Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Ὁ λέων τῆς Ὀρθοδοξίας

«…παρακαλῶν ἐπαγωνίζεσθαι τῇ ἅπαξ παραδοθείσῃ τοῖς ἁγίοις πίστει.»(Ιούδα α-3)

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

 

Ἡ νέα ὁρολογία τῆς woke ἀτζέντας περιλαμβάνει καὶ ὅρους ἀντεστραμμένους καὶ διαβρωμένους, μὲ στόχο τὴν παραλλαγὴ καὶ τὴν παραπλάνηση τοῦ πλήθους.
 

Κατηγοροῦνται ὡς ζηλωτὲς καὶ φανατικοί, ὅλοι αὐτοὶ ποὺ μιλοῦν καὶ κηρύττουν ἐναντίων καινοφανῶν καὶ "κενοφανῶν" φαινομένων στὴν ἐκκλησία μας.
 

Ἀκοῦμε περὶ ὑποχρεώσεως ἀδιάκριτης ὑπακοῆς σὲ πνευματικοὺς καὶ ἱεράρχες, γιὰ συνωμοσιολογίες, γιὰ φανατικοὺς καὶ πλανεμένους ποὺ δὲν ὑπακοῦν στὴν "ἀρχή". Ἐπιστρατεύονται πλειάδες θεολόγων - θολολόγων, ἐντεταλμένων ὑπαλλήλων τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, οὐσιῶδες κεφάλαιο τῆς ὁποίας εἶναι, ὁ ἀποχρωματισμὸς τῆς πίστης μας, ἡ ἀλλοίωση τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ὁ διωγμὸς τῶν πιστῶν. Καμιὰ θρησκεία δὲν διώκεται. Μόνο ἡ Ὀρθοδοξία ποὺ σαφῶς καὶ δὲν εἶναι θρησκεία, ἀλλὰ ἡ ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο.

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Ἡ κερκόπορτα τῶν Πρεσπῶν

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης (20/10/24) 

Τελείωσε σήμερα ἕνα προσκύνημα στὰ ἅγια χώματα τῆς Μακεδονίας. Ἀφορμή, ἡ ἡμέρα τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα ποὺ τιμᾶται κάθε χρόνο, τὴν πρώτη Κυριακὴ μετὰ τὴν 13η Ὀκτωβρίου (ἡμερομηνία θανάτου τοῦ Παύλου Μελᾶ τὸ 1904). 

Συγκεκριμένα ἐκεῖ, στὶς παριφές τῆς Ἔδεσσας πρὸς τὴν Καρυδιά, ἕνα χωριὸ αἱματοβαμένο φωνάζει, μάχεται τὴν ἀδικία καὶ τὴν προδοσία. Μὰ δὲ βρίσκει εὐήκοα ὦτα. 

Σὲ ἕνα μνημεῖο πρὶν τὸ χωριό, ὅπου δύο ἀνδριάντες κοσμοῦν τὴν περιοχή. Δύο γίγαντες τῆς ἱστορίας τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνα, ρίχνουν ἴσκιο βαρὺ στὴ ψεύτικη λάμψη τῆς πολιτικῆς, σκηνῆς, τῆς showbiz καὶ τῶν τηλεαστέρων. 

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Ὄντως οὖν αὕτη ἐστὶν ἡ ὁδὸς τῆς ἀληθείας

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

Η φράση αυτή περιέχεται στην απολογία του Αγίου Αριστείδη.

13 Σεπτεμβρίου αδελφοί μου εορτάζουμε τη μνήμη ενός μεγάλου απολογητού και ομολογητού της πίστεώς μας, των πρώτων χριστιανικών χρόνων.

Του αγίου και ισαποστόλου Αριστείδου του φιλοσόφου.

Τιμάται η μνήμη του Αγίου Αριστείδου, του επιφανούς αυτού Αθηναίου φιλοσόφου και πανευφήμου μάρτυρος του Χριστού, ο οποίος έμεινε ευρύτερα γνωστός στην Εκκλησιαστική Ιστορία και Πατρολογία από την περίφημη απολογία του υπέρ των διωκομένων χριστιανών, η οποία είναι και το αρχαιότερο σωζόμενο απολογητικό κείμενο.

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Σέ γνωρίζω ἀπό τήν κόψη

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

Δὲν ξέρω ἂν ἦταν ὄνειρο, ἢ πραγματικότητα. Ὅραμα, ἢ ἀποκύημα φαντασίας παιδικῆς.

Μὰ τόσο πολὺ ἐπέδρασε στὴν ψυχή μου, ποὺ χάραξε πολλὲς σελίδες τῶν τρυφερῶν μου χρόνων.

Ἦταν παραμονὴ μεγάλης ἑορτῆς. 27η Ὀκτωβρίου. Νωρὶς ξάπλωσα, γιατὶ τὸ πρωί θὰ παρήλαυνα μὲ τὸ σχολεῖο.

Προσπάθησα, μὰ δὲν μποροῦσα νὰ κοιμηθῶ. Στριφογύριζα νευρικά, ἐν ὄψει τῶν ἑορταστικῶν ἡμερῶν, τῆς χαρᾶς καὶ ἀναμονῆς τῶν ἐντυπωσιακῶν ἐκδηλώσεων.

Πῆρα νὰ διαβάσω ἕνα βιβλίο. Τίτλος του, «Τὸ Ἔπος τοῦ ΄40».

Ο Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου Μακάριος ζητά παρέμβαση εισαγγελέα για την παράσταση του Μάρκου Σεφερλή «Πράκτωρ 00Λεφτά»

«Ἐράντιζε μέ τόν ἁγιασμό τά γεννητικά του ὄργανα γιατί ὁ ἁγιασμός ἔχει δυνατότητα νά τά μεγαλώνει ὅλα» - Η επιστολή του

Σχόλιο Πᾶνος: Μετὰ τὸ ἄρθρο, ἀκολουθεῖ ἀξιόλογο κείμενο/σχόλιο τοῦ Ἀριστείδη Δασκαλάκη τὸ ὁποῖο μᾶς ἀπεστάλη μαζὶ μὲ τὴν συγκεκριμένη εἴδηση.

 ________________________________

Επιστολή διαμαρτυρίας απέστειλε ο Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου Μακάριος, για την παράσταση του Μάρκου Σεφερλή που προβλήθηκε στον ΣΚΑΙ. Ο ίδιος ζητά να γίνει εισαγγελική παρέμβαση για την παράσταση «Πράκτωρ 00Λεφτά».

Ο λόγος που ζητά να παρέμβει η Δικαιοσύνη είναι γιατί, όπως λέει, «εράντιζε δέ μέ τόν ἁγιασμό τήν φαλάκρα κάποιου θεατή γιά νά βγάλει ἤ καί νά μεγαλώσουν τά μαλλιά του καί στή συνέχεια τά γεννητικά του ὄργανα γιατί ὁ ἁγιασμός ἔχει δυνατότητα νά τά μεγαλώνει ὅλα».

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Πικρή γεύση ἀπό προσκύνημα στόν Ἅγιο Δημήτριο Θεσσαλονίκης.

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης 

 

Μιὰ πικρὴ γεύση ἀπ᾿ τὸ προσκύνημα ἐχθὲς βράδυ στὸν Ἅγιο Δημήτριο Θεσσαλονίκης.

 
Μὲ τὸ ποὺ φτάσαμε στὴν ἐκκλησιὰ βρήκαμε ἀμέσως θέση πάρκιγκ ἀπ᾿ ἔξω. 

 

Ἔξω στὸν αὔλιο χῶρο παραδοσιακὴ βραδιὰ μὲ ἕναν καλλικέλαδο κληρικὸ νὰ τραγουδᾷ παραδοσιακὰ ἄσματα. 

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Τίποτα δέν πῆγε στράφι

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

 

Πρόσφατα βιώσαμε μιὰ βιβλικὴ καταστροφὴ ἑνὸς ζωτικότατου χώρου τῆς πατρίδας μας.
 

Πνεύμονας οἰκονομικός, ὁ Θεσσαλικὸς κάμπος, κατέρρευσε. Μιὰ κατάρρευση ποὺ προδιαγράφει σωρευτικά, στὶς πρότερες καταστροφὲς (μνημόνια, πυρκαγιές, πανδημίες κ.α.), περαιτέρω δυστοκία στὴ ζωή μας. Ἀκρίβεια ζωῆς, περιβαλλοντικὲς ἐπιδράσεις, περιορισμοὺς καὶ πολλὰ ἄλλα. 

Πρὶν κάτι χρόνια, ποιός μποροῦσε νὰ φανταστῇ τὰ ἐπερχόμενα. Μπορεῖ νὰ ζοῦσες μὲς στὶς δυσκολίες, νὰ εἶχες δοκιμασίες ἀλλὰ δὲν τολμοῦσες νὰ διανοηθῇς τί ἔρχεται.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Ὄντως οὖν αὕτη ἐστὶν ἡ ὁδὸς τῆς ἀληθείας

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

Η φράση αυτή περιέχεται στην απολογία του Αγίου Αριστείδη.

13 Σεπτεμβρίου αδελφοί μου εορτάζουμε τη μνήμη ενός μεγάλου απολογητού και ομολογητού της πίστεώς μας, των πρώτων χριστιανικών χρόνων.

Του αγίου και ισαποστόλου Αριστείδου του φιλοσόφου.

Τιμάται η μνήμη του Αγίου Αριστείδου, του επιφανούς αυτού Αθηναίου φιλοσόφου και πανευφήμου μάρτυρος του Χριστού, ο οποίος έμεινε ευρύτερα γνωστός στην Εκκλησιαστική Ιστορία και Πατρολογία από την περίφημη απολογία του υπέρ των διωκομένων χριστιανών, η οποία είναι και το αρχαιότερο σωζόμενο απολογητικό κείμενο.

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Στὸν ἀπόηχο τῆς ἀνακοίνωσης τῆς Ἱεραρχίας περὶ νέων ταυτοτήτων

Δὶς ἐξαμαρτεῖν ταὐτὸν οὐκ ἀνδρὸς σοφοῦ.(Μένανδρος)

 
Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

Οἱ ἀρχαῖοι σοφοί, φιλόσοφοι, ποιητὲς καὶ δραματουργοί, ἐκφέρουν λόγους σοφίας καὶ ἐμφανίζονται στὴν πλειονότητά τους ὡς πρόδρομοι, στὸν τόπο μας, τοῦ Χριστιανισμοῦ.

 

Δὲν ἦταν προφῆτες μὲ τὴν ἔννοια τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἁπλῶς ἀποτύπωσαν στὴν αἰωνιότητα, ἐλεύθερα, ἀσυμβίβαστα καὶ ἀνιδιοτελῶς, χωρὶς ἀλλοιώσεις καὶ διαστροφές, τὸν σπερματικὸ Λόγο ποὺ ἔχει ἐμφυσήσει ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο.
 

«Δεύτερη φορὰ ἂν κάνεις λάθος, (ἀστοχία καὶ πόσο μᾶλλον ὀλέθρια ἁμαρτία) δὲν εἶσαι σοφός». Εἶσαι ἄσοφος. Ἐὰν δέ, ἐπηρεάζεις γνῶμες καὶ συμπεριφορὲς εἶσαι ἐπικίνδυνος.

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Τις ελιές με το λιγότερο δάκο

Σχόλιο Πᾶνος: Ἡ δημοσίευση αὐτοῦ τοῦ ἄρθρου δὲν ἔχει ἀπολύτως κανέναν σκοπὸ ἀπὸ τὸ ἱστολόγιό μας νὰ παροτρύνη κάποιον/α στὸ νὰ ψηφίσῃ ἤ ὄχι.

Γιὰ τὸν σκοπὸ τῆς ἀναρτήσεως αὐτῆς, διαβᾶστε παρακαλῶ ἐδῶ: Ψηφίζουμε ἤ ἀπέχουμε;

______________________________

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

«φωνή μιαρά, γέγονας κακῶς, ἀγοραῖος εἶ· ἔχεις ἅπαντα πρός πολιτείαν ἅ δεῖ.»

(Βρώμικη φωνή, κακή ανατροφή, είσαι χυδαίος, τα έχεις όλα όσα χρειάζονται για να ασχοληθείς με την πολιτική - Αριστοφάνης)

 

Και λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους, όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης.

Ισχύει μέχρι τούδε.

Πλησιάζουμε στην Ιερή στιγμή της Δημοκρατίας , τη στιγμή εκείνη που ο καθένας, πλούσιος ή φτωχός, νέος ή ηλικιωμένος,  μορφωμένος ή αγράμματος,  υποτασσόμενοι  αλλήλοις στην βαριά ευθύνη της δημοκρατίας, καλούνται να κάνουν το χρέος τους προς την Πατρίδα.

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Καλόν φέρουσι καρπὸν οἱ σεμνοὶ τρόποι. (Μένανδρος)

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

Τραγελαφική, ἡ θεατρικὴ παρουσία ἀλλόκοτων ρασοφόρων, ποὺ πλημμυρισμένοι  "χαρὰ" καί ἀνείπωτη εὐφροσύνη, γίνονται  πρωταγωνιστὲς μιᾶς οἱονεὶ καρναβαλικῆς παράστασης, σὲ μιὰ ἀπὸ τίς πιὸ ἱερὲς στιγμὲς  τοῦ Ὀρθόδοξου ἡμερολογιακοῦ ἔτους.
 

Ἀκοῦμε «Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν, ὅτι σὺ κατακληρονομήσεις ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσι.».
Πρώτη Ἀνάσταση Μεγάλο Σάββατο πρωί. Καὶ ὁ σκανδαλισμὸς πρὸ τῶν πυλῶν.
 

Κληρικοὶ ποὺ ξεπετάγονται ἀπότομα κι ἐκρηκτικὰ μέσα ἀπ᾿ τὴν Ὡραία Πύλη, χοροπηδῶντας σὰν ἀμνοερίφια καὶ κραδαίνοντας τὸ πανέρι μὲ τὰ βάγια ἢ τίς δάφνες πάνω ἀπ᾿ τὰ κεφάλια τῶν πιστῶν.
 

Ἄλλοι πάλι εἶπαν νὰ κερδίσουν τὴν πρώτη θέση στὰ charts, μπαινοβγαίνοντας μὲ πατίνια σκορπῶντας τὰ ἄνθη πέρα δῶθε. Κι ἂν κάποιος εὐλαβὴς τολμήσει καὶ σκύψει νὰ μαζέψει καμιὰ δάφνη, μπορεῖ νὰ βρεθεῖ μὲ πατημένο δάχτυλο ἀπὸ τροχό.

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Ὁ Γολγοθάς

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

 

«εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι»  (Μᾶρκ. θ΄, 17-31)
«Ἔστι δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων» (Ἑβρ. 11,1)


Πλησιάζεις ἄνθρωπε αἰσίως στὴ βραδιὰ τῆς Ἀνάστασης. Πιστεύεις πὼς ἔχεις μερτικὸ στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Πὼς χρήζεις σωτηρίας.  Μιλᾷς γιὰ δικαιώματα καὶ ὑποχρεώσεις. Γιὰ φαρισαϊσμοὺς καὶ ἀντιμισθίες.
 

Τί κατάφερες ἕως τώρα; Τί πρόσφερες ἐσὺ ὡς θυσία στὸ Θεό; Πόσες ἀγρυπνίες καὶ κομποσχοίνια ἔκανες; Δεῖξε μου τὰ γόνατά σου νὰ καταλάβω.
 

Δὲν βλέπω αὐλακιὲς στὸ πρόσωπό σου ἀπ᾿ τὰ δάκρυα. Μάτια στεγνά.

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Στό Κρυφό Σχολειό τοῦ χθές καί τοῦ σήμερα

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

 

"Ἀπ᾿ ἔξω μαυροφόρ᾿ ἀπελπισιά,
πικρῆς σκλαβιᾶς χειροπιαστό σκοτάδι
καὶ μὲσα στὴ θολόχτιστη ἐκκλησιὰ
(στὴν ἐκκλησιά, ποὺ παίρνει κάθε βράδυ
τὴν ὄψη τοῦ σχολειοῦ)
τὸ φοβισμένο φῶς τοῦ καντηλιοῦ
τρεμάμενο τὰ ὄνειρα τὰ ἀναδεύει
καὶ γύρω τὰ σκλαβόπουλα μαζεύει. "
(Ἰωάννης Πολέμης)

«Μόνοι των οἱ Ἕλληνες ἐφρόντιζαν διὰ τὴν παιδείαν, ἡ ὁποία ἐσυνίστατο εἰς τὸ νὰ μανθάνουν τὰ κοινὰ γράμματα καὶ ὀλίγην ἀριθμητικὴν ἀκανόνιστον. Ἐν ἐλλείψει δὲ διδασκάλου, ὁ ἱερεὺς ἐφρόντιζε περὶ τούτου. Ὅλα αὐτὰ ἐγίνονταο ἐν τῷ σκότει καὶ προφυλακτὰ ἀπὸ τοὺς Τούρκους.»

ΠΡΟΣΟΧΗ: Την Τρίτη 22 Νοεμβρίου δικάζεται ο επίσκοπος Κυθήρων Αντικυθήρων Σεραφείμ

 

Αδελφές, αδελφοί,

τη  Τρίτη 22 Νοεμβρίου, την ημέρα την Εισοδίων της Θεοτόκου, ο επίσκοπος Κυθήρων Ᾱντικυθήρων Σεραφείμ, δικάζεται από το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά. Δικάζεται γιατί δεν "ανέστησε" τον Κύριο προ καιρού Του.

Μετά την προσβολή της Αγίας Ζώνης της Παναγίας από φερέφωνα του συστήματος  και  την προσπάθεια δικαστικού διασυρμού του π Αντωνίου Στυλιανάκη,  ακολουθεί η προσπάθεια ψυχικής εξόντωσης ενός ομολογητού επισκόπου. Ενός ταπεινού κληρικού.

Ἀριστείδης Π. Δασκαλάκης: «Ἔνοχος ὁ π. Ματθαῖος»

 

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

 

Ἐπιστολὴ ποὺ ἀπεστάλει  στὶς 20/10/22 πρὸς τὸν πανοσιολογιώτατο ἀρχιμανδρίτη
π. Ματθαῖο Λενούδια τῆς Ι.Μ. Ἀλεξανδρουπόλεως, γνωστοποιεῖ στὸν κληρικὸ τὴν ποινὴ τῆς ἀργίας τοῦ ἑνὸς μηνός.
 

Ἡ ἀργία, τὸ νέο ἐκφοβιστικὸ ὅπλο τῶν νεοταξιτῶν ἐπισκόπων.
Βέβαια ἂν τὸ καλοσκεφτεῖ κανεὶς ὁ π. Ματθαῖος εἶναι ἔνοχος.
Ἔνοχος ὄχι ἔναντι τοῦ δεσποτικοῦ δεσπότου,  ἀλλὰ ἔναντι τοῦ ποιμνίου καὶ τοῦ λαοῦ.
 

Κατηγορεῖται γιὰ ἀπείθεια ἐπειδὴ δὲν παρέστῃ στὴν ἐπίσημη δοξολογία γιὰ τὴν συμπλήρωση 110 χρόνων ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς  Σαμοθράκης.

Ἀριστείδης Π. Δασκαλάκης: «Οἱ ἐπίγονοι τοῦ Σούτσου, τοῦ Βούλγαρη καὶ τοῦ Φραγκούλη καταδικάζουν τὸν π. Ἀναστάσιο Γκοτσόπουλο»

 

«Εἶναι ἐντολὴ Κυρίου νὰ μὴ σιωπᾷ κάποιος σὲ 

περίσταση ποὺ κινδυνεύει ἡ Πίστη. Διότι λέγει "Λάλει 

καὶ μὴ σιωπήσῃς" [Πράξ. 18, 9], Ὥστε ὅταν πρόκειται 

περὶ πίστεως, δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ πῇ κανεὶς "Ἐγὼ 

ποιός εἶμαι΄;" (Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης)»

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

Ἦταν 16 Ἀπριλίου τοῦ 1834, ὅταν οἱ βαυαρόδουλοι   κρατοῦντες Δ. Σοῦτσος, Α. Βούλγαρης, Φ. Φραγκούλης καὶ  Μάσσον (εἰσαγγελέας), ἀποφασίζουν νὰ βγάλουν ἀπ᾿ τὴ μέση δύο σύμβολα τοῦ ἀγῶνα. Τὸν Θεόδωρο Κολοκοτρώνη καὶ τὸν Δημήτριο Πλαπούτα. Ἠθικὸς αὐτουργὸς ὁ Ι. Κωλέττης. Σίγουρα τὴ λαιμητόμο θὰ δοκίμαζαν καὶ οἱ Τζαβέλας καὶ  Νικηταρᾶς ἀλλὰ καὶ ἄλλοι ἥρωες τοῦ  ' 21.
 

Βρέθηκαν δυὸ δικαστὲς ἀδέκαστοι, ὁ Τερτσέτης καὶ ὁ Πολυζωίδης ποὺ δὲν ἔβαλαν τὴν ὑπογραφή τους, ἀψηφῶντας ἀπειλὲς καὶ συνέπειες.  Δὲν δίκασαν τό '21, δὲν καταδίκασαν τὴν Ἑλλάδα , δὲν ὑπέκυψαν στὶς πιέσεις τοῦ ὑπουργοῦ δικαιοσύνης τοῦ Σχινᾶ καὶ τοῦ ἀντιβασιλέα Μάουερ.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π.ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Ὄντως οὖν αὕτη ἐστὶν ἡ ὁδὸς τῆς ἀληθείας

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

 

(Ἀναδημοσίευση) 

Ἡ φράση αὐτὴ περιέχεται στὴν ἀπολογία τοῦ Ἁγίου Ἀριστείδη.

13 Σεπτεμβρίου ἀδελφοί μου ἑορτάζουμε τὴ μνήμη ἑνὸς μεγάλου ἀπολογητοῦ καὶ ὁμολογητοῦ τῆς πίστεώς μας, τῶν πρώτων χριστιανικῶν χρόνων.

Τοῦ ἁγίου καὶ ἰσαποστόλου Ἀριστείδου τοῦ φιλοσόφου.

Τιμᾷται ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀριστείδου, τοῦ ἐπιφανοῦς αὐτοῦ Ἀθηναίου φιλοσόφου καὶ πανευφήμου μάρτυρος τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἔμεινε εὐρύτερα γνωστὸς στὴν Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία καὶ Πατρολογία ἀπὸ τὴν περίφημη ἀπολογία του ὑπὲρ τῶν διωκομένων χριστιανῶν, ἡ ὁποία εἶναι καὶ τὸ ἀρχαιότερο σωζόμενο ἀπολογητικὸ κείμενο.

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Ἡ Παναγιά ἡ παραμελημένη, ἡ τελευταία μας ἐλπίδα

 

(Ἀριστείδης Π. Δασκαλάκης)

 

«Νενίκηνται τῆς φύσεως οἱ ὅροι, ἐν σοὶ Παρθένε
ἄχραντε·»
(Εἱρμὸς τῆς θ ́ ὠδῆς ἐν τῷ Ὄρθρῳ τῆς ἑορτῆς τῆς Κοιμήσεως τῆς
Θεοτόκου.)

Κι ἔφτανε ἕνα καὶ μόνο ἕνα «γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά Σου» γιὰ νὰ ἀνατραποῦν ὅλοι  οἱ φυσικοὶ νόμοι ποὺ διατρέχουν παρελθόν, παρὸν καὶ μέλλον. Σὲ ὅλη τὴν ἔκτασή του ὁ χωροχρόνος ταλαντώνεται καὶ ἀνασυντάσσεται καὶ ἀτακτεῖ μέσα στὴν τάξη του, ὑπηρετῶντας, τὴν μοναδικὴ ἐκείνη κτιστὴ ὕπαρξη, τὸ μόνο δημιούργημα σὲ ὅλη τὴν κτίση ποὺ  πλήρωσε στὸ ἀκέραιο, τὸν σκοπὸ  γιὰ τὸν ὁποῖο ὑπάρχει ἡ κτίση.  Τὸν μοναδικὸ προορισμὸ τοῦ ἀνθρώπου. Τὴν πληρέστερη δυνατὴ ἑνότητα μὲ τὸν Θεό.

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Ἀπορίες πρός τόν πατέρα Βασίλειο Βολουδάκη

 

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

 

«ἀνέγνως, ἀλλ΄ ουκ ἔγνως, εἰ γὰρ ἔγνως, οὐκ ἂν κατέγνως» (περὶ Κανόνων ὁ λόγος)

«ΑΙΙΙΣΧΟΣ! ....μετανοήσατε ἀρχιερεῖς καὶ ἄρχοντες»
Ἀκόμα π Βασίλειε ἀντηχεῖ αὐτὴ ἡ   κραυγὴ  στ᾿ αὐτιά μας. Ἦταν Μεγάλη Παρασκευὴ 17/4/20.
Τότε ποὺ δὲν ἀντέξατε ὑπὸ τὴν πίεση τῆς συνειδήσεως καὶ ἀναφωνήσατε μὲ ἀγανάκτηση ἐναντίων κυβερνητῶν κι ἐπισκόπων.
 

Σὲ αὐτὴ τὴν κραυγὴ πάτερ οἱονεὶ θρῆνος,  εἶχαν συντονιστεῖ πολλὲς ψυχές.
Αὐτὸς ὁ πόνος  καὶ ἡ δίκαιη ὀργὴ  ποὺ ἀνέδυε ἡ κραυγή σας, θεωρήσαμε πὼς ἀποτελοῦσαν ἕνα συγκερασμὸ ὅλων τῶν δεινῶν ποὺ ὑφίσταται τὸ ποίμνιο ἐδῶ καὶ δεκαετίες, μὲ τὴν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, τοῦ φιλοπαπισμοῦ, τῆς πανθρησκείας, τοῦ Κολυμπαρίου,  τοῦ καισαροπαπισμοῦ,  τῆς ἐκκοσμίκευσης  τῆς ἐκκλησίας, τῆς ἀναγνώρισης σχισματικῶν ψευδοεκκλησιῶν, τῶν σκανδαλιστικῶν συνευχῶν καὶ συμπροσευχῶν, τῆς νομιμοποίησης  ἁμαρτιῶν καὶ διαστροφῶν μὲ τὸ πρόσχημα τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἰσονομίας, τῶν πανδημικῶν ὑβριστικῶν μέτρων ἐντὸς τῶν Ἱερῶν Ναῶν καὶ τοῦ κλεισίματος αὐτῶν κ.ὅ.κ.
Μιὰ συνισταμένη πολλῶν κρατουμένων.

Ἀριστείδης Δασκαλάκης: Ἀληθινὴ ὠφέλιμη ἱστορία...τή διηγήθηκε γνωστός στή σύζυγο.

 

Γράφει ὁ Ἀριστείδης Δασκαλάκης

 

Ἀληθινὴ ἱστορία...τή διηγήθηκε γνωστός  στή σύζυγο.

 

Πρὶν κάτι χρόνια στὸ δρόμο ἀπὸ Θεσσαλονίκη γιὰ Χαλκηδόνα ὁδηγοῦσε μὲ ταχύτητα 180 χλμ/ὥρα. 

 

Κάποια στιγμὴ ἀντιλήφθηκε τὴν παρουσία μπλόκου τροχαίας μὲ ραντάρ. 

 

Σταμάτησε πιὸ πρὶν γιὰ νὰ γλυτώσει τίς συνέπειες.  

 

Ὅμως σίγουρα εἶχε ἐγκλωβιστεῖ ἀπὸ τὸ ραντὰρ  καὶ ἡ ποινὴ ἦταν βέβαιη. 

 

Ὑψηλὸ πρόστιμο, ἀφαίρεση πινακίδων καὶ διπλώματος γιὰ  ἕξι μῆνες.