ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-16] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου: Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΜΑΣ [19-10-1986] (Β166)

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-16]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΜΑΣ

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 19-10-1986]

(Β166)

Ἡ σκηνή, ἀγαπητοί μου, τῆς ἀναστάσεως τοῦ υἱοῦ τῆς χήρας τῆς Ναΐν, περιγράφεται λιτὰ μὲν ἀλλὰ πολὺ ζωηρά. Μὲ ἕνα Του λόγο ὁ Κύριος, ὅπως ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀνέστησε ἐκεῖνο τὸ παλληκάρι ποὺ ἦταν μοναχοπαίδι ἐκείνης τῆς φτωχιᾶς, χήρας γυναίκας. Καὶ τοῦ εἶπε: «Νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι». «Νεανίσκε, νέε μου, σὲ ἐσένα τὸ λέγω· σήκω ἐπάνω». Καὶ ὁ νεανίσκος ἀνεστήθῃ.

Φόβος καὶ ἔκσταση κατέλαβε τὸν λαό, ὅπως μᾶς περιγράφει ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς. Καὶ πολὺ δίκαια, ἔβγαλε τὸ συμπέρασμα ὁ λαὸς «ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ».

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7, 11-16] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου σχετικά μέ τήν εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Γ΄ Λουκᾶ: «ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» [6-10-1996] (Β 345)

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ[:Λουκᾶ 7, 11-16]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

σχετικὰ μὲ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Κυριακῆς Γ΄ Λουκᾶ μὲ θέμα:

«ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 6-10-1996]

(Β 345)

Κάποια μέρα, ἀγαπητοί μου, θέλησε ὁ Ἰησοῦς νὰ ἐπισκεφτεῖ τὴν πόλιν Ναΐν. Τὸν ἀκολουθοῦσαν οἱ μαθηταί Του καὶ ὄχλος πολύς. Ὅταν ἔφθασαν εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως, γιατί ἦταν πόλις ὀχυρωμένη, τὴν ἴδια στιγμή, «ἐξεκομίζετο», ὅπως μᾶς σημειώνει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, «ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς». Κάποιος ποὺ εἶχε πεθάνει. Ἦταν νεκρὸ κάποιο παλληκάρι, νεανίσκος χαρακτηρίζεται καὶ μονογενὴς μιᾶς χήρας γυναίκας. Τὴν ὅλη ἐκφορὰ συνόδευε ἀρκετὸς κόσμος, ποὺ ἦλθαν βέβαια νὰ παρηγορήσουν αὐτὴν τὴν πενθοῦσα μάνα. Ἡ συνάντησις ἔγινε ἐκεῖ, στὴν πύλη τῆς πόλεως. Ὁ ὄχλος ποὺ ἠκολούθει καὶ οἱ μαθηταὶ τὸν Κύριον καὶ ὁ ὄχλος ποὺ ἠκολούθει τὴ νεκρώσιμη ἐκφορά.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-17] Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑΪΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-17]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑΪΝ

«Ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν» [Λουκ. 7,11]

Πρόσεχε ὅμως πῶς σὲ παράδοξα συνάπτει παράδοξα. Καὶ στὴν περίπτωση ὅμως τῆς θεραπείας τοῦ ἄρρωστου δούλου τοῦ ἐκατόνταρχου στὴν ὁποία ἀναφέρθηκε ἀμέσως προηγουμένως βέβαια ἀφοῦ Τὸν κάλεσαν νὰ βοηθήσει ἀπάντησε, ἐδῶ ὅμως, στὴν πόλη Ναΐν, ἂν καὶ δὲν καλεῖται γιὰ βοήθεια, πηγαίνει· γιατί κανένας δὲν Τὸν καλοῦσε σὲ ἀνάσταση νεκροῦ, ἀλλὰ πηγαίνει σὲ αὐτὴν ἀπὸ μόνος Του. Καὶ νομίζω μὲ πάρα πολλὴ σοφία, γιὰ νὰ συνδυάσει μὲ τὸ προηγούμενο θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ ἀσθενοῦς δούλου τοῦ πιστοῦ ἐκατόνταρχου καὶ αὐτό· δὲν ἦταν βέβαια καθόλου παράδοξο νὰ φανταστεῖ κανείς, ὅτι κάποιος θὰ μποροῦσε νὰ ἀντιδράσει πολεμῶντας τὴ δόξα τοῦ Σωτῆρα καὶ λέγοντας:

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 7, 11-17] ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΣΤΗ ΝΑΪΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 7,11-17]

           ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

       ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΣΤΗ ΝΑΪΝ

        Ο μέγας Παύλος, αποδεικνύοντας το θείο και κοινωφελές της πίστεως και εξαγγέλλοντας τα έργα της και τα κατορθώματα και τους καρπούς και την δύναμή της, αρχίζει από τους αιώνες, από τους οποίους δεν υπάρχει τίποτε αρχαιότερο. Λέει ότι «Πίστει νοοῦμεν κατηρτίσθαι τοὺς αἰῶνας ῥήματι Θεοῦ, εἰς τὸ μὴ ἐκ φαινομένων τὰ βλεπόμενα γεγονέναι(:Με την πίστη και όχι με τις εξωτερικές μας αισθήσεις κατανοούμε και γνωρίζουμε ότι ο ορατός κόσμος, που έγινε μέσα στον χρόνο, δημιουργήθηκε άρτιος και αρμονικός με τον λόγο και το πρόσταγμα του Θεού. Και συνεπώς όσα κτίσματα βλέπουμε τώρα, έχουν γίνει ενώ δεν υπήρχαν πριν και δεν φαίνονταν με τις σωματικές αισθήσεις)»[Εβρ.11,3], και τελειώνει με την μελλοντική παγκόσμια ανάσταση και την τελείωση των αγίων που θα πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκειά της και που τίποτα δεν είναι τελειότερο από αυτήν[ βλ. Εβρ.11,39-40:

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Β΄ Κορ. 4,6-15] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

 ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ [:Β΄Κορ.4,6-15]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

   «Ὁ Θεὸς ὁ εἰπών, ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν(:Και κηρύττουμε αποκλειστικά και μόνο για τη δόξα του Χριστού, διότι ο Θεός, ο οποίος στη δημιουργία του κόσμου διέταξε από το σκοτάδι να λάμψει το φως, Αυτός και τώρα έλαμψε στις καρδιές μας)»[Β΄Κορ.4,6].

   Είδες ότι πάλι δείχνει ο Παύλος σε εκείνους που ζητούσαν να δουν τη δόξα εκείνη την υπερβολική, εννοώ του θεόπτη Μωυσή, να αστράπτει υπερβολικά; «Όπως ακριβώς στο πρόσωπο του Μωυσή, έτσι», λέγει, «έλαμψε και στις δικές σας καρδιές». Και προηγουμένως υπενθυμίζει εκείνα που έγιναν στην αρχή της δημιουργίας, για να δείξει ότι αυτή η δημιουργία[:η πνευματική μας αναγέννηση] είναι μεγαλύτερη. Και πότε είπε «Γενηθήτω φῶς(:Να γίνει φως επί της γης)»; Στην αρχή και στο προοίμιο της δημιουργίας· γιατί λέγει: «Σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς(: Σκοτάδι απλωνόταν επάνω από τα ύδατα που τη σκέπαζαν, ενώ το ζωοποιό Πανάγιο Πνεύμα φερόταν επάνω από τα ύδατα και την περιέβαλλε. Και είπε ο Θεός: ’’Να γίνει φως επί της γης’’· και έγινε φως)»[Γέν.1,2-3]. Αλλά τότε βέβαια είπε: «να γίνει φως και έγινε», ενώ τώρα δεν είπε, αλλά ο Ίδιος έγινε Φως σε εμάς· γιατί δεν είπε ότι και τώρα είπε, αλλά ότι ο Ίδιος έλαμψε. Γι' αυτό δεν βλέπουμε αισθητά πράγματα ενώ λάμπει αυτό το φως, αλλά τον ίδιο τον Θεό μέσω του Χριστού.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7, 11-16] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου σχετικά μέ τήν εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Γ΄ Λουκᾶ: «ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» [6-10-1996] (Β 345)

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ[:Λουκᾶ 7, 11-16]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

σχετικὰ μὲ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Κυριακῆς Γ΄ Λουκᾶ μὲ θέμα:

«ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 6-10-1996]

(Β 345)

Κάποια μέρα, ἀγαπητοί μου, θέλησε ὁ Ἰησοῦς νὰ ἐπισκεφτεῖ τὴν πόλιν Ναΐν. Τὸν ἀκολουθοῦσαν οἱ μαθηταί Του καὶ ὄχλος πολύς. Ὅταν ἔφθασαν εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως, γιατί ἦταν πόλις ὀχυρωμένη, τὴν ἴδια στιγμή, «ἐξεκομίζετο», ὅπως μᾶς σημειώνει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, «ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς». Κάποιος ποὺ εἶχε πεθάνει. Ἦταν νεκρὸ κάποιο παλληκάρι, νεανίσκος χαρακτηρίζεται καὶ μονογενὴς μιᾶς χήρας γυναίκας. Τὴν ὅλη ἐκφορὰ συνόδευε ἀρκετὸς κόσμος, ποὺ ἦλθαν βέβαια νὰ παρηγορήσουν αὐτὴν τὴν πενθοῦσα μάνα. Ἡ συνάντησις ἔγινε ἐκεῖ, στὴν πύλη τῆς πόλεως. Ὁ ὄχλος ποὺ ἠκολούθει καὶ οἱ μαθηταὶ τὸν Κύριον καὶ ὁ ὄχλος ποὺ ἠκολούθει τὴ νεκρώσιμη ἐκφορά.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-17] Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑΪΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-17]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑΪΝ

«Ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν» [Λουκ. 7,11]

Πρόσεχε ὅμως πῶς σὲ παράδοξα συνάπτει παράδοξα. Καὶ στὴν περίπτωση ὅμως τῆς θεραπείας τοῦ ἄρρωστου δούλου τοῦ ἐκατόνταρχου στὴν ὁποία ἀναφέρθηκε ἀμέσως προηγουμένως βέβαια ἀφοῦ Τὸν κάλεσαν νὰ βοηθήσει ἀπάντησε, ἐδῶ ὅμως, στὴν πόλη Ναΐν, ἂν καὶ δὲν καλεῖται γιὰ βοήθεια, πηγαίνει· γιατί κανένας δὲν Τὸν καλοῦσε σὲ ἀνάσταση νεκροῦ, ἀλλὰ πηγαίνει σὲ αὐτὴν ἀπὸ μόνος Του. Καὶ νομίζω μὲ πάρα πολλὴ σοφία, γιὰ νὰ συνδυάσει μὲ τὸ προηγούμενο θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ ἀσθενοῦς δούλου τοῦ πιστοῦ ἐκατόνταρχου καὶ αὐτό· δὲν ἦταν βέβαια καθόλου παράδοξο νὰ φανταστεῖ κανείς, ὅτι κάποιος θὰ μποροῦσε νὰ ἀντιδράσει πολεμῶντας τὴ δόξα τοῦ Σωτῆρα καὶ λέγοντας:

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-16] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου: Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΜΑΣ [19-10-1986] (Β166)

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-16]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΜΑΣ

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 19-10-1986]

(Β166)

Ἡ σκηνή, ἀγαπητοί μου, τῆς ἀναστάσεως τοῦ υἱοῦ τῆς χήρας τῆς Ναΐν, περιγράφεται λιτὰ μὲν ἀλλὰ πολὺ ζωηρά. Μὲ ἕνα Του λόγο ὁ Κύριος, ὅπως ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀνέστησε ἐκεῖνο τὸ παλληκάρι ποὺ ἦταν μοναχοπαίδι ἐκείνης τῆς φτωχιᾶς, χήρας γυναίκας. Καὶ τοῦ εἶπε: «Νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι». «Νεανίσκε, νέε μου, σὲ ἐσένα τὸ λέγω· σήκω ἐπάνω». Καὶ ὁ νεανίσκος ἀνεστήθῃ.

Φόβος καὶ ἔκσταση κατέλαβε τὸν λαό, ὅπως μᾶς περιγράφει ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς. Καὶ πολὺ δίκαια, ἔβγαλε τὸ συμπέρασμα ὁ λαὸς «ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ».

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ (:Κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο, κεφ. ζ΄, χωρία 11 ἕως 16) Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ (:Κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιο, κεφ. ζ΄, χωρία 11 ἕως 16)

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Ὅποιος ἔχει πραγματικὰ φιλοσοφημένη σκέψη καὶ κατευθύνεται ἀπὸ τὴν ἐλπίδα τῶν μελλοντικῶν ἀγαθῶν, οὔτε καὶ τὸν θάνατο θὰ θεωρήσει ὡς ἀληθινὸ θάνατο. Ὁ δίκαιος, δηλαδή, ποὺ βαδίζει στὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ καὶ καθημερινὰ περιμένει νὰ μπεῖ στὴ Βασιλεία Του, δὲν ταράζεται, δὲν ἀναστατώνεται, δὲν στενοχωριέται, ὅταν ἔρχεται ἀντιμέτωπος μὲ τὸν θάνατο, ὅταν λ.χ. ἀντικρύσει νεκρὸ κάποιον συγγενῆ ἢ φίλο του· γιατί γνωρίζει ὅτι ὁ θάνατος γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἔζησαν ἐνάρετα στὴ γῆ, δὲν εἶναι παρὰ μετάθεση σὲ μιὰ καλύτερη ζωή, ταξίδι γιὰ ἕναν καλύτερο τόπο, δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ στὰ στεφάνια.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 7,11-17] ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΣΤΗ ΝΑΪΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 7,11-17]

           ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

       ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΣΤΗ ΝΑΪΝ

        Ο μέγας Παύλος, αποδεικνύοντας το θείο και κοινωφελές της πίστεως και εξαγγέλλοντας τα έργα της και τα κατορθώματα και τους καρπούς και την δύναμή της, αρχίζει από τους αιώνες, από τους οποίους δεν υπάρχει τίποτε αρχαιότερο. Λέει ότι «Πίστει νοοῦμεν κατηρτίσθαι τοὺς αἰῶνας ῥήματι Θεοῦ, εἰς τὸ μὴ ἐκ φαινομένων τὰ βλεπόμενα γεγονέναι(:Με την πίστη και όχι με τις εξωτερικές μας αισθήσεις κατανοούμε και γνωρίζουμε ότι ο ορατός κόσμος, που έγινε μέσα στον χρόνο, δημιουργήθηκε άρτιος και αρμονικός με τον λόγο και το πρόσταγμα του Θεού. Και συνεπώς όσα κτίσματα βλέπουμε τώρα, έχουν γίνει ενώ δεν υπήρχαν πριν και δεν φαίνονταν με τις σωματικές αισθήσεις)»[Εβρ.11,3], και τελειώνει με την μελλοντική παγκόσμια ανάσταση και την τελείωση των αγίων που θα πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκειά της και που τίποτα δεν είναι τελειότερο από αυτήν[ βλ. Εβρ.11,39-40:

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ [:Β΄ Κορ. 9,6-11] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ[:Β΄Κορ. 9,6-11]

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Τοῦτο δέ, ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει, καὶ ὁ σπείρων ἐπ᾿ εὐλογίαις ἐπ᾿ εὐλογίαις καὶ θερίσει (:Και πρέπει να γνωρίζετε και αυτό, ότι εκείνος που στο χωράφι του σπέρνει με τσιγκουνιά λιγοστό σπόρο, θα θερίσει και λίγο σιτάρι, ενώ εκείνος που σπέρνει άφθονο σπόρο, άφθονα και θα θερίσει)»[Β΄Κορ. 9,6].

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 7,11-17] ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΣΤΗ ΝΑΪΝ

 

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ[:Λουκά 7,11-17]

           ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ

       ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΣΤΗ ΝΑΪΝ

        Ο μέγας Παύλος, αποδεικνύοντας το θείο και κοινωφελές της πίστεως και εξαγγέλλοντας τα έργα της και τα κατορθώματα και τους καρπούς και την δύναμή της, αρχίζει από τους αιώνες, από τους οποίους δεν υπάρχει τίποτε αρχαιότερο. Λέει ότι «Πίστει νοοῦμεν κατηρτίσθαι τοὺς αἰῶνας ῥήματι Θεοῦ, εἰς τὸ μὴ ἐκ φαινομένων τὰ βλεπόμενα γεγονέναι(:Με την πίστη και όχι με τις εξωτερικές μας αισθήσεις κατανοούμε και γνωρίζουμε ότι ο ορατός κόσμος, που έγινε μέσα στον χρόνο, δημιουργήθηκε άρτιος και αρμονικός με τον λόγο και το πρόσταγμα του Θεού. Και συνεπώς όσα κτίσματα βλέπουμε τώρα, έχουν γίνει ενώ δεν υπήρχαν πριν και δεν φαίνονταν με τις σωματικές αισθήσεις)»[Εβρ.11,3], και τελειώνει με την μελλοντική παγκόσμια ανάσταση και την τελείωση των αγίων που θα πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκειά της και που τίποτα δεν είναι τελειότερο από αυτήν[ βλ. Εβρ.11,39-40:

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7, 11-16] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου σχετικά μέ τήν εὐαγγελική περικοπή τῆς Κυριακῆς Γ΄ Λουκᾶ: «ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» [6-10-1996] (Β 345)

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ[:Λουκᾶ 7, 11-16]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

σχετικὰ μὲ τὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς Κυριακῆς Γ΄ Λουκᾶ μὲ θέμα:

«ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 6-10-1996]

(Β 345)

Κάποια μέρα, ἀγαπητοί μου, θέλησε ὁ Ἰησοῦς νὰ ἐπισκεφτεῖ τὴν πόλιν Ναΐν. Τὸν ἀκολουθοῦσαν οἱ μαθηταί Του καὶ ὄχλος πολύς. Ὅταν ἔφθασαν εἰς τὴν πύλην τῆς πόλεως, γιατί ἦταν πόλις ὀχυρωμένη, τὴν ἴδια στιγμή, «ἐξεκομίζετο», ὅπως μᾶς σημειώνει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, «ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς». Κάποιος ποὺ εἶχε πεθάνει. Ἦταν νεκρὸ κάποιο παλληκάρι, νεανίσκος χαρακτηρίζεται καὶ μονογενὴς μιᾶς χήρας γυναίκας. Τὴν ὅλη ἐκφορὰ συνόδευε ἀρκετὸς κόσμος, ποὺ ἦλθαν βέβαια νὰ παρηγορήσουν αὐτὴν τὴν πενθοῦσα μάνα. Ἡ συνάντησις ἔγινε ἐκεῖ, στὴν πύλη τῆς πόλεως. Ὁ ὄχλος ποὺ ἠκολούθει καὶ οἱ μαθηταὶ τὸν Κύριον καὶ ὁ ὄχλος ποὺ ἠκολούθει τὴ νεκρώσιμη ἐκφορά.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ (:Κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο, κεφ. ζ΄, χωρία 11 ἕως 16) Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ (:Κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιο, κεφ. ζ΄, χωρία 11 ἕως 16)

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Ὅποιος ἔχει πραγματικὰ φιλοσοφημένη σκέψη καὶ κατευθύνεται ἀπὸ τὴν ἐλπίδα τῶν μελλοντικῶν ἀγαθῶν, οὔτε καὶ τὸν θάνατο θὰ θεωρήσει ὡς ἀληθινὸ θάνατο. Ὁ δίκαιος, δηλαδή, ποὺ βαδίζει στὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ καὶ καθημερινὰ περιμένει νὰ μπεῖ στὴ Βασιλεία Του, δὲν ταράζεται, δὲν ἀναστατώνεται, δὲν στενοχωριέται, ὅταν ἔρχεται ἀντιμέτωπος μὲ τὸν θάνατο, ὅταν λ.χ. ἀντικρύσει νεκρὸ κάποιον συγγενῆ ἢ φίλο του· γιατί γνωρίζει ὅτι ὁ θάνατος γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ἔζησαν ἐνάρετα στὴ γῆ, δὲν εἶναι παρὰ μετάθεση σὲ μιὰ καλύτερη ζωή, ταξίδι γιὰ ἕναν καλύτερο τόπο, δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ στὰ στεφάνια.

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Β΄ Κορ. 6,16-7,1] ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ [Ὑπομνηματισμός τῶν ἐδαφίων Β΄ Κορ. 6,14-7,1]

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Β΄ Κορ. 6,16-7,1]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[Ὑπομνηματισμὸς τῶν ἐδαφίων Β΄ Κορ. 6,14-7,1]

«Μὴ γίνεσθε ἐτεροζυγοῦντες ἀπίστοις· τίς γὰρ μετοχὴ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνομίᾳ; Τίς δὲ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότός; Τίς δὲ συμφώνησις Χριστῷ πρὸς Βελίαλ; Ἢ τίς μερὶς πιστῷ μετὰ ἀπίστου; (:Μὴ συνάπτετε στενὸ σύνδεσμο πρὸς τοὺς ἀπίστους, μὲ τοὺς ὁποίους δὲν μπορεῖτε νὰ ἀποτελέσετε ταιριαστὸ ζευγάρι, ὥστε νὰ μπαίνετε στὸν ἴδιο ζυγὸ μαζί τους· διότι ποιά συνάφεια καὶ ἀνάμειξη μπορεῖ νὰ ὑπάρχει μεταξὺ τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς παρανομίας; Καὶ ποιά ἐπικοινωνία μεταξὺ φωτὸς καὶ σκότους; Καὶ ποιά συμφωνία μπορεῖ νὰ γίνει μεταξὺ τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Σατανᾶ; Ἢ ποιό μερίδιο δύναται νὰ ἔχει ἕνας πιστὸς μὲ ἕναν ἄπιστο;)» [Β΄ Κορ. 16,14-15].

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-16] Γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου: Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΜΑΣ [19-10-1986] (Β166)

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ[:Λουκᾶ 7,11-16]

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία μακαριστοῦ γέροντος Ἀθανασίου Μυτιληναίου

μὲ θέμα:

Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΜΑΣ

[ἐκφωνήθηκε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Κομνηνείου Λαρίσης στὶς 19-10-1986]

(Β166)

Ἡ σκηνή, ἀγαπητοί μου, τῆς ἀναστάσεως τοῦ υἱοῦ τῆς χήρας τῆς Ναΐν, περιγράφεται λιτὰ μὲν ἀλλὰ πολὺ ζωηρά. Μὲ ἕνα Του λόγο ὁ Κύριος, ὅπως ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἀνέστησε ἐκεῖνο τὸ παλληκάρι ποὺ ἦταν μοναχοπαίδι ἐκείνης τῆς φτωχιᾶς, χήρας γυναίκας. Καὶ τοῦ εἶπε: «Νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι». «Νεανίσκε, νέε μου, σὲ ἐσένα τὸ λέγω· σήκω ἐπάνω». Καὶ ὁ νεανίσκος ἀνεστήθῃ.

Φόβος καὶ ἔκσταση κατέλαβε τὸν λαό, ὅπως μᾶς περιγράφει ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς. Καὶ πολὺ δίκαια, ἔβγαλε τὸ συμπέρασμα ὁ λαὸς «ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ».

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-17] Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑΪΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-17]

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑΪΝ

«Ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν» [Λουκ. 7,11]

Πρόσεχε ὅμως πῶς σὲ παράδοξα συνάπτει παράδοξα. Καὶ στὴν περίπτωση ὅμως τῆς θεραπείας τοῦ ἄρρωστου δούλου τοῦ ἐκατόνταρχου στὴν ὁποία ἀναφέρθηκε ἀμέσως προηγουμένως βέβαια ἀφοῦ Τὸν κάλεσαν νὰ βοηθήσει ἀπάντησε, ἐδῶ ὅμως, στὴν πόλη Ναΐν, ἂν καὶ δὲν καλεῖται γιὰ βοήθεια, πηγαίνει· γιατί κανένας δὲν Τὸν καλοῦσε σὲ ἀνάσταση νεκροῦ, ἀλλὰ πηγαίνει σὲ αὐτὴν ἀπὸ μόνος Του. Καὶ νομίζω μὲ πάρα πολλὴ σοφία, γιὰ νὰ συνδυάσει μὲ τὸ προηγούμενο θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ ἀσθενοῦς δούλου τοῦ πιστοῦ ἐκατόνταρχου καὶ αὐτό· δὲν ἦταν βέβαια καθόλου παράδοξο νὰ φανταστεῖ κανείς, ὅτι κάποιος θὰ μποροῦσε νὰ ἀντιδράσει πολεμῶντας τὴ δόξα τοῦ Σωτῆρα καὶ λέγοντας: