὸς ναοῦ ξεκινάει ὡς ἐξῆς: 

«Τώρα τελευταῖα δοκιμαστήκαμε ὡς ἐκκλησία ἀρκετά, κατὰ τὴν περίοδο ποὺ εἴχαμε τὸ φαινόμενο μὲ τὸν Κόβιντ . Παρατηρήσαμε φαινόμενα ὅπου τὰ πόδια χτυποῦσαν τὸ κεφάλι καὶ τὰ χέρια χτυποῦσαν τὸ στῆθος».[1]    

Ἀπὸ ὅσα μᾶς συνέβησαν τὰ τελευταία χρόνια μὲ τὸν Κόβιντ, καὶ εἰδικῶς στὸν χῶρο τῆς ἐκκλησίας,  αὐτὸ ποὺ τελικὰ κατάλαβε ὁ λέγων τὰ παραπάνω λόγια εἶναι τὰ «φαινόμενα ὅπου τὰ πόδια χτυποῦσαν τὸ κεφάλι καὶ τὰ χέρια χτυποῦσαν τὸ στῆθος». Ἄν δὲν ὁμιλοῦσε ἐν ἐκκλησίᾳ καὶ ἐκφραζόταν πιὸ λαϊκὰ ἴσως νὰ ἔλεγε «σηκώθηκαν τ᾿ ἀγγούρια νὰ δείρουν τὸν μανάβη» γιὰ νὰ δείξῃ ποιὸς εἶναι τὸ ἀφεντικό, ποιός κάνει κουμάντο. Ὅμως ἐπειδὴ εἶναι ἐκκλησιαστικὸ πρόσωπο καὶ ἀπαιτεῖται σεμνότης, καὶ ἐπειδὴ ὅλοι ἔχουν ἀκοῦσει ὅτι ἡ ἐκκλησία εἶναι σῶμα, καὶ μάλιστα σῶμα Χριστοῦ- ὑποθέτω ὅ,τι- χρησιμοποιεῖ τὴν εἰκόνα ὅπου τὰ χέρια ἤ τὰ πόδια χτυποῦν τὸ κεφάλι -ποὺ ἔχει τὰ αἰσθητήρια τὸ στόμα καὶ τὸ μυαλό-ἤ τὸ στῆθος ποὺ περιέχει τὴν καρδιά καὶ τὰ ἄλλα ζωτικὰ ὄργανα. Πάλι καλὰ, ἄλλοι χρησιμοποιοῦν ὡς ἐξηγερμένα ἄλλα, πιὸ «εὐτελή», μέλη τοῦ σώματος...

Γεώργιος Τζανάκης: Τὰ μετὰ τὴν ἄλωσιν.

«Ἡ πόλις ἐάλω» (σὲ ρόζ φόντο)

ὁ ἐν ὁμοφυλοφιλία γηράσας Γρηγόρης Βαλιανάτος. 

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

Ἔχουμε καταλάβει τί συνέβη; Σίγουρα; Καὶ καθόμαστε, καὶ κόβουμε πίττες μαζί μὲ τοὺς ἐλεεινοὺς σοδομολάγνους βουλευτές καὶ πολιτικούς;

 Ἄς κάνουμε μιὰ ἐπὶ τροχάδην περίληψι.

Ἡ φύσις ἔχει τὴν νόμιμη μίξι, τὴν κατὰ φύσιν συνεύρεσι ἄντρα καὶ γυναίκας. Μετὰ ἤρθε ἡ πορνεία καὶ ἀνακάλυψε τὴν δόλια λύσσα (δόλια λόγῳ τῆς καταλήξεως ποὺ θὰ εἶχε τὸ πρᾶγμα). Αὐτοὶ ποὺ λύσσαξαν ἐναντίον τῶν ὅρων τῆς φύσεως διδάχτηκαν νὰ σωφρονοῦν ἀπὸ τὸν φόβο τοῦ νόμου. Τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ καὶ κατόπιν τῶν ἀνθρώπων.

Γεώργιος Τζανάκης: Τζάμπα χριστιανοί.

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

Τελευταία ἀκούγονται πολλὲς φορὲς δημοσίως δηλώσεις πίστεως στὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία.

Ἀκόμη καὶ ὁ κύριος πρωθυπουργὸς δηλώνει «πιστός», ὅπως καὶ ὁ κύριος Κασελάκης, γιὰ νὰ ἀναφέρομε μερικοὺς «γνωστούς». Ὅμως, θὰ ἔλεγε σὲ κάθε ἕναν ἀπὸ αὐτοὺς ἡ γλῶσσα τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πηλουσιώτης, [1] ποὺ πρόσφατα ἑόρταζε: «Λαμπρὲ κύριε, τὴν πίστι πρέπει νὰ τὴν ἀποδεικνύουν τὰ ἔργα καὶ ὄχι τὰ λόγια».

«Τὴν πίστιν, ὧ θαυμάσιε, τὰ ἕργα μᾶλλον ἤ οἱ λόγοι κηρύττειν ὀφείλουσι». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG78.853

Γεώργιος Τζανάκης: Ἡ Ἀμερικάνικη «ἀλήθεια» τῆς Ἐκκλησίας.

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκη 

Γιατὶ συνεχίζει ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὰ ἴδια, σχετικῶς μὲ τοὺς κιναίδους, καὶ στὴν τελευταῖα ἐγκύκλιό της;[1]

Τοὺς πολιτικούς μας καὶ τὴν κυβέρνησί μας τοὺς γνωρίζουμε. Ἐνδιαφέρονται μόνο γιὰ τὴν δική τους πολιτικὴ καριέρα καὶ καλοπέρασι. Δὲν εἶναι κυβερνῆτες εἶναι τύραννοι, διότι μόνον τύραννοι ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴν κατάστασι τῶν ὑπηκόων τους. Καὶ στὸ θέμα τῶν κιναίδων ὑπακούουν στὶς ἐπιθυμίες καὶ ἐντολὲς  τῶν ἀμερικανῶν, ὅσοι δὲν ἔχουν προσχωρήσει στὸ ἐν λόγῳ κίνημα. 

Οἱ ἀμερικανικὲς ἐλίτ εἶναι ξεκάθαρες: 

Γεώργιος Τζανάκης: «Βαρύγδουπα» λόγια ἁγίου.

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκη

Ἐχθὲς Κυριακὴ 28 Ἰανουαρίου ἑορτάσαμε τὴν μνήμη τοῦ  Ὁσίου Ἐφραίμ  τοῦ Σύρου. Ἀναπόφευκτα ἔρχονται στὸ μυαλό ὅσα γράφει γιὰ τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ, τὴν  συντέλεια τοῦ  κόσμου καὶ  τὴν παρουσία τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἔτσι κι᾿ ἀλλιῶς ζοῦμε καθημερινὰ αὐτὰ ποὺ λέγει ὁ ἅγιος, ἀπὸ τὴν πρώτη κιόλας παράγραφο τοῦ λόγου του. Μὲ μία μεγάλη διαφορά. Ὁ ἅγιος στενάζει καὶ ὀδυνᾶται ἐπειδὴ ἀναγκάζεται νὰ πῇ γιὰ τὰ ὅσα θὰ συμβοῦν στὸ μέλλον:

 «Λαλήσω δὲ ἐν ὀδύναις καὶ εἴπω ἐν στεναγμοῖς». ΟΣΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ: Λόγος εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Κυρίου, καὶ περὶ συντελείας τοῦ κόσμου, καὶ εἰς τὴν παρουσίαν τοῦ Ἀντιχρίστου. 

Γεώργιος Τζανάκης: Συνοδική ἀπόφασις: Μισόλογα καί ἀπραξία. Ἡ εὐθύνη κληρικῶν καί λαοῦ.

 

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

Τελικῶς τί θέλει νὰ πῇ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ τὴν ἀπόφασί της; Σὲ ποιούς ἀπευθύνεται καὶ τί λέει στὸν κάθε ἕνα; Ποιός ὁ πραγματικὸς στόχος καὶ σκοπός μιᾶς τέτοιας ἀνακοινώσεως;

Μία προχειρογραμμένη ἀνακοίνωσι μὲ 9 ἀριθμημένες παραγράφους στὶς ὁποῖες βρίσκονται διάσπαρτες διαπιστώσεις, θέσεις, ἀπόψεις, ἐρωτήσεις σὲ μιὰ στιγμὴ ποὺ ἀπαιτεῖται λόγος ἁπλός, σαφὴς καὶ οὐσιαστικὸς ποὺ νὰ παρεμβαίνει, ὅμως, στὰ γεγονότα καὶ νὰ δημιουργεῖ ἀποτελέσματα. 

Γεώργιος Τζανάκης: ΑΓΑΠΗ ἤ ΑΠΑΤΗ; Α΄. Περί ὁμοφύλων.

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

Ἔχουν ἀνοίξει οἱ ὀχετοὶ τῆς προπαγάνδας καὶ ὅλα τὰ πετσωμένα μεγάφωνα τῆς πληροφόρηρης, δημοσιογράφοι, «ἰνφλουένσερς»,  καὶ κάθε ἄλλο νυκτερινό, πρωϊνὸ, ἤ μεσημβρινὸ δαιμόνιο ἐπὶ εἰκοσιτετραώρου, ἀπὸ τὰ παράθυρα τῶν τηλεοράσεων, ἀπὸ τὶς συχνότητες τῶν ραδιοφώνων, ἀπὸ κάθε σημεῖο τοῦ διαδυκτίου, ἀπὸ τὶς σελίδες τῶν ἐφημερίδων, ἀπὸ τὶς ταμπέλες τῶν διαφημίσεων, ἀπὸ παντοῦ· ὅλα μαζὶ, μὲ μία οὐρανομήκη φωνὴ προσπαθοῦν νὰ ἐπιβάλλουν τὸν «γάμο τῶν ὁμοφύλων».

Γεώργιος Τζανάκης: Παράνομα εἰκονογραφημένα. (σχόλιο μεστόν σκοταδισμοῦ καί δεισιδαιμονίας –το διαβάζετε με δική σας εὐθύνη)

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης

 

Ὅταν ἀκοῦμε γάμος, στὸ μυαλὸ ἔρχεται ἡ εἰκόνα ἑνὸς ἀνδρὸς καὶ μιᾶς γυναίκας ποὺ ἀποφασίζουν νὰ ἑνώσουν τὶς ζωὲς τους καὶ νὰ συστήσουν οἰκογένεια  καὶ ἐξ αὐτοῦ νὰ προκύψουν παιδιά. (Ἄν εἶναι ἀπὸ Θεοῦ τὸ νὰ προκύψουν).  Ἄνδρας καὶ γυναῖκα. Ἀνδρόγυνο. Ὑπῆρχε μάλιστα καὶ ὁλόκληρη διαδικασία περὶ τῆς νομιμότητος τοῦ γάμου καὶ τοῦ ἀνδρογύνου, συχνὰ μὲ ὑπερβολὲς -γιὰ μᾶς σήμερα- ἀλλὰ ἀποδεικνύεται τί μεγάλη σημασία ἀποδιδόταν στόν γάμο καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ συνήρχοντο σὲ κοινωνία γάμου, γιὰ τὴν πορεία τῆς οἰκογενείας καὶ τῆς κοινωνίας.

Γεώργιος Τζανάκης: Ἀρχὴ σοφίας, τέλος ἀνωμαλίας.

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης

 

Ἔφτασε πλέον στὸ χτένι τῆς πραγματικότητος καὶ ὁ κόμπος ποὺ λέγεται «γάμος καὶ οἰκογένεια» ὁμοφύλων. Ἀναπόφευκτο. Τόσους κόμπους ποὺ ἔχει σχεδιάσει τὸ ταγκαλάκι καὶ τὰ ὄργανά του, τὸ χτένι πιὰ δὲν προχωρᾶ φυσιολογικά. Ἤ θὰ σπάσῃ τὸ χτένι ἤ θὰ μαδήσουν τὰ μαλλιά. 

Ὅλα ὅσα συμβαίνουν εἶναι ἐξόχως τραγελαφικά. Ἐντελῶς τραγικά καὶ ἐντελῶς γελοία. Καὶ καλὰ, εἶναι κατανοητό νὰ συμβαίνουν στὴν Ἀμερική, μιὰ χώρα χωρὶς στέρεα θεμέλια, χωρὶς ρίζες βαθειές, φτιαγμένη ἐξ ἀρχῆς ἀκριβῶς γιὰ νὰ ὁδηγηθῇ (καὶ νὰ ὁδηγήσῃ ὅλον τὸν κόσμο) στὸ χάος ποὺ θὰ φέρει τὴν νέα τάξι. Νὰ συμβαίνουν στὴν Ἑλλάδα μὲ τόσων χιλιετηρίδων ἱστορία καὶ πολιτισμό εἶναι ὄντως γιὰ νὰ τραβᾶς τὰ μαλλιά σου. Καὶ μόνο ἡ γλῶσσα μας φτάνει γιὰ νὰ ἀποδείξῃ τὴν ἀπάτη καὶ τὸ παρά φύσιν ὅλων αὐτῶν τῶν καταστάσεων.

Γεώργιος Τζανάκης: Πατριαρχικά Σταυροπήγια τῆς Κρήτης καί Ἐκκλησία τῆς Κρήτης Πραγματικότητες καί φαντασιώσεις.

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης

 

Μιὰ ποὺ δὲν ὑπάρχει περίπτωσις οἱ ἐμπλεκόμενοι στὰ ὅσα διαδραματίζονται στὴν Κρήτη νὰ ἀπαντήσουν στὶς ἀπορίες ποὺ ἔχουν δημιουργηθῇ, ἄς προσπαθήσουμε νὰ δοῦμε τί ἰσχύει, ὄχι μόνο γιὰ τὰ λεγόμενα Σταυροπήγια μοναστήρια τῆς Κρήτης, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης.

Στὸ προηγούμενο κείμενο παρουσιάσαμε τὰ λόγια τοῦ ἡγουμενεπισκόπου Εἰρηναίου Εὐμενείας σχετικῶς μὲ τὰ Σταυροπήγια μοναστήρια. Ἄς τὰ ξαναδοῦμε:

Ὁ Εἰρηναῖος Εὐμενείας ἡγούμενος μονῆς Γουβερνέτου κατὰ τὸν ἐσπερινὸ τῆς Πανηγύρεως τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς στὴν μονὴ Ἀγίας Τριάδος Τζαγκαρόλων, παρουσίᾳ καὶ τοῦ Δορυλαίου Δαμασκηνοῦ, ἀλλὰ καὶ τοῦ Χανίων Δαμασκηνοῦ, ἀναφέρθηκε στὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη : «ὁ ὁποῖος εἶναι ὁ κυρίαρχος τῶν σταυροπηγιακῶν μονῶν» Εἰρηναῖος Εὐμενείας (6.6.2020 ἀπομαγνητοφωνημένο), ἐνῷ στὸν ἐσπερινὸ τῆς γονυκλισίας παρουσίᾳ καὶ τοῦ Ὑφυπουργοῦ Παιδείας εἶπε: 

Γεώργιος Τζανάκης: Χανιά Κρήτης. Χριστούγεννα μέ τρεῖς Δεσπότες. (Τέσσερα χρόνια μετά)

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

Τὰ Χριστούγεννα τοῦ 2019 γιορτάστηκαν στὰ Χανιὰ μὲ τὴν παρουσία τριῶν ἐπισκόπων, ἀφοὺ ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως χειροτόνησε τὸν ἡγούμενο τῆς Μονῆς Γουβερνέτου Εἰρηναῖο καὶ τὸν Πρωτοσύγγελο τῆς Μητροπόλεως Κυδωνίας καὶ Ἀποκορώνου Δαμασκηνὸ σὲ Ἐπισκόπους καὶ ... τοὺς ἔστειλε πίσω στὴν Κρήτη. 

Οἱ προβληματισμοὶ καὶ τὰ ἐρωτήματα εὔλογα: «Ποιὰ ἀνάγκη ἐπέβαλε τὴν χειροτονία τῶν ἐπισκόπων αὐτῶν; Ποιὰ ἔλλειψις θὰ ἀντιμετωπιστῇ; Ποιὸ ποιμαντικὸ πρόβλημα θὰ λυθῇ; ... Ἐδὼ τώρα τί θὰ κάνουν; Ποιὸν θὰ ποιμαίνουν , ἀφοὺ ποιμένας -ἐπίσκοπος- ὑπάρχει ἤδη καὶ εἶναι ὁ Δαμασκηνός. Ἀναμφιβόλως παρουσιάζεται μιὰ μπερδεμένη κατάστασις ποὺ ἵσως ἐξελιχθῇ καὶ σὲ προβληματικὴ ἤ ἀνώμαλη»^[1]. Αὐτὰ , καὶ πολλὰ ἄλλα, εἶχαν διατυπωθῇ τότε ἀπὸ ἐμένα στὸν τύπο, καὶ ἄλλα ἀπὸ ἄλλους.

Γεώργιος Τζανάκης: Κρητικοί, ἐπισκοπικοί, ἀντίλαλοι.

Κρήτη μου ὅμορφο νησὶ

μὲ τσοὶ καλοὺς παπάδες

περήφανους κρητίκαρους 

καὶ σπίρτο δεσποτάδες.

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης

(Συνέχεια γιὰ τὰ περὶ ταυτοτήτων, μόνον,  κατορθώματα τῆς Ἱεραρχίας μας. Γιὰ τὰ ὑπόλοιπα, φεῦ!!, συμβαίνοντα στὸ πνευματικὸ αὐτὸ φέουδο, στὸ ... ἀεροπλανοφόρο τοῦ Φαναρίου, μετὰ τὶς ἐληές)

Ὅπως ἤδη ἀναφέραμε : «Ἡ Ἐκκλησία Κρήτης,... μελέτησε σὲ βάθος τὸ ὅλο θέμα τῆς ἔκδοσης τῶν νέων ταυτοτήτων» καὶ μάλιστα  «μὲ τὴ συνδρομὴ νομικῶν καὶ εἰδικῶν ἐπιστημόνων» καὶ κατέληξε στὸ συμπέρασμα ὅτι « Ἡ περιρρέουσα ἀπὸ ὁρισμένους θρησκευτικούς κύκλους ἐσχατολογικὴ ἀναφορὰ περί «Ἀντιχρίστου» στίς νέες ταυτότητες δὲν βασίζεται στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία».[1]

Γεώργιος Τζανάκης: Καὶ ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης περὶ ταυτοτήτων... ...Τοῦ κείθε μπλόμ...

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης

 

Ἡ ἱερὰ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης (στὸ ἐξῆς ΙΣτΕΚ), παίρνει τὴν σκυτάλη ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος [1] καὶ μὲ τὴν ἀπὸ 31 /10/2023 ἀνακοίνωσί της, ἐνημερώνει τὸ ποίμνιό της –στὸ ὁποῖο ἀνήκω καὶ ἐγὼ ὁ τάλας- ὅ,τι ἀσχολήθηκε καὶ μὲ τὸ θέμα τῶν ταυτοτήτων.

 

Μάλιστα «μελέτησε σὲ βάθος τὸ ὅλο θέμα τῆς ἔκδοσης τῶν νέων ταυτοτήτων, μὲ τὴ συνδρομὴ νομικῶν καὶ εἰδικῶν ἐπιστημόνων», ὅπως γράφει. Τρεῖς φορὲς συνῆλθε 17, 27 καὶ 30 Ὀκτωβρίου, χρόνος ἀρκετὸς γιὰ νὰ «μελετήσῃ εἰς βάθος» τὸ συγκεκριμένο θέμα.

Γεώργιος Τζανάκης: Ἄ μπέ μπά μπλόμ... (Πνευματικές ὑποθῆκες συγχρόνων ποιμένων)

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

Ἡ ΔΙΣ στὴν ἀνακοίνωσί της, τῆς 6ης Σεπτεμβρίου 2023, συνεχίζει ἀταλάντευτη τὴν πορεία ποὺ ἀκολουθεῖ τὰ τελευταῖα χρόνια. Μιὰ πορεῖα προδοσίας τῆς πίστεως, ἀπολύτου ταυτίσεως μὲ τὸ ἐγχώριο ἀντεθνικό καθεστῶς καὶ πλήρους συμπορεύσεως μὲ τὶς παγκόσμιες νεοταξίτικες ἐπιλογές. Αὐτὰ ἔχουν ἀναλυθῇ καὶ διατυπωθῇ ἐπαρκῶς ἀπὸ πολλούς καὶ ἀξίους.

Παρὰ ταῦτα ἐξακολουθοῦν καὶ κυκλοφοροῦν «σοβαροὶ πνευματικοί» (στὴν οὐσία στυγνοὶ προπαγανδιστὲς τῆς συγχρόνου αἱρετικῆς  πνευματικῆς φεουδαρχίας καὶ ἀντίθετοι στὴν παράδοσι τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας) οἱ ὁποῖοι στομφωδῶς δηλώνουν στὰ ποίμνια ὅτι «ὀφείλουν ἀνεξέταστα νὰ ἀκολουθοῦν κάθε ἀπόφασι τῆς Συνόδου, διότι σὲ ἀντίθετη περίπτωσι κάνουν τὸ δικό τους, ἀκολουθοῦν τὴν ὑποκειμενικὴ γνώμη τους  καὶ καταλήγουν σὲ προτεσταντισμό»!!!.

Γεώργιος Τζανάκης: Ἠλίθιοι ἤ προδότες;

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, μὲ τὸ σπινθηροβόλο βλέμμα, εἶναι ὁ πρωθυπουργὸς τῆς χώρας μας, (γιὰ δεύτερη φορά, μὲ τὴν ψῆφο τοῦ λαοῦ). Αὐτὸς ποὺ συνετέλεσε ὥστε νὰ βρεθῇ ἡ χώρα καὶ ὁ λαός, σὲ αὐτὴ τὴν λαμπρὴ κατάστασι, τὴν ἐθνικὴ, οἰκονομικὴ, πνευματική. Αὐτὸς ποὺ «ἔκλεισε ναοὺς, ἀπαγόρευσε τὴν Θεία λειτουργία, κυνήγησε ἱερεῖς, θέλει νὰ κάνῃ τὴν χώρα πολυεθνικὸ χῶρο, ὁπαδὸς τῶν ΛΟΑΤΚΙ+, θαυμαστὴς καὶ ἀκροατὴς τοῦ Σβάτζ καὶ τοῦ Χαράρι, ἕνα νεοεποχίτικο ἀνδρείκελο», ὅπως θὰ ἔλεγε ὁποιοσδήποτε, στοιχειωδῶς ἀντιλαμβανόμενος τὰ ὅσα προγραμματίζονται καὶ ἐξελίσσονται γύρω μας....

Γεώργιος Τζανάκης: Τί σοὔχω γιὰ μετά. Β΄

Τὸ πρῶτο μέρος ΕΔΩ

Γράφει ὁ Γεώργιος Τζανάκης 

Στὸ προηγούμενο γραφτὸ παρουσιάστηκαν τὰ κύρια δεδομένα τῆς προσπάθειας δημιουργίας τοῦ νέου «ἀναβαθμισμένου» ἀνθρώπου. Τοῦ μετανθρώπου ἤ ὑπερανθρώπου.

Εἶναι τόσο κραυγαλέα, ὅσα λέγονται καὶ προβλέπονται ἐκεῖ, ποὺ μᾶλλον περιττεύει κάθε περαιτέρω σχολιασμός. 

Δὲν ἀντέχω ὅμως στὸν πειρασμό, καὶ θὰ καταθέσω μερικὲς πρόχειρες σκέψεις σχετικῶς μὲ ὅλα αὐτά. Οὔτε ἐξαντλοῦν, οὔτε καλύπτουν ὅλο τὸ πρόβλημα. Ἁπλῶς μερικὰ σημεῖα του σχολιάζονται.

Ἄς δοῦμε κάπως τὶς πνευματικὲς προϋποθέσεις αὐτῶν ποὺ λένε καὶ σχεδιάζουν ὅλα αὐτά, ὅπως, καὶ ὅσο, προκύπτουν ἀπὸ τὰ λεγόμενά τους.