Ταξχος (ε.α.) Παναγιώτης Σπυρόπουλος: Η Μάχη στο Ύψωμα 731- Οι Θερμοπύλες της Ηπείρου [9 - 24 Μαρτίου 1941]

 

Ταξχος (ε.α.) Παναγιώτης Σπυρόπουλος

 Πτυχιούχος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.),

Υπερπολύτεκνος με 11 παιδιά

Αν θα θέλαμε ν’ απομονώσουμε τα καταλυτικότερα αλλά και αντιφατικότερα όσον αφορά την μετέπειτα εθνική μας πορεία, στιγμιότυπα του 20^ου αιώνα, ανεπιφύλακτα θα στεκόμασταν σε δύο μάχες στις οποίες, σημειωτέον, ο ΕΣ δεν ηττήθηκε: του Σαγγαρίου και του υψώματος 731.

Χωρίς υπερβολή από τις μετέπειτα εξελίξεις νομιμοποιούμαστε να τα εκλαμβάνουμε εθνικά ως ιστορικές τομές: η πρώτη σήμανε τον ξεριζωμό του Μικρασιατικού ελληνισμού από τις προαιώνιες εστίες του˙ η δεύτερη όπως θ’ αναλύσουμε παρακάτω την αρχή του τέλους για τον Άξονα και την συνεπακόλουθη αλλαγή του ρου της ιστορίας του Β΄ΠΠ. Δεν είναι άλλωστε διόλου τυχαία και η αποτύπωση και των δύο αυτών μαχών στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου….

Φώτης Μιχαήλ: 28η Ὀκτωβρίου 2024: Ὧρες αὐτοκριτικῆς.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ ἰατρός 

 

Τό ΟΧΙ γιά τήν φυλή μας δέν εἶναι μία ἁπλῆ λέξη. Οὔτε εἶναι κάτι, πού ἀπό στόματος Ἑλλήνων λέχθηκε γιά πρώτη φορά στίς 28 Ὀκτωβρίου τοῦ 1940. 

Τό ΟΧΙ εἶναι ὁ ἀλάνθαστος καί σταθερός βηματοδότης τῆς ἀργόσυρτης ἱστορικῆς μας διαδρομῆς, ἐδῶ καί τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια. 

Ποιός μπορεῖ νά ξεχάσει τό ΟΧΙ τῶν Θερμοπυλῶν, τῆς Σαλαμίνας καί τοῦ Μαραθῶνα ἀπέναντι στόν Πέρση εἰσβολέα; 

ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 28ην ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ» [27-10-1985] [Β145]

ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Ἀπόσπασμα ἀπομαγνητοφωνημένης ὁμιλίας
τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 28ην ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 27-10-1985]

[Β145]

Ἀγαπητοί μου, ἡ ἀγρυπνία ποὺ ἐπιτελοῦμε ἀπόψε, εἶναι στὴ μεγάλη ἐκείνη εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔδωσε τὴ νίκη καὶ τὴν ἐλευθερία στὸ ἑλληνικό μας Ἔθνος. Ὅλοι τότε νόμισαν ὅτι ἡ Ἑλλὰς θὰ πέθαινε, ὑποκύπτουσα στὸν κατακτητή. Ἐκείνη ἡ μικρὴ Ἑλλὰς τῶν ἑπτὰ ἑκατομμυρίων· ὅτι θὰ συνετρίβετο μπροστὰ σὲ ἕναν ὄγκο σαράντα ἑκατομμυρίων. Γιὰ νὰ προστεθεῖ ὕστερα ἀπὸ λίγους μῆνες ἕνας ἄλλος ὄγκος ἄλλων σαράντα ἑκατομμυρίων, μπροστὰ στὴ μικρή μας Ἑλλάδα. Ἡ Ἑλλάδα ὅμως δὲν ἀπέθανε. Ὁ Κύριος ποὺ ἀνέστησε τὴν κόρη τοῦ Ἰαείρου, Ἐκεῖνος εἶπε καὶ διὰ τὴν Ἑλλάδα: «Οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει».

Παναγιώτης Μυργιώτης: Τὸ ἔπος τοῦ 1940. Ἱερὰ παρακαταθήκη γιὰ τοὺς Ἕλληνες καὶ τὸν κόσμο ὅλο.

Γράφει ὁ Παναγιώτης Μυργιώτης

 

Μιὰ ἔνδοξη ἡμέρα ξημερώνει. Ἡμέρα Ἱστορικὴ καὶ λαμπερή. Ἡμέρα γραμμένη εἰς τὶς χρυσὲς δέλτους τῆς ἑλληνικῆς καὶ παγκοσμίου Ἱστορίας. Ἡμέρα μνήμης καὶ θυσίας ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος. Ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς Δημοκρατίας.
 

Ἀπὸ τὶς πλέον ἔνδοξες σελίδες τῆς ἑλληνικῆς Ἱστορίας γράφτηκαν ἐκείνη τὴν περίοδο. Μιλᾶμε γιὰ τὸ ἡρωικὸ ἔπος τοῦ 1940, τὸ ὁποῖο γράψανε μὲ αἷμα καὶ γενναιότητα οἱ πατεράδες μας καὶ οἱ παπποῦδες μας στὰ κακοτράχαλα καὶ χιονισμένα βουνὰ τῆς Βορείου Ἠπείρου.
 

θεοφάνης Μαλκίδης: Η 28 η Οκτωβρίου στα Δωδεκάνησα, το ΟΧΙ του Αιγαίου

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

Το 1940, η 28^η Οκτωβρίου, το έπος της Βορείου Ηπείρου, η αντίσταση των Ελληνίδων και των Ελλήνων,   αποτελεί μία ιδιαίτερη στιγμή για το έθνος μας και σίγουρα, εκ του αποτελέσματος, παραμένει μία  καθοριστική πράξη για την εξέλιξη της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ιστορίας (χωρίς υπερβολή….)

Η ελληνική  αντίσταση στον εισβολέα έχει πολλές πτυχές, αρκετές γνωστές, και άλλες τόσες άγνωστες και όσο περνά ο καιρός, λόγω της  εκκρεμότητας των σχεδόν οκτώ χιλιάδων πεσόντων στρατιωτών οι οποίοι    παραμένουν ατυατοποίητοι και άταφοι, το αίτημα για όσο δυνατόν λεπτομερέστατη ιστορική έρευνα παραμένει ενεργό.

ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ» [28-10-2001]

ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 28-10-2001]

 

Ὅσο περισσότερο ὁ χρόνος ἀπομακρύνει τὰ γεγονότα, ἀγαπητοί μου, τόσο περισσότερο σφαιρικὰ φαντάζουν στὰ μάτια μας. Ἔτσι, ἀπὸ τὴν ἀπόσταση 61 ὁλοκλήρων χρόνων, δηλαδὴ δύο τριακονταετίες, βλέπουμε τὰ γεγονότα τῆς 28ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940 καλύτερα. Ἀλήθεια, πέρασαν ἕξι δεκαετίες... Πόσο γρήγορα πέρασαν... Γιά ᾿κείνους μάλιστα ποὺ τότε ἔζησαν τὰ γεγονότα καὶ σήμερα ἔχουν κάποια ἡλικία.

Έξι χρόνια από την δολοφονία του Ήρωα Κωνσταντίνου Κατσίφα: Τιμή και Δόξα σε όσους φυλάττουν Θερμοπύλες στην ελληνική γη της Βορείου Ηπείρου!

Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας στο Μνημείο πεσόντων στην Κλεισούρα

Της Άννας Νότη*, Νέα Υόρκη

Η Ημέρα του ΟΧΙ, η Εθνική Επέτειος μας! Οι εικόνες από την σχολική γιορτή για την Επέτειο του ΟΧΙ, στο Σχολείο Ομηρος στην Χειμάρρα , στο κάστρο του Ελληνισμού συγκλονίζουν όπως και όλες οι εικόνες από τα σχολεία της Ελληνικής γης στην Βόρειο Ήπειρο, αυτές τις ημέρες.

Για όλους εμάς που ζήσαμε στα μέρη που έγινε το Έπος του Ελληνικού Στρατού και παρά τις αντιξοότητες και τις διώξεις, κρατήσαμε άσβεστη την φλόγα της πατρίδας μας. Της πατρίδας που πολλές δεν μας στήριξε αλλά αυτή την πατρίδα την κρατήσαμε σαν φυλαχτό μεσα μας.

Το έγκλημα των Ναζί στη Μονή της Αγίας Λαύρας [14 Δεκεμβρίου 1943]

 Συγκλονιστικές μαρτυρίες αυτόπτη μάρτυρα που επέζησε από το Ολοκαύτωμα και την καταστροφή της Μονής της Αγίας Λαύρας, γέροντος Ευσεβίου Γιαννακάκη

Οι Γερμανοί στη Λαύρα

Δεκέμβριος του 1943. Ή Μονή τής Αγίας Λαύρας υφίστα­ται βαρύ πλήγμα από τους Γερμανούς κατακτητές. Ο π. Εύσέβιος έζησε από πολύ κοντά την ωμότητα τής πυρπολήσεως του Μοναστηριού και τής εκτελέσεως των πατέρων. Γεγονότα δραματικά, πού αποτέλεσαν σταθμό όχι μόνο στην Ιστο­ρία τής Μονής άλλα και στην προσωπική του πορεία’ σκηνές φρι­κτές, στιγμές βαθιάς οδύνης, πού χαράχθηκαν ανεξίτηλα στην καρδιά του και στη μνήμη του. Κάθε χρόνο, στη θλιβερή αυτή επέτειο, χρέος ιερό τον έφερνε στη Μονή τής Μετανοίας του, για να λάβει μέρος στη Θεία Λειτουργία και στο Μνημόσυνο των εκτελεσθέντων. .

Σπυρίδων Ἀρναούτογλου: Πολεμήσαμε μόνο κατά των Ιταλών, Γερμανών, και Βουλγάρων το 1940;

 

Γράφει ο Σπυρίδων Αρναούτογλου

 

Χρόνια πολλά & ευλογημένα. Η Σκέπη της Παναγίας, να σκεπάζει την Ελλάδα μας.

Έχει μείνει στην ιστορική συνείδηση του ελληνικού λαού, ότι στο αθάνατο Έπος του 1940 πολεμήσαμε μόνο και κυρίως κατά των Ιταλών, των Γερμανών και δευτερευόντως κατά των Βουλγάρων. Είναι έτσι;

 

Την τελευταία δεκαετία προ του πολέμου του '40 ο αμυντικός σχεδιασμός και η αμυντική τοποθέτηση της χώρας ήταν απέναντι της Βουλγαρίας, γιατί από την πλευρά της ήταν η μόνη δίοδος απ΄όπου μπορούσε να επιτεθεί και να απειλήσει σοβαρά εχθρικός σχηματισμός εναντίον της Ελλάδος.

Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐποποιΐα 1940-1941

...διότι μόνοι ἐμεῖς, (οἱ Ἕλληνες) ἀντίθετα ἀπὸ τοὺς βαρβάρους,
δὲν μετροῦμε ποτὲ τὸ πλῆθος τοῦ ἐχθροῦ στὴν μάχη. [Αἰσχύλος]

 

Διάρκεια Ἀντιστάσεως

Ἡ Ἑλλὰς εἶναι ἡ μοναδικὴ χώρα ποὺ ἀναγκάστηκε νὰ ἀντιμετωπίσει τοὺς στρατοὺς τεσσάρων χωρῶν ταυτοχρόνως, Ἰταλίας, Ἀλβανίας, Γερμανίας, καὶ Βουλγαρίας.

Ἑλλάς	219
Νορβηγία	61
Γαλλία	43 [ὑπερδύναμη τῆς ἐποχῆς]
Πολωνία	30
Βέλγιο	18
Ὁλλανδία	4
Γιουγκοσλαβία	3
Δανία*	0
Τσεχοσλοβακία	0
Λουξεμβοῦργο	0

* Οἱ Δανοὶ παραδώθηκαν σὲ ἕναν μοτοσικλετιστὴ τοῦ Χίτλερ, ὁ ὁποῖος μετέφερε στὸν Δανὸ βασιλιὰ αἴτηση τοῦ Χίτλερ γιὰ διέλευση τῶν ναζιστικῶν στρατευμάτων, ὁ Δανὸς βασιλιὰς σὲ ἔνδειξη ὑποταγῆς παρέδωσε τὸ στέμμα του στὸν μοτοσικλετιστὴ γιὰ νὰ τὸ πάει στὸ Βερολίνο καὶ στὸν Χίτλερ...

ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ» [28-10-2001]

ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 28-10-2001]

 

Ὅσο περισσότερο ὁ χρόνος ἀπομακρύνει τὰ γεγονότα, ἀγαπητοί μου, τόσο περισσότερο σφαιρικὰ φαντάζουν στὰ μάτια μας. Ἔτσι, ἀπὸ τὴν ἀπόσταση 61 ὁλοκλήρων χρόνων, δηλαδὴ δύο τριακονταετίες, βλέπουμε τὰ γεγονότα τῆς 28ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940 καλύτερα. Ἀλήθεια, πέρασαν ἕξι δεκαετίες... Πόσο γρήγορα πέρασαν... Γιά ᾿κείνους μάλιστα ποὺ τότε ἔζησαν τὰ γεγονότα καὶ σήμερα ἔχουν κάποια ἡλικία.

Ὁ παπᾶς - Τοῦ Π. Πετιμεζᾶ

Μικρό ἀφιέρωμα στόν ἡρωϊσμό καί τό ἦθος τῶν Ἑλλήνων τοῦ '40.

Θαυμάζει κανείς τό ρωμαίϊκο ἦθος, τή λεβεντιά καί τήν περιφρόνηση τοῦ θανάτου τῶν στρατιωτῶν τῆς ἱστορίας πού ἀκολουθεῖ καί πρό πάντων τοῦ ἱερέως χάριν τῆς ταφῆς τῶν νεκρῶν. Σήμερα ὄχι μόνο ἀτιμάζουν κάποιοι τήν πατρίδα μας καί καλλιεργοῦν τόν κακομοίρικο βόλεμα, ὄχι μόνο καταφρονοῦν τά ἱερά καί τά ὅσια τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας, ἀλλά καί προπαγανδίζουν χωρίς ντροπή τήν καύση τῶν νεκρῶν σάν νά πρόκειται γιά ἄχρηστα σκουπίδια. Ἄς ἀναβαπτισθοῦμε νοερά ἀπό τήν ἀνάγνωση τῆς ἀληθινῆς αὐτῆς ἱστορίας.

 ____________________________________

 

Ἦταν ἐννέα. Τούς διεκρίνομεν καθαρά ἀπό τά θέσεις μας, ἐπάνω εἰς τήν κορυφήν τοῦ λόφου, ἐξηπλωμένους εἰς διαφόρους στάσεις.

Ὁ ἕνας πρηνής, ὁ ἄλλος ὕπτιος, κάποιος ἄλλος στηριζόμενος εἰς ἕνα κομμένον κορμόν δένδρου. Ὅλοι μέ τήν παγεράν ἀκαμψίαν τοῦ θανάτου εἰς τά μέλη ἔμενον ἐκεῖ ἐπί δύο ἡμέρας ἄταφοι...

Η συμβολή της Ελληνίδας στον πόλεμο του 1940

Είναι αξιοθαύμαστος ο τρόπος που ανταποκρίθηκαν οι γυναίκες εκείνης της εποχής στο κάλεσμα της πατρίδας. 

 

Οι γυναίκες αυτά τα τρυφερά αδύναμα πλάσματα, εκτός από μανάδες, σύζυγοι και νοικοκυρές ήταν οι αφανείς ηρωϊδες του έπους του ’40.
 

Στα μετόπισθεν οι γυναίκες αντικαθιστούν τους άντρες που έχουν επιστρατευθεί και πλέκουν μέρα νύχτα χωρίς σταματημό μάλλινα για τους στρατιώτες. 

«Μνήμες Έπους 1940» με τον Κώστα Γανωτή

 

‘’Μνήμες Έπους 1940 και της αντίστασης στην κατοχή. Τα διδάγματα του ’40 αναγκαία για την επιβίωση της Πατρίδας μας σήμερα’’. 

 

Ημερομηνία εγγραφής: Τετάρτη 24.10.2018 Καλεσμένος: κ.Κώστας Γανωτής, φιλόλογος, συγγραφέας Μνήμες του Έπους του 1940 και της αντίστασης στην κατοχή 1941-44 που ακολούθησε. 

 

Οι βιωματικές εμπειρίες του Κώστα Γανωτή και οι πρώτες αντιδράσεις του απλού λαού στο ξέσπασμα του πολέμου. Η αυτοθυσία, ο άφθαστος ηρωϊσμός, η παλληκαριά που επέδειξαν νέοι, άντρες γυναίκες και παιδιά και ο πνευματικός ‘’οπλισμός’’ τους ως προϋπόθεση των ηρωϊκών πράξεων τους. 

Η Παναγία στον πόλεμο του '40: Σύγχρονα θαύματα της Παναγίας

Στο μέτωπο, σ' όλη τη γραμμή, από τη γαλανή θάλασσα του Ιονίου μέχρι ψηλά τις παγωμένες Πρέσπες, ο ελληνικός στρατός άρχιζε να βλέπει παντού το ίδιο όραμα: Έβλεπε τις νύχτες μια γυναικεία μορφή να βαδίζει ψηλόλιγνη, αλαφροπερπάτητη, με την καλύπτρα της αναριγμένη από το κεφάλι στους ώμους. Την αναγνώριζε, την ήξερε από παλιά, του την είχαν τραγουδήσει όταν ήταν μωρό κι ονειρευόταν στην κούνια. Ήταν η μάνα η μεγαλόψυχη στον πόνο και στην δόξα, η λαβωμένη της Τήνου, η υπέρμαχος Στρατηγός.  

Θαύμα στο Μπούμπεση

Ζωντανό θαύμα της Παναγίας έζησαν στον ελληνοϊταλικό πόλεμο οι στρατιώτες του 51ου ανεξαρτήτου τάγματος, με διοικητή τον ταγματάρχη Πετράκη, στην κορυφογραμμή του Ροντένη, δεξιά της θρυλικής Κλεισούρας.

ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ» [28-10-2001]

ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

«ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΟΧΙ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 28-10-2001]

 

Ὅσο περισσότερο ὁ χρόνος ἀπομακρύνει τὰ γεγονότα, ἀγαπητοί μου, τόσο περισσότερο σφαιρικὰ φαντάζουν στὰ μάτια μας. Ἔτσι, ἀπὸ τὴν ἀπόσταση 61 ὁλοκλήρων χρόνων, δηλαδὴ δύο τριακονταετίες, βλέπουμε τὰ γεγονότα τῆς 28ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940 καλύτερα. Ἀλήθεια, πέρασαν ἕξι δεκαετίες... Πόσο γρήγορα πέρασαν... Γιά ᾿κείνους μάλιστα ποὺ τότε ἔζησαν τὰ γεγονότα καὶ σήμερα ἔχουν κάποια ἡλικία.

ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940: Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου «ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 28ην ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ» [27-10-1985] [Β145]

ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Ἀπόσπασμα ἀπομαγνητοφωνημένης ὁμιλίας
τοῦ μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου
μὲ θέμα:
«ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 28ην ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 27-10-1985]

[Β145]

Ἀγαπητοί μου, ἡ ἀγρυπνία ποὺ ἐπιτελοῦμε ἀπόψε, εἶναι στὴ μεγάλη ἐκείνη εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔδωσε τὴ νίκη καὶ τὴν ἐλευθερία στὸ ἑλληνικό μας Ἔθνος. Ὅλοι τότε νόμισαν ὅτι ἡ Ἑλλὰς θὰ πέθαινε, ὑποκύπτουσα στὸν κατακτητή. Ἐκείνη ἡ μικρὴ Ἑλλὰς τῶν ἑπτὰ ἑκατομμυρίων· ὅτι θὰ συνετρίβετο μπροστὰ σὲ ἕναν ὄγκο σαράντα ἑκατομμυρίων. Γιὰ νὰ προστεθεῖ ὕστερα ἀπὸ λίγους μῆνες ἕνας ἄλλος ὄγκος ἄλλων σαράντα ἑκατομμυρίων, μπροστὰ στὴ μικρή μας Ἑλλάδα. Ἡ Ἑλλάδα ὅμως δὲν ἀπέθανε. Ὁ Κύριος ποὺ ἀνέστησε τὴν κόρη τοῦ Ἰαείρου, Ἐκεῖνος εἶπε καὶ διὰ τὴν Ἑλλάδα: «Οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει».

Η Σφαγή των Κερδυλίων – Η πρώτη ομαδική εκτέλεση αμάχων από τα στρατεύματα κατοχής στη Βόρειο Ελλάδα

Η Σφαγή στα Άνω και Κάτω Κερδύλια ή Σφαγή των Κερδυλίων, όπως είναι γνωστότερη σήμερα, αποτελεί μια από τις πιο γνωστές ανθρώπινες τραγωδίες κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ελλάδα καθώς περισσότεροι από 200 άμαχοι κάτοικοι των Άνω και Κάτω Κερδυλίων Σερρών εκτελέστηκαν από άνδρες της γερμανικής Βέρμαχτ ως αντίποινα για τη δράση ανταρτών στην περιοχή και για την βοήθεια των κατοίκων των εν λόγω χωριών προς τους αντάρτες.

Υπόβαθρο

Τα χωριά Άνω και Κάτω Κερδύλια βρίσκονται χτισμένα σε ορεινή περιοχή του νομού Σερρών, κοντά στις ακτές του Στρυμονικού Κόλπου και την Αμφίπολη.

Λίγους μήνες μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τα γερμανικά στρατεύματα ιδρύθηκε στην Κεντρική Μακεδονία, κυρίως με πρωτοβουλία του Γραφείου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας για την περιοχή της Μακεδονίας και της Θράκης, η οργάνωση Ελευθερία. Ακολούθησε στα μέσα του καλοκαιριού του 1941 η δημιουργία της αντάρτικης ομάδας Οδυσσέας Ανδρούτσος στην περιοχή της Νιγρίτας και της αντάρτικης ομάδας Αθανάσιος Διάκος στα ορεινά του νομού Κιλκίς.

Πυροβολείο «Π8»: Η θυσία του Λοχία Δημητρίου Ίτσιου! [6 Απριλίου 1941]

 

 

Ο Δημήτριος Ίτσιος γεννήθηκε το 1906 στην ακόμα σκλαβωμένη τότε Μακεδονία απο βλάχους γονείς. Παντρεύτηκε την Άννα Κ. Νανοπούλου, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, την Μαρία και τον Αναστάση. Με την κύρηξη του Δεύτερου Παγκόσμιου πολέμου επιστρατεύθηκε ώς έφεδρος λοχίας και υπηρετούσε στο Μπέλες, πάνω απο τα Άνω Πορόια.

Κατά την εισβολή των Γερμανών στο Μπέλες, στις 6 Απριλίου 1941, βρέθηκε να είναι επικεφαλής του Πολυβολείου Π8. Η ώρα είναι 5.15΄ όταν ψηλά στην "Ομορφοπλαγιά" του Μπέλες η πιο τέλεια πολεμική μηχανή της εποχής αρχίζει το καταστροφικό της έργο...

Το πρώιμο γλυκοχάραμα έρχεται συντροφευμένοαπόομοβροντίες Γερμανικών πυροβόλων, όλμων και πολυβόλων. Αρχίζει η επίθεση! Ανταπαντούν οι υπερασπιστές της προκάλυψης. Τα μάτια του Ίτσιου και των συντρόφων του κατακόκκινααπότην ολονύχτια αγρυπνία ερευνούν πόντο-πόντο το έδαφος μπροστάτους. Με το δάχτυλο στην σκανδάλη είναι έτοιμοι να αντιτάξουν σκληρή αντίσταση στην ιταμή επίθεση. Η προκάλυψη αντιστέκεται ηρωικά. Ο ήλιος, στις πλαγιές του Μπέλες, αρχίζει σιγά-σιγά το καθημερινό του ανηφόρισμα. Κάποια στιγμή ακούγεται βόμβος αεροπλάνων. Τρία ή τέσσερα "στούκας" πλησιάζουν την περιοχή και ξερνούν σίδηρο και φωτιά.

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ – «Καλάβρυτα 1943»: Καταπέλτης 91χρονος επιζών του Ολοκαυτώματος και έγκλειστος του σχολείου – «Μας σκοτώνουν για δεύτερη φορά!»

Τον μύθο του «καλού» ναζί, που τάχα ελευθέρωσε τα γυναικόπαιδα από το Δημοτικό Σχολείο των Καλαβρύτων, την αποφράδα 13η Δεκεμβρίου 1943, καταρρίπτει με εμφαντικό τρόπο, μιλώντας στην «Πελοπόννησο», ένας εκ των επιζώντων του Ολοκαυτώματος και των εγκλείστων του Σχολείου: 

 

Ο 91χρονος σήμερα Γιώργος Δημόπουλος, με τρεμάμενη φωνή, πνιγμένη στη συγκίνηση, εξιστορεί τα πραγματικά γεγονότα στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» και μεταφέρει ατόφια τη φρίκη, όπως ακριβώς την βίωσε.

Ήταν τότε μόλις 13 ετών και βρισκόταν με τα τρία αδέλφια και τη μητέρα του μέσα στο σχολείο, την ίδια ώρα που χωρίς να το ξέρουν, ο πατέρας του δολοφονείτο από το εκτελεστικό απόσπασμα στον τόπο του μαρτυρίου…