50 ετών το «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ»

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 

Πριν από πενήντα χρόνια και συγκεκριμένα στις 26 Δεκεμβρίου του 1973 δημοσιεύθηκε στη Γαλλία, στα ρωσικά, το συγκλονιστικό όσο και αποκαλυπτικό έργο του Αλεξάντρ Σολζενίτσιν «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ». Αυτό κατέφερε ένα ακόμη πλήγμα στο ολοκληρωτικό σύστημα εξουσίας της Σοβιετικής Ένωσης, με την εκτενή και γλαφυρή στην τραγικότητά της περιγραφή των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Ψυχοπάθεια και ναρκισσισμός τα αιτία του αριστερού εξτρεμισμού, αναφέρει μελέτη

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Current Psychology, ο αριστερός εξτρεμισμός στους ανθρώπους οφείλεται συχνά σε έντονα ψυχοπαθητικά και ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με τη μελέτη, η αντιρατσιστική δέσμευση αφορά τη διέξοδο για «σαδιστικές τάσεις και μεγαλειώδεις αυτοεικόνες».

Η New York Post εφιστά την προσοχή σε μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Current Psychology στην οποία έχουν διερευνηθεί τα αίτια του αριστερού εξτρεμισμού.

Σύμφωνα με τη μελέτη, είναι ένας συγκεκριμένος τύπος προσωπικότητας που συχνά έλκεται από τον αντιρατσισμό και τον αντιφασισμό. Για το σκοπό αυτό, οι συγγραφείς της μελέτης, Ann Krispenz και  Alex Bertrams , επινόησαν μια νέα ιδέα: την αρχή «Το όχημα του σκοτεινού εγώ».

Κόκκινη Συμφωνία

 

γράφει ο Dr. Henry Makow, PhD

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο κομμουνισμός είναι μια ιδεολογία αφιερωμένη στην υπεράσπιση των εργαζομένων και των φτωχών. Αυτό ήταν ένα απίστευτα επιτυχημένο τέχνασμα που χειραγώγησε εκατομμύρια ανθρώπους.

Πίσω από αυτό το τέχνασμα, ο «κομμουνισμός» είναι αφιερωμένος στη συγκέντρωση όλου του πλούτου και της εξουσίας στα χέρια του κεντρικού τραπεζικού καρτέλ (των Ρότσιλντ και των συμμάχων τους), μεταμφιέζοντάς το σε κρατική εξουσία.

Το κεντρικό τραπεζικό καρτέλ είναι το απόλυτο μονοπώλιο. Έχει σχεδόν το παγκόσμιο μονοπώλιο της κρατικής πίστης. Σκοπός του είναι να το μεταφράσει αυτό σε μονοπώλιο επί των πάντων – πολιτικών, πολιτιστικών, οικονομικών και πνευματικών. Μία παγκόσμια κυβέρνηση = μονοπώλιο Rothschild = κομμουνισμός.

Μέτοχοι του αιωνίου Πάσχα Στη μνήμη των δολοφονηθέντων αδελφών της Μονής Όπτινα, το Πάσχα του 1993

 

Ρ. Αμπράμοτσκιν. Οι Νεομάρτυρες της Όπτινα

 

Πιστεύω ότι ο Κύριος, που τους κάλεσε την πρώτη μέρα της του Χριστού Αγίας Ανάστασης μέσω του μαρτυρίου, θα τους κάνει μετόχους του αιωνίου Πάσχα εν τη ανεσπέρω ημέρα της Βασιλείας Του.

Ο Πατριάρχης Αλέξιος Β’. 18 Απριλίου του 1993.

Όταν μου ζήτησαν να γράψω για τους αδελφούς που δολοφονήθηκαν στην Ιερά Μονή Όπτινα Πούστιν από ένα σατανιστή, το Πάσχα, στις 18 Απριλίου του 1993, αρχικά ένιωσα αμηχανία. Μέχρι τις 18 Απρίλη – ημέρα μνήμης – έμενε μια εβδομάδα. Αν και διακονώ στην Όπτινα για πέντε χρόνια και γνωρίζω πολλούς που εγκαταβιώνουν στη Μονή, φαινόταν αδύνατο να προλάβω, μέσα σε μια βδομάδα, να συζητήσω με τους πατέρες της Όπτινα της πρώτης σειράς, που ως πνευματικοί της Μονής είναι επιβαρυμένοι με πάρα πολλές μέριμνες.

Τρομερές αποκαλύψεις για την στενή επαφή ΚΚΕ-ΕΣΣΔ στον Εμφύλιο - Ντοκουμέντα από αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της Σοβιετικής Ένωσης

Ευάγγελος Δ. Κόκκινος

 

Τρομερές αποκαλύψεις για την στενή επαφή ΚΚΕ-ΕΣΣΔ στον Εμφύλιο - Ντοκουμέντα από αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της Σοβιετικής Ένωσης (Εικόνες)

Η εξέγερση στην Ελλάδα θα ήταν αδύνατη χωρίς την εξωτερική υποστήριξη των κομμουνιστικών κρατών....Η Σοβιετική Ένωση προμήθευε με γερμανικά όπλα τους άνδρες του Δημοκρατικού Στρατού, εξασφαλίζοντας έτσι τη μη σύνδεση της σοβιετικής εμπλοκής στον ελληνικό εμφύλιο.

Επιστολή του Νίκου Ζαχαριάδη προς τη σοβιετική ηγεσία, που σηματοδοτεί μια κρίσιμη καμπή στον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο, προκύπτει από προσφάτως αποχαρακτηρισμένα σοβιετικά έγγραφα.

Καθεστώς απαγορεύσεων και «φασιστικά μέτρα». Ας θυμηθούμε το «διαβατήριο εσωτερικού» επί ΕΣΣΔ

 

Στην Σοβιετική Ένωση εάν ήθελες να μετακινηθείς (εντός της χώρας εννοείται) ή να αλλάξεις διαμονή ή να παραμείνεις κάπου, χρειαζόσουν πάντα άδεια από την αστυνομία. Έπρεπε πάντα να βρίσκεσαι κάτω από το άγρυπνο μάτι της αστυνομίας, όπως συμβαίνει όταν, σ’ έκτακτες περιστάσεις, κηρύσσεται σε μια χώρα ο στρατιωτικός νόμος.

Το σύστημα «διαβατηρίων εσωτερικού» υπήρχε και επί Ρωσικής Αυτοκρατορίας και αρχικά οι μπολσεβίκοι το έθεσαν σε αχρησία μετά το 1917, αίροντας έτσι τους περισσότερους περιορισμούς στις εσωτερικές μετακινήσεις των μελών της εργατικής τάξης. Ήταν τα βιβλιάρια εργασίας αυτά που έγιναν το κύριο μέσο προσωπικής ταυτοποίησης.

«Το αίμα τους αναμείχθηκε με το Αίμα του Χριστού»

Μια συζήτηση με την Νίνα Πάβλοβα για τους Νεομάρτυρες της Όπτινα

Γράφει η Αναστασία Ράχλινα

Στις 18 Απριλίου του 2021 συμπληρώθηκαν 28 χρόνια από εκείνο το τρομερό και ιδιαίτερο Πάσχα του Χριστού, τότε που στην Ιερά Μονή Όπτινα Πούστιν έχυσαν το μαρτυρικό τους αίμα τρείς μοναχοί: ο πατήρ Βασίλειος, ο πατήρ Θεράπων και ο πατήρ Τρόφιμος. Παραθέτουμε για τους αναγνώστες της πύλης gr.pravoslavie.ru την αφήγηση της Νίνας Πάβλοβα, συγγραφέα του εξαιρετικού βιβλίου «Ματωμένο Πάσχα», για το πώς γινόταν η συγγραφή του βιβλίου και για τη βοήθεια στους ανθρώπους με τις πρεσβείες των Νεομαρτύρων της Όπτινα.

Εγκλήματα κομμουνιστών - Η Δασκάλα Ουρανία

ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ.....

Στην φωτογραφία εικονίζεται η Ουρανία (Παναγιωτοπούλου) Ηλιοπούλου η οποία γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1901 και έλαβε το πτυχίο της δασκάλας από το Διδασκαλείο Σμύρνης.

Υπηρέτησε ως δασκάλα στην εκεί περιοχή, ενώ ήταν και εθελόντρια νοσοκόμα στο αναρρωτήριο του Ελληνικού Στρατού στη Σμύρνη το 1919-1922.

Στη Μικρασιατική καταστροφή έχασε πατέρα κι αδελφό και κατέφυγε με τη μητέρα της ως πρόσφυγας στην Ελλάδα. Το 1930 διορίστηκε δασκάλα στο Δημοτικό Σχολείο Κροκυλείου Δωρίδας, ενώ το 1934 έμεινε χήρα με δύο παιδιά.

«Ατίμασε την οικογένειά του με αποτρόπαιες εκδηλώσεις σεξουαλικής διαστροφής» Η κρυφή ζωή και τα σαδιστικά εγκλήματα του Βελουχιώτη (Α και Β μέρος)

Άρης Βελουχιώχης «κατά κόσμον Θανάσης Κλά­ρας» γεννήθηκε στη Λαμία το 1905 από ευκατάστα­τη οικογένεια «Ο πατέρας του Δημήτριος Κλάρας ήταν δικηγόρος, χρημάτισε μάλιστα και πρόεδρος του Δι­κηγορικού Συλλόγου Λαμίας και η μητέρα του, το γένος Ζέρβα ανήκε επίσης σε οικογένεια συμβολαιογράφου». Από τη Σχολή απεφοίτησε μετά τριετία ως γεωργοτεχνί­της με επίδοση «καλώς» και διαγωγή «καλώς» Έπειτα από ένα σύντομο πέρασμα από την Γεωργική Υπηρεσία παραι­τήθηκε και κατέβηκε στην Αθήνα (1923) όπου μυήθηκε στο κομμουνιστικό κόμμα.

Από την ηλικία των 20 ετών, δηλ. από το 1925, είχε επι­δοθεί και σε άλλου είδους δραστηριότητες, δηλαδή ασχο­λήθηκε με κλοπές, πλαστογραφίες, ψευδορκίες!

Ο δεύτερος στην ιεραρχική τάξη του ΚΚΕ, Γιάννης Ιωαννίδης, παραδέχεται ότι ο Άρης Βελουχιώτης ήταν πράγμα­τι «πορτοφολάς»!

Ένα φρικιαστικό και ξεχασμένο γεγονός. Κομμουνιστές σταύρωσαν τον ιερέα Γεώργιο Σκρέκα την Μεγάλη Παρασκευή του 1947.

Οταν στη χώρα μας ξέσπασε η ξενοκίνητη κομμουνιστική ανταρσία, ως βασικοί στόχοι εξολόθρευσης των άθεων φονιάδων, επιλέχθηκαν οι ιερείς.

Αρκετοί από αυτούς, αντιλαμβανόμενοι τον θανάσιμο κίνδυνο έφυγαν απο τα χωριά τους και κατέβηκαν στις πόλεις, όπου υπήρχε περισσότερη ασφάλεια. Πολλοί όμως, μή πιστεύοντας οτι κάποιος «έλληνας» θα μπορούσε να τους βλάψει, και αφού κανέναν δεν πείραζαν παρά μόνον επιτελούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, έμειναν.

Από αυτούς, εκατοντάδες δολοφονήθηκαν με φρικτό τρόπο, όπως επι Νέρωνα και Διοκλητιανού. Μάλιστα αρκετοί σταυρώθηκαν.

Όμως κανενός το μαρτύριο δεν μοιάζει τόσο με το Θείο Δράμα, όσο του ιερέα Γιώργου Σκρέκα.

Αριστερά, εκτρώσεις, «μεσαιωνικές αντιλήψεις» και ο σύντροφος Τσαουσέσκου

Σήμερα οι αριστεροί διατείνονται ότι όποιος είναι εναντίον των εκτρώσεων έχει «μεσαιωνικές» ή «σκοταδιστικές» αντιλήψεις, αλλά η ιστορία (που την θυμούνται επιλεκτικά) έρχεται να δείξει ότι ο «μεσαίωνας» μια χαρά ευημερούσε επί κομουνισμού και επί κυριαρχίας των διαφόρων "φωτισμένων" ηγετών του (και "πατερούληδων").

Το κουράγιο της ομολογίας

Κατά την περίοδο της κομμουνιστικής δικτατορίας στην Ρουμανία, απ' όλους τους ιεράρχες της Εκκλησίας, ο μόνος που είχε το κουράγιο να διαλέξει την οδό της ανοιχτής αντίρρησης ήταν ο Nicolae Popoviciu (Νικόλαος Ποποβίτσιου) επίσκοπος Οράντεα. 

Αμέσως μετά τον πόλεμο, αυτός ήταν ο υποψήφιος με τη μεγαλύτερη υποστήριξη στην Ιερά Σύνοδο να γίνει Πατριάρχης της Ρουμανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά η απόλυτη αντίθεση των σοβιετικών δυνάμεων και των Ρουμάνων κομμουνιστών εμπόδισε την άνοδό του στην ανώτερη εκκλησιαστική θέση.

Χριστούγεννα στο Σιδηρούν Παραπέτασμα

 Christmas in Communism (Source: Emlekpont)

Σύμφωνα με τον Αλεξάντρ Σολζενίτσιν (1918 – 2008), «στο φιλοσοφικό σύστημα του Μαρξ και του Λένιν και στη καρδιά της ψυχολογίας τους, το μίσος για τον Θεό είναι η βασική κινητήρια δύναμη, πιο θεμελιώδης απ’όλες τις πολιτικές και οικονομικές τους αξιώσεις. 

O μαχητικός αθεϊσμός δεν είναι απλά δευτερεύον ή περιθωριακό θέμα όσον αφορά τo κομμουνιστικό καθεστώς, αλλά o κεντρικός άξονάς του». Η πρώτη κομμουνιστική χώρα όπου ζούσε και υπέφερε ο Σολζενίτσιν, εδώ και πολύ καιρό δεν υπάρχει πια, αλλά ο Κομμουνισμός στην Σταλινική του μορφή ακόμα κυριαρχεί στη Κούβα, τη Κίνα, την Ερυθραία, το Λάος, τη Βόρειο Κορέα και το Βιετνάμ.

Όταν οι κομμουνιστές προσπαθούν να απαγορεύσουν τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα, οι γενναίοι θα συνεχίζουν να τα τραγουδούν

Μεταξύ της εκστρατείας του εναντίον του Προέδρου Gerald Ford το 1975-76 και του αγώνα του ενάντια στον Τζίμι Καρτέρ, ο Ρόναλντ Ρήγκαν έκανε περισσότερες από 1.000 ραδιοφωνικές εκπομπές, μεταξύ των οποίων και σε μία στην οποία μοιράστηκε μια ιστορία για τα Χριστούγεννα στην Ουκρανία πριν και μετά τον κομμουνισμό.  

Σε μια προσπάθεια να αντισταθούν στους χριστιανούς, οι κομμουνιστές ηγέτες εκκοσμίκευσαν τα αγαπημένα ουκρανικά χριστουγεννιάτικα κάλαντα, "Nova Radist Stala" (Χαρούμενα Νέα Μας Ήρθαν). 

Το αρχικό τραγούδι ξεκινούσε με αυτά τα λόγια: «Ήρθαν τα χαρούμενα νέα που ποτέ πριν δεν είχαν έρθει. Σε ένα σπήλαιο πάνω από μια φάτνη ένα λαμπρό αστέρι φώτισε στον κόσμο, όπου ο Ιησούς γεννήθηκε από μια Παρθένα...». 

Ο Μαρξ, οι (λαθρο)μετανάστες, και οι γιαλαντζί αριστεροί…

Ρωτάς τον άλλον γιατί και πως είναι αναφανδόν υπέρ της λαθρομετανάστευσης στη χώρα μας και σου απαντάει: «μα είμαι αριστερός αφού… οι πρόσφυγες κι οι μετανάστες είναι αδέρφια μας»!

Τώρα το τι σόι αριστερός είναι κάποιος που αγνοεί βασικό μαρξισμό, μόνο στην Ελλάδα το ρωτάμε.

Ειδικά από τότε που ο «αριστερός» και «ριζοσπαστικός» Σύριζα ήρθε στα πράγματα, με τον αρχηγό του τον επαναστάτη να αμφιβάλλω πολύ αν άνοιξε ποτέ οποιοδήποτε βιβλίο περί μαρξισμού, πόσο δε μάλλον να διάβασε τον ίδιο τον Μαρξ.

Για να μην αναφερθώ στο «ορθόδοξο» ΚΚΕ, που ελλείψει προλεταριάτου και βιομηχανικών εργατών στην Ελλάδα έριξε όλο το επαναστατικό του βάρος στη στήριξη των δημοσίων υπαλλήλων, αγνοώντας τεχνηέντως τις διδαχές του Μαρξ, στο όνομα του οποίου πουλάει «μαρξισμό» και «επανάσταση» εδώ και δεκαετίες.

Haaretz: "Οι Εβραίοι που έκλαιγαν όταν πριν από 30 χρόνια έπεσε το Τείχος του Βερολίνου"

Άρθρο του Ofer Aderet (8/11/2019)

Όταν το τείχος του Βερολίνου έπεσε πριν από 30 χρόνια στις 9 Νοεμβρίου 1989, δεν ήταν όλα τα δάκρυα που χύνονταν, δάκρυα χαράς. Στη σκοτεινή, ανατολική πλευρά του τείχους υπήρχαν μερικοί άνθρωποι που έχυναν δάκρυα πόνου και φόβου, ενώ ο κόσμος παρακολουθούσε στην τηλεόραση και γιόρταζε καθώς τα τούβλα σωριάζονταν κάτω.

Η σοβιετική εισβολή στην Ουγγαρία το 1956 με χίλια τανκς.... (23 Οκτωβρίου μέχρι τις 10 Νοεμβρίου 1956)

Το ξημέρωμα της 5ης Νοεμβρίου βρήκε τη Βουδαπέστη σε κατάσταση πολέμου. 

Η Σοβιετική αεροπορία έχει βομβαρδίσει την ουγγρική πρωτεύουσα και ρωσικά στρατεύματα, μαζί με ρουμανικές ενισχύσεις, έχουν μπει στην πόλη, με 1.000 τανκς. 

Η σοβιετική στρατιωτική επίθεση ήρθε ως απάντηση στον Ούγγρο ηγέτη Ίμρε Νάγκι, ο οποίος είχε υποσχεθεί στον λαό, πολιτική ελευθερία και ανεξαρτησία από την καταπιεστική πολιτική της Σοβιετικής Ένωσης. Η εξέγερση είχε ξεκινήσει από μια φοιτητική διαδήλωση που κατέληξε να ανατρέψει το σταλινικό καθεστώς. 

Σκοπός μας είναι οι «αμετανόητοι» να γίνουν ζυμάρι στα χέρια μας

Αποσπάσματα από το (σπάνιο) βιβλίο "Φυλακισμένοι Μάρτυρες και Ήρωες στην ΕΣΣΔ", Ι. Σιδέρης.

 Όταν ακόμα και τα εργοστάσια και τα κοχλόζ μπορούσαν να έχουν τις φυλακές τους, καταλαβαίνει κανείς πόσο δύσκολο είναι να καθορίσει κανείς με ακρίβεια τους τόπους εγκλεισμού των πολιτικών κρατουμένων. Σε αμήχανη θέση βρέθηκε ακόμα και η «Διεθνής Αμνηστία» η οποία σημείωνε στην Έκθεσή της (“Prisoners of Conscience in the USSR”, 1975): 

«Επειδή τα επίσημα σχετικά στατιστικά χαρακτηρίζονται ως κρατικά μυστικά, είναι δύσκολο να βρεθεί πόσα σωφρονιστικά ιδρύματα υπάρχουν, που ακριβώς και πως κατανέμονται στην ΕΣΣΔ. 

Η Διεθνής Αμνηστία γνωρίζει τα ονόματα και στις περισσότερες περιπτώσεις τον ταχυδρομικό τομέα, πάνω από 330 φυλακών και αποικιών εργασίας που διαμένουν ή διέμεναν πολιτικοί κρατούμενοι τα τελευταία χρόνια. Από αυτές μόνο 180 αποικίες και φυλακές βρίσκονται στην ΣΟΣΔΡ». 

Ὁ Τσὲ Γκεβάρα ἐφέρθη ἀπανθρώπως ἀπέναντι πρὸς τοὺς ὁμοφυλοφίλους καὶ ὄχι ἡ Ἐκκλησία

Τοῦ κ. Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Μὲ λύπη μεγάλη εἴδαμε στὸ διαδίκτυο τὸν τελευταῖο καιρό, ἐξ ἀφορμῆς τοῦ ἀνακινηθέντος θέματος γιὰ τὴν ὁμοφυλοφιλία, πολλοὺς σχολιαστὲς νὰ βρίσκουν ἀφορμὴ νὰ ἐξωτερικεύσουν καὶ τὸ ἀντιεκκλησιαστικὸ φρόνημά τους. Πέραν τῶν ἀπαράδεκτων ὕβρεων στὸ διαδίκτυο κατὰ τοῦ Μητροπολίτη Μόρφου, ποὺ οὔτε τὴ μακαριστὴ μητέρα του σεβάστηκαν, 

βρῆκαν ἀφορμὴ κάποιοι νὰ βγάλουν γιὰ μία ἀκόμα φορά τὸ μένος τους πρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρο καὶ πρὸς τὴν Ἐκκλησία γενικότερα. Δὲν εἴδαμε νὰ εὐαισθητοποιεῖται ὅμως κανένας γιὰ τὴν μεγάλη ὕβρη γιὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κύπρου σὲ κυπριακὴ ἐφημερίδα καὶ μάλιστα ἐξ ἀφορμῆς τῶν δηλώσεων τοῦ Μητροπολίτη Μόρφου.

Ο Gramsci, ο Alinsky και η Αριστερά

«Ο σοσιαλισμός θα θριαμβεύσει καταλαμβάνοντας πρώτα τον πολιτισμό μέσω της διείσδυσης στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τις εκκλησίες και τα μέσα ενημέρωσης μεταμορφώνοντας την συνείδηση της κοινωνίας» - Antonio Gramsci

«Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος κόσμος αγωνίζεται να γεννηθεί. Τώρα είναι η στιγμή των τεράτων»- Antonio Gramsci

Όταν ακούτε να αναφέρονται οι πάντες στην αριστερά με μια διάθεση εξωραϊσμού, όταν ακούτε να την συνδέουν με την «πρόοδο» και την «δημοκρατία» (και "αγώνες" που τιμούνε), όταν ακούτε ακόμα και δεξιούς ή και «ακροδεξιούς» (!) να βάζουν εισαγωγικά στην λέξη αριστερά όταν αναφέρονται σε φαινόμενα αυταρχισμού, λογοκρισίας, αδικιών, φοροεπιδρομών και γενικότερα κακής πολιτικής και να λένε ότι «αυτό δεν είναι αριστερά», (ή θέτοντας το ρητορικό ερώτημα «αυτή είναι η αριστερά;») εξαγιάζοντας την ιδεολογία της και ξεπλένοντας το παρελθόν της και υπονοώντας ότι η αριστερά αποτελεί ένα αμόλυντο ηθικά σύστημα που απλώς «δεν εφαρμόζεται», όταν βλέπετε στα διάφορα σήριαλ μονίμως ο αριστερός να ταυτίζεται με τον «προοδευτικό» ή τον «ανθρωπιστή», όταν βλέπετε η Εκκλησία να διοργανώνει συνέδρια με τον τίτλο «Εκκλησία και Αριστερά», τότε καταλαβαίνετε ότι ζείτε σε έναν κόσμο που έχει επικρατήσει η ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς [δες εδώ].