“Γυρίζουμε τις πλάτες μας στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνουν για τα παιδιά μας όπως το
θέλουνε.
Αγωνιζόμαστε για να σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται
συνένοχους σε έναν κόσμο χειρότερο από τους προηγούμενους
δε θα μας έχετε”.
Κι ας έχουμε τις συνέπειες του “νόμου”:
Σε
αναστολή καθηκόντων τέθηκαν 15 εκπαιδευτικοί «για λόγους προστασίας της
δημόσιας υγείας»(1) επειδή “παρανόμως” τους αφαιρείται το δικαίωμα της
επιλογής σε οποιαδήποτε ιατρική πράξη, ενώ ως εκπαιδευτικοί γνωρίζουν ότι έχουν
απαγορευτεί οι υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου
Πολέμου. Η δίκη της Νυρεμβέργης (1946) κατέδειξε ότι μια υποχρεωτική ιατρική
πράξη ή ένα πείραμα χωρίς συναίνεση,
αποτελεί προσβολή της αξιοπρέπειας του ανθρώπου.
Αυτοί οι άνθρωποι τέθηκαν σε αναστολή
εργασίας άνευ αποδοχών και άνευ ασφάλισης επειδή αρνήθηκαν είτε τη μάσκα είτε
τα rapid tests. Ως εκπαιδευτικοί –
παιδαγωγοί που οδηγούν τα παιδιά μας στην πνευματική τους ανάπτυξη
αναρωτιούνται: «Μήπως τελικά μόνο μια αρρωστημένη κοινωνία επιβάλλει σε υγιή άτομα να
αποδεικνύουν συνέχεια ότι είναι όντως
υγιή;» Πόσο μάλλον όταν βάσει του φύλλου οδηγιών των
rapid tests (Sars-CoV-2
Γρήγορο Τεστ Κιτ Αντιγόνου Ag) που υποχρεούνται να κάνουν τα παιδιά και οι
εκπαιδευτικοί αναφέρεται ότι γίνονται «...εντός των πρώτων 5 ημερών από την εμφάνιση
των συμπτωμάτων. Τα θετικά αποτελέσματα δεν αποκλείουν τη βακτηριακή λοίμωξη ή
την επι-μόλυνση με άλλους ιούς.» Είναι άραγε τα rapid tests τόσο ασφαλή όσο μας λένε;(2)